یک سلام گرم به دوستان گرم و با صفای محله نابینایان. امید که مثل خورشید همیشه تابنده باشید! امروز با آخرین بخش از سفر طولانی این نوبتمون به جهان آزاد با شما هستیم. در چهار بخش گذشته آگاهتر شدیم که والدین به عنوان اولین و مهمترین مربیان تحرک کودکان به خصوص کودکان نابینا چه نقش بزرگی در شروع حرکت و طی مسیر فرزندانشون به سوی استقلال ایفا می‌کنن. با گرایش‌های متفاوت علمی و تصورات مختلف و فرضیات متعدد درباره نابینایی و روش‌های قدیمی و جدید کمک به فرد نابینا برای شکلگیری آینده و یافتن جایگاهش در جهان اطرافش هم بیشتر آشنا شدیم. نظرات متفاوت‌رو از صاحبنظرهای این
برچسب: عصا
سلامی به صمیمیت بهار به اعضای صمیمی محله نابینایان. امید که خورشید عشق و شادی در آسمان دل‌هاتون همواره بتابه! نوبت پیش، در گشت و گذارمون در جهان آزاد تا جاهای خوبی پیش رفته بودیم و امروز قراره بیشتر و بیشتر در مقوله نقش والدین در تحرک و هدایت فرزندان نابیناشون به سوی جهانی بزرگتر و بازتر، یعنی دنیای واقعی پیش بریم، و ببینیم و بدونیم که واقعا بینایی چقدر در کسب موفقیت‌های فردی و اجتماعی نقش داره و چطور میشه این نقش‌رو در صورت فقدان این حس، با حس‌ها و توانایی‌های دیگه بدنی و روحی جبران کرد. امروز در ادامه سفر چند بخشیمون، با مدل‌ها و نگرش‌های
یک سلام به رنگ و عطر اردیبهشت به اعضای عزیز محله نابینایان. امید که در قلب بهار، حال و هوای قلب‌های همگیتون بهاری باشه! با بخش سوم از سفر طولانی این بار محله نابینایان به جهان آزاد با شما هستیم. در بخش‌های پیشین، با نقش والدین به عنوان مربیان موثر در تحرک فرزندان نابیناشون، با اهمیت استفاده از عصا در زندگی نابینایان، و با کاربرد فراگیر عصا به عنوان یک ابزار بسیار مفید از بسیاری جهات در زندگی یک فرد نابینا، اعم از کودک یا بزرگسال بیشتر آشنا شدیم. و حال، بدون اتلاف وقت و اطاله کلام، بریم تا به ادامه این سیر طولانی بپردازیم، تا شاید
سلام به تمامی اعضای آشنای محله نابینایان به خصوص اهل سیر و سفر. امید که بهار طبیعت با بهار دل‌های تک‌تک شما عزیزان همگام و همراه باشه! در بخش اول سفر سریالیمون به جهان آزاد کمی بیشتر با روش‌های کاربردی جهت آموزش تحرک و جهتیابی به کودکان نابینا آشنا شدیم و در حال شناخت هرچه بیشتر نقش عصا در شروع تحرک نابیناها اعم از خوردسال و بزرگسال بودیم که زمانمون تموم شد و مجبور شدیم باقی گشت و گذارمون‌رو بذاریم واسه دفعه بعد، یعنی امروز و الان. خب، حالا که ادامه رشته گذشته اومده دستمون، بیایید به ادامه سفرمون و دیدن‌ها، شنیدن‌ها، و اکتشافات بیشتر بپردازیم! مشخصات نشریه:
یک سلام سبز به شما همراهان محله نابینایان. امید که همواره ناظر تحقق سبزترین رویاهاتون باشید! سفرهای محله نابینایان به جهان آزاد همچنان برقراره و ما همچنان در گردش به گوشه و کنار جهان آزاد همراه شماییم. حرکت یکی از اصلی‌ترین اجزای زندگی زنده‌هاست و به هیچ عنوان نمیشه انسان‌رو بدون حرکت زنده تصور کرد. در هر شرایطی و با هر معلولیتی حرکت به نوعی آمیخته با زندگی ماست. برای نابینایان آموزش تحرک و ارتباط با فضای اطراف از طریق این تحرک شاید کمی متفاوت به وجود بیاد. کودکان نابینا به طرقی متفاوت با همسالان بینای خودشون حرکت و شناخت فضای اطراف‌رو یاد می‌گیرن و تجربه می‌کنن. آموزش و
