خب؟ اینطوری شروع کنم که ما توی این محله خیلی در خصوصِ آرایش و پیرایش صحبت کردیم. خیلی گفتیم و شنیدیم که چطوری به عنوان یه نابینا به خودمون برسیم و مثلا ست کردن رنگها رو خصوصا خیلی از خانمهای محله مانند رعد و رهگذر توضیح دادند. مسئلهای که موند و هیچ وقت حواسمون نبود دربارهاش بحرفیم، این سایزبندیِ کوفتیه. تقریبا یکی دو سالی میشه به خاطرِ کرونا، لباسهام رو اینترنتی تهیه میکنم. دیجیاِستایل، دیجیکالا و باسلام سایتهایی هستند که اکثرا سراغشون میرم. خوشبختانه برای خریدن تیشرت، شکلش رو به یه بینا نشون میدم یا خیلی وقتها حتی شکلش رو هم نشون نِمیدم و از روی توضیحاتش انتخاب میکنم چون سایزم ایکسلارجه و میدونم هر پیراهن، تیشرت یا سوییشِرتی بخوام بخرم کافیه یه رنگ مورد علاقه و اندازۀ ایکسلارجش رو انتخاب کنم. در مورد شلوار هم معمولا خیلیها سایزبندی رو با لارج و ایکسلارج و دو و سه ایکسلارج مشخص میکنند. میمونه شلوارک یا شلوارهایی که براساس سایز کمر و قد برچسب اندازه خوردند مثلا 36 38 یا لباسهای بچگانه که با اعداد عجیبی مثل 55 60 70 80 90 100 سایزبندی شدند. لباسهای پسرانه اینجا بحثم بود ولی لباسهای دخترانه هم هست که کلی قضیه رو پیچیدهتر میکنه. من طبق مطالعات و تجربیاتم میدونم پسر و دختر تا به بلوغ فیزیکی نرسیده باشند سایزشون یکیه. مثلا لباس یه دختر هشت ساله با یه پسر هشت ساله تقریبا یه سایزه. اما بزرگسالها رو نمیدونم. از مانتو و دامن بگیر تا تاپ و شلوارک و سوتین و هرچی. خیلی هم توی گوگل جستجو زدم. هرچی سایتهای بیشتری آورد و جدولهای بیشتری رو مشاهده کردم، بیشتر قاط زدم. مثلا طبق اکثر جداول خصوصا در استاندارد اروپا و بریتانیا قد بچهها رو طبق سنشون شش سانت شش سانت مشخص میکنند. فقط قول بدید خسته نشید تا آخرش بخونید. خره پدر و مادر میشید سایزِ بچهتون رو نمیدونید شرفتون میرهها. از من گفتن بود. بمونید بعدش حرف دارم. شما اولین نفر در صفِ انتظارید. از شکیباییِ شما متشکریم:
بچه 56 تا 62 سانتی میشه 0 تا 3 ماهه، بچه 62 تا 68 سانتی میشه 3 تا 6 ماهه، بچه 68 تا 74 سانتی میشه 6 تا 9 ماهه، بچه 74 تا 80 سانتی میشه 9 تا 12 ماهه، بچه 80 تا 86 سانتی میشه 12 تا 18 ماهه، بچه 86 تا 92 سانتی میشه 18 تا 24 ماهه، بچه 92 تا 98 سانتی میشه 2 تا 3 ساله، آقا صبر کن خب. خواهش میکنم. من رو وسطِ این اعداد رها نکنید. اصلا شما نفرِ اولِ صفِ انتظار بودید ولی سُر خوردید وسطِ صف. الان شما نفرِ چهارمِ صفِ انتظارید. از شکیباییِ شما متشکریم: بچه 98 تا 104 سانتی میشه 3 تا 4 ساله، بچه 104 تا 110 سانتی میشه 4 تا 5 ساله، بچه 110 تا 116 سانتی میشه 5 تا 6 ساله، بچه 116 تا 122 سانتی میشه 6 تا 7 ساله، بچه 122 تا 128 سانتی میشه 7 تا 8 ساله، داره تموم میشه نترس. بچه 128 تا 134 سانتی میشه 8 تا 9 ساله، بچه 134 تا 140 سانتی میشه 9 تا 10 ساله، بچه 140 تا 146 سانتی میشه 10 تا 11 ساله، و تمام! یعنی بچه 146 تا 152 سانتی میشه 11 تا 12 ساله یا یکی دو سال بالاتر.
