خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

تجارب ما در استفاده از Be My Eyes

سلام به همه دوستان گرامی. وقت بخیر.

 

همون طور که یحتمل مطلع شُدید، گوش شیطان کر، اپلیکیشن Be My Eyes یا چشمان من باش در ایران در دسترس قرار گرفت و دیگه از این به بعد ایشالا میتونیم بدون استفاده از فیلترشکن و VPN ازش استفاده کنیم. البته من هنوز یه نگرانی کوچولو دارم و اون اینه که متاسفانه هنوز اپلیکیشن رو فروشگاه گوگل برای کشور ایران در دسترس نیست! خب مجبوریم مثبت فکر کنیم و بگیم ایشالا اونم درست میشه. چون نمیخوام ابعاد احتمالی منفی رو ذکر کنم پس ولش کنید. بریم سر اصل مطلب. فقط قبل اصل مطلب، اینکه اونایی که احیانا این اپلیکیشن رو نمیشناسن و میخوان بیشتر باهاش آشنا بشن به این لینک مراجعه کنن.

 

 

 

با توجه به اینکه ممکنه بعضی ها این اپلیکیشن رو درست نشناسن و کاربریش رو ندونن، تصمیم گرفتم یه پست بزنم و تجربیات خودم رو در استفاده از Be My Eyes به اشتراک بذارم. شما هم اگه لطف کنید تو کامنت ها همین کار رو بکنید و تجارب خودتون رو ذکر کنید، اونوقت مجموعه ای از تجارب ارزنده گرد میاد که به درد خیلی‌ها میخوره و میتونیم ازش استفاده کنیم. پس این شما و این تجارب من در استفاده از Be My Eyes.

 

 

اولین بار که از اپلیکیشن استفاده کردم حدودا دو سال پیش بود. بیشتر برای تست این کار رو کردم. به داوطلب که یک ایرانی بود گفتم رنگ چند تا پیراهنی رو که داشتم بگه. به نظرم خیلی تجربه موفقی نبود. چون طرف نمیتونست رنگهای نزدیک به هم رو تشخیص بده و دو تا پیراهن آبی که داشتم رو نمی تونست از هم تمیز بده! البته ممکنِ پایین بودن کیفیت تصویر در اون زمان به خاطر استفاده از VPn بوده باشه. باید دوباره امتحان کرد.

تو امریکا که بودم، فرت و فرت برام نامه میومد. نه که من خیلی آدم مهمی هستم، دیگه همش برام نامه مینگاشتن. اصلا من نمیدونم این امریکایی ها چه علاقه ای به نامه کاغذی دارن. بعد من باید میرفتم از میان کوهی از نامه، نامه های خودم رو پیدا می کردم و چه چیزی بهتر از Be My Eyes. البته مواظب بودم که اطلاعاتی که ازش میشه سو‌استفاده کرد در این تماس ها لو نره.

 

 

دوتا تجربه خیلی جالب در خصوص برخوردن به آشنایان در اپلیکیشن داشتم و هر دو در امریکا.

اولیش وقتی بود که برای یادم نیست چه کاری به be my eyes رجوع کردم. طرف انگلیسی حرف میزد اما با ته لهجه شیرین اصفهانی. گفتم احیانا شما ایرانی نیستین؟ گفت چرا! دوربین رو که چرخوندم سمت خودم گفت: عه تو که ابوذر هستی! من تو رو میشناسم و تو مراسم نوروز تو دانشگاه دیدمت! جالب اینجا بود که این آقا اصلا ساکن  منطقه ما نبود و 700 800 کیلومتر اونطرفتر زندگی می کرد و فقط برای برنامه نوروز اومده بود دانشگاه.

