خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

جهان آزاد؛ به زودی از محله نابینایان

 

دانش یک قدرت محسوب می شود.

مبارزه ی من در جهت دستیابی دخترم به فناوری.

یادداشت سردبیر

بعد از گذشتِ  دهه ها از تصویب آیین نامه ی آموزشی افراد دارای معلولیت و لایحه ی حمایت از حقوق معلولین آمریکا، هر شخصی ممکن است اینگونه بپندارد که دانش آموزان نابینا و بینا به یک میزان از فرصتهای تحصیلی سود می جویند. با وجود همه ی این تصورات، یافته های خانم هایدی شِفِر چیز دیگری را به ما گوشزد می کند.

بر اساس این یافته ها، هنوز هم که هنوز است، محصلین با آسیب بینایی شدید، از کاربرد مؤثر فناوری در آموزش محروم هستند. کاربردی که در جهان آموزش امروز، یک ضرورت برای کسب موفقیت به حساب می آید.

در این مقاله، وی روایتگر تکاپوهایش برای دستیابی دخترش به آموزشهای فشرده ی تکنولوژی و حصول اطمینان از این نکته که دخترش می تواند به راحتی امتحانات نهایی آخر ترم را بدهد، می باشد. خانم هایدی بزرگ شده ی آرژانتین است و به 2 زبان اسپانیایی و آلمانی مسلط است. شوهرش رستورانی را در اشویل اداره می کند. اشویل یکی از شهرهای ایالت کارولینای شمالی است. دخترم جُردن اولین نابینایی بود که وارد مدرسه ی عادی میشد. وقتی وارد مهد کودک شد، یک معلم تلفیقی برایش تعیین نمودند. به عنوان یک دانش آموز آمادگی، جُردن تا حدی آموزش بریل را از معلمش آموخت و وقتی وارد مهد شد، عملکرد خوبی از خود نشان داد. ما روابط خود را با معلم تلفیقیش به طرز چشمگیری گسترش دادیم. به نحوی که ایشان تقریباً عضوی از خانواده ی ما محسوب می شد. این نکته برای ما کاملاً روشن شده بود که همراهی و همکاری معلم تلفیقی فرزندمان تا کلاس 12 ادامه خواهد داشت و در طی این سالها به تدریج از این همکاری کاسته خواهد شد. تا جایی که پیشبینی می کردیم جُردن قادر خواهد بود که در کلاس 12 به استقلال تقریباً کامل برسد.

ادامه این مطلب به زودی در محله نابینایان.

منتظر این مجموعه باشید.