راستی منظور من به شخص خاصی نیست چون خیلی از آقایان با من در رابطه با چنین موضوعی بحث کرده اند و فقط کسانی که با من بحث کرده اند مشمول چنین بحثی هستند در آخر باید بگویم کرامت دختر نابینا بیش از اینها است و من با وجودی که با ازدواج دو نابینا مخالفم ولی به شدت برای دختران نابینا ارزش قائل هستم

سلام به خواسته مادر با دختری بینا صحبت کردم از ماشین حرف زد جواب دادم خوب من که نمیتونم استفاده کنم از ندیدنم خبر نداشتی خبردار بودم اشکال نداره نابینا هستی ولی ماشین بران ماشین خوبه شخصی غیر از این را هم صحبت کردم ۲۰ ساله بود هر حرفی زدم قبول کرد سوادش هم سیکل ولی از نظره ظاهر هم خیلی زیبا و مرتب بود قرار شد مقدمات جور بشه که رفتم تحقیق که مشخص شد با ریختنه داروی خواباور در غذا شبها از خانه خارج میشده و ۳ ماه از خانه فراری بوده حتی دختری نیمه بینا از خجالت کشیدنش از ازدواج با نابینا با من حرف زد که از حرف مردم ناراحت میشود که بعدها مرا به هم نشان میدهند که شوهر این زن نابیناست شاید در قدیم افراده بینا حاضر به ازدواج با نابینا بودند ولی حالا شخصی حاضر به ازدواج با معلول نخواهد شد غیر از شخصی که تمامه در ها را برای خود بسته ببیند

با سلام خدمت دوستانی که نظراتشنا دادند من در این جا به ۲ نکته اشاره میکنم اوّل از شما دوست عزیز خواهش میکنم نسخه واحده برای هم نپیچیم و دوّم از شما سؤالی دارم هدف خود راباید از ازدواج مشخّص کنیم منظورم با دوستانی هست که بیشتر همسر بینا را برای رانندگی، منشیگری و امثال این میخواهند. دوست عزیز آیا فکر نمیکنید با چنین نگریستن به ازدواج کرامت طرف مقابل و ازدواج را زیر سؤال میبرید.

با سلام به فاطمه ی عزیز مهم نیست که با بینا ازدواج کنیم یا نابینا مهم این که مثل همهی آدما با ایدالمون ازدواج کنیم و حق انتخاب و ازدواج داشته باشیم پس به نظر من بحث سر این موضوع وقتگیره ممکنه یه نفر بینا ایداله ما باشه و یا ممکنه یه نفر نابینا ایداله ما باشه مسئله مهم تغییر فرهنگ جامعه و جا انداختن این موضوع هست که ما هم حق انتخاب و ازدواج و در کل زندگی داریم ما نباید به دلیل این که نابینا هستیم خودمون رو محدود کنیم که حتماً با نابینا ازدواج کنیم و یا اینکه به خاطر داشتن عصا با بینا ازدواج کنیم در کل باید با کسی ازدواج کرد که میانگینی از ملاک های ما رو داشته باشه ما نابیناها به خاطر مشکله بینایی خودمون رو دستکم می گیریم و به هر کسی راضی میشیم میدونم تغییر فرهنگ کار خیلی سختی هست ولی یک دفعه که اتفاق نمیفته ما باید با حضورمون در جامعه و نشان دادن تواناییامون خودمون رو به افراد بینا نشون بدیم ما با شناسوندن خودمون میتونیم خودمون رو ثابت کنیم تا کی باید نشست تا دیگران حرکت کنند هیچ کس به غیر از خودمون نمیتونه دید جامعه رو تغییر بده البته این حرفا فقط شامل افراد خوشبین میشه و افرادی که خودشون رو انسان میدونن و دارای حق زندگی

از علی اکبر عزیز خواهش میکنم از من آزرده نشه میدونم حرفای من را نمیپذیری چون به قول سعید عزیز قرار نیست کسی اینجا نظرش تغییر کنه بلکه همه حرف خودشون را میزنن ولی باور کنید اگر یک نفر واقعا منطقی حرف بزنه من این انعطاف پذیری را دارم این را هم بگم به جان آرتیمان من از اون دسته آدمایی نیستم که اعتقاد به جهنمی بودن زندگی دو نابینا داشته باشم برعکس من میگم هر جور راحتید عمل کنید

