خب؟ اینطوری شروع کنم که ما توی این محله خیلی در خصوصِ آرایش و پیرایش صحبت کردیم. خیلی گفتیم و شنیدیم که چطوری به عنوان یه نابینا به خودمون برسیم و مثلا ست کردن رنگ‌ها رو خصوصا خیلی از خانم‌های محله مانند رعد و رهگذر توضیح دادند. مسئله‌ای که موند و هیچ وقت حواسمون نبود درباره‌اش بحرفیم، این سایزبندیِ کوفتیه. تقریبا یکی دو سالی میشه به خاطرِ کرونا، لباس‌هام رو اینترنتی تهیه می‌کنم. دیجی‌اِستایل، دیجی‌کالا و با‌سلام سایت‌هایی هستند که اکثرا سراغشون میرم. خوشبختانه برای خریدن تیشرت، شکلش رو به یه بینا نشون میدم یا خیلی وقت‌ها حتی شکلش رو هم نشون نِمیدم و از روی توضیحاتش انتخاب می‌کنم
نویسنده: مجتبی خادمی
مجتبی خادمی.
متولد 7 بهمن 66.
دارای مدرک کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه
اصفهان.
ارزیاب مرکز تماس گروه صنعتی انتخاب.
مؤسس و گرداننده اسبق محله نابینایان.
مدرس علوم کامپیوتر و زبان انگلیسی.
طراح وب.
برنامه نویس.
مجری برنامه های رادیویی.
آشنا به راه اندازی و استفاده از چاپگر های خط بینایی و بریل.
دوره پیش دبستانی را در مدرسه کمتوانان ذهنی بصیرت زرین شهر گذراندم.
دوره های دبستان و راهنمایی را در مجتمع آموزشی ابابصیر اصفهان.
پایه اول دبیرستان را در دبیرستان غیر انتفاعی محمد باقر زرین شهر.
پایه های دوم و سوم هنرستان را در رشته کامپیوتر در هنرستان ملا صدرا.
مقطع کاردانی کامپیوتر را در دانشگاه های آزاد مبارکه و دولتی شهرکرد.
و مقطع کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی را در دانشگاه اصفهان گذراندم.
همزمان، در انجمن موج نور نابینایان، به عنوان مسئول تولید محتوا، مؤلف کتب صوتی ویژه نابینایان، صدابردار، مسئول کنترل کیفی مواد آموزشی، پاسخگو به پرسش های کامپیوتری نابینایان، طراح سامانه تلفن گویا، مدرس کلاس های آموزش رایانه و مسیر یابی ویژه نابینایان، مدرس دوره های تربیت مربی آموزش رایانه به نابینایان، و تحلیلگر نیاز های آموزشی نابینایان در خانه ریاضیات مشغول به خدمت شدم.
در ادامه، به عنوان اپراتور در مرکز تماس گروه صنعتی انتخاب مشغول بودم و اکنون در مقام ارزیاب در تیم پایش عملکرد در گروه صنعتی انتخاب خدمت می کنم.
از دوران کودکی، مخارج زندگی و تحصیل را شخصا
به عهده گرفتم و به سختی فراهم کردم.
در دوران دبیرستان، اولین رساله ی گویا در ایران از آیتالله مکارم شیرازی را به کمک خواهرم و روحانی محل، تهیه کردم و در سطح وسیعی بین نابینایان در کشور توزیع کردم.
در همان دوران، اولین مجموعه ی آموزشی بازی های کامپیوتری ویژه نابینایان را تولید و در سطح وسیعی بین نابینایان در کشور توزیع نمودم.
در دوران نوجوانی، اولین بازی رایانه ای ویژه نابینایان به زبان فارسی با نام دو در جنگل را طراحی کردم و توسعه دادم.
به ترجمه و دوبله ی بازی های رایانه ای محبوب نابینایان از جمله تخت گاز و شو‌دان جهت استفاده ی نابینایان این مرز و بوم مبادرت ورزیده ام.