خب؟ الان شما به کارشناسِ شمارۀ یازده یعنی مجتبی خادمی وصل میشوید: بعله. خلاصه که این سایزبندیها، همه رو دیوونه کرده. تازه یه چی بگم اونایی که دارید پشماتون بپاشه وسطِ همین مِیدونِ شهر که در اون در حال صحبت میباشیم. برای به دست آوردنِ سایزِ حولۀ تنپوش که میخواهید بخرید و بعد از حموم بپوشید سردتون نشه، باید از اندازۀ سرشونهها تا مچِ پاتون سی چهل سانت طبق سلیقه کم کنید. واقعا دیوونه میشه آدم با این همه ریزهکاری. قبول نداری؟ منم ندارم. ببین. الان شما یه شلوار بخواهی بخری، باید سایز کمر و سینه و باسن و قدت رو به دست بیاری و اینها فرمولهای مغزبراندازی داره که بیا و لمس کن. چون با عرضِ معذرت شما نمیتونی ببینی عرض کردم بلمسی.
البته مثلا دیجیاِستایل رو دیدم وقتی لباس میخری خیلی وقتها خودش براساسِ سن دستهبندی میکنه یا میذاره سن رو انتخاب کنی که بازم با توجه به فیزیکِ متفاوتِ هر نفر، ممکنه اندازه جور در نیاد و مجبور بشی مرجوع کنی یه سایز کوچیکتر یا بزرگتر برداری که چون یه بار بیشتر پول ارسال نمیگیرند و خیلی وقتام رایگانه، به نظرم میارزه. شاید بگید خب راحت میریم فروشگاه اندازه میگیریم میخریم برمیگردیم؛ اما اولا کروناست، دوم اینکه همه فروشگاهها اجناسشون جور نیست و خیلی از جنسهای خوشگل تکسایز یا تکرنگ شدند. سوم هم تنوعِ اجناسی که توی چندین ده هزار لباس توی اینترنت هست توی فروشگاههای زنجیرهای بزرگ هم حتی به سختی ممکنه وجود داشته باشه. تازه اینترنتیها معمولا پسگیرشون بهتر کار میکنه.
توی کامنتها میتونیم از تجربیات همدیگه یاد بگیریم. اگه یه نفرم یه چیزِ جالب و یادگرفتنی واس محله بگه من به هدفم رسیدم.
لذت ببرید از زندگی!
دوستون دارم بیشتر از دیروز، کمتر از فردا!
۳۰ دیدگاه دربارهٔ «سایزبندی پوشاک؟»
سلام. اروپا رو نمیدونم ولی اینجا دقیقاً یه سایز در دو لباس باهم فرق میکنه. مثلاً من یه شلوار با سایز ۴۲ میپوشم اندازمه ولی یه شلوار با همون سایز اندازهم نیست. در مورد کفش هم همین تجربه رو دارم.