اینها را گفتم که بگم با چنین جو و دیدگاهی چطور میتونستم با یک دختر نابینا ازدواج کنم تازه این همسایه های من با چشمای خودشون دیدن من حتی در کارهای بنایی خونه خودم مثل یک کارگر کار میکردم تا بخشی از هزینه ها کم بشه یا به بچه هاشون زبان درس میدم و حتی خیلیاشون من را به عنوان مشاور قبول دارن و به صورت دو نفره برای مشاوره به من مراجعه میکنن

راستی اصغر به نظر من تو خیلی انسان خوش نیتی هستی دوست دارم باهات بیشتر آشنا بشم اگر مایل بودی برا من ریکووست بفرست آیدی من artiman901 ضمنا دوست دارم نیمای عزیزم هم را داشته باشم اگر هم دوست نداشتید خودتون بفرستید شما آیدی خودتون را بگذارید تا من بفرستم

سلام
من الآن که این مطلب را مینویسم دیگر از ازدواجم گذشته و خیلی به ازدواج فکر نمیکنم حتی اون وقت ها هم که سنم پایین تر بود
اما به نظر من ازدواج نابینا با نابینا خیلی بهتره چون اونها هم دیگر را بیشتر درک میکنند چون بالاخره نابینا تو کار هاش کمی کند تر از یک بینا هست و این باعث میشه که فرد بینا کم کم تحملش سر بیاد و برای نابینا سرکوفت بشه
من و دوستم هر دو نابینای مطلق هستیم
هر کس به خونمون اومده خیلی از تمیزی زندگی مون تعریف کرده
یک نابینا میتونه برای همسر نابینای خود سنگ صبور باشه ولی من مطمئن هستم که بینا نمیتونه برای نابینا سنگ صبور باشه. موفق باشید.

داود جان من از شما نرنجیدم باور کن راست میگم درباره این نظرت کاملا با تو موافقم درباره نظر خانم کاظمیان باید بگم در این که دو نابینا میتوانند با هم خوشبخت باشند شکی نیست ولی درباره این که یک فرد بینا نمیتواند سنگ صبور نابینا باشد موافق نیستم چون درباره خودم و چند تن از دوستانم این تجربه را دارم

like*like.
دوستان بالاخص خانمهایی که در این بحث شرکت دارند باید عرض کنم:
من خودم شاید میتونم بگم از ۷ ۸ سالگی تو شهرمان و شهرها و استانهای دیگه با افراد زیادی برخورد داشتم: و تو شهر خودمان حد اقل از صد در صد میتونم به جرأت بگم به خاطر مشغله کاریم با ۶۰ درصد خانواده ها ارتباط داشته ام و در این میان خانواده های زیادی از نوع ارباب و متوسط و طبقه پایین را از نزدیک حس کرده ام.
در این میان شخص من خودم بیشترین امتیاز را به دخترهای نابینا میدم به دلیل اینکه:
من خودم غذا پختن- آشپزی- ورزش- تببیت سالم- مهر و محبت- اخلاق نیک- جرأت و زرنگی- استعداد- شخصیت مثبت- با احساستر از دخترای بینا- درک و تفاهم بالاتر از زنان بینا- قدردان- عفیف- و….
همه اینا را در دختران نابینا به صورت ملموس مشاهده کرده ام و به این دلایل هم شخص بنده به افرادی که واقعاً شرایطشو دارند و خانواده هاشون مخالفت شدید ندارند، ازدواج با فرد همنوع را پیش نهاد میکنم و حتی در شهر خودمان هم یکی از اونایی هستم هامی ازدواج معلول با یکدیگر هستم و چند نفر از دوستان هم ازدواج کرده اند و از بیشتر مردم بینا خشبخت تر هم هستند:
به قول ترکها بغل کسی هندوانه نمیدم و میتونم اگر مدرک هم بخواین براتون ثابت کنم.
اینارو نوشتم منظورم این نیست که سایر دوستان نسبت به خواهران نابینا دید منفی دارند جبران کنم نه اصلاً چنین نیست
چون در این بحث فقط هر کسی نظر شخصی خود را اعلام میکند و همه ی پسرها و دخترهای نابینا همگی دارای ارزش و شخصیت بالای مختص خود بوده و هستند و هدف خورد کردن دختر یا پسر نابینایی نیست.
آقای نظری هم نظر خوبی نوشته اند و میتونه برای یه عده کار ساز باشه و فرضاً این حقیر هم یه مطلبی مینویسم شاید در در دید بیشتر خواهران یا برادران نابینا منفی باشد اما امکانش هم هست برای یه عده متناسب با درک و فهم و فرهنگ و جامعه ای که در آن زندگی میکنند مفید واقع شود.
یعنی اگر مجتبی برای خود آرزویی داره میتونه داشته باشه و قطعاً ارای او اهمیتی داره و اگرچه شاید از لحاظی در دید یه عده از ماها یه مشکلاتی در پی داشته باشد اما همین که برای او مهم است، همین اهمیت میتواند جلوی بیشتر مشکلاتش را گرفته جبران کند و دلیل خوش بختی او و همسرش شود..
یا اینکه آقای آرتیمان یا بنده با یه فرد بینا ازدواج کردیم دلیل بر این نیست که هدف از نوشته هایمان تحقیر همنوعانمان باشد بلکه هدف اصلی از این مبحث تعامل تجربیات همدیگر در راستای پیشبرد اهداف مثبت در حق خواهران و برادران نابینا هست.
هر چند دوستان خودشان به این مطالب اشاره فرموده اند بنده جسارت کردم نوشتم اما احساس کردم یه جورایی بعضی از خواهران دلخور میشوند:
از خواهر بزرگوارم پریسیما خانم هم تقاضا دارم چیزی به دل نگیرید و اگه واقعاً نظری نوشته شده که باعث ناراحتی شما و امثال شما خواهران دیگه شده بنده شخصاً با اجازه ی بزرگواران، پوزش میطلبم هرچند، هدف هیچ یک از ما پسرها قصد سرکوب مشکلات همنوعانمان نبوده.
همه را یکی آفریده و در پیشگاه او هیچ کسی را علت ظاهری عیب و ایراد محسوب نمیشود بلکه ما خاکیان هستیم که ظاهر بینانه مینگریم.
و از سایر دخانومهای محله نیز عاجزانه تقاضا میکنم که در این بحث شرکت داشته باشید چون اگر واقعاً نسبت به خود یا همنوعان خود احساس مسئولیت میکنید حتماً نظرات و پیشنهادات سازنده خود را در این مبحث اعلام کنید.
متشکرم.