 

 

دومین بار وقتی بود که در خصوص این برنامه و فیلتر بودنش در ایران، با خانم نگین حسینی صحبت می کردیم. ایشون خبرنگار حوزه معلولان هستن. احتمالا خیلی هاتون ایشون رو میشناسید. با ایشون در خصوص کارهایی که میتونیم برای رفع فیلترش انجام بدیم صحبت کردیم و ایشون هم گفت من تاحالا نصبش نکردم. حتما نصب می کنم ببینم چطور کار می کنه. چند روز بعد من برای کاری باز به چشمان من باش مراجعه کردم. کارم رو به اون داوطلب محترم گفتم و ایشون گفت تو ابوذر نیستی؟ باور کنید داشتم سکته می کردم. این دفعه دیگه تعجب نکردم بلکه ترسیدم. گفتم این نرم افزار کل هویت ما رو میریزه تو کف خیابون. این چه بساتیه؟ از کجا فهمید من کی هستم. نکنه موقع زنگ زدن اسم و فامیل ما رو مینویسه. خلاصه تو همین افکار بودم که طرف گفت من نگین هستم! جلل خالق. مگه میشه! مگه داریم. اد همون آدمی که درباره نرم افزار باهاش صحبت کردم 4 روز بعد باید خودم به تورش بیفتم! خلاصه من تا سه روز گوشه خونه کز کرده بودم و به افق خیره شده بودم. بماند که هیچی هم نمیدیدم.

یه بار پیتزای نیمه آماده خریده بودم ولی نمی دونستم باهاش چکار کنم. تاحالا از قسمت فر اجاق گاز هم استفاده نکرده بودم. مثل آب خوردن زنگ زدم اولین داوطلب. ایشون روی پیتزا رو خوند و کامل دستور العمل رو بهم گفت. بعد با کمک هم رفتیم، البته ایشون اون طرف خط بودن، رفتیم سراغ فر و دقیقا به من گفت چکار کنم و تنظیمات رو چطور انجام بدم. جای شما خالی یک پیتزایی شد که نگو. لذت درست کردن اولین پیتزا به صورت تقریبا مستقلانه قابل وصف نیست. امتحانش کنید.

 

 

جالب اینجاست که چند روز بعد دوباره از بی مای آیز استفاده کردم و باز به همون خانم بر خوردم. گفت تو همون یارو پیتزاییِ نیستی؟ ما هیچ ما نگاه!

تجربه طبخ ماهی با Be My eyes ولی موفق نبود. طرف نمیتونست دقیقا تشخیص بده که ماهی به اندازه کافی سرخ شده یا نه. البته این تجربه هم در ایران بود و باز همون پایین بودن کیفیت تصویر میتونه دلیلش بوده باشه.

یه بار تو محوطه دانشگاه مسیر رو پیدا نمی کردم. هیچ بنی بشری هم اون نزدیکی ها نبود. گوشی را در آورده و به اولین داوطلب زنگ زدم. قشنگ مثل بچه آدم من رو راهنمایی کرد به سمتی که میخواستم. البته خیلی هم راحت نبود چون اون هم محوطه رو نمیشناخت و نمیدونست دقیقا باید من کجا برم ولی نهایتا بعد حدود 7 8 دقیقه تلاش به نتیجه رسیدیم.

برای پیدا کردن آدرس و خواندن پلاک من خیلی از این اپ استفاده کردم که بیشترش موفق بود. یکی دو بار که ناموفق بود باز هم دلیلش این بود که به داوطلبان داخل ایران وصل شدم و کیفیت انقدر پایین بود که اصلا نمیشد فهمید چی میگن.

 

 

یه بار تو صادقیه کنار بزرگراه میخواستم پله های پل هوایی رو پیدا کنم موفق نمیشدم. با بدبختی فیلترشکن رو فعال کردم و با Be my eyes تماس گرفتم. طرف گفت برو جلو هر وقت رسیدی به پله بهت میگم. آقا ما هی رفتیم این گفت برو، ما هی رفتیم این گفت برو! خلاصه یه دو سه ساعتی ما هی میرفتیم و نمیرسیدیم. نزدیک های قله دماوند شده بودم که فهمیدم نرم افزار هنگ کرده. دیگه از اون به بعد متنبه شدم و دیگه ازش استفاده نکردم! گفتم تا رفع فیلتر نشه سراغش نمیرم. فکر کنم اونام دلشون سوخت!

