سلام بر همسفران ما در سفر به جهان آزاد. بعد از یک غیبت شاید کمی طولانی باز هم با ادامه سفرهای محله به جهان آزاد همراه شما هستیم. خبر خوش برای همسفران اینکه به یاری خدا از این ماه طبق روال گذشته هر ماه به طور قطع یک شماره از جهان آزاد رو خواهیم داشت، و خبر خوشتر اینکه اگر مجالی برای سفر در طول ماه پیش بیاد شاید توفیق حاصل بشه که یک شماره دیگه در اواخر ماه هم داشته باشیم! تاریخ انتشارهای قطعی نشریه جهان آزاد در تاریخ پنجم هر ماه و زمان سفرهای احتمالی محله به جهان آزاد بیست و پنجم هر ماه خواهد بود.
بعد از این توضیح که قرار بود کوتاه باشه، بریم سراغ پیشدرآمد این بارمون!
نظر شما در مورد توانایی خوندن و اثر این توانایی در سایر ابعاد زندگی فردی و اجتماعی چیه؟ آیا تا به حال شده به مفهوم واژه نارساخوانی به عنوان مشکلی که قادره موانع و مشکلات بیشتری در بخشهای مختلف زندگی ما ایجاد کنه متمرکز بشید؟ آیا تا امروز هیچ واستون پیش اومده که بخوایید در مورد دلیل پیدایش این مسئله، راههای مقابله و رفع این پدیده بدونید؟ آیا به تفاوتهای خط چاپی بینایی با علائم موجود در خط بریل، و اینکه آیا این تفاوت تأثیری در بروز مشکل نارساخوانی داره یا نه فکر کردید؟ و آیا هرگز با این تصور در ذهنتون مواجه بودید که چرا از نظر بسیاری از مردم یاد گرفتن خط بریل برای بریلخوانها شاید کمی پیچیدهتر از فراگیری خط بینایی برای کودکان بینا به نظر برسه؟
جواب این پرسشها و چه بسا که پاسخ بسیاری پرسشهایی از این قبیل در سفر این بارمون به جهان آزاد موجوده. در این گشت کوتاه قراره با نارساخوانی، دلایل پیدایش و راههای غلبه بر این امر بیشتر آشنا بشیم. پس بیایید تا بدون فوت وقت برای یافتن کلیدهای کوچیک اما کارگشای بسیاری که منتظر کشف شدن هستن، عازم یکی دیگه از سفرهای محله نابینایان به جهان آزاد بشیم!
مشخصات نشریه
- نام مقاله: Unraveling Dyslexia: Helping Braille Readers Who Have Reading Challenges
رفع نارساخوانی: کمک به بریلخوانانی که در خواندن با چالش مواجه هستند - نویسنده: Carlton Anne Cook Walker
- مترجم: امین عرب
- منبع: Braille Monitor
یادداشت سردبیر
نارساخوانی به طور گسترده به عنوان یک ناتوانی یادگیری شناخته میشود که بر خوانندگان متون چاپی تأثیر میگذارد. با این حال، بسیاری از والدین و مربیان متوجه نیستند که خوانندگان خط بریل نیز ممکن است نارساخوان باشند. در این مطلب، کارلتون واکر اطلاعات پایه را در خصوص نارساخوانی به اشتراک میگذارد و منابعی را برای کمک به خوانندگان خط بریل که با این چالش رو به رو هستند پیشنهاد میکند.
خواندن یک ارتباط نوشتاری دریافتی است. ارتباطی که شما آن را دریافت میکنید. اما نوشتن یک ارتباط نوشتاری بیانی به شمار میرود. خواندن و نوشتن هر دو بر پایه زبان شفاهی است. ابتدا زبان شفاهی به وجود آمده و خواندن و نوشتن کاملاً مبتنی بر ارتباطات شفاهی شکل میگیرد.
یادگیری خواندن برای افرادی که ناشنوا یا نابینا ناشنوا هستند بسیار دشوار است. اگر پایهای در زبان شفاهی نداشتهباشید، یادگیری زبان به شکل نوشتاری بسیار دشوار میشود. زبان نوشتاری انتزاعی است اما زبان شفاهی ساختار ملموس تری دارد.
