خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

پروفسور علی اصغر خدادوست درگذشت

پروفسور علی اصغر خدادوست در سال ۱۳۱۴ در شیراز زاده شد. پروفسور خدادوست استاد چشم پزشک دانشگاه های آمریکا بود.

وی یکی از چشم پزشکان ایرانی معروف در عرصه بین المللی بود که در چندین بیمارستان معروف به عمل و پژوهش در مورد مشکلات قرنیه چشم می پرداخت. سر انجام پروفسور خدادوست درتاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۹۶(۱۰ مارس ۲۰۱۸) در سن ۸۲ سالگی در یکی از بیمارستان های کلمبیا بدرود حیات گفت. در ادامه با این افتخار ملی بیشتر آشنا خواهیم شد.

تحصیلات

دبستان و دبیرستان را در شیراز پشت سر گذاشت و به عنوان آموزگار در دبستان داوری داراب مشغول به کار آموزگاری شد. در سال ۱۳۳۳ در آزمون ورودی دانشکده پزشکی شیراز شرکت نمود و با درجه ممتاز بین داوطلبان پذیرفته و در این دانشکده مشغول به تحصیل شد. دوره شش ساله پزشکی را با درجه ممتاز پشت سر گذاشت و پس از یک سال گذراندن دوره دستیاری چشم و گوش و حلق و بینی در بیمارستان نمازی دانشگاه شیراز در سال ۱۳۴۱ از طرف دولت برای گذراندن دوره تخصصی در ایالات متحده انتخاب شد.

سوابق تحصیلی:

– دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (۱۳۳۳–۱۳۳۹)

-دستیار چشم و گوش و حلق و بینی (۱۳۴۰–۱۳۴۱)

-کمک دستیار چشم پزشکی دانشکده چشم پزشکی Johns Hopkins آمریکا (۱۳۴۱–۱۳۴۳)

-دستیار تحقیقاتی ایمنی شناسی قرنیه در مرکز چشم ویلمر آمریکا (۱۳۴۳–۱۳۴۶)

-دستیار تحقیقاتی ایمنی شناسی قرنیه در مرکز چشم در دانشکده پزشکی دانشگاه Johns Hopkins آمریکا (۱۳۵۹–۱۳۶۱)

-رتبه علمی: پروفسور دانشکده پزشکی Yale University

-رتبه علمی: پروفسور دانشکده پزشکی Johns Hopkins University

دانشگاه جانز هاپکینز

پروفسور خدادوست به عنوان نخستین و تنها دستیار خارجی در بخش چشم پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز (Johns Hopkins) در سال ۱۳۴۱ پذیرفته شد و دوران سه ساله دستیاری را به عنوان بهترین دستیار مرکز چشم پزشکی ویلمر شناخته شد. ایشان در این دوران علاوه بر تحصیل در دانش های بالینی به طور فعال مشغول پژوهش در دانش های پایه بود و مقاله های بسیاری در مجله های گوناگون به چاپ رسانید. پس از پایان دوران، ایشان یک سال به عنوان مربی و یک سال به عنوان استادیار در بخش چشم پزشکی همان دانشگاه مشغول به کار شد و در سال ۱۳۴۷ علی رغم پیشنهاد و خواست دانشگاه جان هاپکینز عازم ایران شد و در بخش چشم پزشکی دانشگاه شیراز به عنوان استاد مشغول فعالیت شد. یک سال پس از ورودش به شیراز رئیس بخش چشم پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز به شیراز آمد و یک قرارداد مبادله دستیار میان بخش های چشم پزشکی این دو دانشگاه به امضا رسید. هر سال یک نفر از دستیاران بخش چشم پزشکی شیراز برای فراگیری تکمیل دانش های پایه به دانشگاه جانز هاپکینز اعزام می شد و هر سال چهار دستیار به طور متناوب از دانشگاه یاد شده برای فراگیری دانش های بالینی و تجربه عملی و تجربه در اعمال جراحی به شیراز می آمدند. این برنامه ۱۰ ساله از موثرترین برنامه ها برای بالا نگه داشتن سطح آموزش و پژوهش و درمان در دانشگاه شیراز و خصوصاً بخش چشم بود.

از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹ وی هر دو سال یک بار به عنوان استاد مدعو شش ماه را در بخش چشم دانشگاه جانز هاپکینز برای ادامه برنامه های پژوهشی گذراند و در این دوران چندین مرتبه به عنوان مدرس در کشورهای بسیاری از جمله چین، ترکیه سوریه، عمان، پرو، اکوادور و ایتالیا فراخوان شد. پروفسور خدادوست در سال ۱۳۵۹ عازم آمریکا شد و به عنوان استاد در بخش چشم دانشگاه جانز هاپکینز مشغول به کار گردید.