اولین کتابچه ی راهنمای آموزش رایانه به کودکان نابینا را طراحی کردم و توسعه دادم.
در دوران دانشجویی، اولین، پر بازدید ترین و پر محتواترین سایت ویژه نابینایان ایران با نام گوشکن را تأسیس کردم.
همواره در سایت گوشکن، سه شعار آموزش، استقلال و تفریح نابینایان را دنبال کرده و در جهت سوق دادن نابینایان به سمت این سه هدف، اقدام به ضبط آموزش های مختلف، تولید و ترجمه ی مقالات مرتبط و تشویق دیگران به انجام نظیر این کار ها نموده ام.
تهیه کننده و مجری یکی از پر شنونده ترین برنامه های اولین رادیوی اینترنتی نابینایان ایران (که چند سال پیش تعطیل شده است)، بودم.
همیشه از مصاحبه های آگاهی بخش با رسانه ها از جمله برنامه به روز شبکه سوم سیما به عنوان یکی از کارشناسان فاوا و نابینایان استقبال کرده ام.
به دلیل تجربه ی تدریس موفق به دانش آموزان، همواره با استقبال والدین کودکان و نوجوانان جهت تدریس روبرو بوده ام.
از تألیفاتم می توانم به کتاب آموزش نرم افزار آماری SPSS به اتفاق استاد ندا همتپور اشاره کنم.
یکی از مهمترین نرم افزار های مسیریابی نابینایان را با نام نزدیک یاب به همراه دفترچه راهنمای استفاده، جهت کمک به استقلال نابینایان در رفت و آمد، ترجمه کردم و به رایگان در سطح بین المللی برای تمام فارسی زبانان منتشر نمودم.
در حال حاضر، رویای امکان سفر به استان های محروم جهت همسان سازی سطح آموزشی و پرورشی کودکان محروم با کودکان کلان شهر ها را در ذهن می پرورانم.
اطلاعات تماس:
شماره موبایل شخصی: 09139342943
آدرس ایمیل شخصی:
gooshkon2020@gmail.com
شناسه اسکایپ:
mojtaba1007
شناسه تلگرام:
@luckymojy
آدرس شناسه تلگرام:
https://t.me/luckymojy
شماره واتساپ:
09139342943
آدرس وبلاگ شخصی:
https://gooshkon.wordpress.com
کودکان و نوجوانان، به عبارتی دانش‌آموزان، همیشه یکی از اولویت‌های محله نابینایان بوده‌اند. اینکه محله نابینایان چه میزان محتوا برای این گروه تدارک دیده و چقدر در جذب این قشر موفق بوده، بحثی جداگانه است. در حال حاضر، یکی از مشکلاتی که وجود دارد، توضیحدار شدنِ فیلم‌هاییست که کمتر در ژانر کودک و نوجوان می‌باشند. از همین رو، یک بررسی مختصر از فیلم‌های راه‌یافته به جشنواره فجر امسال در اینجا قرار می‌دهم تا ضمن اطلاع از کلیت فیلم‌های نسبت قابل قبول این ژانر در ایران، حواستان باشد اگر خواستید فیلم توضیحدار تهیه کنید، این فهرست را نیز مدنظر داشته باشید: در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر از میان