پدیده خواندن
مهم است که به یاد داشتهباشید تسلط بر خواندن و نوشتن برای همه آسان نیست. من نارساخوان هستم و در تمام زندگیم برای خواندن و نوشتن مبارزه کردهام. البته در مقایسه با سایر افراد خانوادهام نارساخوانی بسیار خفیفی دارم. فرزند من نارساخوانی عمیق دارد.
برای پدرم خیلی سخت بود که مشکل من با خواندن و نوشتن را درک کند. خواندن برای او بسیار آسان بود و وقتی کاری برای شما آسان است، درک دشواری آن برای دیگران سخت به نظر میرسد. من در ریاضی اینگونهام. ریاضی برای من آسان است و باید به خودم یادآوری کنم که برای بسیاری از افراد دشوار است.
خواندن و نوشتن برای انسان فعالیتهای طبیعی به شمار نمیروند. با اینکه در زندگی مدرن بسیار مفیدند اما برای بقای اساسی ضروری نیستند. خارج از جامعه ساختاریافته، خواندن و نوشتن مزایای بسیار محدودی دارند. این مهارتها به ما کمک نمیکنند که غذا یا سرپناه به دست آوریم یا در برابر شکارچیان از ما محافظت نمیکنند. توجه به این نکته ضروری است که بیشتر زبانهای دنیا هنوز کد نوشتاری ندارند و تنها ۵ تا ۱۰ درصد از همه زبانها دارای فرم نوشتاری هستند.
از آنجایی که خواندن و نوشتن در اکثر تجربیات بشری برای بقا ضروری نبودهاند، جای تعجب نیست که امروزه درصد بالایی از مردم با این فعالیتها مشکل دارند. بر اساس برخی مطالعات، نارساخوانی در حدود ۲۰ درصد از جمعیت رخ میدهد.
کدهای قابل مقایسه
خط چاپی و بریل هر دو کدهایی هستند که برای خواندن و نوشتن استفاده میشوند. مانند خط چاپی، بریل نیز برای زبان دریافتی و بیانی مورد استفاده قرار میگیرد و هر دو خط، انواعی از متن به حساب میآیند. یک نوع نوشته از خطوط و منحنیها استفاده میکند و دیگری از نقاط.
خط چاپی کدی است که در آن شکل حروف صداها را نشان میدهد. برای مردم سخت است که خط چاپی را به عنوان یک کد در نظر بگیرند، زیرا ما خیلی به دیدن آن عادت کردهایم. این خط کدی است که در آن خطوط و منحنیها حروف را تشکیل میدهند و ترکیب حروف نشانگر کلمات است.
به حرف چاپی A بزرگ فکر کنید. یک خط بلند با زاویه ۷۰ درجه از چپ به راست مایل است. از بالای آن خط یک خط بلند با همان زاویه به سمت راست متمایل میشود. تقریباً در نیمه راه، یک خط افقی از خط مایل چپ شروع میشود و تا رسیدن به خط مایل سمت راست ادامه مییابد. این توصیف باعث میشود نوشتن حرف A بزرگ بسیار پیچیده به نظر برسد.
برای نوشتن A بزرگ در خط بریل به دو خانه نیاز دارید. در خانه اول نقطه ۶ برای نشان دادن حرف بزرگ، و در خانه دوم نقطه ۱ برای حرف A نوشته میشود.
تسلط خط چاپی
چرا خط چاپی خیلی سادهتر از بریل به نظر میآید؟ زیرا برای مردم آشنا است. افراد بینا با خط چاپی خیلی بیشتر از بریل آشنا هستند. ما آنقدر با چاپ آشنا هستیم که میتوانیم آن را به اشکال مختلف بخوانیم. ما میتوانیم خط شکسته را بخوانیم. میتوانیم انواع فونتهای کامپیوتری یا سبکهای مختلف دستخط را بخوانیم. ما غرق در خط چاپی هستیم.
