خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

گزارشی از یک حضور

پس از حضور سرکار خانم گلاره عباسی، بازیگر سرشناس کشورمان و از دست اندرکاران اصلی راه‌اندازی سوینا در برنامه تلویزیونی «عصر جدید» و معرفی این طرح به عامه مخاطبان سیما، مدیریت محله نابینایان اقدام به برگزاری میزگردی با موضوع بررسی جنبه‌های مثبت و منفی حضور ایشان به عنوان نماینده طرح مذکور در رسانه ملی کرد. نگارنده نیز علی‌رغم تجربه ناکافی در امر مجری‌گری و مدیریت جلسات بحث و گفتگو، افتخار آن را یافت تا به عنوان مجری این میزگرد انجام وظیفه نماید. آنچه ذیلا می‌خوانید، خلاصه‌ای از مباحث مطرح‌شده در این میزگرد است. اما پیش از ارائه این مختصر، ذکر این نکته را ضروری می‌دانم که تمامی دوستان شرکت‌کننده در این میزگرد از محدودیت زمانی برای معرفی طرحی با چنین ابعادی در رسانه ملی کاملا آگاه بودند و نظرات خود را نیز صرفا بر مبنای نکات مطرح‌شده در همان بازه زمانی محدود در برنامه «عصر جدید» مطرح کرده‌اند و ممکن است مطالب دیگری نیز در جریان ضبط برنامه «عصر جدید» ذکر شده باشند که در پخش به دلیل وجود همین محدودیت زمانی، این مطالب حذف شده باشند.

شرکت‌کنندگان در این میزگرد از سه منظر نفس معرفی سوینا در یک برنامه پرمخاطب سیما، نوع معرفی طرح در این برنامه و نوع نگرش خانم عباسی به این طرح به بررسی جنبه‌های مثبت و منفی این رخداد رسانه‌ای پرداختند. اما وجه مشترک تمامی این اظهارنظرها، وقوف کامل نسبت به زحمات فراوانی بود که متولیان این طرح برای به ثمر نشستن آن بر خود هموار کرده بودند. با این حال، نقدها هم کم نبودند که در اینجا به بیان رووس کلی آن‌ها می‌پردازم.

یکی از مسایل مطرح‌شده در این میزگرد، زمان معرفی این طرح در رسانه ملی بود. یکی از حاضران در جلسه ضمن انتقاد از معرفی زودهنگام طرح در رسانه ملی، انجام چنین کاری پیش از راه‌اندازی کامل طرح و آشکار شدن جنبه‌های مثبت و منفی آن را نوعی شتاب‌زدگی معرفی کرد.

برخی دیگر از شرکت‌کنندگان در میزگرد نیز به نوع معرفی طرح توسط خانم عباسی در رسانه ملی انتقادهای جدی داشتند. به عنوان نمونه، یکی از نقدهای مطرح‌شده در این زمینه آن بود که این طرح به شکلی معرفی شد که گویی فیلم توضیح‌دار برای نابینایان پدیده‌ای کاملا جدید است و سوینا تنها ابتکار صورت‌گرفته در مسیر دسترس‌پذیر کردن محصولات فرهنگی سینمایی برای نابینایان کشور بوده است. انتقاد دیگر آن بود که مخاطب عادی نمی‌توانست صرفا با تکیه بر این معرفی، تصویر روشنی از آنچه قرار است در قالب این طرح محقق شود در ذهن داشته باشد. این دسته از منتقدان حضور خانم عباسی در برنامه «عصر جدید» بر این نکته تأکید داشتند که نوع معرفی سوینا توسط ایشان، این احساس را در مخاطب عادی و بی‌اطلاع از مسایل نابینایان ایجاد می‌کرد که گویا مشکل دسترسی نابینایان به تولیدات سینمایی حل شده و یا دست کم، به زودی به طور کامل مرتفع خواهد شد. پیامدهای منفی چنین برداشتی در میان مخاطبان عادی و حتی متولیان تصمیم‌گیری در حوزه معلولان نیز چنان آشکار است که نیازی به اطاله کلام در شرح آن نیست. اما مهم‌ترین نقد از این زاویه به حضور خانم عباسی در برنامه «عصر جدید» عدم مشورت ایشان با افرادی از جامعه هدف جهت هماهنگ کردن نظرات و احیانا دریافت بازخوردهایی از خود مخاطبان بود: امری که در صورت تحقق می‌توانست دستاوردهای این حضور را صدچندان کند.

