Tag: غزل ای زاهد از پوریا علیپور

مرا به بادِ نصیحت مگیر، ای زاهد، مکن مرا تو به بندت اسیر، ای زاهد! مرا به حالِ خودم واگذار و راحت کن، مکن به زیرِ دو مشتت خمیر، ای زاهد. برای بُردَنِ زوری به سمت و سویِ بهشت، مزن مرا تو به شلاق و تیر، ای زاهد. به یک اشاره نمودی تمام مرد و زنان، ز زِندِگیّ و ز دنیا تو سیر، ای زاهد. ز منبرت، ز کلامت ز پندِ خود کردی، تو روح و جسمِ جوانان چه پیر، ای زاهد! برای هضم دو لُپّی و لقمه های بزرگ، بنوش از مِیِ ماء الشعیر، ای زاهد. به صبحگاه بساز جای خاویار و کره، به نانِ خشکی و چای