اکثر نوزادان از تولد تا ۶ ماهگی فقط میتوانند چیزهایی را در حدود ۱۰ اینچی خود ببینند، اما قادر به دیدن خط چاپی هستند. آنها حروفی را روی شیشه غذای کودک و جعبههای غلات میبینند. در ۶ ماهگی میتوانند نوشته چاپی را از فاصله بسیار دورتری ببینند، مثلاً از روی تختهسیاه یا صفحه نمایش. نوشتههای چاپی همه جا وجود دارد.
وقتی کودکان نوپا به حروف چاپ شده دسترسی دارند، کم کم به این درک میرسند که حروف کلمات را تشکیل میدهند. کودکان نابینا در اوایل زندگی به ندرت به خط بریل دسترسی دارند. حتی اگر زودهنگام در معرض آن قرار بگیرند، این مواجهه نسبتاً محدود است. آنها بدون دسترسی به بریل فرصتی برای مرتبط کردن این خط با زبان معنادار ندارند.
خط بریل نیازمند تماس نزدیکتری نسبت به خط چاپی است. ما نمیتوانیم بریل را از ۱۰ قدمی بخوانیم. با توجه به اینکه نیاز به لمس شدن دارد، ما باید کاملاً خودخواسته با آن در تماس نزدیک باشیم.
دنیایی از نمادها
ارتباط نوشتاری پیوند صدا با گرافیک است. به نمادهای چاپی یا بریل نویسه میگویند. نویسهها نمادهایی هستند که صداها را نشان میدهند. واجها صداهای مصوت کوتاه و بلند هستند. در زبان انگلیسی واجها همیشه با صداهایی که نشان میدهند مطابقت ندارند. موضوع پیچیدهتر میشود وقتی بگوییم که صامتها گاهی با هم ترکیب میشوند، مانند GH, PH و TH.
ناهماهنگی املای کلمات با تلفظ آنها هم بخش دیگری از این پیچیدگیها است. به شکل نوشتاری و تلفظ کلمات one, bone و done نگاه کنید. واژههای همآوا که دیگر هیچ: تلفظ و نوشتار to, two و too را ببینید! هر سه کلمه یکسان تلفظ میشوند، اما نویسههای به کار رفته در آنها متفاوت است.
مشکلات در پردازش
توجه به این نکته مهم است که اشکال در پردازش شنوایی میتواند خواندن و نوشتن را با مشکل مواجه کند. من به خاطر اصالت جنوبیام کلمات pin و pen را یکسان تلفظ میکنم، زیرا آنها را یکسان میشنوم، اما دیگران کاملاً آنها را متفاوت میشنوند. اگر دو کلمه را یکسان میشنوید، باید تلاش کنید که بفهمید چگونه آنها را متفاوت بنویسید. پردازش شنیداری کلید خواندن و نوشتن است.
یکی از مسائل دیگر مربوط به مشکلات خواندن، حافظه کوتاهمدت است. یک کودک مبتلا به نارساخوانی عمیق ممکن است بتواند نوشتن بخشهای کوچک، شاید دو یا سه حرف را در یک زمان انجام دهد. اما وقتی کودک با رشتههای طولانیتری از حروف مواجه میشود، حافظه فعال او برای پردازش آن کافی نیست.
ما نمیتوانیم مشکلات پردازش شنیداری را رفع کنیم و احتمالاً نخواهیم توانست حافظه فعال را بهبود ببخشیم. با این حال، میتوانیم مهارتهای دیگری برای جبران آن کمبودها به وجود آوریم. ما میتوانیم همانطور که جایگزین مانند جهت یابی و تحرک را به دانشآموزان نابینا و کمبینا آموزش میدهیم، تکنیکهای جایگزین را به افرادی که در خواندن دچار مشکل هستند نیز آموزش دهیم.