سلام بچه‌ها. خب معلومه همیشه ما در حال وبگردی هستیم ولی همه مطالب مرتبط نیستند که بتونیم با‌هم به اشتراک بذاریم. یا مثلا خیلی از وبگردیهای من توی سایت‌های انگلیسیه که مرتبط هم هستند ولی اکثریت متوجه مطالب به زبان انگلیسی نِمیشن و مطالب انگلیسی اینجا کاربردی نداره؛ این شد که الان مطالبی که فکر کردم توی وبگردیهای امروزم ممکنه به دلیل اینکه به زبان فارسی هست به درد شما هم بخوره اینجا بیارم. با وبگردی مختصر مجتبی خادمی در شنبه بیستو هفتم دیماه 1399 همراه باشید: آشنایی با عینک پاتریوت: درشتنما‌های الکترونیکی هنوز نتوانسته‌اند آنطور که باید در میان کاربران کم بینا جایی برای خود باز
این لیست رو تکمیل کنید خب من امروز به کلهم زده یه لیستی رو بر اساس اصول بی‌قاعدۀ طوفان‌های ذهنی بنویسم و دوست دارم شما هم تکمیلش کنید. اما و اگر‌هاش بمونه واسه بعد. هرچی، هرچی، هرچی به ذهنتون رسید که میتونه برای یه نابینا به عنوان یه کاری که وقت پر کن باشه به حساب بیاد، بنویسید. من خودم مجردم ولی ممکنه شما نباشی و کارایی رو در لیست بنویسی که بشه با همراهی زن یا بچه یا با جفتشون انجام داد یا مثلا من تک‌نفره زندگی می‌کنم ولی شما ممکنه در عین اینکه مجرد هستی، با افرادی زندگی کنی که مثلا خواهر یا برادر یا والدین یا
توسعه دهنده‌های صفحه‌خوان متن باز و رایگان NVDA گاه و بی‌گاه کاربران این صفحه‌خوان را با یک افزونه تازه شگفت‌زده و خوشحال می‌کنند. این بار هم انتشار یک افزونه تازه و کاربردی در صفحه رسمی افزونه‌های NVDA نوید امکانات و تسهیلات جدیدی را به کاربران این صفحه‌خوان داده است. صحبت از افزونه‌ای به نام Quick Dictionary است که به تازگی بر روی وبسایت فوق‌الذکر قرار گرفته است. افزونه Quick Dictionary به کار کسانی می‌آید که با متون غیر فارسی زیاد سر و کار دارند. پیش‌تر در همین ستون با افزونه Instant Translate آشنا شده بودیم که استفاده از مترجم گوگل را برای کاربران NVDA آسان‌تر می‌کرد. حالا هم افزونه
دسته‌ها
اه. لعنتی!
نشسته بود روی سنگ‌فرشی که باهاش جدول رو فرش کرده بودند و داشت زار زار گریه می‌کرد. خیلی بد گریه می‌کرد. انگاری که کسی رو از دست داده باشه. یا انگاری که کسی داشته باشه اذیتش کنه. یا انگاری که یه جاییش زخمِ عمیقی برداشته باشه و خون زیادی در حال رفتن ازش باشه. یا انگاری که یه مصیبتِ غیر قابل تصور روی سرش هوار شده باشه. زار و زار. های و های. اونقدر جانسوز که منم نشستم کنارش و شروع کردم به هرچی بدبختیم بود فکر کردن. چشم‌هام می‌سوخت. منم شروع کردم به گریه، ولی بی‌صدا. جرأت نکردم مثل خودش جانسوز گریه کنم. من بی‌صدا اشک می‌ریختم. ازش
مقدمه میدانستم تمام نقشههایش برای یک چیز بود. پول. به محبت بچه خیابان نمیشود اتکا کرد و به شخصیتش نمیشود اعتماد. همانطور که کسی در زندگیش نتوانست به محبتهایی از طرف من اتکا کند یا به شخصیتم اطمینان داشته باشد و من نیز نتوانستم در زندگی‌ام بر محبت هیچ یک از خیابانیان اتکا کنم یا در هیچ کدامشان ذره‌ای اعتماد مشاهده. مثلا خودِ منی که در بچگیم به دور از اطلاع اعضای خانواده برای خرج مدرسه و خوشگذرانی‌هام دستفروشی میکردم، به خاطر پول یک نفر را تا عرش همراهی مینمودم و بعد که پولش را تصاحب میکردم، به زمین گرمش میزدم. زمین گشت و گشت و گشت و