دوباره سلام فاطمه عزیزم همسرم با من ۴ سال اختلاع سنی داره بچه همندارم ااول اشنایی عشقمان آـتشین بود ولی بعد از مدتی من متوجه شدم با بینا کنار آمدن سخت است به ارایش برای نمونه اشاره کردم در ضمن باید به این نکته اشاره کنم هردوی ما تحصیلات عالیه داریم و شقل و درامد خوبی هم د داریم ولی باز می گویم خوشبختی را با یک بینا حس نمی کنم بخاطر جای مطرح کردنش اینجا نیست سپاس

درود و آفرین بر نخودی بانو

لازم دیدم یه نکته هم یاد آور بشم
بنده تو کامنتهام از دخترهای نابینا طرفداری میکنم معنیش این نیست که ادعا کنم همه ی پسرها یا دختران نابینا معصوم هستند!
نه باید حواسمان باشد تو همه ی ققشار جامعه چه افراد سالم چه افراد معلول همه جوره آدمایی زندگی میکنند.
و این هم معنیش اون نیست که من گفته هامو پس میگیرم بلکه من تجربیات و نظر شخصی و اونایی که در جامعه دیدمو برای دوستان مینویسم و قصد هیچ گونه تحمیل هم ندارم.
تا امروز از روزی که وارد چنین مسائلی شده ام میان صد نفر نابینا فقط یک نفر خانم نابینا دیده ام که وضعیت مناسبی نداشته یعنی اخلاقاً یا …. خوب نبوده و نیز پسرا که تعدادشون هم زیاد تر از دختران هستند.
هرچند به ظاهر ازدواج با یه پسر نابینا آسانتر از یه دختر نابینا تو ایران فرهنگ شده اما اینو من خودم هم قبول دارم درست است من با خانومم هیچ مشکلی با هم نداریم اما از لحاظ درک و فهم همدیگر و نیز سازگاریهای زندگی دو فرد نابینا یا نیمبینا بهتر از افراد بینا است.
در محضر استاد آرتیمان جسارت نباشد اما بنده دو بار ازدواج کرده ام هر بار هم با یه خانم بینا درست است ظاهراً و باطناً نسبت به ما محبت دارند و حتی نمیخان یه جورایی پیش بروند که باعث دلخوری نابینا بشه اما یا به دلیل اینکه از کودکی در یه خانواده ی معلول زندگی نکرده اند راه و روش رفتار و تعامل با نابینا را به خوبی نمیدانند یا اینکه اگر هم میدانند نمیتوانند خود را با وضعیت فردر معلول سازگار کنند.
و این به مرور زمان باعث دلسردی طرفین از این ازدواج خواهد بود.
دختران بینا که عاشق چشم و ابروی ما نیستند خیلی ساده میتونند کنار گیری کنند و اون لذتی که با ازدواج با یه فرد بینا دارند را از دست ندهند و قطعاً با اونا بهتر از ما خوببخت تر هم هم هستند، این یه واقعیت است،
درست است مثلاً یه دختر بینا میره با یه پسر بینا ازدواج میکنه و بد میاره و پسره معتاد و .و.و از آب درمیاد و پشیمون میشه و میگه ای کاش با یه نفر نابینا که این همه سالم است ازدواج میکردم و این حالو روز را نه نخودم و نه بچه هام نداشتیم،
اما درکل کسی ندیده که یه دختر بینا خودش پیشنهاد ازدواج با نابینا را بدهد اگر هم در هزار نفر یکی اتفاق افتاده را نمیتونیم روش حساب کنیم..
اونایی هم که بینا هستند با یه پسر نابینا ازدواج کرده اند چند دلیل داره:
یه عدشون واقعاً به خاطر عشق واقعی که دارند با ما نابینایان ازدواج میکنند امثال خانوم من و خانم جناب عالی =این برداشتو از کامنتهای شما کردم=