روشهای یکسان
همانطور که گفتم، خواندن و نوشتن شامل نمایش رمزی کلمات است. خط چاپی و بریل از این نظر یکسانند و هیچ یک بر دیگری برتری ندارد. اغلب اوقات تأخیر در خواندن و نوشتن در کودکان نابینا به بریل نسبت داده میشود. برای مثال من میشنوم که مردم میگویند: «آن کودک به خاطر خط بریل املای ضعیفی دارد. بریلخوانان به خاطر استفاده از کوتاهنویسی نمیتوانند املای کلمات را یاد بگیرند.» در واقع تحقیقات نشان میدهد که آن دسته از کودکان که کوتاهنویسی را زود یاد میگیرند نسبت به کسانی که برای مدت طولانی از بلندنویسی استفاده میکنند، در املا بهترند. یافتهها به وضوح بیان میکنند که بریلخوانان نخستین نسبت به کسانی که دیرتر خواندن بریل را شروع میکنند، درک و روانی بیشتری در خواندن دارند.
خط چاپی با چشم و خط بریل با انگشتان خوانده میشود. برای مدت مدید مردم تصور میکردند که نارساخوانی فقط مربوط به خط چاپی است. این دیدگاه به این علت تقویت شد که کودکان نارساخوان خط چاپی، گاهی اوقات در ریاضیات و موسیقی برتر بودند. برخی فکر میکردند که این موضوع مرتبط با این واقعیت است که اعداد، نمادهای ریاضی و نتهای موسیقی با چاپ ادبی متفاوتند. حتی زمانی بود که آموزش خط بریل به عنوان راه حلی برای کودکان مبتلا به نارساخوانی شدید توصیه میشد.
خوشبختانه علم به کمک ما آمد و MRI کارکردی به ما اجازه داد تا ببینیم کدام بخشهای مغز در طول یک فعالیت خاص درگیرند. ما آموختیم که وقتی کسی متن را چه با انگشتان و چه با چشمانش میخواند اطلاعات به نقطه یکسانی از مغز میروند. فرقی نمیکند که خط چاپی بخواند یا بریل.
مسیر ریاضی و موسیقی کاملاً متفاوت است. موسیقی و ریاضی به نقاط متفاوتی از مغز میروند. من بریلخوانانی را میشناسم که با خواندن متن مشکل دارند، اما در خواندن اعداد و موسیقی با هیچ مشکلی مواجه نیستند. برخی از دانشآموزان میتوانند خواندن کد Nemeth را که برای ریاضی طراحی شدهاست، تا زمانی که به کلمه ای بر نخوردهاند ادامه دهند. و به محض برخورد با کلمه، خواندن را متوقف میکنند. آنها میتوانند نت موسیقی را بخوانند، اما متن ترانه را نه.
این پدیده شگفتآور است، زیرا در خط چاپی حروف، اعداد و نتهای موسیقی کاملاً متفاوت از هم به نظر میآیند، اما در خط بریل همه از ترکیب همان ۶ نقطه تشکیل شدهاند. انگار نشانههایی وجود دارند که به گونهای به بریلخوانان میگویند «این یک عدد است»، و باید به بخش ریاضی مغز برود. خط موسیقی بریل نیز شاخصهایی دارد که اعلام میکند «این موسیقی است»، پس باید به بخشی از مغز برود که موسیقی را پردازش میکند. اما در افراد نارساخوان، حروف نوشتاری به بخشی از مغز میروند که برای آن نوع خواندن مؤثر و کارآمد نیست.
پژوهشها نشان میدهند که نارساخوانی یک ناتوانی مبتنی بر زبان است. بریلخوانان میتوانند همانند خوانندگان خط چاپی دچار نارساخوانی شوند. آنها همان الگوی مشکلاتی را نشان میدهند که خوانندگان خط چاپی مبتلا به نارساخوانی با آن روبهرو هستند.
رویکردهای جایگزین
توجه به این نکته ضروری است که ناتوانیهای زبانی مانع خواندن و نوشتن نمیشوند. میتوان بر آنها غلبه کرد یا شدتشان را کاهش داد. حتی دانشآموزانی که دچار آسیب شدید در زبان هستند میتوانند خواندن و نوشتن را بیاموزند. نارساخوانی نمیتواند بهانهای برای نخواندن باشد، اما آموزش به این دسته از دانشآموزان باید متفاوت انجام شود.
