خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

از کوچه باغ خاطراتم تا آشنایی با محله نابینایان

بنام آفرینش.     خانواده ی من هم مثل بسیاری از خانواده های آن دوره به درس خواندن اهمیت ویژه ای می دادند و از هر راه و روشی برای اول شدن در دروس مدرسه استفاده می کردند. البته با نهایت تاسف باید گفت؛ این دیدگاه آسیب جدی به روح و روان کودکان وارد می کرد، ولی گویا قرار بر این است که هیچ زمانی به این مهم اهمیت داده نشود. من هم مثل تمام کودکان آن دوره خیلی زود بزرگ شدم. و خیلی زود فهمیدم که برنده شدن در درس و مدرسه یعنی محبوبیت… در کتاب «دوست من» که بنا به دلایلی هنوز چاپ نشده، نگاه من را
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

درنگ خودمونی 1: من هم سلام

بسم الله الرحمن الرحیم و سلام! چهار پنج سال پیش، یکی از هم‌کلاسی‌های دانشگاهم پیامک داد که امروز برنامه «بروز» (که ظهر جمعه‌ها از شبکه سوم سیما پخش می‌شود) تارنما (سایت)ی به نام «گوش‌کن» را معرفی کرد که ویژه نابینایان است. پیوند (لینک)ش را هم برایم فرستاد. اما با خودم گفتم حتماً مؤسسه‌ای دیگر یا یک نهاد دولتی یا خیریه طرح (پروژه) دیگری را کلید زده است. این یکی هم مثل فلان و فلان، به نام نابینایان و به کام دیگران. دو سه سال پس از آن، یکی از اعضای محله را اتفاقی در اتوبوس ملاقات کردم. البته نه مبدأمان یکی بود و نه مقصدمان. او هم مرا به
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

سلام و شاید هم ….

به نام نامی حضرت دوست که هر چه داریم از لطف اوست. دنبال پنیر پیتزا می گشتم مجتبی ، که دیدم تو لیست نوشته مجتبی خادمی طرز تهیه …!با خودم گفتم خب چه خوب چه عالی آقایون هم که امروزه دارن سعی می کنن حتی تو آشپزی هم پرچم دار باشن و خود تو داداشم داداش بسیار عزیزم باعث شدی تا اولین قدم رو جلو بذارم و بیام و با کمال تعجب ببینم این متن و این رسیپ مال یه محله س پر از نابینا و من گیج می زدم خب نابینا این نوشته های درشت به چه دردش می خوره و نابینا و کامپیوترررررر مگه میشه ؟مگه داریم