یادمه یه بار برای خوندن روی پاکت نامه به چشمان من مراجعه کردم. طرف یه دختر بچه 15-16 ساله بود که اصلا نمیدونست چکار کنه. بدو بدو گوشی رو برد داد به مامانش و گفت این آقا نابیناست بهش کمک کن. مامانشم که کلا از قضیه بیخبر بود هنگ کرده بود! فکر می کرد من دوست پسرِ دخترش هستم! گفتم الانه که سر دختره رو از تنش جدا کنن. با آرامش تمام مثل اون آدمایی که میخوان یه بچه رو راهنمایی کنن که هواپیما رو به زمین بنشونه، بهش گفتم خانم حول نشو. آرامشت رو حفظ کن. ماجرا اصلا اون طور که تو فکر می کنی نیست. ماجرا اون طوریِ که تو اصلا بهش فکر نمی کنی! خونسرد باش. نفس عمیق بکش! حالا مو به مو کارایی رو که بهت میگم انجام بده! داستان اینه که دخترتون یه نرم افزار برای کمک به نابینایان رو گوشیش نصب کرده. ما همدیگه رو نمیشناسیم و این تماس به صورت تصادفی با داوطلبها برقرار میشه. لطفا اگه میتونید روی این نامه رو برای من بخونید. خانمِ که تا اون لحظه میخواست سر دخترشو ببره، ناگهان متحول شد و از این فکر پلیدی که بر ذهنش هجوم آورده بود احساس شرم کرد و دخترش رو فراخواند و بوسه ای بر پیشانیش گذاشت و در حالی که اشک چشمانش رو فرا گرفته بود گفت دخترم منو ببخش. من خیلی زود قضاوت کردم. منم اون وسط کلا فراموش شدم!

 

 

درب اتاق لباس شویی خوابگاه مون هم یه قفل لمسی داشت که هیچ جوره نمیشد علامت گذاریش کرد. باید یه عدد 6 رقمی رو میزدی بعد ستاره. اگر هم سه بار اشتباه میزدی 10 دقیقه قفل میشد و علاف بودی. فکر نمی کردم این رو دیگه بشه با Be My eyes حلش کرد. یه بار که تعداد دفعات مجازم تموم شد و کلافه شده بودم تصمیم گرفتم به اپلیکیشن مراجعه کنم. به اولین داوطلب زنگ زدم و براش توضیح دادم که چه کاری میخوام بکنم. دفعه اول نتونستیم کاری بکنیم. دفعه دومم همین طور. برای بار سوم به من گفت که زاویه دوربین رو تغییر بدم و دستم رو هم به لبه بچسبونم که حرکت اشتباهی ازم سر نزنه.! امتحان کردیم و در باز شد. هر دو مون فریادی از شادی سر دادیم. دقیقا همون حسی رو داشتیم که سارقهای حرفه ای موفق میشن گاوصندوق بانک رو باز کنن!

 

 

یکی از امکانات خوبی که این اپلیکیشن فراهم کرده، تماس با شرکت های مختلف و گرفتن خدمات از اونهاست. شرکت هایی مثل گوگل، مایکروسافت و غیره. من دو بار برای نصب ویندوز به مشکل برخوردم و با مایکروسافت تماس گرفتم و اونا کمکم کردن. هر دوبار من رو در نصب ویندوز، از ابتدا تا انتها همراهی کردن و گفتن تا 24 ساعت یا شایدم 48 ساعت پرونده ات باز می مونه. اگه مشکلی داشتی تماس بگیر پیگیری کنیم. البته این خدمات شون به زبان انگلیسی هستش. تو خود اپلیکیشن هم نوشته.

 

 

در پایان باید بگم بیش از 95 درصد تماس های من با این اپلیکیشن موفق بوده و اون درصد ناموفق هم بیشتر به خاطر مشکلات فنی و فیلترینگ بود. تشخیص پول، تشخیص رنگ کلی لباس، تشخیص اتو داشتن لباس، خواندن برچسب کنسرو و قوطی و غیره دیگر تجربیاتیه که دارم. در مجموع من بسیار از این اپلیکیشن راضی هستم و هرچه بیشتر ازش استفاده کنی بیشتر یاد میگیری که کجاها به کارت میاد.

یادمون باشه مسئولان Be My Eyes بسیار بر روی سو‌استفاده از این اپلیکیشن حساس هستن و همیشه تاکید می کنن این اپ برای dating نیست. به همین خاطر موقع نصب اپلیکیشن، IP گوشی در سرور ثبت میشه و همچنین مکالمات برای پیگیری شکایات احتمالی ضبط میشه. اگه کسی سو‌استفاده کنه اکانتش کلا بلوکه میشه و به هیچ وجه دیگه با اون گوشی نمیتونه کانکت بشه. ما هم باید این حساسیت رو داشته باشیم و اجازه ندیم کسی از این اپ سو‌استفاده بکنه.