یکی از رویکردهای پرکاربرد در آموزش خواندن، کلمهمحور نام دارد، اما این شیوه، نیازهای دانشآموزان دارای ناتوانیهای مبتنی بر زبان نوشتاری را مرتفع نمیکند. رویکرد قدیمی آوامحور بهتر کار میکند. با این حال این رویکرد حلال همه مشکلات نیست. برخی مهارتهای اساسی وجود دارند که میبایست قبل از پرداختن به رویکرد آوامحور وارد عمل شوند. اما رویکرد آوامحور ابزار مهمی به شمار میرود. اگر دانشآموزی با رویکرد کلمهمحور با مشکل مواجه است، بیشتر از رویکرد آوامحور استفاده کنید.
یکی از ابزارهای مفید برای برخی از بریلخوانان، برنامه سوادآموزی من میتوانم است. این ابزار از همان ابتدا روی خواندن به روش کوتاهنویسی تمرکز دارد و برای خوانندگان کاربردی بریل بسیار مؤثر واقع میشود. خوانندگان کاربردی بریل به کسانی اطلاق میشود که همزمان دچار کمتوانی هوشی و نابینایی هستند. آنها میتوانند خواندن بریل به صورت کوتاهنویسی را یاد بگیرند. هرچه دانشآموز حروف بیشتری را بخواند، از حافظه کاری بیشتر استفاده میشود. کوتاهنویسی کلمات را کوتاهتر و درک آنها را آسانتر میسازد.
آموزش به روش چند حسی برای دانشآموزان مبتلا به نارساخوانی به شدت توصیه میشود. این روش مشکلات حافظه کاری کوتاهمدت را رفع نمیکند، اما میتواند برای غلبه بر این مشکلات به مغز کمک کند.
یکی از برنامههای مبتنی بر رویکرد چندحسی، سیستم خواندن ویلسون نام دارد. سیستم ویلسون به طور مستقیم و نظاممند ساختار زبان انگلیسی را آموزش میدهد. دانشآموزان مهارتهایی را به دست میآورند که آنها را قادر میسازد کاملاً روان عملیات رمزگشایی و رمزگذاری اطلاعات را انجام دهند. این ابزار به خط بریل در چاپخانه آمریکایی نابینایان در این آدرس اینترنتی قابل خریداری است: https://www.aph.org/product/wilson-reading-system-iii-student-reader-one-braille-kit
مدارس میتوانند آن را با استفاده از صندوقهای سهمیه فدرال خریداری کنند. تنها ۳ سطح اول برنامه در چاپخانه آمریکایی نابینایان در دسترس است در حالی که این برنامه ۱۲ سطح دارد.
ویلسون تنها سیستم برای آموزش دانشآموزان مبتلا به نارساخوانی نیست، اما یکی از بهترین سیستمها به شمار میرود. با اینکه کمی خشک است، اما کار میکند. دستورالعملها باید با دقت فراوان دنبال شوند. ویلسون به طور کلی جلسات ۴۵ دقیقهای را پیشنهاد میکند. اگر مدارس جلسات را ۳۰ دقیقهای تشکیل دهند، برنامه را به طور مؤثر اجرا نمیکنند. همچنین اجرای این برنامه بر عهده متخصصان دارای گواهینامه است. اینکه برنامه را بردارید و سعی در اجرای آن داشته باشید توصیه نمیشود. مدارس باید هر آنچه را که ناشر ضروری میداند انجام دهند.
آموزش دستخط بخش مهمی از برنامههای چندحسی است. اصطلاح دستخط به نحوه تشکیل حروف با دستها اشاره دارد. من با بعضی از طرفداران این سیستم که بریلخوانان را کنار میگذارند کشمکشهایی داشتهام. آنها ادعا میکنند که بریلخوانان را نمیتوان آموزش داد مگر اینکه حروف خط چاپی را با دست بنویسند. من مدعیام که خط بریل مبتنی بر دستخط است. وقتی خط بریل را با استفاده از پرکینز یا لوح و قلم مینویسیم، از حالت انگشتان و حرکات دست استفاده میکنیم. وقتی حروف را به صورت چاپی مینویسیم، مجموعهای از جهتها را دنبال میکنیم. ما یک فرایند دستخطی را برای نوشتن یک حرف چاپی طی میکنیم، و یک فرایند دستخطی نیز برای حروف بریل وجود دارد.
