Tag: ستاره ها با شمام!

اینجا چه سرده امشب، پاییز رسیده کم کم! شب و سکوت و سرما، بارون گرفته نم نم!. سیاه و سرد و تاریک، هوای تب گرفته، ستاره ها تو غیبت، دلا رو شب گرفته! زمین خمود و خسته، آسمون از جنسِ سنگ، نگاه ها خیسِ بارون، پرنده های دلتنگ!. شبای سردِ پاییز، قرق کرده دلا رو، تو آسمون گرفته، جایِ ستاره ها رو!. دلم گرفته از شب، از شبِ تارِ پاییز، ستاره هاش رو می خواد، با آهِ خسته و خیس!. از پسِ پرده ی اشک، نگام به آسِمونه! ستاره ها کجایید؟ زود تر بیایید به خونه!. یه آسمون سیاهی، امشب نشسته جاتون! ستاره های غایب! دلم تنگه براتون!. میونه