بایگانی نویسنده: پریسا

دو دقیقه مونده به نیمه شب شنبه. قطار زمان داره با همون حرکت1نواختش میره طرف نیمه شب. هی بابا زمان خسته نباشی! در بالکن و پنجره آشپزخونه بازه. از بیرون صداهای شبانه میاد داخل. از پارک رو به رو صدای … ادامه‌ی خواندن→

گاهی دلم عجیب کوچیک میشه. اندازه1مشت خاطره باطله که1وجب خاک روشون نشسته. گاهی از خودم خسته میشم. از همه چیزم. از خندیدن هام. از بیخیال گذشتن هام. از بودن هام. بودن هام! گاهی حس می کنم هوا واسه حضورم عجیب … ادامه‌ی خواندن→

مدت هاست ننوشتم. یعنی نوشتم اما چیزی نبوده که بشه نگهش دارم. این هم نمی دونم چی در میاد. شاید از همون هایی بشه که آخرِ کار با1فشار روی دکمه ی کنسل می فرستمش به هیچستان. راستی کجاست این هیچستان! … ادامه‌ی خواندن→