خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
من دراوردی, شیرینی نخودی.

درود دوستان هم محله ای.
امیدوارم حالتون خوب باشه.
امروز در خدمتم با یه من دراوردنیه دیگه.
اسم این من دراوردی رو هم  شیرینی نخودی گذاشتم.
فقط لازمه قبلش یادآوری کنم این یه تجربه شخصیه.
ممکنه مشابهش باشه و من ندونم. ممکنه شما خوشتون نیاد و حتی ممکنه ازش هم لذت نبرید.
لذا در استفاده و امتحان این من دراوردی, نکات بالا رو در نظر داشته باشید.

قدم اول: تهیه مواد مورد نیاز.

آرد نخود: نیم کیلو. عسل طبیعی: نیم کیلو. مغز آسیاب شده گردو پسته و فندق: هر کدوم دویست گَرَم. شیره خرما و روغن حیوانی: هر کدوم 125 گَرَم. دم کرده زعفران: یه استکان.
نکته: آرد نخودو مخصوصاً اگه تو خونه تهیه میکنید, حتمی الک کنید.

قدم دوم: شروع به کار.

روغن حیوانی رو بذارید رو اجاق و اجازه بدید کمی جوش بیاد. در حد اینکه به نقطه جوش برسه, کافیه.
حالا شیره خرما رو بهش اضافه کنید و خوب همش بزنید و بعد دم کرده زعفران رو هم بهش اضاف کنید.
نکته: شعله گاز باید کم باشه و کارای بالا رو تو کمتر از یه دقیقه انجام بدید.
بعد انجام این کارا مایع آماده شده رو در بیارید و با عسل مخلوط کنید و باز هم خوب هم بزنید.
نکته: عسل رو باید قبلش از یخچال دراورده باشید و دمای اتاق رو داشته باشه.
به این معنی که اگه عسل ما یخ باشه, مایعه تهیه شده با عسل خوب قاطی نمیشه و کیفیت شیرینی پایین میاد.
ما الآن با مخلوط کردن عسل تو روغن حیوانی و شیره خرما و دم کرده زعفران, باید یه مایعی داشته باشیم که تقریباً آبکی باشه.

قدم سوم: استفاده از آسیاب مغزها.

حالا مغزهای گردو پسته و فندق رو یکی یکی میریزیم تو مایعی که درست کردیم و هم میزنیم تا خوب همه چی با هم قاطی بشه.

قدم چهارم: استفاده از آرد نخود.

تو این مرحله باید آرد نخود رو به مخلوطمون اضافه کنیم.
توجه داشته باشید اضافه کردن مقدار آرد نخود به مخلوط به میزان کیفیت مایعی که درست کردیم بستگی داره.
ممکنه کمتر از نیم کیلو آرد نیاز داشته باشه. پس به این نکته دقت کنید و مرحله مرحله آرد نخود اضافه کنید و هم بزنید. تا جایی که مخلوط رو به سفتی بره.
نکته نابینایی: اگه نوک دو انگشتتونو کردید تو مخلوط و به هم مالوندین و حالت چسبندگی زیادی نداشت, بدونید که مخلوط رو به سفتی رفته.

قدم پنجم: شکلدهی شیرینی

تو این مرحله مایع خمیر به دست اومده رو میریزیم تو یه پلاستیکی و یه پنج دقیقه ای میذاریمش میمونه.
بعد درش میاریم و میذاریمش رو یه سطح صافی و با وردنه روش میکشیم تا یه دست بشه.
حالا باید بذاریمش تو قالبهای کوچیک تا شکل بگیره.
پس این کار رو هم انجام میدیم.
نکته: نباید مخلوط به قالب بچسبه جوری که نشه بیرون اوردش. اگه این اتفاق افتاد, یه کمی تو قالبها رو چرب کنید. ولی اگه مخلوط سفتی و محکمی خوبی داشته باشه, این اتفاق نباید بیفته.

قدم ششم و آخر: حاصل کار.

قالبها رو یکی یکی دما بدید. خیلی کم. فقط در حدی که شیرینی به راحتی تو قالب جا به جا بشه و بشه درش اورد.
مثلاً هر قالب رو در حد یه دقیقه دما بدید کافیه. اون هم با شعله کم.
نکته: این شیرینیا رو تو یخچال نذارید و تو دمای اتاق ازشون نگه داری کنید.
و در نهایت رو قالبها رو با یه کاغذ نازک بپوشونید.