 

 

منتظر خواندن تجربیات شما در استفاده از این اپ در کامنتها هستیم.

۴۱ دیدگاه دربارهٔ «تجارب ما در استفاده از Be My Eyes»

سلام بر شما
واقعا این نرم افزار عالی هست
من اولش یه خواهش از هم نوعان میکنم اینکه الکی به اینا زنگ نزنیم تا بتونن در مواقع لازم به خوبی بهمون کمک کنن
یعنی در کل از مسخره کردن واقعا و جدا پرهیز کنیم.
من خودم خیلی بخاطر فیلتر بودنش از این نرمافزار استفاده نکردم ولی بیشک بعد از رفع فیلتر شدنش حتما استفاده میکنم چون واقعا بهش نیاز دارم
بیشتر قبل از رفع فیلتر شدن این برنامه از
سالیوان پلاس و
BeSpecular
استفاده میکردم که از اولی واسه خوندن متن های روی کاغذ یا دارو و دومی هم بیشتر واسه کپچه استفاده میکردم.
از شما جناب سمیعی بزرگوار واسه زحماتی که کشیدین بی نهایت سپاس گزارم شاد باشین

سلام. اولم.
آقا منم ترجبه مرجبه زیاد دارم. یه بار که برا آموززش زنگ زدم و برا بار اول بود. از لینک زیر ببینید.
https://shaberoshan.ir/34406
یه بار هم که به شدت نیاز داشتم بفهمم که رو یه برگه چی نوشته تماس گرفتم و یکی از رفقام اونطرف مکالمه بود و کلی کمکم کرد.
به خاطر فیلتر بودن زیاد ازش استفاده نکردم.
آهان یه بارم ویندوزم لال شده بود از چشم من باش کمک گرفتم

سلام محمد.
راستش خیلی ها ایمیل زدن و این رو ازشون خواستن. کسانی مثل امید هاشمی، مجتبی خادمی، امیرحسین سلیمانی، میثم امینی، محمود هژبری و خیلی های دیگه که من خبر ندارم. من خودم چند بار تلفن زدم و ازشون علتش رو جویا شدم اما جواب درست حسابی ندادن. فکر می کنم موثرترین پیگیری، کار خانم حسینی بود. ایشون زنگ زده بود بهشون و گفته بود من خبرنگار حوزه معلولیت هستم و میخوام گزارشی درباره این اپلیکیشن تو روزنامه های امریکایی چاپ کنم. درباره علت فیلترش در ایران توضیح بدید. اون ها هم گفته بودن یه ماه دیگه جوابتو میدیم. دیگه هیچوقت هم جوابشو نداده بودن اما مشخص بوده که احتمالا نگران وجهه شون شدن.
راستش نمیدونم این اتفاق چطوری افتاده. آیا به خاطر پیگیری های همه ماها بوده یا شایدم به خاطر کرونا! به هر حال امیدوارم هرچی هست پایدار باشه.
مرسی از حضورت

سلام بر تو ابوذر.
باید اعتراف کنم که خوب می نویسی. لحنت خوب و تأثیرگذاره، چاشنی طنزتم در جای خودش قابل تأمله. خلاصه کارت درسته. منم تجربه چندانی از این نرم افزار نداشتم. البته فکر کنم دلیلش یه نمه تنبلیه. حالا باید بتستم ببینم چی از آب در میاد. خیلی مایلم بخش زبان عربیشو یه تستکی بزنم ببینم در چه وضعیتیه. تا های.

سلام مرتضی.
اختیار داری. شاگردتیم به مولا.
به نظرم تو زبان اول رو بذار عربی، زبان دوم رو هم کُردی! البته مطمئن نیستم کُردی داره یا نه! کاش زبان سوم و چهارم هم داشت که تو خیالت راحت میشد!
چوخ ارادت وار.

