قسمت پنجم: باور ها

مطلب مهم این هفته در مورد باور و تاثیر بسیار زیادش روی سرنوشت انسانه.
باور تکرار خیلی خیلی زیاد یک فکره. باور خیلی آروم و مخفیانه شکل میگیره.
چیزهایی که زیاد میشنویم و زیاد تکرار می‌کنیم و زیاد بهش توجه می‌کنیم میشه باورمون.

خدا به داد افرادی برسه که از بچگی باورهای منفی رو شنیدن و تکرار کردن. از همون بچگی پدر و مادر گفتن ما شانس نداریم.
هرچی آدم کلاهبردار سر راه ما سبز میشه… کل خانواده به بد بودن انسانهای دیگه توجه میکنن و ارتعاش بد میدن و بارها و بارها آدمهای بد سر راهشون قرار میگیره.

باور شما باعث میشه فکر شما به طور نا‌خود‌آگاه حول و حوش ی موضوع بچرخه.

خیلی شنیدیم که میگن باورها زندگی ما رو میسازند. زیباترین جمله‌ای که در این زمینه گفته شده، آنتونی رابینز هست که گفته:

انسان ماشین اثبات باورهاشه.
دقت کنید که ماشین چه کار می‌کنه؟  ماشین ظرف شویی، ظرفها رو میشوره. ماشین لباس‌شویی، لباسها رو میشوره، بنابراین هر ماشینی ی کار مخصوصی رو میتونه انجام بده. رابینز میگه انسان ماشین اثبات باورهاشه. یعنی هر انسانی به چیزهایی که باور داره میرسه. انسان توی زندگی هیچ کاری نمی‌تونه بکنه جز اثبات باورهاش
باورهای غلطی گاها توی زندگی ما وجود داره که به ضررمونه، از قبیل: مردم شانس دارن، ولی ما لب دریا میریم باید آفتابه پر آب با خودمون ببریم خخخ. من که دستم نمک نداره. خر ما از کره‌گی دُم نداشت. هرچی سنگه مال پای لنگه. سال به سال دریغ از پارسال.

متاسفانه اشعار و ضرب المثلهای ایرانی خیلی‌هاشون گرایش به منفی دارن. البته تاریخ ایران نشون میده که ایرانیان همواره در جنگ و سختی بودن و همین باعث شده که اشعار و ضرب‌المثلها رنگ و بوی غم و ناامیدی داشته باشه. مثلا میگن با یک گل بهار نمیشه یا آسه بیا آسه برو که گربه شاخت نزنه و بدتر از همه میگن هر کی مالش زیاده، یا خودش دزد بوده یا پدرش.حتی پشت ماشین‌ها جملاتی معمولاً نوشته میشه که ما از زمانی که خوندن و نوشتن یاد گرفتیم اونا رو مرتب دیدیم و خوندیم خخخ، سلطان غم مادر ای روزگار ، با ما شدی ناسازگار، تُف به روزگار لعنتی.

باور حتی توی حواس و دیدمون هم تاثیر میذاره. بارها شده که جایی رفتم و صاحب خونه بهم گفته برو توی اتاق و داخل کمد فلان لباس رو بردار. چون باور داشتم که پیدا نمی‌کنم ندیدم. بعد صاحب خونه اومده و بعد دیدم که اون وسیله دقیقا رو‌به روم بوده؛  و این برای خیلی‌ها اتفاق افتاده. اینجا دقیقاً من شدم ماشین اثبات باورم.

آنتونی رابینز میگه خطرناکترین باور دنیا اینه که ما احساس درماندگی کنیم و حس کنیم کاری از دستمون بر نمیاد. در صورتی که دلیل نمیشه که اگه بارها در شرایطی یکسان نتونستیم کاری انجام دهیم باز هم نتونیم. خدا هیچ وقت ما رو بیشتر از توانایی‌مون تست و آزمایش نمی‌کنه. باید باورهای غلطمون رو تغییر بدیم.
باورهای محدود کننده باعث اذیت کردن ما میشند.
مژده و خبر خوب اینه (که میشه باورهامونو به صورت خودآگاه تغییر بدیم)؛  و این خیلی عالیه؛  چون با تغییر باور ،زندگیمون هم تغییر میکنه.

