سلام، اومدم بگم که نوشتن یکی از بهترین حسهای دنیاست واسه من،! یادمه اون وقتا هم که همش نگران این بودم که چیزایی که مینویسم بعد از گذر زمان پاک میشن و استرس مواجه شدن با کم اومدن برگه برای ثبت جزوات درسی رو داشتم، و اینکه سرعت پردازش مغزم هم نسبت به نوشتن با لوح و قلم چندین برابر بود، دوست داشتم حتی اندازه ی برگه ی سه تافله هم شده بنویسم، بارها تو شرایطی که همه داشتن جزوه درسی مینوشتن من خاطره یا اتفاقاتم رو ثبت میکردم، هنوز هم خیلی از اونا و انشاهامو نگه داشتم، با اینکه کمی پاک شدن ولی ارزش خوندن و خاطره بازی