یک سلام سبز و شکوفه‌باران از جنس عید به عزیزان محله نابینایان. امید که سال جدید برای تک‌تک شما پیک شادی‌ها و پیام‌آور زیباترین شروع‌ها بوده باشه! در نخستین سفر محله نابینایان در سال جدید و سفر شماره 67 محله به جهان آزاد، داستان آلیسا و مشکلاتش‌رو پی می‌گیریم و در آخرین بخش این راه با قهرمانان این قصه واقعی همراه میشیم تا ببینیم ماجرا عاقبت به کجا ختم میشه. پیش از این گفتیم که آلیسا برای دسترسی به موارد مورد‌نیاز آموزشی و تحصیلی با مسائلی مواجه شد که متأسفانه مدرسه و اداره ناحیه به‌دلایلی کمتر تونستن در رفع این موارد بهش کمک کنن. دردسرهای آلیسا برای پیش رفتن
سلامی به تراوت عطر نفس‌های بهاری که در آستانه ورودیش ایستادیم به دوستان و آشنایان محله نابینایان. امید که هوای دل و وجودتون هوای سبز عطر و عید باشه! امروز عازم آخرین سفرمون به جهان آزاد در سال 1401 هستیم. سفر شصت و ششم محله نابینایان، ادامه گشت و گذار دفعه پیش و در امتداد داستان آلیسا و مشکلاتشه. این قهرمان ناشناس‌رو تا وسط ماجراها و مشکلات و نبردش با موانع سر راهش دنبال کردیم و دیدیم که آلیسا برای هماهنگ شدن با مدرسه و کلاسش و پیش رفتن با همکلاسی‌های بینای خودش به مشکلات گوناگونی برخورد کرد و متأسفانه راه‌های حل و رفع این موارد هم چندان براش
سلامی بلورین به درخشندگی بلورهای یخ انتهای زمستون به عزیزان محله نابینایان. امید که برنده‌های خوشبخت مسابقه دوستانه زندگی باشید! برای شصت و چهارمین بار از طرف محله نابینایان عازم سفر به جهان آزاد هستیم. موضوع این سفر هم احتمالا واسه بسیاری از ما نا‌آشنا نیست. چه قدر پیش اومده که به نقش صدا در زندگیمون فکر کنیم؟ این عامل کارآمد که همه جای زندگی با ماست. مخصوصا واسه اون دسته از ما که نمی‌تونیم دنیای اطرافمون‌رو با نگاه درک و کشف کنیم، صدا نقشی تعیین‌کننده و مهم در تمامی ابعاد زندگی ایفا می‌کنه. در تمام بخش‌های کوچک و بزرگ روزمرگی‌های ما هست و کمک می‌کنه تفریح کنیم، موارد
به نام آفریدگار قلم. ضمن عرض پوزش بسیار به خاطر تأخیر پیش‌آمده، تعداد برندگان مسابقه چشم‌ها را باید شست به ۱۰ نفر افزایش یافت. براساس قرعه‌کشی انجام شده آقایان و خانم‌ها اسما حاجی‌حسینی آرانی، ریحانه پورنادر، احمد شیرانی، اکبر ابرام، شهین فاضل نجف‌آبادی، فاطمه رضایی آبیز، زهرا دهقانان، لیلا رجبی، مهدی عابری و محسن محمدقلی به عنوان برنده انتخاب شدند. عصای سفید چشم نابینایان است. سمن‌های نابینایان و کمبینایان اصفهان (سنکا) با همکاری اداره کل بهزیستی استان اصفهان برگزار می‌کنند. مسابقه چشم‌ها را باید شست؛ به مناسبت روز جهانی ایمنی عصای سفید (۱۵ اکتبر یا ۲۳ مهر) به ۵ نفر از کسانی که بتوانند؛ به همه
سلامی به صمیمیت باران به تمامی حاضران و عابران محله نابینایان. امید که روحی سرشار از آرامش داشته باشید! در سفری دیگه به جهان آزاد با شما هستیم تا در امتداد یک داستان دیگه از جنس حقیقت پیش بریم و تجربه جمع کنیم. چندتا سوال: استقلال دقیقا یعنی چی؟ آیا مفهوم استقلال برای معلولین با معنای این واژه برای افراد بدون معلولیت متفاوته؟ آیا فقط کسی که قادر به انجام تمامی مواردی که در زندگیش پیش میاد، بدون خطا و بدون دریافت هیچ کمکی باشه آدم مستقلیه؟ اگر داشتن معلولیتی از قبیل معلولیت بینایی فرد رو نیازمند دریافت کمک‌هایی از اطرافش کنه، بدین معناست که اون فرد به واسطه