شاید از زمانی که شروع به مثبت اندیشی کردید ی عده به شما بگن آقا ولمون کن؛این حرفا چیه؟چرا می خوای مثل کبک سرتو زیر برف کنی؟واقع بین باش. دنیا پر از بدی و بدبختی،چطور میشه بی تفاوت بود؟تا کی می خوای خودتو گول بزنی ..بله البته اونا حق دارند چون شبانه روز دارن اخبار بد رو توی کانالها و رسانه ها میشنوند. گرانی، تحریم،  فقر،تجاوز، فحشا و نامردی، اعدام ،زندان ،حق‌خوری و حق‌کشی، ریا و دروغ. مگه اخبار به جز این واژه ها چی به علم اونا اضافه کرده؟
و اما ما رهروان این سفر خوشا بر احوالاتمون که مدتهاست ازین اخبار منفی به دوریم، غصه نخوردیم و الکی حرص نخوردیم و اما اونا در این جامعه بی ثبات مثل قبلنای ما روزی صد هزار بار فحش دادن، فشارشون بالا و پایین رفت و بدتر از همه ی ترس شدید توی تک تک سلولهاشون حس کردن ، به چه کنم و چکار کنم افتادن و شبها در خیالشون احساس بدبختی کردن ولی من و شما چی؟ خداییش توی این مدت چه حسی داشتید؟ بودن افرادی که مسخره‌تون کنن؟ جوابشونو ندید، چون ما وارد بحثهای بیهوده نمیشیم خخخخخ( ولی یکی نیست بهشون بگه شما که واقع بین بودید چه گلی به سر خودت و مملکت و دنیا زدی که من نزدم خخخخ)

واقع بین بودن با خوش بینی فرق داره. البته اگر دقت کنید واقع بینان کلا بد بین هستند. دکتر مارتین سلیگمن چند خصوصیت افراد بدبین که به خودشون میگن واقعبین رو ذکر کرده:

1. ابدی پنداشتن مشکلات:.
   مثلا اگر مریض شوند به قدری بی تابی میکنند که انگار تا ابد قراره بیمار بمانند.
2. مشکلات را خانمان برانداز میدونن: مشکل کوچیک سلامتی یا خانوادگی دارن، کل زندگیشونو به اون موضوع فکر می‌کنن. میرن سفر و یا مهمونی ولی اونجا هم فقط به مشکلشون فکر می‌کنند.
3. شخصی دانستن مشکلات: ی جوری ناله می کنند که انگار بقیه مردم خوش و خرمند؛ و تنها آدمی که چنین مشکلی داره خودشه. یادمه چند سال پیش میرفتم طب سوزنی. ی دختر جوان و زیبا از وقتی که دکتر سوزنا رو میزد با بغض سنگینی شروع میکرد به های های گریه کردن. دکتر از قبل منو صدا کرده بود و گفت از قصد شما رو با این دختر رو‌به‌رو کردم که بهش روحیه بدی چون ام اس داره. خلاصه تا گریه هاشو شروع کرد دکتر بهش گفت رعد هم ام اس داره، ولی روحیه اش از من بهتره. خلاصه منو نگاه کرد و کمی باهاش صحبت کردم. همش می خواست بگه که من چرا به این جوانی مبتلا شدم. بهش گفتم: من سنم از تو کمتر بود که فهمیدم. از هر راهی وارد میشدم، فایده ای نداشت. غمتون ندم هر کاری کردم که در چندین جلسه بتونم فکرشو عوض کنم که این همه بی تابی نکنه نشد که نشد. آخر سر به دکتر گفتم زمان درمان من با این دختر ی ساعت نباشه خخخ؛ من حوصله افرادی که نمی‌خوان گوش کنن رو ندارم.

