با تأخیری یک هفته‌ای، گرامی می‌داریم روز جهانی ایمنی عصای سفید را و در روزهایی که انتظار داشتیم بهزیستی دستکم برای حفظ ظاهر هم که شده کمی مهربان‌تر با جامعه نابینایان برخورد کند اما ترجیح داد بار خاطر باشد و مهربانی‌اش در نهایت به یک دیدار و گفتگوی چند دقیقه‌ای خلاصه شود، شماره حاضر را به آن دسته از گروه‌ها و انجمن‌های تخصصی حوزه افراد آسیب‌دیده بینایی تقدیم می‌کنیم که دست روی زانوی خودشان گذاشتند و ضمن برگزاری بی‌چشم‌داشتِ آیین‌های مربوط به این روز بزرگ، همنوعانشان را یار شاطر شدند. باشد که اتحادمان همچنان پابرجا بماند و همت بلند سازمان‌های مردم‌نهاد در برگزاری هرچه با‌شکوه‌تر و پر‌بار‌ترِ روزهایی از
Tag: ماه نامه
حالا دو سالی می‌شود که در کنار همهٔ آموختنی‌ها، مشغول فراگیری حروف الفبای یونانی شده‌ایم. امروز از هر کس که در خیابان تصادفی جلویش را بگیری، احتمالاً بلد است حروف الفبای یونانی را دستکم تا پانزدهمینش بشمارد. «امیکرون»، همو که نوید کم‌خطر و بی‌درد‌سر بودنش را داده بودند اما حالا می‌بینیم خوشبینیشان آن‌قدر‌ها هم قرین واقع نبوده و به قول شکسپیر، «سنگ‌ها را فرسنگی می‌نماید و پا را از رفتن باز می‌دارد.» علی‌رغم هر آنچه که امیکرون بر سر همکاران نسل مانا در طول یک ماه گذشته آورد، تمام تلاشمان معطوف آن بود که از ماراتن نفس‌گیر تولید محتوا سربلند به‌در آییم تا چراغ ماهنامه همچنان به‌قوت خود روشن
سلام به همراهان عزیز محله‌ی نابینایان. خوشا دلگرمی حاصل از شنیدن صدای رفیق نابینایی که از هزار کیلومتر دور‌تر از پایتخت می‌نوازدمان و ما را به تداوم این مسیر ناهموار، امیدوار می‌کند. دفتر این شماره از مجله‌ی مانا را با سپاس از یارانی می‌گشاییم که به انحا گوناگون نظراتشان درباره مانا را با ما در میان می‌گذارند. لطفتان مایه خرسندی ما و نقدتان منبع آموختنمان است. هیچ کدام را از ما دریغ نکنید. اگر به تازگی با ماهنامه الکترونیکی نابینایان ایران آشنا شده‌اید، با گوش سپردن به این پرونده صوتی می‌توانید با پیشینه‌اش بیشتر آشنا شوید. همچنین می‌توانید این پرونده را هم بارگیری کنید تا فهرست مطالب یازدهمین شماره