ببین داریوش، اولا که سلام. دوم که خیلی خوشحالم کردی سر زدی به کوچهام. سومش هم بگمت که سایزها فرق دارند ولی قبلشون یه علامت میزنن شاید یه بینا اونو واست نمیخونه. معمولا مثلا شلواری که ۴۲ هست و میپوشی اندازهات هست یا نیست، یه چیزی مثل Us, EU, INT, UK و کلا همچین چیزهایی رو روی تگِ لباس پیشوند میذارند. شاید شلوار سایز ۴۲ که پوشیدی اندازهات نبوده مثلا استاندارد آمریکایی داشته ولی اونی که اندازهات بوده استانداردش اروپا بوده. تازه یه چی دیگه بگمت؟ برندها هم باهم متفاوت میزنن. مثلا ممکنه یه برند سایز ایکسلارجش برای یه نفر لارج باشه و بالعکس.
سلام. منم خوشحالم که یه پست گذاشتی. یادته اولین باری که هم دیگه رو دیدیم کجا بود؟ آخرین شب اقامت توی اردوگاه ثامن الحجج مشهد توی دستشویی همدیگه رو دیدیم. بعد اومدیم نشستیم روی چمنا باهم حرف زدیم. ما سه چهارتا کرجی بودیم با سه چهارتا از شما اصفهانیا. احمد حیدری هم بود. یادمه ارگشم توی اون اردو آورده بود. دستشویی رو عمداً گفتم برای اینکه نشون بدم هرجایی میشه یه دوست خوب پیدا کرد. سال ۸۲ یا ۸۳ بود.
واااااااااااایییی! یادته؟ واقعا اون روز رو یادته؟ چه جالب! چه حافظۀ خوبی داری داریوش! دقیقا منم یادمه. چقدر ذوق کرده بودم که برای بارِ چندم یه دوستِ نابیکور از یه استانِ دیگه پیدا کرده بودم! چه زود گذشت. خیلی زود. هفده هجده سال به راحتیِ آبخوردن گذشت. خدایا میخوام برگردم!
درود بر تو مجتبی. وقت بخیر
اطلاعات خیلی خوبی رو در اختیارمون گذاشتی و دمت گرم.
خیلی وقته کم پیدایی دلمون تنگ شده بود
درود بر خودت ای علیاصغر
خودتم همچین زیادپیدا نیستیا. منم دلم تنگ شده.
ایشالا این کرونا بره یا اصلا نرفت هم خیالی نیست. ایشالام رو از اول بدون کرونا میگم. ایشالا حتما یه برنامهای پیاده کنیم یه عده کور مور جمع بشیم به گفت و شنود و مسخرهبازی. دلم خیلی برای یه جمعِ کوری موری لک زده که مجازی هم نباشه و بتونیم توی سر و مغزِ هم بزنیم.
خیلی عشقی
سلام مرسی از پست و اشتراک اطلاعات.
من هم همین خنگی رو توی سایزها همیشه داشتم.
مثلا میگفتم سایز پام ۴۰ ولی یه بار تنگ بود یه بار دیگه گشاد خخ.
big thanks!
سلام
تو دیگه برنامهنویس شدی حمید خان و نمیتونی از زیرِ مسئله به راحتی در بِری. تو باید برنامهای برای نابینایان بنویسی که سایزهاشون یا سنشون و قد و وزنشون رو وارد کنند، بگرده لباسهای خوشرنگ رو از فروشگاههای اینترنتی پیدا و پیشنهاد کنه تا راحت بخریم بِریم پیِ پارتیمون.
خلاصه که مسئولیتِ بزرگی روی دوشته.
سلام .
به شخصه هیچگاه نتونستم جز کتاب چیزیو اینترنتی سفارش بدم.
در مورد کرونا هم که میگم بدنتو قوی کن و بهش فکر نکن. اخبار مربوط بهش رو دنبال نکن.
اگر مُردی اون با من خخخ
من کفشم رو هم از اینترنت سفارش میدم. برو بینیم بابا. کی حال داره سه ساعت ول بچرخه توی فروشگاه اونم با یه بینایی که وقت نذاره و هرچی میارن بگه خوبه که زودتر خلاص بشه از شر منو فروشگاه. خخخ
«با من» یعنی دقیقا اگه بمیرم دقیقا چطوری نقشت رو ایفا و مسئولیتت رو به انجام میرسونی؟
مهرماهِ سالِ قبلی فکر نکردم گرفتم. فکر کنم دیگه نگیرم.
