بایگانی نویسنده: پریسا

روی خط لحظه های نیمه شب قدم می زنم. شب رو دوست دارم. خیلی با معرفته. راز نگه دار. پناه دهنده. آرام. خستگی از درس هام و از فشار و استرس ترم فشرده ای که به جای3ماه و نیم باید … ادامه‌ی خواندن→

شب داشت روی دقیقه های عمرم قدم می زد. آروم. بی صدا. نامحسوس. وسط کاغذ و کتاب هام داشتم شنا می کردم. سرم از خستگی سنگین بود. دلم ضعف می رفت واسه رفع تشنگی و، … چند ماه شده که … ادامه‌ی خواندن→

پیش نوشت: تاریخ این خرچنگی گرد و خاکی رو خاطرم نیست. فقط می دونم1روز از1هفته رنگارنگ در طلاقی مرداد و شهریور امسال بود. رنگش بین روزهای رنگی رنگی به نظرم خوش رنگ و واضح تر از خیلی روزهای دیگه اومد1کوچولو … ادامه‌ی خواندن→

آدم ها موجودات عجیبی هستن. هر کدومشون1دنیان. دنیایی بزرگ که در1وجود تک نفره جا شده. دنیایی متفاوت از دنیاهای دیگه. از آدم های دیگه. با فضا و حال و هوا و خصوصیات خاص خودش. در دنیایی که من باشم، این … ادامه‌ی خواندن→