خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

خانم جوادیان عزیز. تسلیت. ما رو در غم خودتون شریک بدونید.

اِنّا لله و اِنّا الیه راجِعون.

متاسفانه مطلع شدیم مادر گرامی سرکار خانم فاطمه جوادیان به رحمت خدا رفتن.

وظیفه ی خود دانستیم  این واقعه ی جانسوز را به ایشان تسلیت،  برای بازماندگان گرامی آرزوی صبوری،  و برای روح آن مرحوم طلب آمرزش و مغفرت کنیم.

خانم جوادیان عزیز. امیدواریم این همدردی و کامنتهای پرمهر دوستان قدری از غم شما را سبک کند.

با احترام فراوان.

روابط عمومی محله ی نابینایان.

۳۰ دیدگاه دربارهٔ «خانم جوادیان عزیز. تسلیت. ما رو در غم خودتون شریک بدونید.»

درود. بر خانم جوادیان. تسلیت عمیق ما رو هم پذیرا باشید.
خوش به حال اونایی که رفتند و بد به حال مایی که با غم از دست دادنشون نمیدونیم که چه کنیم.
گر چه غم از دادن مادر سخته و مادر فقط یکیه, ولی امیدوارم هر چه زودتر به زندگی عادی برگردید. برای شما از خدا صبر و برای عزیز از دست رفته طلب آمرزش خواستاریم.

سلام خانم جوادیان.
منم به نوبه خودم تسلیت میگم. از دست دادن مادر، یکی از اتفاقات تلخِ زندگیه که تحملش بسیار دردناکه.
اون هم مادر مهربونی که یک بار دیدنش در سفر سه روزه ما به دیلمان، هر کسی رو عاشق و دلباخته خودش میکنه.
*****************
بعد از ناهار مادر برایمان شعر های کتابهای دبستانش را می خواند. شعر هایی که برای ۶۰ سال پیش هستن، اما مادر چنان آن را از بر است که ما را حیرتزده می کند.
بعد مادر چندتا معما گفت که یکیش رو امیر و یکی رو هم من جواب دادم که خیلی خوشش اومد.
در اینجا میخوام مادر خانم جوادیان که ما هم بهش میگفتیم مادر رو براتون توصیف کنم: مادر متین و با وقاری که تقریبا ۷۰ سال سن دارد, با چهره ای جذاب و چشمانی رنگی. قد بلند, خوش اخلاق و شیرین زبان. با هوش زکاوت و با دستپختی عالی. از مهمون نوازی اش هرچه بگم کم گفتم.
از آن دست زنان سرزمینم است که اگر در امکانات شهر های بزرگ کشور و یا در خانواده ای متمول زندگی می کرد، در حال حاضر یا دکترای فلان دانشگاه آمریکایی و کانادایی را داشت، یا طبیبی حاذق می شد برای خودش. اما افسوس و صد افسوس که زندگی در روستا و منطقه ای محروم او را از آرزوی های تحصیلی اش دور و دورتر کرده است. البته همان شش کلاس سوادی که او دارد، می ارزد به خیلی از لیسانسه ها و فارغ التحصیلان ارشدی که مدرک دانشگاهیشان را قاب کرده اند بر سردر خانه هایشان و…
*********
برگرفته از سفرنامه دیلمان: آبانماه ۱۳۹۷.
https://gooshkon.ir/1397/08/%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%B2%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%B1%D9%88-%D8%AE%D9%81/
ما رو در غم خودتون شریک بدونید.

سلام، در ذهنم مرور می‌کنم؛ دایره واژگانم را می‌کاوم؛ اما کلمه‌ای پیدا نمی‌کنم که بتواند؛ غم از دست دادن بهترین، مهربان‌ترین، نزدیک‌ترین و بسیاری از ترین‌های دیگر یعنی مادر را با آن تسلیت گفت.
مادر نه مانندش خواهدآمد و نه کسی می‌تواند جایش را پر کند.
در وصف این مادر عزیز همین‌قدر بس که در زمان نبود پدر، سیدمهدی عزیز دوست بسیار مهربان و باهوشم، سرکار خانم جوادیان گرامی، بانوی فعال و توانا و فرزندان دوست‌داشتنی‌اش را پروراند.
اگرچه همان‌طور که گفتم واژه‌ها قاصرند که این غم بزرگ را تسلیت بگویند؛ اما برای عرض ارادت هم که شده می‌نویسم؛ خانم جوادیان و سیدمهدی عزیز تسلیت قلبی مرا هم پذیرا باشید؛ همچنین به خواهر ارجمندتان که بارها در اصفهان در منزلشان مزاحمشان بوده‌ام و به دیگر بازماندگان تسلیت می‌گویم. روح این مادر شاد و یادش گرامی باد.

سلام. چقدر این روزها تلخی این قصه با دلهای ما آشناست. با اینهمه این داستان هرگز عادی و کهنه نمیشه و زخمهاش برای همیشه دردناک و موندگار باقی می مونن. مخصوصا اگر اونی که باهاش وداع کردیم مادر باشه! خانم جوادیان عزیز تسلیت میگم. امیدوارم روح ایشون قرین آرامشی بی وصف باشه و دل شما هرچه زودتر، … چی بگم! دل عزیز از دست داده که آروم نمیشه. فقط عادت میکنه. از صمیم دل امیدوارم دیگه غم از دست دادن رو نبینی دوست من! امیدوارم که خدا به روح مادرت آرامش و به دل خودت صبر مرحمت کنه!