یه عده به خاطر پولی که بعضی از نابینایان از تریق هنر یا کار در یه اداره و.و.و مشغولند میارند با نابینا ازدواج میکنند،
یه عده به خاطر اجبار خانواده-
یه عده به خاطر ترحم و….
پس نتیجه میگیریم در کل یه دختر نابینا یا نیمبینا در جهت درک و فهم شریک همنوع خود بهتر از افراد بینا میتونه باشه و هست.
مگه دخترای ما =نابینایان= اونایی که واقعاً تلاش میکنند و حرفه های مختلف زندگی را بلد هستند چه چیز از دخترای بینا کم دارند؟
آیا و هزاران آیا.
خیلی معذرت میخام اما یه سری مسائل باید گفته بشه:
آیا دلیل عدم ازدواج یه سری نابینایان با همنوع =من این یکی رو هم دیده ام= فقط آرایش و بوی عطر و و.و. هست که شاید یه عده از پسرا شاید بخان مطرح کنند و خجالت میکشند بنویسند هست؟
یا حل مشکلات شخصی و نضافت.
باید بگم اونایی که این عقیده را دارند سخت در اشتباه هستند:
۱- اولاً بیشتر خانمهای بینا نیز خود آرایش نمیکنند و به آرایشگر مراجعه میکنند.
۲- الان خانم من که بینا هست به هیچگونه آرایشی هم علاقه نداره. و من اینو به شما تحمیل نمیکنم.
۳- یادمه یه بار تو مدرسمون خانوم مشاور فهمیده بود منو خانومم مشکل داریم منو دفترش کشوند و هی پرسو جو کرد و آخرش دید من از هر لحاظ جوابشو میدم بهم گفت:
آیا تو نضافت و کارهای شخصیتو خودت انجام میدی؟
من تو دلم گفتم این چی میگه؟
ولی منظورش یه چیز دیگه بود و
وقتی با جرأت بهش گفتم من با لطف خدا همه ی کارهامو خودم میتونم انجام بدهم و بدون اینکه به یه فردی در خانواده و حتی خانومم اجازه بدهم در کارهای شخصی من دخالت کنند، خانم مشاور کلی دیدگاهش عوض شد و پوزش خواست.
خیلی خیلی معذرت میخام بیشتر افراد بینا احساس میکنند چون نابینا نمیبیند در اصل:
هم کور است هم کر است هم نمیفهمد و هزار معلولیتی است،
و باور ندارند که یه فرد نابینا فقط چشمش نمیبیند و اگر خودش بخواهد چون خداوند این قدرتو بهش داده میتواند در بسیاری از موارد برابر با افراد بینا باشد و حتی به خاطر حساسیتی که روی کارش دارد در بیشتر موارد بهتر از افراد بینا هم میتونه باشد.
من دوستایی دارم نابینای مطلق هستند اما تعمیرات وسایل الکتریکی =جاروبرقی=- بنایی= سیمکشی= صنایع چوبی- زنبیل بافی- مغازه داری- مبایل فروشی- پرده کشی- و هزاران کار دیگه مانند افراد بینا انجام میدهند و بیشتر مشتریهاشون هم همون بیناها هستند.
پس کجای نابینا خنگ است؟
۴- قبل ا هر چیز در جامعه ایرانی باید کلیه دیدگاه ها نسبت به افراد نابینا تغییر داده بشه،
اینطور نباشد که فقط مسئولان بهزیستی =البته یه عدهشون= و معلمان و مربیان و کارکنان مراکز استثنایی این امر را شامل شوند و قطعاً از رئیس جمعور گرفته تا رفته گر باید همه دیدگاهشان نسبت به هر معلول دیگر و نابینایان تغییر یابد.
و بعد آن دیدگاه نابینایان نسبت به همدیگر و نیز خانواده های معلولان و اونایی که در جامعه بیشتر با مشکلات این افراد سرو کار دارند باید اصلاح شود.
تا از نتایج آن فرهنگ سازی، ازدواج مناسب دو فرد معلول با یکدیگر موجب باشد.
فعلاً بدرود.

