ورود به محله
تغییر اندازه ی متن
جستجوی قدرتمند محله
-
نوشته‌های تازه
بایگانی نویسنده: پریسا
کاملا زنده و مستقیم از فوق پراکنده های ذهنم در درست همین الان!
صبح! ایول صبح های تابستون! دارن تموم میشن! چه بد چه افتضاح! دیروز همکارم زنگ زد گفت۴شنبه مدرسه جلسه هست. از همون فرمالیته های هر سال. شروع۱زنجیره فرمالیته تا انتهای این دفعه! خدایا صبر بهم بده! از حالا شروع شد. … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده از پریشان نوشت های پریسا, از ذهنیات پراکنده من, این من هستم! درست خود من!, پراکنده, درست همین الآن, زنده و مستقیم, فوق پراکنده, فوق پراکنده های ذهنم
30 پاسخ
در کامِ آتش.
صدایی خسته می خوانَد فراموش، فرو در شام، آرام از سحر گاه، سحر در راه و من در کامِ آتش، به یادِ شامگاهان می کشم آه. شبان گه می رود تا صبحِ دیگر، برآید شادمان، شفاف و روشن، … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در شعر
برچسب‌شده از جنس دل نوشته شاید, باز هم از شبه شعرهای پریسا, چیزی شبیه شعر از پریسا, در کام آتش, دلتنگ شبان گاه
36 پاسخ
تقلب.
توضیح:این رو چند هفته پیش۱شبی نوشتم و الان چه قدر دلم می خواد۱خورده بیشتر دستکاریش کنم ولی، … *** بچه که بودیم دنیای رنگیمون از جنس بچگی بود. تمام زندگیمون از جنس بچگی بود. شادی ها و غم ها از … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در خاطره, داستان و حکایت
برچسب‌شده از جنس دیروز, از سری داستان های از جنس یاد, تقلب, دیگه تقلب نمی کنم, یادش به خیر., یک پیچ زندگی
52 پاسخ
کتابِ خاطرات.
هواي درد مي پيچد ميانِ ديده ی خيسم، ز بس از غصه سرشارم نمي دانم چه بنويسم. به ويرانگاهِ بستانم چو شب، تاريك بنشسته، شبي تا حشر طولاني، شبي چون روحِ من خسته. سكوتي سرد و باراني، جهان … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در شعر, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده از شب نوشت های شبیه شعر پریسا, از شبه شعرهای پریسا, باز هم من و شب, چیزی شبیه شعر از خودم, کتابِ خاطرات
30 پاسخ
نیایش و محمد! یکی شدنتون مبارک!
سلااااام به همگی. شکلک شبیه ماشین ترمز بریده شوت شدم داخل. برو کنار دستم پره خودم هم ترمز ندارم. بچه ها حس آروم نشستن شبیه بچه مثبت ها حرف زدن نیست از بس در حال ذوق کردنم. چیه به من … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اطلاع رسانی, خاطره, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده آخجون عقد گوش کنی, باز هم عروسی, پیوندتون مبارک, تبریک بچه ها, نیایش و محمد خوشبخت باشید, یک قصه دیگه از یکی شدن داخل محله ما
180 پاسخ
فصل های۴۰و۴۱از جلد۴آن شرلی. به جان خودم فقط کتابه هیچ چی دیگه نیست با خیال راحت بیا!
سلام سلام سلام. بین بعد از ظهر و عصر جمعه همگی به خیر. به جان خودم نه قصه میگم نه خاطره میگم نه شعر میگم نه حرف می زنم. وقتش رو ندارم. واقعیتش۱فصل۲۲قسمتی از۱سریال خارجی رو دانلود کردم دارم گوشش … ادامه‌ی خواندن
چه قدر خوابم میاد!
گاهی دلم چیز های عجیبی می خواد. گاهی دلم می خواد کار های عجیبی کنم. گاهی دلم می خواد پنجره رو باز کنم و با دست های باز از لبِ پنجره مستقیم بپرم طرفِ آسمون و یقین داشته باشم که … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در صحبت های خودمونی
برچسب‌شده ای کاش امشب, ای کاش فردا, باز هم از شب نوشت های من, گاهی دلم چیزهای عجیبی می خواد, گاهی دلم می خواد, گاهی!..., من و شب هام و شب نوشت هام
60 پاسخ
۱لکه تاریک!
بچه که بودم، شبیه همه بچه ها۱جهان آرزو های رنگی داخل دل کوچیکم جا می شدن. آرزو هایی که هر کدوم دنیایی بودن واسه خودشون هم رنگ بچگی های سفید و شفاف من! قاطیه آرزو هام۱جفت دمپایی رو فرشی هم … ادامه‌ی خواندن
سفر بایدم!
همآواي خاموشِ تب گشته ام، سرا پاي، همرنگِ شب گشته ام. تبآلوده از درد، پر مي شوم، ز شب گريه اي سرد، پر مي شوم. دلم را سبكبال پَر مي دَهَم، به دامانِ ديوار سر مي نَهَم. … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در شعر
برچسب‌شده باز هم دلم گفت دستم نوشت!, چند کلمه شبه منظوم از پریسا, چیزی شبیه شعر از خودم, دل نوشته شاید, سفر بایدم
56 پاسخ
بت!