درود بر تو مُجی
اصلا بهش فک نکرده بودم چون من یه لباس نَخَرَم که تا حالا خودم تنهایی لباس نخریدم. دارم کم کم بهش فک میکنم و دو هزاریم میفته که چقد عقبم! هعی! من هیچ نظری در باره تعیین سایز ندارم. هیچی به فکرم نمیرسه. به فکرت رسید به فکر ما هم برسون که به فکر جفتمون رسیده باشه گیر کردم تو همچین شرایطی بدو بیراه نگم بهت 🙂
آهان راستی تا عنوانو دیدم گفتم مربوط به پست دیروز و کامنتاشه که متنو که دیدم یه لحظه موندم. خخخخخخخخخ
همون که همیشه ته پستات میگی
میدونی مهدی؟ راستیاتش بحث اینه که تا مستقل نشی و از این خونه نری، اوضاع همینه. همین که به فکرم رسید رو رسوندمت.
همون که همیشه آخرِ پستام میگم!
دقیقا. از یه جا باید شروعش کنم تا تهش برم.
همون که ته کامنتامون نوشتیم 🙂
درود مجتبی. روزت خوش.
آره کلا سایزها خیلی گیجکننده هستند. به نظرم فروشگاههای لباس آنلاین باید توی پروفایل یه قسمتی رو داشته باشن که تو اندازههای مختلف مثل دور کمر، قد، و غیره رو برای خودت و کسایی که معمولا براشون لباس میخری وارد کنی و بعد بتونی راحت گزینه «سایز من» یا «سایز پسر عمو مهرداد» رو انتخاب کنی و بیخیال اینکه آیا سایز امریکایی یا اروپایی یا نارنیایی هست لباس مناسب رو بخری.
البته من تا به حال خرید اینترنتی لباس انجام ندادم. ولی حالا که کمی دارم سعی میکنم مستقلتر باشم اندازههای مختلف خودم رو کم کم توی یه صفحهگسترده ثبت میکنم که اگه مجبور به خرید آنلاین یا آفلاین لباس شدم مشکلی پیش نیاد. تازه بعد از بیست و هفت هشت سال فهمیدم که سایز تیشرت و پیرهن و غیره من لارج هست.
آره. دقیقا. البته مشکل خیلی وقتها فروشندههام هستند که سخت حاضر میشن مشخصات پوشاکشون رو اونقدر دقیق بنویسند که بشه با ایجادِ چنین پروفایلی به مقصدِ نهایی رسید. منم ایکسلارجم و دارم تپل میشم سعیم اینه با درازونشست و در آیندهای نزدیک باشگاه رفتن کمی لاغر کنم.
سلام عمو!
مخلصم.
خر خودتی چون من هنوز پدر و مادر نشدم.
کی میایی اینجا اندکی بخورِت بدم؟
برا صورت و ریه عالیه.
من که نفهمیدم چی گفتی با اون حرفهای چند سانتیت ولی امیدوارم بد نگفته باشی.
سلام مریضِ دیوونه!
کی مناسبتره بیام؟
یعنی کی رو بهتر میدونی به نظرت؟
در ضمن، ایشالا اگه پدر هم نِمیشی، حداقل مادر بشی یه کمی بفهمی مادر بودن چقدر سخته. من که حاضر نیستم هیچ وقت مادر باشم.
پاییز شرایطش جور میشه بهت خبر میدم، مرخصی بگیر بیا تا بترکونمت
برو بِریم
وعی وعی. درودددد. خوبی؟
هیچ لذتی بالاتر از کورمالی کردن و بعدش خریدن نیست. لذتی که تو گشتن واسه خرید بین مغازه ها و چرخیدن تو بازارها هست, تو هیچی نیست.