سلام ابوذر. خیلی خیلی ازت بابت نوشته هات ممنونم. با نظر eagle کاملا موافقم که تأثیر‌گذار می‌نویسی.
من هنوز با این دوستمون کار نکردم و به زودی وقتی لازم بود ازش بهره می‌گیرم؛ (بنا به توصیه ی درست شهاب.) ولی بیا یه کم در باره ی بهترین زاویه هایی که ما می‌تونیم از دوربین استفاده کنیم، بنا بر تجربه های خودت برامون بنویس.
ازت بی‌نهایت ممنونم.

سلام خدمت همه دوستان عزیز خصوصا آقای سمیعی بزرگوار.
راستش من خیلی زیاد از این نرم افزار استفاده کردم به نظرم شما که توی ایران تجربه موفقی نداشتید vpn تون خوب نبوده.
حالا بریم سراغ تجربیات:
۱. تنظیم فشار پکیج
۲. بوت کردن رایانه برای نصب ویندوز
۳. تشخیص رنگ
۴. وارد کردن یک متن در صفحۀ تلویزیون (قبل از اینکه android tv خریداری کنم)
۵. خواندن تاریخ انقضای محصول
۶. خواندن روی بسته یا کاغذ
۷. تشخیص مدارک
۸. تشخیص عکس
۹. تشخیص رنگ غذا مثل شله زرد
۱۰. کمک گرفتن برای از بین بردن لکۀ سطوح
۱۱. توضیح دادن نمای هتل در مسافرت
و سایر مواردی که به بینایی نیاز داره.
همۀ داوطلبان عزیز هم با کمال صبر و حوصله پاسخگو بودن.
البته تجربۀ شما رو در زمینۀ اینکه مادر به دخترش گیر داده رو منم داشتم. یه بار تماس گرفتم با BeMyEyes برای خوندن یه چیزی که دقیقا یادم نمیاد. یه دختر جواب داد و وقتی داشتم براش توضیح میدادم یهو مادرش اومد و گفت با کی صحبت میکنی؟ تا دختر گفت مامان ایشون نابینا هست، اگه میتونی کمکش کن، مادره از کوره در رفت من گفتم ببخشید خانم من نابینا هستم و مادره از اونور میگفت این کیه میگم کیه قطعش کن و تماس قطع شد.

سلام بر همه دوستان هم محله ای و به خصوص جناب ابوذر. واقعا تأثیرگذار مینویسید و تجربیاتتون خیلی جالب و خنده‌دار هم بودند. من که از گوشی اپل استفاده میکنم و این اپلیکیشن اول برای گوشی اپل طراحی شد. من هنوز ازش استفاده نکردم. من بیشتر از اپلیکیشن seeing eye برای خوندن روی قوطیهای کنسرو و چیزهای دیگر استفاده میکنم. دلیلش هم اینه که من همیشه فکر میکردم این اپلیکیشن صرفا برای جاسوسی طراحی شده و میترسیدم ازش استفاده کنم. البته اگر در ایستگاه اتوبوس یا جاهای دیگر که بیرون از منزل باشه از نظر من مشکلی نیست. ولی تو خونه ترجیح میدم از seeing eye استفاده کنم. چون داوطلبان در این اپلیکیشن ناشناس هستند من زیاد موافق نیستم همه جا از این اپلیکیشن استفاده کنم. به هر حال تجربه‌هاتون جالب بودند. موفق باشید! اگر من هم تجربه کردم میام همینجا مینویسم.

سلام خانم اورنگ. ممنونم از اظهار لطف شما نسبت به نوشته های من.
نگران نباشید. با خیال راحت ازش استفاده کنید. فقط اطلاعاتی رو که ممکنه موجب سو‌استفاده بشه برای خوندن به داوطلب ها ندید. مثلا کارت اعتباری یا مدارک شناسایی.
فرض کنید که یکی هم بخواد جاسوسی کنه. چه چیزی وجود داره که بخواد ازش استفاده یا سو‌استفاده بکنه؟ شما دوربین رو روی همون شیئی میگیرید که میخواید طرف براتون بخوندش. به نظر من به فرض اینکه اون طرف کل خونه ما رو هم ببینه بازم چیزی برای سو‌استفاده وجود نداره. البته که ضرورتی به این کار نیست.
Seeing A I هم اپ بسیار خوبی هستش اما خیلی جاها نمیتونه جایگزینی برای این باشه. رجوع کنید به تجربیات محمود هژبری!
مرسی از نظرتون.