تشخیص نارساخوانی در کودکان نابینا
برای تعیین اینکه آیا یک دانشآموز نابینا نارساخوان است یا خیر، میتوانیم از همان تستهایی استفاده کنیم که برای کودکان نابینا به کار میروند. یکی از ابزارهای مناسب برای غربالگری، نامگذاری خودکار سریع (RAN) نام دارد. بعضی از ابزارهای RAN ممکن است دسترسپذیر نباشند، اما بسیاری از بخشهای آن کاملاً مفیدند. نامگذاری خودکار میتواند کاستیهایی را در حافظه کاری نشان دهد که میتواند زنگ خطر تلقی گردد. RAN یک ابزار غربالگری عالی و ارزان است.
ابزار دیگر، رمزگشایی کلمات قلابی یا رمزگشایی کلمات بیمعنا است که میتواند نشان دهد که آیا کودک مطالب را درست میشنود یا خیر.
تست رواننویسی حروف الفبا، نوشتن حروف در سریعترین زمان ممکن است.
مقیاس هوش وکسلر برای کودکان که یک نسخه بزرگسال نیز دارد برای نابینایان حنجاریابی نشده، اما نسخه بریل و چاپ درشتخط آن موجود است. وکسلر به مهارتهای اولیه خواندن نگاه میکند و بیشتر آزمون شفاهی است. این مقیاس برای تشخیص ناتوانیهای پردازش شنیداری بسیار مفید واقع میشود.
برای تشخیص نارساخوانی باید به روانشناس آشنا با این حوزه و سایر مسائل یادگیری مراجعه کنید. ممکن است روانشناس چیزی در مورد خط بریل و نابینایی نداند، اما در صورت همکاری با متخصصان مسائل نابینایان میتواند اثرگذار باشند. متخصص مسائل نابینایان باید درک درستی از مشکلات خواندن داشته و لازم نیست حتماً در هر دو زمینه کارشناس باشد. تعداد کمی از متخصصان در هر دو زمینه گواهینامه دارند. اگر بتوانید فردی ماهر را در زمینه روانشناسی و آموزشی بیابید و نیز شخصی دیگر را که از نحوه خواندن و نوشتن بریل آگاه است، بهترین ترکیب از افراد را خواهید داشت.
مبارزه برای خواندن میتواند موجب تضعیف روحیه شود. ممکن است این احساس را به فرد بدهد که از عهده کار بر نمیآید. روش خواندن چه با خط چاپی باشد و چه بریل، ابزارهای مؤثری برای کمک به افراد مبتلا به نارساخوانی وجود دارد که بتوانند تسلط خود را بر خواندن بالا ببرند و در طول مسیر اعتمادبهنفس خود را نیز افزایش دهند.
شناسنامه نشریه جهان آزاد
همانطور که از نام این نشریه بر میآید، قرار است به تجربیات نابینایان، والدینشان، اطرافیانشان، دوستانشان و هر انسانی که تمایل به فهم معلول و معلولیت دارد و توانسته در این راه به چیزهایی نیز دستیابد بپردازد. البته ما تمرکزمان بیشتر بر روی تجربیات عزیزان در حوزه ی نابینایی است. می خواهیم ببینیم والدین یک نابینا برای دستیابی فرزندش به حق و حقوقش دست به چه اقداماتی می زند. می خواهیم ببینیم تمام کسانی که با نابینا در ارتباط هستند، چه کاری برای هرچه مستقلتر شدن فرد با آسیب بینایی انجام می دهند و کدامشان اثربخش بوده است. خلاصه ی کلام اینکه میخواهیم در حوزه نابینایی از تجربیات دنیا بهره ببریم تا روزی با آگاهی از این تجربیات بتوانیم به خود تلنگری زده و به سمت اهدافمان حرکت کنیم.