اما نوع نگرش خانم عباسی به سوینا و بالطبع نوع نگاه ایشان به تعامل با حامیان بالقوه طرح نیز از مسایلی بود که نقدهای فراوانی در این میزگرد بر آن مطرح شد. یکی از نقدهای عمده‌ای که از این زاویه مطرح شد آن بود که خانم عباسی با سر باز زدن از درخواست کمک از نهادهای دولتی و غیردولتی و به خصوص نهادهای متولی نابینایان و نیز نهادهای متولی حوزه فرهنگ و به ویژه سینما در کشور، فرصتی طلایی را برای تحکیم پایه‌های این طرح به لحاظ امکانات زیرساختی و نیز تدوین الزامات قانونی جهت دسترس‌پذیر کردن سینما برای نابینایان از دست داده‌اند. از نگاه این دسته از منتقدان، امتناع ایشان از ارائه چنین درخواستی در یک برنامه پرمخاطب در رسانه ملی، بازتاب نگاه محدود ایشان به گستره این طرح بود که در نهایت می‌تواند این طرح را به طرحی لاکچری، آن هم فقط برای نابینایان پایتخت‌نشین یا نابینایانی که وقت و پول کافی برای سفر به پایتخت را دارند تبدیل کند. یکی دیگر از آسیب‌های احتمالی چنین نگاهی به این طرح از نگاه شرکت‌کنندگان، محدود شدن دایره انتخاب نابینایان برای استفاده از محصولات سینمایی بود. به عنوان نمونه، برخی از شرکت‌کنندگان صراحتا اظهار کردند که دلیلی نمی‌بینند برای تماشای فیلمی که در انتخابش نقشی نداشته‌اند هزینه بدهند. از سوی دیگر، ایده رایگان بودن سینما برای نابینایان برای هیچ یک از شرکت‌کنندگان در این میزگرد قابل قبول نبود.

در خاتمه این مختصر، بار دیگر بر خود لازم می‌دانم تا به سهم خود از زحمات یکایک کسانی که در راه پیشبرد این طرح، زحمتی را بر خود هموار کرده‌اند قدردانی نمایم.

۱۹ دیدگاه دربارهٔ «گزارشی از یک حضور»

سلام. اجمالا در پاسخ به این سوال عرض می کنم که سِوینا مخفف سینمای ویژه نابینایان هست. سِوینا طرحیه به ابتکار خانم گلاره عباسی، بازیگر نقش اکرم در سریال شهرزاد و چند نفر دیگه از دوستان نابینا که هدفش دسترس پذیر کردن سینما برای نابینایان از طریق ارائه توضیحات مربوط به فیلم ها در زمان اکران هست تا مخاطبان نابینا هم بتونن از تماشای فیلم های سینمایی لذت ببرند. امیدوارم پاسخم که البته خیلی مختصر و کلی هم هست، سودمند باشه.

خوشحالم که تمام جنبه‌های مهم موضوع صرف‌نظر از مثبت و منفی بودنشون به لطف مدیریت میزگرد به صورتی عالی و به مدد فکر باز دوستان، به‌طوری کاملا واقعگرایانه و منصفانه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
میز‌گرد‌های متنی رو یادش بخیر زهره می‌زد توی محله و میز‌گرد‌های صوتی هم دو‌تا از تأثیر‌گذار‌هاش به عهده امید بوده تاحالا. یکی رقص و یکی سوینا.
امیدوارم از این میزا بازم باشه.
ممنون از هرکی این فرصتا رو واسه ما فراهم میکنه تا بتونیم به نوبه خودمون توی اتفاقاتی که مربوط بهمونه حضور داشته باشیم.

درود.
آیا میتوانم من هم مثل بعضی از آقا مجریا شما و امثالتون را به کوچک شمردن اون کار متهم کنم یا به کوته فکری خودم اعتراف کنم؟
من که خودم هیچی نمیدونم ولی یه چیزی رو خوب میدونم.
اونایی که برای جامعه هدف کار میکنند، از نقد شدن و نقد کردن ترسی ندارند.
اونایی که برای خودشان کار میکنند، از این که شما مخالفشان هم نظر بدی اعصابشان خرابتر از همیشه میشه.
خداییش اصلا نتونستم جمعش کنم، خودت زحمتشو بکش

