سلام و عرض ادب به محضر شما گرامیان و همراهان همیشگی نشریه جهان آزاد. امیدوارم که حسابی در اوج باشید و کنار هم به آگاهی بیشتری با مطالعه شماره های مختلف از این نشریه برسیم. همراه ما باشید در ایستگاه نوزدهم. مشخصات مقاله نام مقاله: NOPBC: Past, Present, and Future سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا: گذشته، حال و آینده نویسنده: Carol Castellano منبع: Future Reflection مترجم: پریسا جهانشاهی سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا: گذشته، حال و آینده برای اینکه بدانیم به کجا می‌رویم، لازم است بدانیم که از کجا آمده‌ایم. کارول کاستلانو، یکی از راهنمایان برجسته ما و رهبران حرفه‌ای فدراسیون، ما را به
Tag: حال
خودت میدونی فقط شاید بقیه ندونند. چند ماهی نه. چند سالی میشه همو میشناسیم. شاید بگم دو سه سال. چه حالی میده حال کردن با آدم باحالی مث تو. کاش وبم مث قدیم ی وب کوچکولو بود تا میشد توش هر کاری میخواستیم میکردیم! کاش بازدید‌کننده های روزش دو نفر بود. خودم و خودت. حالا که فعلا نه میشه کاری کرد و نه میشه درست نوشت. حالا که فعلا من موندم و ی دنیا سرگردونی از اینکه چطور حرفهامو، کارامو، حس‌مو به کلماتی کاملا پاستوریزه تبدیل کنم! طوری نیست. حالا که صحبت کردن از لحظات خاص و خصوصی منو تو اینجا محدود شده، حالا که چهارتا مریض روانی داریم
دسته‌ها
ی حس
سلام. حالُ احوالتون چطور مطوره؟ خوبید؟ خوشید؟ دلتون برام تنگ شده بود؟! دلم براتون تنگ شده بود؟! ی حقیقتی رو بگم؟! بگو نگو! بابا بذار بگم دیگه! من وقتی دارم کارای ی پست تو محله رو برای انتشار انجام میدم خیلی خوش حالم! اینُ از ته دل بگم. حالا دیگه وقتشه برم سر اصل مطلب. راستی: دیدید تازگیا تو برنامه های مختلف تلویزیونی یا رادیویی یا… ادای احمد پور مخبرُ در میارن؟! و اما اصل مطلب: ی مدتیه بعضی وقتا ی دفعه ی حس خوشحالی پیدا میکنم! نمی دونم چه جوری توضیح بدم. مثلا همین الآن حالم طبیعیه, ی لحظه به یکی از اتفاقات معمولی که برام افتاده یا