آغازِ نقلِ قول از طرف کادر مدیریت محله نابینایان: «بنا بر اعلام نویسنده، این پست میبایست در معرض قضاوت سایرین قرار بگیرد. به همین جهت پست برای ساعتی معلق شد، تا توسط مدیریت تصمیم نهایی اتخاذ گردد و در نهایت به این نتیجه رسیدیم، که بنا بر اعلام قبلی، کامنتهای پست باز بماند و همگان بتوانند در خصوص مطالب آن اظهار نظر نمایند. با سپاس. کادر مدیریت مجموعه محله نابینایان.» پایانِ نقلِ قول از طرف مدیریت محله نابینایان درود دوستان من مجتبی خادمی هستم. مؤسس همین محلۀ نابینایان که توشید و کسی‌ام که هفت سال مدیریتِ اینجا رو به عهده داشتم. خدمت شما رسیدم تا نسبت به یه سری
دسته‌ها
سوییساید
هشدار: این مطلب برای افرادِ زیرِ هجده سال، و افرادی که از مشکلات یا بیماری‌های روحی رنج می‌برند، از جمله افراد افسرده، مناسب نیست. ادامه دادن به مطالعۀ این مطلب، به این معنیست که شما به درستی اعلام می‌کنید بالای هجده سال سن دارید و فاقد مشکلات روحی از جمله افسردگی می‌باشید.
یه مطلبی توی بایگانی‌های کامپیوترم پیدا کردم که نصفه ترجمهش کرده بودم لذا نتونستم اینجا منتشرش کنم پس رهاش کردم. فعلا کاری به اون مطلب نداریم، ولی موضوع و تیترش برای ما مهمه. ترجمه اون مطلب رو بعدا هم میتونم تکمیل و همینجا منتشر کنم، ولی شما به عنوان یه شخصی که ممکنه یه چیزی به یه بینا یاد داده باشی، بیا توی کامنت‌ها بگو یه نابینا، چه روش‌هایی برای یاد دادن به افراد بینا در اختیار داره. مثلا من خودم به خاطر اینکه تدریس زبان انجام میدم، با بچه‌های زیادی سر و کار دارم، که معمولا همه بینایی کامل دارند. این، در حالیه که من خودم کاملا نابینام.
درود به همه شما هممحلیها و امیدوارم که حالتون عالی باشه طبق مندرجات یه پست در وبلاگ مربوط به فدراسیون نابینایان آمریکا، از زمانی که شرکت اپل در نسخه هشت و نسخه‌های بعدی سیستم عامل دستگاه‌هاش ورود اطلاعات به خط بریل رو فراهم کرد، نابینا‌ها کلی از این قضیه استقبال کردند. خیلیا معتقدن صفحه‌کلید معمولی با گوشی‌های لمسی پدر آدمو درمیاره و نوشتن به خط بریل روی گوشیِ لمسی، خیلی سریع‌تره به‌طوری که آدم میتونه توی چت‌های متنی که با چشم‌دار‌ها در‌می‌گیره و تند نوشتن پا به پای اونا سخت میشه، شرکت کنه. حالا گوگل هم صفحه‌کلید بریل تاک‌بک رو برای اکثر دستگاه‌های اندرویدی منتشر کرده. برنامه صفحه‌کلید نابینایی،
