خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

پسرم! بزرگ شدی، لالایی هام یادت نره

سلام به گوشکن عزیزم! خوبی؟ چه خبر؟ راستش نمیدونم باید این نامه رو برای کی بنویسم. برای یه کودک هفت ساله یا یه انسان بالغ. تو شاید توی شناسنامت هفت سالت باشه. ولی خیلی وقتها آدمها هم پیش میاد از سنشون بیشتر بفهمن. تو که جای خود داری. به هر حال من برات مینویسم. فقط بین خودمون بمونه ها! من زیاد نوشتنم خوب نیست. اگه یه جاهاییش رو نفهمیدی، بدون که من خوب ننوشتم. یادش به خیر. اولین باری که دیدمت، فقط دو سالت بود. تازه داشتی زبون باز میکردی. تازه میتونستی درست و حسابی خودت راه بری. البته راه که چه عرض کنم! مثل موشک میدویدی. انقدر سریع