سلام بر جناب صمیعی عزیز! ممنون بابت راهنماییهاتون. بله! حق با شماست. مثلا برای خواندن مدارک شناسایی میتونم از seeing eye استفاده کنم. من حتما این اپلیکیشن رو روی گوشیم نصب میکنم و امتحانش میکنم. راجع به seeing eye هم کاملً باهاتون موافقم. همه جا نمیتونه کاربرد داشته باشه. ولی برای خواندن روی قوطی کنسرو, کرم و خیلی چیزهای دیگه میتونه کمک خوبی بهم بکنه. من در کامنت قبلی هم عرض کردم که در ایستگاه اتوبوس و همچین جاهایی میشه ازش استفاده کرد. موفق باشید!

سلام آقای هژبری عزیز. من فکر می کردم که من خیلی از Be My eyes استفاده می کنم اما ظاهرا اشتباه می کردم! آقا شما که پدر Be My Eyes رو در آوردین! رنگ شعله زرد! این یکیه خیلی باحال بود!
از وی پی ان نگید که دلم خونِ. هم میخوام پول ندم، هم میخوام آش بخورم! پیدا کنید پرتقال فروش را.
مرسی از اشتراک تجارب.

سلام آقای سمیعی. ممنون از اینکه تجربیاتتونو در اختیار ما گذاشتید. من یه سؤال دارم که شاید از نظر شما و سایر خوانندگان این کامنت خنده دار باشه. میخواستم بدونم با وجود نرم افزارهای پیام رسانی مثل واتساپ که امکان تماس تصویری دارند، دیگه چه نیازی به نصب این نرم افزار هست؟ راحت میشه با یه تماس تصویری با یه بینا با نرم افزاری که در بالا بهش اشاره کردم، نیازمونو برطرف و مشکلمونو حل کنیم.

سلام.
به نظرم داوطلبانه بودن کمک به کاربران نابینا شاید وجه تمایز این برنامه باشه.
ولی در whatsapp چطوری بتونیم افراد داوطلب کمک به نابینایان رو پیدا کنیم؟
مگه اینکه هرکس با اعضای خانواده و دوستان صمیمیش و فامیلهاش در تماس باشه که مطمئن باشه صادقانه بهش کمک میکنن.

با سلامی دوباره! راستش من هم کاملً با نظر آقای عسگری در این مورد موافقم. در کامنت قبلی هم عرض کردم که این نرم افزار رو کاملا باهاش موافق نیستم. چون داوطلبان همه جا شما رو میبینند و دیگر اینکه اگر در واتساپ با یک فرد بینایی که میشناسیم تماس بگیریم خیلی بهتر است البته از لحاظ امنیتی. ولی خوبی این نرم افزار این هست که داوطلبان همیشه در دسترس هستند،, در صورتی که تو واتساپ ممکنه فرد مورد نظر در دسترس شما نباشد و شما اگر نیاز مبرم داشته باشید کار رو سخت میکنه. موفق باشید!

سلام محمد عزیز. خوب این محاسن خیلی بیشتری داره. اول اینکه در هر زمان و مکانی که شما مبایل و اینترنت دارید میتونید ازش استفاده کنید. مثلا ساعت ۳ صبح من سردرد گرفتم و نمیتونم قرص ها رو از هم تشخیص بدم. به بی مای آیز مراجعه می کنم. اونم من رو وصل می کنه به یکی تو یه جای دنیا که روز هستش. مثلا تو اون ساعت ها معمولا وصل میشه به استرالیا و کشورهای شرقی.
دومین موضوع ناشناس بودنش هستش. من دوست ندارم آشنایانم بدونن من سردرد داشتم و بدتر از اون، نمی تونستم قرص رو پیدا کنم! حریم خصوصی ماها اینطوری خیلی حفظ میشه.
اصلا شک نکنید و سراغش برید.