البته اگر پدر و مادری یا دوست و آشنایی در ایران عزیز نیز توانسته برای حل مشکلی از مشکلات بیشمار نابینا راه حلی پیدا کند، می تواند آن را در قالب یک مقاله در اختیار ما قرار دهد. چون ایران هم بخشی از این جهان است و ما برای جمع آوری این تجربیات همیشه هم لازم نیست دست به دامان جراید غرب باشیم. هرچند که فعلاً ظاهراً راه دیگری وجود ندارد. همه ی ما بر این امر واقفیم که دنیای غرب در خصوص معلول و معلولیت خیلی زودتر و بیشتر از ما از خود جنبوجوش نشان داده و به دست آوردهای بی نظیری دست یافته است.
اگر دوستی هم مقاله ای را خوانده و آن را مفید یافته، می تواند آن را ازطُرُقی که در پایان می آید، جهت ترجمه به دست ما برساند.
فعلا بنا بر این است که ماهی یک مقاله ی تخصصی در این موضوع منتشر کنیم. ولی شاید زندگی مجال بیشتری به ما داد و آخر هر ماه مطالب بیشتری جمع آوری کرده و در طول ماه به خدمتتان پیشکش کردیم.
پس قرار ما همیشه اول هر ماه همین جا در جهان آزاد.
ذکر این نکته هم الزامی میباشد که قرار نیست همیشه مقاله ی منتشر شده همراه با فایل صوتی باشد. ولی تلاشمان بر این است که این اتفاق جذاب همیشه بیفتد.
قطعا نظرات، انتقادات و پیشنهادات شما می تواند چراغ راه ما باشد.
ایمیل: hotgooshkon@gmail.com
آیدی تلگرام: @hotgooshkon1
به امید جهانی آزاد تر!
سلام.
مقاله فوق العاده ای بود.
خدا رو شکر که برگشتین.
نگاه کردن به این موضوع از لحاظ خط بریل جالب بود.
اگه دو سه سال پیش ازم می پرسیدید، dislexia چیه هیچی نمیدونستم و حتی اسمش هم به گوشم نخورده بود.
اولین بار اونجایی دیدم این اصطلاح رو که یه داستان از یه نویسنده رو میخوندم و اولش گوشزد کرده بود که به دلیل اختلال Dislexia ممکنه غلط های گرامری وجود داشته باشه.
در ضمن معادل فارسی این اختلال یعنی نارساخوانی، واقعاً بهش نمیخوره.
تا جایی که میدونم این اختلال به تمامی حوزه های زبان مربوط میشه و فقط مربوط به خواندن نیست و هم خواندن و نوشتن رو شامل میشه.
dis به معنی نداشتن و lexia حدوداً یه چیزی شبیه قواعد زبان معنی میده و با هم میشه نارسایی در درک مهارت های زبانی.
ولی میدونم چاره ای نیست. این طوری خیلی اصطلاح طولانی میشه و ظاهراً توی مقالات فارسی هم به اسم نارسا خوانی رایجه.
در ضمن ترجمه واقعاً خوب بود.
آقای عرب فوق العاده هستن.
با تشکر از تمامی اعضای مجموعه.
با سلام،
خوشحال شدم دیدم این نشریه مجدد فعالیتش رو از سر گرفته.
و اما،
بعضی از افراد فکر میکنند بدون داشتن تحصیلات و مهارت کافی میتونن در مورد همه چیز نظر بدن.
اولاً اینجا کارگاه ترجمه نیست که ما ایراد ترجمه مترجمین ارزشمند نشریه رو بگیریم.
ثانیاً اگر چیزی در چنته داریم باید در عین احترام به خود مترجم انتقال بدیم و نه در انظار عموم افاضه فضل بفرماییم.
سوماً ما زمانی باید در یک زمینه خاص مدعی باشیم و ایراد دیگران رو بگیم که خودمون تو اون زمینه اولاً صاحب نظر و بعدش هم کم ایراد باشیم.
نه اینکه گذشته خودمون رو فراموش کنیم و فکر کنیم بقیه هم بی اطلاع از این گذشته هستن.
و آخر اینکه، این ره که بعضی از ماها میریم به ناکجاآباد هست.