به نام خداوند جان آفرین. عزیزان! امیدوارم سلام امروز بنده را که با دنیایی از طراوت به حضور پُرسُرورِتان تقدیم میشود، پذیرا باشید. بله! 9 سال پیش در چنین روزی یعنی هفتم اسفندماه 84 اولین گل در بوستان زندگی ما رویید و اکنون افتخار آن را دارم که میزبان محله ی با صفای گوش کن (هرچند به صورت مجازی) در جشن نهمین سال تولدش باشم. از آنجا که تولد فاطمه با فراز و نشیبهای زیادی همراه بود، تصمیم گرفتم تا به عنوان جشن تولد دخترم در این محله ضمن برگزاری یک مسابقه ی شعر به بیان خاطرات آن زمان بپردازم. از این که پست بسیار طولانی شده عذر خواهی
