خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

دریاییترین دریای هستی!

برای سرودن از تو،
تمام واژه های عاشقانه ی جهان را
زیر و رو میکنم:
عاشقت هستم…
تو را میپرستم…
دوستت دارم…
اما…
نه!
واژه ها می آیند و میروند
تکرارشان هم
تکراری میشود!
اما تو
جاودانه ترینی!
تو
فراتر از حرف،
فراتر از کلام،
فراتر از شعری!
اصلا شعر
تمام احساسش را
از موسیقی دلنشین کلام تو
وام میگیرد!
برای تشبیه کردن چشمهایت،
باید
دل به دریای بیکران نگاهت زد
و در سبزآبی چشمهایت غرق شد
تا معنی دریایی شدن را فهمید
و آنگاه
چشمهایت را که…
نه!
تمام دریاهای جهان را
به چشمهایت
تشبیه کرد!
ای سرمنشأ تمام عاشقانه ها،
و ای دریاییترین دریای هستی،
طلوع کن هر روز
از مشرق نگاهم،
با لبخندت
تعادل جهانی را
به هم بزن
و با صبح بخیرهای هر روزت،
مسیحایی باش
و جان دوباره ام ببخش،
که بی حضور تو،
جهانم را
تاریکی فرا میگیرد
و وجودم
از سرمای نبودنت،
آرام
آرام
یخ میزند،
میمیرد!
پ.ن: عازم کربلا هستم. اگر کامنتها رو دیر جواب دادم پیشاپیش عذرخواهی میکنم

۱۱ دیدگاه دربارهٔ «دریاییترین دریای هستی!»

سلام غزل عزیز. چه قدر دلم می خواست باز روی صفحه اینجا ببینمت! چه زمانی هم اومدی! سفرت خوش! پیشاپیش زیارتت قبول. به آقا باب الهوائج سلامم رو برسون. بهش بگو پریسا گفت تا هر زمانی که خدا روی خاک بهم مهلت نفس بده بعد از خدا ممنون شما هستم آقا جان! دلم هواییه هوای بهشت شد غزل با این نوشته و خبر این سفرت.
به سلامت دوست من!

پاسخ دادن به مادر بزرگمهر لغو پاسخ