حالا با توجه به ویژگی های بالا، ببینید اوضاعتون چه طوریه؟ خوش بینید یا بد بین؟ البته افراد بد‌بین معمولاً به خودشون میگن واقع بین.

تا می‌تونید خوش بین باشید. هرچی خوشبین باشید بازم کمه.
ی باوری رو در خودتون بسازید که خیلی مثبت و به درد بخور باشه و ی باوری بهتون پیشنهاد میدم که این باور رو بیشتر از پانزده ساله که دارم و همیشه از این باورم سود بردم و اون اینه که فکر کنید هر اتفاقی میفته به نفعتونه. این جوری اگه ی اتفاق بدی افتاد تمام جنبه‌های زندگیتون رو تحت تاثیر اون موضوع قرار ندید. این باور در قرآن هم به ما گوشزد شده.

در قرآن این  آیه خطاب به مومنینه:
چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.

خیالتون راحت باشه. هر اتفاق به ظاهر ناخوشایندی در زندگیتون بیفته در نهایت به نفعتونه. من این موضوع رو چون در جوانی درک کردم بهش ایمان آوردم. از این نمونه اگه فکر کنید توی زندگیتون به راحتی می تونید پیدا کنید. حتی توی زندگی اطرافیانتون.
چند سال پیش خواهرم قصد فروش ماشین رو داشتن، به فروش نمیرفت. کلی ناراحت بودن. چند وقت بعد ی تصادف شدید کردن و کلا ماشین به فنا رفت. بعد گفتن خدارو شکر که ماشین جدید زیر پامون نبود.

چند نمونه جملات خوب پیشنهاد می کنم،سعی کنید به قدری تکرار کنید که واقعاً باورتون بشه. مخصوصاً اگه بچه کوچیک دارید.
منابع مالی بی شمار. دنیا روز به روز در حال پیشرفته و همین علم و دانش به نفع ماست.
ثروت های دنیا فراوان، ایده های  زیادی در من وجود داره و این باعث پیشرفتم میشه.

خوبی ها نا محدوده. دنیا پر از نعمت و فراوانیه. مردم دنیا همگی خوبند و تعداد کمی آدم بد داریم که خوشبختانه چون ما مثبت هستیم به تور ما نمی‌خورند.

توجه ما بر روی یک چیز،  باور ما رو میسازه.به خاطر همین میگم که به خوبی های حال و گذشته فکر کنید. آنتونی رابینز ویا شاید هم انیشتین میگه: “زمانی شنیدم که معنی حماقت این است که همان کارهای گذشته رو انجام بدیم و انتظار نتایج متفاوت داشته باشیم. ”

پس مرور کنیم ی بار دیگه؛  ما به هر چیزی توجه کنیم مهمه چون ارتعاش اونو میفرسته. تکرار زیاد ارتعاش،میشه باور. انسان ماشین اثبات باورهاشه؛ ماشین سواری فقط می تونه سواری بده و شما باهاش نمی‌تونید آبمیوه بگیرید. ماشین لباسشویی فقط می تونه لباس بشوره و شما حتی نمی‌تونید باهاش ظرف بشویید. پس انسان که ماشین اثبات باورهاشه، کاری جز اثبات باوری که دست خودشه نداره. وقتی باور داشته باشید مردم نامردن و کلاهبردار و بد ذات،دیگه چطور می‌تونید کاری انجام بدید؟

اگه باورهای ضد خوشبختی دارید، دست و بالتون بسته و دیگه هر کاری هم کنید نمی‌تونید خوشبخت بشید.
خبر خوب اینه که می‌تونید باورهاتون رو تغییر بدید. ولی باید قدم به قدم این راه طی کرد. باورها اون قدر قوی هستن که گاها آدمها با پرستیدن یک بت هم به مراد میرسیدن. میدونید چرا؟ چون روح خدایی و خیلی قدرتمند داریم. باور ما خیلی قوی و قدرتمنده.