این سایز بندی که گفتی خیلی جالب بود اطلاعاتت تو حلقم دمت گرم.
ایده ای که به آبروشن دادی واقعاً میتونه به یه برنامه کاملی تبدیل بشه که خیلی میتونه نه فقط واسه ما, بلکه واسه همه اقشار جامعه مفید باشه.
میگم حالا چرا فرمولشو نگفتی واسه مون؟ البته شاید یه برنامه های مشابهی تو فروشگاههای معتبر دنیا باشه من نمیدونم هست یا نیست.
در کل که مطلب با حالی بود کلی لذتیدم.
ببین همین حالا که فرمولش رو نگفتم، هرکی میخونه دود از کلهاش بلند میشه نصفهکاره رهاش میکنه؛ وای به وقتی که فرمول پورمول کورمول اینجا مینوشتم.
منم شخصا از خرید فیزیکی وقتی که فروشنده خوشبرخورد و خوشاخلاق باشه و اطرافم به لحاظ بیماری ایمن باشه بیشتر خوشم میاد؛ ولی توی شرایطِ فعلی، متأسفانه مجبورم اینترنتی رو بپسندم.
راجع به سایزها هم یه چی یادم رفت توی پست بگم که همینجا میگم: بزرگسالها از نوجوانها سایزهای اس کوچکولو، اِم متوسط، ال بزرگ و بعدش ایکسال و دوایکسال و سهایکسال و چهارایکسال و پنجایکسال و ششایکسال داریم. البته جداول باهم فرق میکنند و در بین همین سایزبندیهایی که گفتم بازم سایزبندی داریم. مثلا فرض کن به غیر از سایز اس که گفتم کوچکولو میشه، سایز ایکساس هم داریم که یه واحد از سایزِ اس بزرگتره. آخ مخم میگه بگو زیاد درگیر نشو…
واقعا بنظرت میشه تبدیل کردش به یه نرم افزار؟
منظورت اینه که همه ی این فرمول مرمول ها رو بگیره سن و قد و اینها بدی حساب کنه یا از اون برنامه تخیلی های هوش مصنوعی که برای ساختش کلی پول میخواد و میره واقعا لباس رو از فروشگاه با توجه به این اطلاعات پیدا میکنه؟
البته منظورم از کلمه ی تخیلی با بار منفیش نبود مثلا همون envision ai خودش یه نرم افزار خیلی عالیه که همیشه ماها فکر میکردیم که این تکنولوژی ocr یا object detection کی به مبایل ها میاد.
ولی احتمالا برای ساختش حزینه ی زیادی صرف شده یا داره از جای دیگه مثل گوگل و مایکروسافت api میگیره.
ولی کلا اگه دوستداشتی ایدت رو کاملتر توضیح بده خوشحال میشم.
ایدهام یه چی توی مایههای ایمالز هست که البته اون به ترتیبِ ارزونترین کالاها رو از فروشگاهها پیدا و مرتب میکنه ولی اینجا تو سایزهات رو بهش بدی بگرده توی فروشگاههای اینترنتی لباسهایی که به احتمالِ زیاد مناسبت هستند پیشنهاد بده.
در مورد اندازه های اندامهای بدن که مرتضی به آن اشاره کردند، یک پیشنهاد عملی دارم. دوستان اگر یک متر نابینایی برای خود تهیه کنند می توانند اندازه های بدنشان را بگیرند و جایی یادداشت کنند. این اندازه ها در خرید لباس می توانند کمک کننده باشند. مثل: قد، عرض شانه، دور سینه، دور کمر، دور باسن،طول دست، طول پا
آخ گفتی. ایول شادیار بابت پیشنهادِ کاربردیات. البته مترخوانی و طریقۀ اندازهگیری هم مهم هست که یکی باید بهمون آموزش بده.