حقاً و انصافاً هیچ کس غیر از خودت نمی‌تونست اینطوری در باره چشم من باش برا رفقای نابینا توضیح بده. دمت گرم که برا شناسوندن این برنامه تلاش می‌کنی. دو تا نکته رو می‌خوام بگم. اول اینکه همونطور که گفتی اپلیکیشن در Play قابل دسترس نیست اما موقتاً می‌شه از لینک کافه بازار استفاده کرد. در بازار هم تا دیروز نبود ولی با رایزنی یکی از دوستان برنامه به کافه بازار برگشت. دوم اینکه در یکی از کامنت‌ها دوستی گفته بود ترجیح می‌ده از Whatsapp برا چنین کاری استفاده کنه، من اما خودم به شخصه چشم من باش رو ترجیح می‌دم. به دو علت: یک اینکه در هر ساعت از شبانه روز یکی هست که کمک بکنه و دو اینکه به خاطر مخفی بودن هویت نابینایان و داوطلبان، «البته به جز جناب ابوذر خان که ید طولایی در لو رفتن داره»، می‌شه برای تشخیص تصاویری که جنبه خصوصی دارند هم استفاده بشه. به طور مثال ممکنه شما مدرک یا سند یا هر چیز مشابهی داشته باشید که دلتون نخواد حتی نزدیک‌ترین فرد به شما از وجودش با خبر باشه. اینجا است که تنها چیزی که به دادتون می‌رسه، چشم من باش است و بس.

سلام امید. ممنونم از لطفت.
کاملا درست میگی و من بالا تو کامنت ها اشاره کردم که فضای خصوصی در این اپلیکیشن حفظ میشه. البته خبر دارم که این لو رفتن مختص بنده نبوده و شما هم دقیقا همون طوری که من به دام افتادم، گیر افتادی و شناسایی شدی! کاش اون تجربه ات رو برای بچه ها شرح میدادی!
مرسی از حضورت

آره آقا. اونم در نوع خودش جالب بود. من یکی دو روز قبل از این اتفاق، BeMyEyes رو به یکی از رفقا معرفی کرده بودم و اوشون هم به عنوان داوطلب ثبت نام کرده بودند. داشتم کار با BeMyEyes رو به یکی از شاگرد‌های کوشکولوم یاد می‌دادم و براش توضیح دادم که می‌تونیم به این شکل تماس بگیریم و این‌ها. تماس که برقرار شد، من و داوطلبِ اون سوی خط کلی سورپرایز شدیم؛ چرا که اوشون، همون رفیقم بود که دو روز قبل من با نرم‌افزار آشناش کرده بودم.

راستی جواب کامنتتون رو در پست قبلیتون دادم.
دیشب جواب دادم ببخشید بابت تأخیر!
و یه موضوع اینکه من واقعا نمیتونم اسامی قرصها و داروها، پولهای کاغذی و … خیلی چیزای دیگه رو تشخیص بدم.
میخواستم بدونم من فقط اینطوری هستم یا تشخیص پول، قرص، اسم نوار کاسِت و cd dvd و … واقعا به بینایی نیاز داره و تنها راه پی بردن بهش، در زمان حاضر، استفاده از be my eyes هستش؟!

راستش راه هایی برای این کار وجود داره اما خیلی زمانبر هستش. مثلا چسبوندن برچسب بریل بر روی تک تک چیزایی که میتونه مبهم باشه. خیلی وقت ها این کار به خاطر حجم بالای وسایل ممکن نیست. مثلا شما ۲۰۰ تا سیدی داری و می خوای روی همش برچسب بزنی. خب نمیشه دیگه. وقتی be my eyes همیشه در دسترس ماست، چرا راه سخت رو انتخاب کنیم.

سلام ابوذر خان. مرسی از پیگیریها و وقتی که برای بچه ها میذاری. منم از این برنامه برای کارهای مختلف استفاده کردم و راضی بودم. به جز مواقعی که سرعت اینترنت و فیلترینگ در ایران مزاحمت ایجاد کرده. کارهایی مثل تشخیص کارتهای مختلف از هم دیگه و حتی پیدا کردن یه فلش که افتاده بود روی زمین و هرچی گشتم نتونستم پیداش کنم و از این برنامه کمک گرفتم. به نظر من خلاقیت فرد در استفاده از این برنامه خیلی مهمه. و در نهایت اینکه فرهنگ استفاده هم از اهمیت زیادی برخورداره.

پاسخ دادن به زهرا آیت لغو پاسخ