دوستان اومدم جواب سؤالاتی را که در چند کامنت قبلی مطرح کرده امو بدم.
خیلی منتظر موندم اما مثل اینکهیا کسی با این مشکلات آشنایی نداره یا نمیخاد جواب بده یا اینکه من راهو اشتباهی اومدم و تو بحث دخالت کردم.
نمیدونم دوستان چه احساسی نسبت به پست بنده داشتند اما بریم سر اصل مطلب.
—–
بنده از همان نابینایی که میگفتم جوابها را یکی یکی پرسیدم و به شرح زیر است:
ازدواج دوبار با افراد بینا
=طبق حوادثی تصادفی همسر اول را که قیافه ای خیلی خشکل داشته از دست داده و با یه دختری که قیافه اش خشکل نبوده به خاطر اخلاقش با او ازدواج کرده-
از ازدواج اولش یه پسر بچه ۱۳ ساله مانده و از همسری دوم یه دختر ۷ ساله دارد.
هردو فرزندش بینای کامل هستند.
—–
دوستان عزیز به عنوان یه جمع بندی از نوشته های کامنتها، یه سری مسائلو مطرح میکنم که تجربتاً اینارو دیده ام شاید دوستانی که کامنت گذاشتند مطرح کرده اند و شاید به بیشتر این مطالبی که من مطرح کرده امجوابهایی هم نوشته شده:لطفاً بخوانید نظر بدهید و چه نتیجه ای میگیرید را بنویسید.
توجه داشته باشید اینایی که نوشتم فاش کردن راز زندگی یه فرد نیست و زندگی نامه ی خودم هم نیست اما از نزدیک با چنین زندگی یه نفر نابینا آشنا هستم:
با پوزش از صاحب اصلی این پست و سایر دوستان که در کامنت دونی عنایت دارند نظر میگذارند، قصد ندارم بحث را به هاشیه بکشانم یا منفی بافی کنم و یا کسی را نا امید کنم!.
لطفاً اصلاً شوخی نگیرید اینا کاملاً جدی و واقعی هست.
س- ۱- تإثیر نابینا یا کمبینا بودن پدر و مادر روی دانشآموزی که فرزند این زوج است
ج-۱-
بعضی وقتها منفی هست به خصوص در اماکن عمومی
س- ۲- نابینا با نابینا ازدواج کند بهتر است یا با نیمبینا؟
یا اینکه حتماً یکی از طرف مقابل باید بینا باشد؟
رفتار فرد بینا با نابینا در مکانهای عمومی و نیز پیش اقوام و دوستان باید چگونه باشد؟
ج-۳- به نظر من ازدواج دو نابینای مطلق با هم خوب نیست و در صورتی خوب است که هردو بتوانند جسارت و زرنگی داشته باشند.
اما ازدواج نابینا با کمبینا را ترجیه میدهم و به نظر من از ازدواج با یه فرد بینا هم بهتر است.
رفتار فرد بینایی که با نابینا ازدواج میکند باید دور از ترحم و کاملاً عادی باشد به صورتی که شرایط نابینایی طرف مقابل را کاملاً درک کرده و متناسب با تواناییهای او برخورد نماید.
فرد بینا باید باور داشته باشد کهبا فردی ازدواج کرده که او اصلاً نمیبیند و دست فرد نابینا را موقع عبور از مکانهایی مانند جوبها بهتر این است اول فرد بیناخود عبور کرده بعد او نابینا متناسب با فاصله ای با فرد بینا دارد مسیر را بهتر تشخیص خواهد داد.
در صورتی که فرد نابینا خود وابسته به همسر بینای خود باشد ول نکند و در تمامی مسیر راه کلی موانع مانند جوب و… را به فرد نابینا خیلی ساده اطلاع بدهد والبتهطوری نباشد که اطرافیان از این کار او مطلع شوند.
س- ۳- آیا جدا از معلولیت چهره نیز مهم است؟
آیا حتماً باید خشکل با خشکل ازدواج کند، تإثیری که پدر و مادر معلول که قیافه نسبتاً خشکل ندارند روی فرزند چگونه است؟ آیا حد اقل یکی از اینا باید خشکل باشد کافی است؟
آیا درد کوری به یک طرف درد عدم قیافه خشکل نیز یه مشکل به حساب میآید؟
آیا اخلاق نیکو بهتر است یا قیافه زیبا؟
ج-۳- من با قیافه های افراد مشکل خاصی ندارم اما چون تو زندگی خودم بارها دیده ام دخترم از این که به مدرسه میره و بچه ها یه چیزایی تو گوشش میخونند از این اوضاع ما خیالی راحت ندارد و بعضی وقتا که میاد بهم خیلی خصوصی از بچه های هم سن و سال خود گلایه میکند متوجه میشم که جدا از درد نابینای پدر خشکل نبودن قیافه مادر روی او تأثیر منفی میگذارد.
پس بهتر است فرد نابینا در ازدواج با هر فرد دیگر عجولانه تصمیم نگیرد و این هم به یاد داشته باشد که درست است من با چهره ی خانومم مشکلی ندارم اما آیا بچه ی ما هم دیدگاهش مثل من خواهد بود؟
آیا تأثیر این ازدواج روی فرزند ما چگونه میتواند باشد؟
س-۴- آیا فقط نیم بینا با نیم بینا ازدواج کند موفقتر است؟
یا اینکه حتماً یکی از طرف مقابل باید بینا باشد؟