سلام خانم جوادیان.
منم به نوبه خودم تسلیت میگم. از دست دادن مادر، یکی از اتفاقات تلخِ زندگیه که تحملش بسیار دردناکه. مادر در زندگی ماها انسانها همانند پدر بدون جایگزین هست و نبودنش با هیچ چیزی پر نمیشه به هر حال امیدوارم روح مادرت در آرامش ابدی باشد و خود مادرت در آن دنیا هم همیشه با دعایش یاورت باشد و هرچند این نبودن همیشه احساس میشود اما امیدوارم روال عادی زندگیت هرچه زودتر از سر گرفته شود و روز به روز از این که هستی با دعای مادرت به بالاترین مرتبه زندگیت برسی و باعث افتخار شوی مثل همیشه

درود بر خانم جوادیان،
آدم دوست نداره یه سری آدمهایی رو که خیلی شاد و به قول انگلیسیها active هستند رو تو زندگی غمگین ببینه. ولی متأسفانه اینم بخشی از زندگی هست.
شاید اگر همیشه هم شادی بود، یه جورایی زندگی تو این دنیای نکبتی بی معنی می شد.
شاید هم اشتباه می کنم.
نمی دونم.
واقعاً متأسفم.
امیدوارم اون صبری که خدا همش در موردش تو قرآن به ما سفارش کرده رو تو ذات شما جا سازی کرده باشه.
چون صبر مرحم خیلی چیزهاست.
عمیقاً به شما تسلیت میگم و امیدوارم زمان خیلی زود شما رو تو جریان طبیعی زندگی قرار بده و شما رو مثل گذشته ببینیم.

بازگشت همه به سوی اوست؛
انجمن علمی-فرهنگی موج نور اصفهان درگذشت این مادر مهربان را به آقای جوادیان و خواهر بزرگوارشان و دیگر بازماندگان تسلیت عرض می‌نماید؛
برای بازماندگان صبر و طول عمر با عزت و برای آن مرحومه آمرزش از درگاه الهی طلب می‌کنیم.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
فقط خداست که می‌ماند.

درود خانم جوادیان گرامی. واقعا نمیدونم چی باید بگم! چیزی هم نمیشه گفت و خواست جز عرض تسلیت و آرزوی صبر و شکیبایی برای شما و بازماندگان اون عزیز ازدست‌رفته. روحشون شاد. عرض تسلیت من و همسرم رو پذیرا باشید.

سلام سرکار خانم! من هم فقدان گوهر بی مانندی را به شما تسلیت عرض میکنم که کمتر کسی در زمان حضورش ارزش واقعی آن را درک میکند. خداوند به همۀ کسانی که هنوز از نعمت حضورش برخوردارند، توفیق سپاسگزاری عنایت فرماید؛ سپاس خداوند برای حضورش، و سپاس وی به خاطر زحمات بی دریغ و بی منتش. برای همۀ مادرانی که از بین ما رفته اند، خصوصاً مادر سرکار، طلب آمرزش و رضوان خداوند میکنم، و برای شما و همۀ بازماندگان صبر بر این مصیبت بی مانند آرزومندم. از همۀ کسانی که این کامنت را میخوانند نیز تقاضای قرائت فاتحه برای ان مرحوم میکنم. چرا که تنها کارهای نیکی که تقدیم به روح این عزیزان بشود، برایشان مفید خواهد بود. انشاء الله در ادامۀ مسیر زندگی، شادی های فراوان در انتظار شما باشد.

همراهان عزیز! سلام. در این فکر بودم که در اولین فرصت، از حال و روزم برایتان بنویسم. پیام محله را که خواندم، خوش‌حال شدم از این همه مهربانی و هم‌دلی. تک تک پیام‌ها را می‌خواندم. از همه شما سپاسگزارم. از روابط عمومی محله که مرا یاد کردید. از شما که با مادرم خاطره دارید. از شما که او را در رفتار من، خواهر و برادرم می‌بینید. از شما که مرا می‌شناسید. از شما که مرا نمی‌شناسید اما می‌دانید پیام‌تان در قلبم اثر دارد. از همه شما به خاطر پیام‌های پرمهرتان سپاسگزارم. امیدوارم سلامت و تن‌درست باشید.

کُّلُ نَفسُن ذائقَتُ المَوت.

با سلام.

ارض تسلیت و تعزیت خدمت تمام بازماندگان و آرزوی تسلی و آرامش برای روح آن مرحومه مغفوره را از درگاه خداوند رحیم و رحمان خواستارم.

واقعا نمی‌توان کاری بجز تسلیت و دعا انجام داد.

خانم جوادیان (و کل بازماندگان)، از خداوند بخشایشگر خواستارم شادی بیشتری پس از این به شما ارزانی‌دارد.
هرچند که زندگی بی‌مادر بی‌معناست.

واقعا ناراحت شدم و دیگر هیچ.

دیدگاهتان را بنویسید