سلام دوستان. متنی که می نویسم دو نوشته پیاپی از وبلاگم می باشد که تصمیم گرفتم این جا هم منتشرشان کنم؛ تا نظر شما چه باشد! یکی از دوستان عزیزم جمله ای دارند با این مضمون که تاریکی ذاتش تنهاییست و فرد نابینا هر کاری هم که بکند دنیایش از دیگران جداست و کلاً به سختی می تواند و اگر راستش را بخواهی نمی تواند با دیگران تعامل به معنای واقعی آن داشته باشد. من علاوه بر تأیید کامل نظر ایشان مطالبم را می نویسم. این جانب حدود بیست و چهار سال در این دنیا با نابینایی دست و پنجه نرم کرده ام و مثل بسیاری از انسان ها