بچه که بودم عروسک زیاد دوست داشتم. نوجوون هم که شدم همین طور. هنوز هم عروسک زیاد دوست دارم. اما نه هر مدلش رو. عروسک های پشمی و خرسی و از این چیز ها رو نمی پسندم. عاشق باربی ها … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در خاطره, داستان و حکایت, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده 1تجربه, ای کاش, بچه که بودم, تقلب بود و نمی دونستم, خیلی می خواستمش اما, عروسکه واقعا قشنگ بود, هنوز همونم
72 پاسخ
تقریبا۱ساعت زنده از دیشبم!
شب۴شنبه. از هفته پیش تا الان منتظرشم. حالا اومده و من بیدارم بدون اینکه بدونم دقیقا واسه چی. شب آرومیه. حتی نسیم هم نمیاد. فقط هوای ساکت شبانه و عطر شب بو و من که به شدت گرممه. شاید از … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در صحبت های خودمونی
برچسب‌شده چندین تا لحظه نقاشی شده با کلمات, دلم، عقلم، شب، من، ..., دیشب, دیشب من, شب4شنبه, من و تکه ای از دیشب, من و شب و... |
48 پاسخ
سحر را ندیده ای؟
اِي بادِ بي قرار! سحر را نديده اي؟ اِي جانِ سبزه زار! سحر را نديده اي؟ از تندبادِ حادثه وقتي مي آمدي، در پيچِ روزگار، سحر را نديده اي؟ ما در حصارِ سردِ خزان حبس مانده ايم، اِي … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, شعر
برچسب‌شده چیزی شبیه شعر از پریسا, در انتظار سحرگاه, سحر را ندیده ای, شعر سحر را ندیده ای از پریسا
90 پاسخ
من و۱عالمه حرف و۱خورده آنی شرلی!
سلام به همگی. نه خودم نیستم یعنی هستم ولی از طرف سارام این آنی اونی رو آوردمش تحویل بدم برم. اینترنت سارا نکشید تا اینجا برسه این بود که آنی رو پاس داد به من بیارمش محله. نتیجه این شد … ادامه‌ی خواندن
شعله قلمکاری مرکب از۱خورده گاهی، درصدی پر حرفی و۱سؤال!
سلام. ایول عجب حالی میده ایام! دوستشون دارم بچه ها! قشنگن. آرومن. امنن. شما چی؟ چند تا مثبتید آیا؟ بگید خیلی. زود باشید زود زود خخخ! بچه های امتحانی کجای ماجرایید؟ به نظرم اوایل مایل به اواسطش. بیخیال تموم میشه. … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده چه مدلی میشه انجامش بدم, خدایا ممنونم که هستی, دوستتون دارم, کی می تونه کمک کنه؟, گاهی!..., گل می سازم. آخ جون!, من خدایی دارم که..., من و ایام
28 پاسخ
آنی خون هاش جا نمونن!فصل های۲۵و۲۶از جلد چهارم آنی شرلی!
سلام به همگی. عجب عصر جمعه با حالیه! آخ جون اومدم خونه! آخ جون اینترنت خونگی! آخ جون خونه! آخ جون فضای آشنا و هوای آشنا و خدایا شکرت! خیلی خیلی زیاد شکرت! شاید خیلی ها بخندید ولی بد به … ادامه‌ی خواندن
من و دلم و دفتر خاطراتم!
سلام. بد نیستم شکر. در ارتفاعاتم. اینترنت اینجا وحشتناکه. بیخیال اگر چیزی عوض نشه فردا برمی گردم پایین. گاهی بدم نمیاد از کل اینترنت جدا شم و کلا پریسای اینترنتی تموم بشه. واسه همیشه تموم بشه. کلا تموم بشه و … ادامه‌ی خواندن
در امتدادِ درد
شب است و نور در مأواي ما نيست، سكوتِ شام گه را انتها نيست. فراغِ سردِ مهر و ماه و مهتاب، دگر نوري در اين ظلمت سرا نيست. سكوت است و شب و دردي تب اندود، دگر فريادهايم … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, شعر
برچسب‌شده 1شبه شعر از پریسا, از پریسا, در امتدادِ درد, در امتداد درد از پریسا, شعر در امتداد درد
34 پاسخ
از هر دری۱فصل پراکنده! دلم تنگ شده بود واسه پر حرفی!
سلام به همگی. چیه چشم چپ کردی زیر جلدی نق می زنی! زیاد این طرف ها میام که میام دلم می خواد بیام تو معترضی آیا؟ بی خود معترضی میندازمت داخل حوض وسط محله خنک بشی حالت جا بیاد ها! … ادامه‌ی خواندن
برایم دعا کن!
باز، آغاز مي كنم، اين شرحِ هزاران بار، گفته را. باز، پرواز مي كنم، وسعتِ اين آهِ در سينه نهفته را. و در شكستِ شفق در نگاهِ دلم، اين آغاز را چقدر خسته ام!، و بر ويرانه … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, شعر, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده از شب نوشت های پریسا, باز هم پراکنده های من, برایم دعا کن, خدای خاکیِ من!, نوشته ای از پریسا
42 پاسخ
شبِ آخر.
دیر وقته. از خواب پریدم نمی فهمم واسه چی. خستهم ولی بیدار. تلخم امشب. پر از حسِ تاریکِ غبار. پر از خستگیِ رفتن ها و نرسیدن ها. کم بودن ها. نبودن ها. پُرَم از تلخیه حسِ دلتنگی. در حالِ ترکم … ادامه‌ی خواندن
ارسال شده در اجتماعی, خاطره, داستان و حکایت, صحبت های خودمونی
برچسب‌شده بیداری, شب آخر, شب نوشته ای از پریسا, من و تار و تحریر, یک نیمه شب، یک کابوس، یک تکرار
50 پاسخ