دوستان خوبم سعی کنید تمام انرژی خودتون روی ساختن عادات جدید بذارید تا اینکه بخواهید با عادات ها و باورهای منفی قدیمی بجنگید. مثلاً یک لیوان پر از نفت رو در نظر بگیرید، حالا اگه هی به نفت نگاه کنید و اه اه کنید و بگید تو باید ی ماده دیگه بشی، فایده ای نداره. ولی اگه کم کم توی لیوان ی چیز دیگه مثلا آب اضافه کنیم به مرور زمان آب باعث خروج نفت میشه و اونچه توی لیوان باقی می‌مونه آبه نه نفت. البته اثرات نفت هم می‌مونه ولی اونچه که غالبه، آبه نه نفت. پس بدون جنگیدن با نفت اونو از توی لیوان خارج کردید. پس مهمترین کار توی قانون جذب اینه یک تمرین که حستونو خوب میکنه یاد بگیرید و اونو کم کم و همیشه انجامش بدید تا باور جدید بسازید.
شک نکنید مغز هر چیزیو باور کنه به واقعیت تبدیلش می‌کنه.
******
جسم و روح ما با هم شدیدا در ارتباطند. شما الان لبخند بزنید و سعی کنید به منفی ها فکر کنید. آیا راحته؟ حالا اخم کنید و برید ی گوشه کز کنید  اون موقع فکر کردن به بدبختی‌ها مثل آب‌خوردنه. خخخخ. پس سعی کنید همیشه لبخند به لب باشید. چون ذهن و روح و بدن متقابلا با هم در ارتباطند.

پس توجه باید خیلی تکرار بشه که تبدیل به باور بشه. تکرار باعث رشد میشه. اگه دقت کنید زندگی یعنی تکرار.تکرار شب و روز. تکرار غذا خوردن. حتی عبادات هم در هر دینی تکرار داره. پس تکرار باعث رشد و پیش رفتن میشه.
هر تمرینی رو  که بهتون میدم مدتها انجام بدید.

تمرین 1: برای از بین بردن باور محدود کننده خود آن را بنویسیم و بعد بنویسیم اگر عوض نکنم چی میشه و اگه این باورم از بین بره چه اتفاقی میفته. مثلا من باور دارم پول درآوردن سخته، اگه این باور رو بذارم کنار چی میشه. خب می نویسیم وقت اضافه میاریم. حتی اگه مریض بشیم می‌تونیم استراحت کنیم و تفریح بریم و …… پس باورهای محدود کننده برای هر فردی متفاوته.

تمرین 2: این ی تمرین آسون و در عین حال سخته. 21 روز، روزه فکری بگیرید. همه توجهمون به افکار مثبته. لحظه ای که متوجه شدید فکرتون منفیه، یک لحظه هم اجازه نمیدید که ادامه پیدا کنه. دقیقا مثل روزه که هر زمانی که متوجه میشید، آب رو بر میگردونید بیرون، اینجا هم به محض اینکه متوجه فکر منفی شدید سریع تغییر بدید فکرتون رو. مثلا ی مقدار پول گم کردید، نباید ی لحظه بهش فکر کنید. هر فکر و اندیشه ای که شما رو ناراحت کنه ممنوعه. پس اگه حواستون نبود اشکالی نداره ولی به محض توجه باید برش گردونید. هر روزی که خراب شد از فردا شروع کنید. در سال اگر بتونید این دوره رو ی بار اجرا کنید عالیه.

تمرین 3: هر وقت دیدید فکرتون منفیه  به جای جنگیدن باهاش سریع لبخند بزنید. اول لبخند و بعد خندتون بلند و صدا دار بشه. خواهی نخواهی فکری که منفی و اذیت کننده بود دُمشو میذاره روی کولش و توی افق محو میشه.