سلام به تمامی دوستان ما و محله نابینایان! امید که بهار عمرتون در پایان بهار طبیعت و در آستانه ورود به فصل گرم سال همچنان تداوم داشتهباشه! باز هم طبق روال پیشین قراره به گوشهای از جهان آزاد سفر کرده و خودمونرو به گشتی و تماشایی جدید مهمون کنیم. به امید همراهی و رضایت خاطر شما عزیزان! عبارت «هنر تدریس» از نظر هر یک از ما شاید تداعیگر مفهومی خاص باشه. بعضی از ما شاید تا امروز اصلا بهش فکر نکرده باشیم. دستهای از ما شاید قرار گرفتن این دو کلمه، «هنر« و «تدریس»رو عجیب و چه بسا نادرست ببینیم. و عدهای شاید درکی متفاوت از این مقوله داشتهباشن.
Tag: سازمان
سلامی عطرآگین از جنس عشق انتظار بهاری که بیتردید فرا میرسه به همراهان عزیز محله نابینایان. امید که لحظههاتون به سفیدی برف، به گرمای خورشید، و به زیبایی صبح باشن! خیلی از ما شاید بر این باوریم که رسیدن به موفقیتهای بزرگ امکاناتی میخواد که اگر ما داشتیم حتما موفق میشدیم. اگر من در یک شهر بزرگ یا یک کشور دیگه متولد میشدم چه خوشبخت بودم! اگر بینایی داشتم به هرچی میخواستم میرسیدم. فقط اگر ثروتمند بودم به همه میگفتم کامیابی یعنی چی. اگر در این موقعیت گرفتار نمیشدم سرمشقی بودم واسه خودم. و چه بسا مانند اینها که همگی ما بسیار شنیدیم و حتی گاهی پیش اومده که
یاران محله و همراهان سفر سلام. امید که در آستانه بهار، لحظه هایی سراسر عطر و نور رو سپری کنید. با آخرین سفر از سفرهای محله نابینایان به جهان آزاد در سال 1400 همراه شما هستیم. والدین عزیزی که دارای فرزند نابینا هستید! زمانی که برای اولین بار با حقیقت معلولیت فرزندتون مواجه شدید، اولین پرسشی که به ذهنتون رسید چی بود؟ احتمالا چیزی شبیه به اینکه برای ساختن امروز و فرداهای فرزندم باید چه کار کنم! در آخرین سفر امسالمون قراره با والدینی همراه بشیم که این تجربه رو پشت سر گذاشتن و در جهت رسیدن به روزهای درخشان زندگی، فرزند نابیناشون رو همراهی کردن. در این راه
به نام پروردگار دانای بینا با درود بر دوستان گرامی نابینا و کمبینا، مسئله بازسازی و در پی آن تغییر نام آموزشگاه دکتر محمد خزائلی، که این روزها توسط افراد و گروه های با آسیب بینایی با واکنشهای منطقی و دلسوزانه مواجه است و ما همگی به یک صدا و با استفاده از شیوه ها و ابزارهای مختلف در صدد ترغیب مسئولان ذیربط به اتخاذ تصمیم مناسب در این خصوص هستیم، به دست نهاد آموزش و پرورش اتفاق افتاده است که جای بسی تعجب دارد. چرا که یکی از مأموریتهای این نهاد حفظ هویتهای فرهنگی جامعه است، به آسانی و بدون توجه به ابعاد قضیه، با تغییر نام آموزشگاهی
تاریخچه و پیام دبیر کل سازمان ملل پنجشنبه تقویم به نام معلولین ورق میخورَد: در میان این همه روزِ جهانی که به نام این پدیده و آن اقلیت خاص نامگذاری شده، یکی هم روزی است که به اسم «روز جهانی معلولین» در تقویمهایمان جا خوش کرده است. یک روز به اسم کسانی که میشود گفت بزرگترین اقلیت دنیا را تشکیل داده اند. یک اقلیت پانزده درصدی از جمعیت کره خاکی که البته آمارها حکایت از این دارند که در حدود دو سومشان در کشورهای در حال توسعه روزگار میگذرانند. سه دسامبر، روزی است که به نام این اقلیت بزرگ، اما درگیر با انواع تبعیضها و محرومیتهای اجتماعی ثبت