خیلی اتفاق افتاده بود که پیشِ اعضای خانواده، فامیل، مهمون‌ها، همسایه‌ها، رفقا، دراز بکشم؛ ولی هرگز پیش نیومده بود در حضور هیچ کودوم از شاگرد‌هام یا والدینشون دراز بکشم. دیشب اما این اتفاق افتاد. علیِ ده‌ساله، به همراهِ پدرش، و دختر‌خاله‌ی یازده‌ساله‌ی علی، هر سه منزل من بودند. کمی که به بچه‌ها زبان تدریس کردم، خسته شدم. چایی آوردم همگی بخوریم کمی خستگیمون در بره. علی با باباش و ملیکا، هر سه رفتند سمت آشپزخونه تا نبات و آب‌لیمو بیارن بریزن توی چاییشون. منم فرصت رو غنیمت شمردم و اول پاهامو دراز کردم، بعدشم کلا خودمو دراز کردم کفِ اتاق. نه پشتی و نه تشک. نه رو‌انداز و نه
درود روزنامه جونم. امیدوارم حالتون خوب باشه. عمه‌ها و عمو‌ها و دایی‌ها و خاله‌ها سلام می‌رسونن و جویای احوالتون هستن. و اما بعد: غلط‌های تایپی بسیار فراوونتون من رو وادار کرده هر شب خدا خدا کنم با این وضعیت غلط‌هایی که از پیش داشتید و اخیرا شدیدتر هم شده، کاش نسخه بریلتون کلا جمع بشه روانه بشه توی دیوار؛ چون دسترسی به نسخه‌ای که توی دیوار باشه، طبیعتا سخته و دشواریِ اینکه من دستمو فورو بکنم توی دیوار و بعد از زخم شدنِ دستم نسخه‌ای از شما رو بیرون بکشم، مَنو مجبور می‌کنه بی‌خیالتون بشم. اونقدر غلط دارید، که بجای قوی‌تر کردنِ املای مردم، باعث میشید طرف اگه قبلا
سلام بچه‌ها آقا فوت فوت. اصلِ مطلب. امتیاز سایت محله نابینایان کاملا به محسن صالحی تحویل شده و مطمئن باشید در صورتی که برای هر موردی از موارد مربوط به سرویس‌های محله با من تماس برقرار کنید، هیچ راهنمایی خاصی از طرف من دریافت نخواهید نمود. من دسترسی‌هام کاملا دسترسی‌های یه کاربرِ عادی شده، از سایت گرفته تا افتیپی و پایگاه داده و پنل کاربری و تیمتاک. بنده دیگه نه روی صحنه در خدمت شما هستم و نه پشت صحنه. هیچگونه سیاستگذاری از طرف من اینجا یا جاهای دیگه که مربوط به سرویس‌های سایت و تیمتاک و رادیو و ریموت محله باشه تزریق یا تشویق یا اِعمال نمیشه پس
سفر داریم چه سفری. خوشگذرانی داریم چه خوشگذرانی. مهمان داریم چه مهمانی. میزبان داریم چه میزبان‌هایی. اصلا یک حس با‌حال و غریب و عجیب. حسی که از وصفیدن ماجرای من به خواننده منتقل میشه هرگز به گرد پای حس تجربه کردنش نمیرسه. جای شما خالی من طی یه حرکت از پس برنامه‌نریزی‌شده، زدم به مغز شیراز. واقعا حضرت شلغم یارم بود و خرد نگهدارم وگرنه که معلوم نبود غیر از در رفتن کش عصام در وقت اضافه، چه بلا‌های دیگه‌ای سرم میومد و اصلا ممکن بود به ضربات پنالتی بکشه ببازم. هوچ دیگه. شما که میدونید. سفر‌های من یک پروسه‌ی تکراریه از خوشگذرانی‌های قبلیم البته به همراه یک سری
دسترسپذیری بانک‌ها به چه قیمتی؟ من نه میگم فحش بدیم، نه داد بکشیم، و نه حلقمونو جر بدیم. به نظرم فقط یه راه وجود داره، اونم ترویجگریه. خب من بلد نیستم ترویجگری کنم. چیکار کنم؟ هیچی. باید یکی دو نفر که بلدند رو پیدا و آگاه کرد. یا باید از ساخت و انتشار اعتراض کتبی و صوتی و حتی تصویری در فضای مجازی و غیر‌مجازی پیش رفت. ببینید دوستان، قضیه از این قراره که به نظرم شرکت پکتوس، در اقدامی در ظاهر خیرخواهانه و در باطن سودجویانه، اقدام به تجهیز یک سری از شعب بانک‌های مختلف به عنوان نمونه به باجه‌ی ویژه‌ی نابینایان با یه برنامه‌ی گویا و یه