ج-۵- موفقتر است و لزومی نداره حتماً باید یکی از طرفین بینا باشد چون تفاهم نیم بینا با نیم بینا بهتر از تفاهم یه فرد عادی با نیمبینا یا نابینا میباشد.
س- ۵- تإثیر معلولیت از هر نوع =نابینا ناشنوا یا جسمی حرکتی= روی فرزند معلول در مدرسه یا سایر محیطهای عمومی را چگونه پیشبینی میکنید؟ آیا تا کنون تجربه ای در این موارد داشته اید.
تإثیر ازدواج دو فرد نابینای مطلق در کمک به فرزندان موقع مدرسه چگونه است؟
ج-۵- هم میتونه منفی باشه هم میتونه مثبت باشه بستگی به نوع نمایش توانمندی پدر و مادر معلول میان اقشار مختلف جامعه دارد.
اگه افراد معلول کمی از عالم وابستگی و تنبلی بیرون بیاند این مشکل هم به خودی خود از میان برداشته میشه.
و اما تأثیر پدر و مادر معلول روی فرزندان در موقع مدرسه درست است در اویایل کار با مشکلاتی مواجه خواهند بود اما با کمک گرفتن از یه سری آشنایان یا معلم خصوصی یا یه سری راه های دیگه این مشکل روی فرزند اولی حل میشه و به نظر بنده بهترین راه این است افرادی که نابینای مطلق هستند در به دنیا آوردن فرزند دومی حد اقل ۷ ۸ سال فاصله بدهند.
س- ۶- آیا برای بهم رسیدن عاشق شدن کافی است؟
آیا نابینایان و نیم بینایان نیز میتوانند عاشق بشوند؟
دیدگاه جامعه نسبت به ازدواج نابینایان با همنوع چگونه است؟
ج-۶- به نظر بنده به عنوان یه فرد نابینای مطلق برای به هم رسیدن مخصوصاً باری ما نابینایان فقط عاشق شدن کافی نیست لذا من خودم چند سال عاشق شدم اما آخرش پدر و مادرم همه چیرو خراب کردند.
درست است هنوز عاشق مانده ام اما اگه من میلیاردر هم بودم شاید هیچوقت ممکن نبود.
بله نابینایان و نیمبینایان نیز میتوانند عاشق بشوند و یه سری مسائل هست نمیدونم اشاره به اونا چه قدر خوب یا بد است ولی مجبورم اشاره کنم.
نابینایان نیز بارها دیده شده درست است قیافه طرف مقابل را ظاهراً نمیبینند اما در باطن یه تجسم خاصی یا غلط یا درست از طرفی که عاشقش شده اند در ذهن خود پرورش میدهند.
نابینایان نیز به جای چشم از گوش خود کمک گرفته و اکثراً عاشق صدای طرف مقابل میشوند: =درست است این نکته شاید برای یه سری افراد بینا شوخی تلقی شود و یا اصلاً اهمیت خاصی نداشته باشد اما برای فردی که از حس شنوایی اطراف خود را میفهمد تأثیری حیاتی دارد=.
یکی از دلیل عاشق شدن نابینایان زود باوری آنها هست.
نابینایان همه را چه همنوع چه مردم عادی مثل خود دانسته وارد میدان میشوند و محبت و خوش برخوردی طرف مقابل نابینایان را زود فریب میدهد.
و اما دیدگاه اکثریت جامعه با ازدواج نابینا با یکدیگر در محیط شهری فقط برای خلاصی از اینکه نکنه یه وقت نابینا ازدواج با اونارو پیشنهاد بدهد موافق هستند و الی حتی بعضی از مسئولان هم با ازدواج نابینا با نابینا هنوز مخالف هستند.
اینجا یه سؤال پیش میاد آیا اون مسؤولی که با ازدواج دو نابینا مخالف هست خودش حاضر است با یه فرد معلول ازدواج کند؟
جواب نه میباشد پس مسئول محترم غلط میکند با ازدواج دو معلول با یکدیگر مخالفت میکند.
س-۷- خانواده ی معلول تا چه اندازه میتوانند در بدبختی و خوشبختی عاشقهای نابینا یا کمبینا تإثیر گزار باشند؟
ج-۷- خانواده های معلول که اکثراً مدعی هستند ما فرزند معلول خود را تحمل میکنیم یاریش میدهیم و .و.و.
اگه یه لطفی کنند در ۳ سال اول ازدواج دوفرد معلول اونارو به قول خودشان تحمل کنند بعد ۴ سال این دو فرد بهراحتی به خود کفایی مییرسند.