سلام به تمامی اعضای محلهٔ بزرگ نابینایان ایران. امید که سلامت و فعال باشید. چنان‌که در عنوان این پست مشاهده می‌کنید قصد دارم با طرح یک پیشنهاد، به یک تمرین عملی جهت بهره گیری بهتر از ابزار‌هایی بپردازم که در اختیار ما هستند. علیرغم موانعی که در پیش روی همهٔ کاربران فضای مجازی وجود دارد، این روز‌ها گسترهٔ استفاده از این ابزار کارآمد برای طرح مسائل فرهنگی-اجتماعی-شهری در جامعهٔ ما بیشتر و بیشتر می‌شود. صفحات مجازی تبدیل به رسانه هایی شده اند که فارغ از علایق سیاسی-اجتماعی-فرهنگی افراد توان انتقال پیام‌های گوناگونآنها را به هم فراهم کرده اند. مسائلی که برخی از آنها می‌تواند برای فقط بخشی
عزیزان همراه و هم‌قدم با محله نابینایان، سلام و عرض ادب. به همین زودی به هجدهمین شماره از نشریه جهان آزاد رسیدیم. این شما و این هم نشریه جهان آزاد در ایستگاه هجدهم: مشخصات مقاله نام مقاله: Kid Talk A Conversation with Mark Riccobono: سخنی با کودکان، گفتگویی با مارک ریکوبونو نویسنده: Carlton Anne Cook Walker منبع: Future Reflection مترجم: داوود چوبینی سخنی با کودکان، گفتگویی با مارک ریکوبونو هر ساله در کنفرانس “سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا” “NOPBC”, رئیس فدراسیون ملی نابینایان آمریکا “NFB” با وجود مشغله کاری، برای صحبت کردن رو در رو با فرزندانمان وقت می گذارد. ما کودکان را به جلوی اتاق فرا می
درود بر ساکنین و عابرین بینا و نابینای محله نابینایان. با نزدیک شدن به روز جهانی ایمنی عصای سفید، همواره کلیشه‌هایی از قبیل: دیدن چند نابینای موفق در صفحه تلویزیون، شنیدن جمله «معلولیت محدودیت نیست»، جشنها و مراسمهای کمتر مفید متولیان امور و انجمنهای درگیر با نابینایان و از همه مهم‌تر بیان تکراری همین کلیشه‌ها باعث می‌شود، کمتر به اصل هدف تعیین چنین روزی برای نابینایان پرداخته شود. از سویی عدم توجه به مطالبات نابینایان در راستای برابری با سایر اقشار جامعه در بین مسئولین، برای کسانی که دغدغه پیشرفت اصولی نابینایان را دارند به معضلی غیر قابل حل تبدیل شده است. روی هم رفته روز ایمنی عصای سفید
سلام میکنم خدمت همه ی دوستان عزیزم. خوبین همه؟ خوشین؟ رو به راهین؟ اگه خوبین که الهی شُکر. اما اگه هم خوب نیستین انشا الله هرچه زودتر خوب و سر حال بشید. میرم سر اصل مطلب. داستان از اینجا شروع میشه که, دوستان من اهل جنوبم. توی استان بوشهر زندگی میکنم. خب تا اینجاش مشکلی نداره. اما مشکل اینجاس که, من توی خود بوشهر نیستم. من توی جزیره خارگ هستم. البته خارک هم نوشته میشه. این خارک یا همون خارگ خودمون, هیچ امکاناتی برای ما نابیناها نداره. کلا امکانات دیگه‌ای هم زیاد نداره. دوستان من الان 17 سالمه. اما یه مشکلی دارم. دوستان من هنوز کار با عصا رو
سلام بر دوستان عزیز امیدوارم خوب باشید خب اینم از آموزش عصای گویا که همه دنبالش بودن، فقط مدیران یه لطف کنن این پست رو سنجاقش کنن تا یه چند روز که همه دانلود کنن و اگرم چیزی رو نگفتم یا هر کس سؤالی داره، توی کامنتا بپرسه! اگرم آموزش هر جوری بود، مقصر من نیستم، چون خیلی خسته بودم، و فکرم نمی کنم بعدا می تونستم آموزش بدم، چون واقعا درگیرم! خب دوستان، آموزش رو با حجم 23 مگ و خورده ای، و زمان 25 دقیقه و 52 ثانیه میتونید از لینک زیر دانلود کنید! دانلود خب اینم از این، موفق باشید!