آقا الان کور شم اگه از جاکارتا رفتن کسی ناراحت شده باشم. درست؟ خانم الان به خدا که اگه عقده‌ی خارج رفتن داشته باشم. درست؟ بابا اصلا الان ایران چهار‌فصل رو کی ول می‌کنه بره اون طرف قاطی شرجی و گرما و بدبختی. درست؟ الان بچه‌های شش‌نقطه از دوستای انتقاد‌پذیر منن دیگه. درست؟ الان کور بشه کسی بخواد بدیشونو، خودم تیکه تیکه‌اش می‌کنم حتی شده باشه با قلم. درست؟ اما الان یه سوال. درست؟ الان شما خبرنگار نابینا فرستادید اون طرف که مستقیم گزارش بگیره برفسته. درست؟ الان ایشون باید کسی باشن که به زبانم کمی تا حدی تسلط داشته باشن و دقیقا کسی رو انتخاب کردید که هم
جدی نگیرید: *** کم‌پستی، کم‌کامنتی، بی‌پستی، بی‌کامنتی، بی‌محتوایی، بعضا محتوا‌های زرد و ضعیف، محتوا‌های هر‌جایی و همه‌جایی، چیزی شبیه به یک سکون نیمه‌مطلق در حال حرکت به سمت بدتر‌شدن، خبر از چه چیز می‌دهد؟ به نظر شما، چه چیز می‌تواند باعث بشود یک قشر به این بزرگی و پر‌ادعایی، نسبت به ایجاد یا شرکت در یا تقویت برنامه‌ها، مراسم، نشریات، رخداد‌ها، حق‌طلبی‌ها، و نسبت به اطراف خود چه در جامعه‌ی مجازی و چه حقیقی، چنین بی‌تفاوت و بی‌انگیزه و تنبل باشد و بماند؟ چرا برخی که تعدادشان کم است صرفا به کمیت اهمیت می@دهند؟ و چرا اکثریت که تعدادشان بسیار زیاد است نه به کمیت و نه به کیفیت
خب؟ حساب کردم با وجودی که رعد نسبتا کویر سفارش کرده مثبتبین و پر‌انرژی باشیم، و به آینده امید داشته باشیم، و اتفاقات خوب رو تیک بزنیم، به نظرم اگه واقعبینی رو کلا از زندگی بذاریم کنار، ممکنه توی شوک‌هایی که بهمون وارد میشه و باعث میشه چپه بشیم که طبیعی هم هست، سکته رو هم بزنیم که این دیگه اصلا طبیعی نیست. پس من چپه شدن در مواجهه با شوک رو می‌پذیرم چون ذات شوک اینه که ضربه بهت میزنه و پرتت می‌کنه، اما اینکه در اثر ضربه و چپه شدنم بخوام سکته هم بزنم، واسم پذیرفتنی نیست. ال‌قصه. این همه که صغری کبری چیدم، تازه میخوام سپهر
درود دیر شدن این پست، به دلیل مشغله‌های من بود که بابت تأخیر، از همه پوزش میخوام. با توجه به اینکه انتخاب مدیر آینده‌ی محله رو به عهده نگرفتید، و با توجه به اینکه این انتخاب رو به من سپردید، و با توجه به اینکه تعهد دادید انتخابم هرچی باشه، درست یا غلط از نظر شما، مدیر آینده‌ای که من انتخاب کنم رو می‌پذیرید، اجبار نیست ولی اخلاقا انتظار میره با مدیری که من انتخاب کردم، برای پیشبرد اهداف سایت همکاری کنید، و با توجه به اینکه ما همگی یک شخص نیستیم و یک تیم هستیم، انتظار میره نه به عنوان یک شخصی که تک میپره، بلکه به عنوان