پیشنهاد خوبی است مجتبی! من آموزش متر خوانی را همین الان می نویسم می زارم تو سایت. از بخش جدیدترین مطالب هر کسی لازم دارد بخواند. البته بعد از تایید مدیریت قابل دسترس می شود.
ایول. عالیه!
سلام و ارادت، پست باحالی بود مثل خودت، اون موقع که بچه هایم کوچیک بودند، حدود قد و اندازه هاشون کاملاً به صورت هندسی توی ذهنم بود (از بس بغلشون می کردم) و همینطوری تشخیص میدادم که این لباس اندازه هست یا نه، و اتفاقاً درست هم می گفتم، حالا هم که بزرگ شدند که خودشون می پسندند. ولی خداییش اینقدر توی اندازه ها ریز نشده بودم و تا حالا هم مجازی لباس خرید نکردم، همه اش فکر می کنم (اگه اندازه نبود چی، کی حوصله ی ارجاع و… را داره)
سلام علی جان
ارادت از نوعِ آتشین.
خب به نظرم دقیقا همین شرایط حاکم هست که میگی. یعنی کلا اگه از هر والدینی بپرسی سایز و اندازۀ بچهشون رو معمولا نمیدونن و میرن لباسفروشی همینطوری اونقدری میدن بچه میپوشه تا اندازه بشه یا به قول خودت از قبل میدونن چشمی یا لمسی چی بردارن که نیاز نشه تعویض کنن و دستشون اومده.
من اتفاقا خودمم آدمِ عجولی هستم ولی کمی تطبیقپذیر شدم و اتفاقا چهار پنج جفت کفشی که از دیجی خریدم رو خیلی با ترس و لرز خریدم ولی بهطور عجیبی همگی اندازهام شدند با اینکه از برندهای متفاوتی کفش خریدم.
الانم تیشرت و حولۀ تنپوش و پیراهن رو دارم اینترنتی میگیرم.
یه ترجمه یه روز توی محله زدم راجع به مزایای نابینا بودن صحبت کردم و یکیش همین ارتباطِ لمسی و فیزیکیِ عمیقترِ والدین نابینا با بچه بود. البته توی ایران امثالِ شما رو کم دیدم که به رغم نابینایی، بتونه تا حد زیادی نقش خدایی یا همون قهرمان رو همزمان توی زندگی بچه بازی کنه.
در ضمن باحالی از خودتونه
خب سلام رو که یادتون رفت بگید که علیک سلام از این طرفا محله اسبق خودتون رو یافتید گویا ایا
بعدشم چه شناسنامه پر و پیمونی هاااا باریکلا اصلا شناسنامه باید مفصل باشه …..
دیگه اینکه من کلا اون قسمت اعداد و ارقامش رو رد کردم تا برسم به کارشناسی که شما باشید ببینم توضیح راحتترش چیه …..
من که کلا موافق دیجی کالا و خرید اینترنتی نیستم یعنی بهم هیچ لذت خرید کردنی را اون طوری که باید و شاید منتقل نمی کنه و من خرید می کنم تا خوشحال بشم و این طوری خب نمیشم بنابر این پولام رو خرج نمی کنم و از داشتن پول خوشحالم خخخخخخ
ولی حتی خواهرهای بینای من هم شده که خرید اینترنتی لباس مثل تیشرت یا مانتو زدند و بعد سایزش این ور و اون ور بوده یا جنسش اونی که باید نبوده یا توی عکس باطنش رو نشون نداده بوده و کلا این مشکل ما نیست مشکل همه هست و بنابر این به نظرم خودمون رو قاتی این همه اعداد نکنیم والاا
تجربه خواهران بنده: اگه سایزمون نبود یا اونی که به نظر میرسه نبود مسترد می نماییم, عودت جنس هزینه مضاعف ندارد شکلک اصفهانیم ما با خواهرامون جهت واضح تر شدن تجربه و دیگه هم تجربه ندارم خداحافظ