سلام دوستان. اگر یادتون باشه چند روز پیش یک عصای سفید هوشمند معرفی شد که گزارششو همکاران ما در باشگاه خبرنگاران بوشهر کار کرده بودند. به همین خاطر افراد زیادی با من تماس گرفتند و روش تهیه این عصا رو پرسیدند. اگر کسی می خواد این عصا را بخره به این شماره 09171764146 نام کامل منظورم نام و نام خانوادگی به همراه نام استان و شهرشو به این شماره پیامک کنه. شرکت خودش تماس می گیره و هماهنگی های لازم رو به عمل میاره. لطفا تماس نگیرید و فقط پیامک بدید. راستی بچه ها برای خرید ابزار توانبخشی بهزیستی بودجه خوبی داره حتما مراجعه کنید و بخواهید براتون تهیه
سلام و عرض ادب خدمت همه هم محله ای های عزیز امیدوارم همیشه خوب , شاد , سربلند و پیروز باشید ببخشید قسمت دوم ماجرای دوستم شهاب رو اینقدر دیر گذاشتم. هم خودم درگیر بودم و هم می خواستم از فضای او کمی دور شوم تا با واقع بینی بهتری بتونم بقیش رو بنویسم و تحت احساسات دچار اشتباه نشوم و خدایی نکرده موجب قضاوت اشتباه دیگران شود. حالا ادامه ماجرا : نمی گویم طلاق ضربه ای به من نزد. چرا خیلی ناراحت بودم ولی مثل کسانی که افسرده بشوند و گوشه ای کز کنند و چه کنم چه کنم راه بیندازند نبودم. از نظر مالی خیلی ضربه خوردم.
آره چه قد سخته. خعععیییلی سخت, خعععیییلی دشوار, خعععیییلی بدجور, خعیییلیی سخته. چه قد سخته که وابسته باشی. یه وابستگی از روی جبر, از روی خاص بودن شرایطت, از روی موقعیتی که توشی, از روی وضعیتی که هرگز نه تنها به پایان خودش نمیرسه, بلکه داره هر روزش از دیروزش بدتر میشه و تو بدیش اوج میگیره. یه وابستگی از نوع تفاوتت با دیگران البته از نگاه خودشون, از جنس فرداهای نافرجام, از حس همین گذشته های بی فرجام. چه قد سخته. خیلی سخت. مسخره هست. مسخره. همه چی مسخره هست, زندگی مسخره هست, ما هم شدیم مسخره ی روزگار, شدیم مسخره ی چرخش ایام, شدیم مسخره ی لحظاتی
سلام سلام، امیدوارم هفته ی خوبی رو گذرونده باشین و هفته ی خوبی رو هم در پیش رو داشته باشین، ما که سه شب شبِ یلدا داشتیم شب اول خونه ی مادربزرگه که من نرفتم، و شبِ دوم خونه ی خودمون همراه با دوستای خواهرم که همسایمون هستن و دیشب هم ما به دعوتِ خودشون رفتیم خونشون. بگذریم! حالتون چطوره؟! خخخخخ. • میزگرد این هفته در مورد عصا و ویژگیهای یه عصای مناسب از نظر هر کدوم از شماهاست. نمیگم استاندارد چون هم اینکه به احتمال قوی کسی عصای استاندارد ندیده تو ایران و هم اینکه شاید هر کسی طبق تجربه و استفاده ی خودش ویژگیهایی رو برای یک
درود برهمه هم محلی های عزیزم امیدوارم که همیشه شاد و خوشحال باشید راستش تصمیم گرفتم اتفاقاتی را که چند روز پیش و چند سال پیش واسه من پیش اومد این جا با شما در میون بگذارم به قول بانو باشد که رستگار شویم یکی از مدارسی که من در اون جا کار می کنم در یک روستا قرار داره برای این که وارد روستا بشم باید سر جاده پیاده بشم و مسافت یک کیلومتری را از بین یک کوچه باغ با صفا بگذرم تا به روستا برسم حالا بگذریم که در زمستون باید قندیل ببندم و در اواسط بهار باید ذوب بشم تا به روستا برسم هفت هشت