به تابستان داغ سلام می‌کنیم و مقدمش را گرامی‌می‌داریم و حضورش را غنیمت می‌شماریم و آرزو می‌کنیم حال که ماه تیر آغاز شده و تیر آفتاب از غایت بلندی فرود آمدن گرفته، این تابستان، گاه شور و نشاط و سفر و تفریح و دلخوشی برایمان باشد و فرصتی باشد تا بر رخوت و عزلت غلبه کنیم و سرمای دل‌هایمان را به گرمای مهربانش گرمی بخشیم. هجدهمین شماره از نسل مانا تقدیم آن دسته از نابینایانی که بر نگرانی‌ها و ترس‌هایشان چیره شده‌اند و قصد دارند در طول تابستان، گامی در جهت استقلال فردی بردارند و مهارت‌های جهت‌یابی و حرکت را فرا بگیرند. امیدواریم در این مسیر ارزنده، موفقیت همراهشان
Tag: ماهنامه صوتی نسل مانا
دوازده سال است که کنشگران حوزه دسترسی‌پذیری، سومین پنجشنبه از ماه مه میلادی را «روز جهانی آگاهی‌بخشی در خصوص دسترسی‌پذیری» می‌خوانند و در این روز می‌کوشند تا برنامه‌نویس‌ها و طراحان وبسایت‌ها و نرم‌افزار‌ها را نسبت به حقوق افراد دارای معلولیت در فضای دیجیتال آگاه کنند و متقاعدشان کنند تا در طراحی‌هایشان این گروه از کاربران را هم لحاظ کنند. این کار به شکل داوطلبانه انجام می‌شود و مشارکت کنندگان در رویداد‌های برگزار شده در این روز، بی‌چشمداشت مالی اقدام به این کار می‌کنند. تقارن روز‌های انتشار شماره حاضر، با روز جهانی آگاهی‌بخشی در خصوص دسترسی‌پذیری ما را بر آن داشت تا این شماره را به تمام کنشگران ایرانی تقدیم
این شماره از نسل مانا تقدیم به کارگران نابینایی که دست به دست سایر آحاد جامعه داده‌اند تا در این وانفسای گرانی‌ها و مشکلات دیگر، چرخ کُند تولید و چرخ سنگین اقتصاد خانواده‌هایشان را بچرخانند. روز کارگر را گرامی می‌داریم؛ به امید آن روز که کارگران نابینا و کم‌بینای ایرانی طعم شیرین عدالت را مز‌مزه کنند. همچنین این شماره را به معلمانی تقدیم می‌کنیم که نه فقط راه و رسم زیستن، که چند و چون آزاده زیستن را به کودکان نابینا و کم‌بینای سرزمینمان می‌آموزند. تبریک به معلمانی که ارتقا زندگی افراد آسیب‌دیده بینایی را به عنوان مسیر زندگیشان برگزیده‌اند و تبریک ویژه به همکاران فرهنگیمان در تحریریه نسل
با تأخیری یک هفته‌ای، گرامی می‌داریم روز جهانی ایمنی عصای سفید را و در روزهایی که انتظار داشتیم بهزیستی دستکم برای حفظ ظاهر هم که شده کمی مهربان‌تر با جامعه نابینایان برخورد کند اما ترجیح داد بار خاطر باشد و مهربانی‌اش در نهایت به یک دیدار و گفتگوی چند دقیقه‌ای خلاصه شود، شماره حاضر را به آن دسته از گروه‌ها و انجمن‌های تخصصی حوزه افراد آسیب‌دیده بینایی تقدیم می‌کنیم که دست روی زانوی خودشان گذاشتند و ضمن برگزاری بی‌چشم‌داشتِ آیین‌های مربوط به این روز بزرگ، همنوعانشان را یار شاطر شدند. باشد که اتحادمان همچنان پابرجا بماند و همت بلند سازمان‌های مردم‌نهاد در برگزاری هرچه با‌شکوه‌تر و پر‌بار‌ترِ روزهایی از
حالا دو سالی می‌شود که در کنار همهٔ آموختنی‌ها، مشغول فراگیری حروف الفبای یونانی شده‌ایم. امروز از هر کس که در خیابان تصادفی جلویش را بگیری، احتمالاً بلد است حروف الفبای یونانی را دستکم تا پانزدهمینش بشمارد. «امیکرون»، همو که نوید کم‌خطر و بی‌درد‌سر بودنش را داده بودند اما حالا می‌بینیم خوشبینیشان آن‌قدر‌ها هم قرین واقع نبوده و به قول شکسپیر، «سنگ‌ها را فرسنگی می‌نماید و پا را از رفتن باز می‌دارد.» علی‌رغم هر آنچه که امیکرون بر سر همکاران نسل مانا در طول یک ماه گذشته آورد، تمام تلاشمان معطوف آن بود که از ماراتن نفس‌گیر تولید محتوا سربلند به‌در آییم تا چراغ ماهنامه همچنان به‌قوت خود روشن