سلام دکتر خوبی؟
میگم این طوری که من متوجه شدم این میز گرد بیشتر تهاجم بوده و بیشتر انتقاد کردن از این بنده خدا. نشه یه موقع این خانم فرار را بر قرار ترجیح بده و مثل بقیه عطای این کار را به لقای اون ببخشه.
یکی از انتقاد ها تون را که من رسما وارد نمی دونم چون در همین سایت ما متوجه شدیم که خانم عباسی با بعضی از به قول شما اعضای جامعه هدف مشورت کرده نمونه اون هم همون آقایی بودن که داشتن ویلون و سرگردون توی یه پاساژ گرد خودشون می چرخیدن که خانم عباسی اومدن و خودشون را معرفی کردن و درباره این طرح باهاشون صحبت کردن
حالا اگه من ناراحتم که چرا خانم عباسی نیومده شخصا نورآباد ممسنی و از من نظرخواهی کنه این اعتراض و انتقاد کاملا وارد و به جا هست خخخخخخخخخخخخ

سلام به تو احمد عزیز. خب بحث منتقدان این بود که پیش از حضور در برنامه عصر جدید چرا با جامعه هدف ارتباط نگرفتند که مخاطب ها بتونن به ایشون درمورد نحوه معرفی طرح در رسانه ملی مشورت یا احیانا راهنمایی ارائه کنن، وگرنه بحث درمورد مشورت برای آغاز طرح اصلا مطرح نبود. درباره ماهیت میزگرد هم قطعا جنبه های انتقادی بر جنبه های تمجیدی می چربید و اینو انکار نمی کنم، اما وظیفه من ارائه گزارشی از این جلسه بوده و لذا چیزی رو نوشتم که مطرح شده. امیدوارم جواب هام مفید بوده باشه. ارادتمند.

سلام امید جان امیدوارم اگر یک روزی خانم عباسی این پست را دید فقط بدون نقد بچها فقط سازنده و برای پیشرفت سوینا بوده و همین دلگرمی بشه
براشون که زحماتشون توسط بچهای گوش کن دنبال میشه به امید موفقیت سوینا

سلام هادی جان. من هم دقیقا با همین انگیزه این مختصر رو نوشتم تا نشون بدم حداقل از دیدگاه من این کار این قدر ارزشمند هست که لازم باشه واسش وقت گذاشت، جنبه های مثبتش رو دید و البته جنبه های منفیش رو هم با هدف اصلاح و بهبود مستمر، مطرح کرد. ممنونم از اینکه حواست به همه چی هست، درست عین پلیس فتا!

سلام یار سفرکرده. من هم قلبا همین آرزو رو دارم و دلم میخواد حالا که طرحی شروع شده، نقاط قوت و ضعفش در کمال انصاف و واقع بینی مطرح بشه تا بتونیم در سال های آینده شاهد امکاناتی درخور برای استفاده نابیننایان از محصولات سینمایی، نه تنها در تهران، بلکه حتی در شهرهای کوچک ایرانمون باشیم. ممنونم ازت و بهترین ها رو واست آرزو دارم.

سلام.
با وجود احترام برای نظر دوستان به نظرم این اجلاس اگر هدفش هم نقد بود، ظاهراً بیشتر دلسرد کننده بود.
هدف خانم عباسی ظاهراً اطلاعرسانی به نابینایانی بود که در فضای مجازی و تلگرام و اینستاگرام کمتر سر میزنن.
نه اعتلای فرهنگ مردم ایرانزمین در خصوص نابینایان.
به نظرم این بحث تا حد زیادی انتزاعی بود.
اگر در نظر دارید که این طرح در همین ابتدای کار ریشه اش بخشکد و انگیزه های این خانم برای ادامه راه تحلیل برود، به این نقد های غیر منصفانه ادامه بدهید.
پیروز و موفق باشید.

سلام خدمت شما دوست گرامی. بعید می دونم خانم عباسی خواسته باشند با شرکت در یک برنامه با مخاطب میلیونی، حداکثر به حدود چند هزار نابینای به قول شما دور از فضای مجازی اطلاعات بدهند. ایشان اگر چنین کاری کرده باشند، مانند این است که من بلندگو دست بگیرم، در کل شهر حوار بکشم تا سلیمه خاتون که گوش هایش کمی سنگین است برای نماز صبح بیدار بشود. ضمنا منظور شما از مباحث انتزاعی برای من روشن نیست که بخواهم پاسخ قاطعی به شما بدهم، اما اگر منظورتان از انتزاعی همانی باشد که در فرهنگ های لغت می توان یافت، گمان نمی کنم زیرساخت های لازم برای تداوم این پروژه، عدم استقبال نابینایان از سینمای رایگان و عدم توفیق خانم عباسی در جلب حمایت متولیان امر در دایره این تعریف بگنجند. باز هم از اینکه وقت گذاشتید از شما صمیمانه متشکرم.

دیدگاهتان را بنویسید