وی در سال ۱۳۶۱ به عنوان استاد و رئیس بخش چشم دانشگاه سیسیل انتخاب شد و در سال ۱۳۷۱ مرکز چشم پزشکی کنتیتکت در شهر نیوهیون را بنیان گذاشت و به عنوان سرپرست آن مشغول به کار شد. از سال ۱۳۵۹ ایشان به طور پیاپی سالی دوبار به ایران بازگشته و در فعالیت های بالینی و آموزشی در بیمارستانهای گوناگون تهران و شیراز شرکت کرده است.

افتخارات

وی به طور متناوب توسط شخصیت های برجسته ای در چشم پزشکی آمریکا به عنوان بهترین جراح پیوند قرنیه در دنیا معرفی شده و شهرتش علاوه بر مقالات علمی متعدد و تحقیقات گسترده در زمینه های مختلف و کیفیت درمان و تجربه در درمان جراحی، مدیون تحقیقات پایه ای بر ناراحتی های سطح قرنیه است، تا آنجا که در پیوندهای قرنیه روی مکانیسم دفع پیوند به افتخار او “Khodadoust line” نامگذاری شده است.

برخی از افتخارات پروفسور:

-اولین و تنها دستیار خارجی چشم پزشکی دانشگاه جان هاپکینز آمریکا(۱۳۴۱)

-بهترین دستیار مرکز چشم پزشکی ویلمر (۱۳۴۳–۱۳۴۶)

-اولین پیوند موفقیت آمیز قرنیه در سال ۱۳۴۶ در ایران

-نامگذاری متد Khodadoust Line در پیوندهای قرنیه روی مکانیسم دفع پیوند (نشانه پس زدن قرنیه یا وازدگی پیوند قرنیه)

-چندین سال متناوب بعنوان بهترین جراح قرنیه در دنیا توسط شخصیت های برجسته چشم پزشکی آمریکا معرفی شدند.

-انتشار مقالات متعدد، فعالیت پژوهشی در علوم پایه(۴۰ مقاله ایندکس شده در Pubmed که ضمیمه می باشد)

-استاد بخش چشم پزشکی دانشگاه شیراز و تبادل یک نفر از دستیاران چشم پزشکی ایرانی و چهار نفر از دانشگاه جان هاپکینز برای فراگیری دانش های بالینی و تجربه های علمی و تجربه در اعمال جراحی(۱۳۴۷–۱۳۵۹)

-یکسال مربی و یکسال استادیار در بخش چشم پزشکی دانشگاه جان هاپکینز(۱۳۵۹–۱۳۶۰)

-ادامه برنامه های پژوهشی بعنوان استاد مدعو در بخش چشم پزشکی دانشگاه جان هاپکینز از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹ به تناوب زمان ۶ ماه، هر دوسال یکبار.

-دریافت عنوان محقق برتر از Lifetime achievement Award AMO (American Medical Association)

-دریافت جایزه چهره ماندگار چشم پزشکی از:American Ophthalmology Association (AOA)

-دریافت جایزه IRSO، انجمن علمی چشم پزشکی ایران در سال ۱۳۹۲

-نکوداشت از طرف کمیسیون ملی یونسکو-ایران در سال ۱۳۹۳

-کرسی پژوهشی «توسعه علوم جدید در چشم پزشکی» در سال ۱۳۹۳

در تارنمای پاب مدسین، تعدادی از مقالات بین المللی وی چاپ گردیده است.

فعالیت ها

پروفسور خدادوست در شیراز بیمارستان فوق تخصصی چشم دکتر خدادوست را بنا کرد. وی همچنین با دعوت استاندار اردبیل، ساخت بیمارستان چشم پزشکی سرعین را پذیرفته بود.

سوابق اجرایی:

-استادیار/ استادمدعو / مربی چشم پزشکی ویلمر

-استادیار/ استادمدعو / دانشکده چشم پزشکی Johns Hopkins University

-رئیس مرکز مراقبت های چشم کانکتیک

-عضو آکادمی چشم پزشکی آمریکا

-عضو انجمن پیشبرد علوم آمریکا

-بنیان گذار مؤسسه اربیس (بیمارستان سیار جراحی چشم پزشکی که در اکثر کشورهای محروم دنیا از جمله آفریقا فعالیت دارد)

-عضو شورای پیوند اعضا آمریکا

-عضو انجمن پزشکی آمریکا

-عضو انجمن تحقیقات بینایی و چشم پزشکی آمریکا

-عضو ممتحنه بورد تخصصی چشم پزشکی ایران

-استاد و مدیر گروه چشم پزشکی دانشکده چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

روانش شاد و یادش گرامی باد.

منبع: ویکی پدیا.

