به نامِ نامی دوست, که هرچه هست در یدِ قدرتِ اوست. سلام و درود فراوانِ من بر همه ی شما همدِلانِ هممحله ای ارجمند. میدونم که بعضی از شما عزیزان منتظرِ ادامه ی گذری بر زندگی فرزین و پروین هستین. چرا گفتم بعضیا؟ چون فقط 15 نفر اشتیاقِ خود را جهتِ ادامه ی آن در پستِ نخست ثبت نمودید. من هم بهمین منظور درین مجال به حضورِ انورتان رسیدم. هرچند که در محله ی چند صد نفری این رقم و آمارِ مشتاق, از نظرِ فرزین غیرِ قابلِ قبول و انتظار است. قبل از آنکه ادامه این ماجرای واقعی را بنویسم از همه ی خوانندگانِ عزیز خواهش دارم اصلا و