شما چی فکر میکنی؟

تا حالا درست کردی آیا؟
نمونه ایرانی یا خارجیشو سراغ داری آیا؟
نکته: در خصوص شیرینی نخودچی که سنتیه, خودم قبلاً خوردم و میدونم یه همچین چیزی هست.
خوردی آیا؟
تجربه مشابهی داشتی آیا؟
فکر میکنی میتونی درست کنی آیا؟
دوست داری من دراوردی بعدی چی باشه؟
به نظرت چه مزه ای داره؟
منتظر اشتراک نظرات و تجربیاتتون هستم.
پس فعلاً بای.

۳۳ دیدگاه دربارهٔ «من دراوردی, شیرینی نخودی.»

سلام! خوشحالم که پستهای من دراوردی این شکلی میذارید اینجا! من به هنر آشپزی و شیرینیپزی علاقه خاصی دارم! از لحاظ روحی و روانی این کار به سلامت روح و روان کمک میکند, فقط اینکه اینجا شیره خرما گیر نمیاد, آیا میشود جایگزین براش پیدا کنیم؟ و دیگر اینکه من شیرینی نوخودچی رو خیلی دوست دارم. منون!

سلام. دفعه آخری که هوس شیرینی درست کردن زد به سرم سر حواس پرتی خودم و چندتا اتفاق پشت سر هم که قطاری پیش اومدن و حسابی ماجرا درست کردن نتیجه سوپر فاجعه شد. ولی انصافا از مزه کم نیاورد و از رو نرفت و در نتیجه من هم از رو نرفتم و تمامش رو خوردم و خخخ. بعدش دیگه هر دفعه هوس شیرینی کردم بیخیال پختنش شدم تا هوای گردی آردیه اون روز و اون شب کی از سرم بپره و باز۱تست بزنم. چیه دست زدی زیر چونه نشستی پاشو در فکر بخش های بعدت باش داستان شیرین کاری های من عمراً داخل۱دونه کامنت جا بشن و این۱دونه که به جان خودم داخل۱پست هم جا نمیشه باید سریالیش کنم که نمی کنم و خدا بگم چیکارت کنه دلم شیرینی خواست!
شیرین کام باشی!

درود.خوبی؟ ببین. من نمیدونم. تو قول دادی من دراوردیاتو به اشتراک بذاری. پس منتظریم. زود بیا زکات من دراوردیاتو بپرداز. وگرنه عقوبت خوبی نداره خَخ. اگه این کارو نکنی, دعا میکنم دفعه بعدی که میخوای شیرینی درست کنی, با کله بری تو ظرف شیرینی. جوری که مخلفاتش با پوستو استخونت یکی بشه خَخ.

سلام به شما چه خوب هست ما یه همچین کَد آقاهایی تو محله داریم. اگه یه وقت دست داد دور هم باشیم, از لحاظ غذا و شیرینی مشکلی نیست. حسابی تکمیلیم. ولی یه سوالِ کوچولو دارم. آرد نخود بافتش نسبت به آرد نخودچی سفت تر هست البته درست هست که الکش می کنیم. ولی باز هم تو شیرینی زبر نیست. چون با این رسپی باید یه شیرینی خیلی مقوی باشه. به امیدِ تستِ دست پختِ کَد آقاهای محله.

سلام. من نخوردم. اما با نگاه کردن به مواد تشکیل دهنده اش میگم: این شیرینی خوب نیست. عالیه. عالی. نه شکر سپید داره. نه بکینگپودر، نه روغن نباتی. به ویژه در چنین جایی که آموزش خوراکهای زیانبار مانند پیتزا رواج داره.

در پاسخ به رعد بارانی باید گفت که آن چیزی که اضافه وزن میآورد، شیرینی پخته شده با آرد سپید سرطانزا، روغن نباتی سرطانزا، شکر سپید سرطانزاست. نه چنین شیرینی محشری که با آرد نخود و انگبین و روغن حیوانی ساخته میشود.

پاسخ دادن به کریمی لغو پاسخ