۱۱ دیدگاه دربارهٔ «پروفسور علی اصغر خدادوست درگذشت»

سلام!
درگذشت استاد خدادوست رو به ملت ایران، جامعه پزشکی و به‌ویژه جامعه چشم‌پزشکی تسلیت میگم.
سال‌ها بیمار ایشون بودم و از خوش‌برخوردی‌های این شخصیت برجسته و فروتن خاطراتی دارم. خدایش بیامرزد.

سلام و تشکر از گذاشتن این پست ارزشمند من در دوران کودکی توسط دکتر خدادوست معاینه شدم و بعدا
ً هم با نامبرده دیداری داشتم ایشان همواره سعی میکرد به بیمارنش امید بدهد همیشه میگفت علم پیشرفت میکند امیدوار باشید چند سال دیگر مراجعه کنید خدایش رحمت کند آمین ربل عالمین

سلام عرض میکنم خدمت شما
منم به نوبه خودم درگذشت این استاد بزرگ را به مردم جهان تسلیت میگم
خودم هم یکی از بیماران ایشان بودم
واقعا عالی برخورد میکردند
میتونم به جرعت بگم یکی از دوستان منم بودند ایشون و باهاشون در ارتباط بودم
واقعا این خبر منو شدید ناراحت کردچ

درود بر همگی. از اونجایی که این پست یه اطلاعرسانی و یه یادبود برای زنده یاد پروفسور خدادوست بود، به تکتک کامنتها جواب نمیدم. از کسانی که در این مطلب مشارکت داشتن تشکر میکنم. هرچند انتظار قدرشناسی بیشتری از طرف جامعه ی نابینایان از این شخصیت بزرگ رو داشتم. به هر حال ممنون از دوستانی که کامنت گذاشتن. من خودم هم از مراجعین به ایشون بودم و هربار با روی گشاده با همه برخورد میکردن. روحشون شاد و یادشون گرامی باد.

سلام و تشکر از شهروز عزیز به خاطر این پست، فقدان ایشان ضایعه ای بزرگ برای همه ی ایرانیان بلکه کل دنیا است. از تواضع ایشان همین قدر عرض کنم که با وجود این هم افتخارات و مشغله هایی که خواندید، وقتی در سال ۸۶ درخواستی برای درمان بیماری چشم خانمم از طریق ایمیل برایشان فرستادم و مرا از قبل نمی شناختند، از منزلشان در آمریکا با من تماس گرفتند و این ارتباط موجب جراحی چشم خانمم توسط شخص ایشان و نجات باقی مانده ی بینایی وی گردید.
روحش شاد و یادش گرامی.

درود
خدایش بیامرزد .
من از بزرگی و بزرگواری ایشان زیاد شنیده ام و در شیراز هم با شخصیت بزرگواری بنام آقای سمیع پور تماس داشته ام که خیلی هم بزرگوار بودند و همانا این بزرگی و بزرگواری را از شخصیت کامل و وارسته جناب پروفسور داشتند .آخرین بار در دو سال قبل تماس داشتم با بیمارستان و ایشان بعد از چند دقیقه تماس گرفتند و این برای من بسیار باارزش و یادماندنی شد .
اما …
خاطره دائی بنده از پروفسور خدادوست :
در سال ۷۲ دائی و زن دائی در کویت و مدارس خارج از کشور بودند و ایشان در کشور کویت حاضر شده بود و ایرانیان نیز برای ویزیت مراجعه می کردند و خیلی از معلمان هم قصد ویزیت داشتند اما به علت ویزیت گران معاینه از آن صرف نظر کردند و ویزیت آن زمان به پول ایران هشتاد هزار تومان بود که یک ایرانی حقوقش ده هزار تومان بود .بالاخره دو تا خانم معلم ویزیت را پرداخت میکنند که یکی زن دائی بنده بوده و وقتی برای معاینه حاضر می شوند پس از معاینه و متوجه شدند که ایرانی هستند و معلم ، بلادرنگ می ایستد و به مقام معلم ادای احترام کرده و ویزیت ایشان را پس میدهد و عنوان میکند که اگر پروفسور به این درجه از نبوغ رسیده بخاطر تلاش معلم بوده است .و کلی عزت و احترامشان می نماید .شعور و شخصیت پروفسور را سالها با این داستان واقعی می ستایم و در اینجا نیز به مقام و شرافت این دانشمند بزرگ ادای احترام می نمایم .روحش شاد باد .
در خاتمه ویزیت نیز تمام معلمان مدرسه خارجی کویت که ایرانی و معلم بودند از اینکه برای معاینه نرفتند پشیمان شدند ولی پشیمانی سودی برایشان نداشت !

پاسخ دادن به پوریا نامدار لغو پاسخ