البته که ازدواج حق تمامی انسانها هست و معلولان هم انسان هستند و حق دارند با اونی که احساس میکنند برایش همدم خوبی میتونه باشه ازدواج کنند.
س-۸- اصلاً هدف پدر و مادرها از ازدواج افراد نابینا چیست؟
آیا به خاطر پیری یا … قصد استفاده از فرد بینا را دارند که تأکید میکنند حتماً باید با بینا ازدواج کنی؟
=الان که نوکر کم استخدام میکنند=
ج-۸- هدف اکثر خانوادههایی که برای ازدواج فرزند معلول خود، خودشان تصمیم گیری میکنند بهتره بگم یه جورایی سو استفاده از هم فرزند و هم همسر فرزند میباشد.
درست است این جمله منصفانه نبود اما واقعیت این است خانواده های بعضی از معلولان در صورتی معلول خودش هم زبانش کوتاه باشد یه جورایی استفاده میکنند.
س-۹- لطفاً جدی بگیرید:
برای نابینا که مطلقاً قیافه فرد مقابل را ندیده چه چیز میتواند مهم تر واقع شود تا عاضق فرد مقابل باشد؟
آیا اخلاق فرد مقابل؟
آیا نوع تن صدای فرد مقابل؟ =دقت داشته باشید چون نابینا بیشتر از چضم از حس شنوایی استفاده میکند=
آیا جرأت فرد مقابل؟
آیا زرنگی فرد مقابل؟
ج-۹- همه ی اینا میتونه تإثیر داشته باشه و بستگی درد فرد معلول در چه محیطی بزرگ شده و زندگی میکند.
در جواب سؤال ششم به این سؤال اشاره کردیم.
س-۱۰- قابل توجه اونایی که ازدواج کرده اند و حد اقل چندین سال از ازدواجشان میگذرد:
با توجه به عنوان این کامنت دقت داشته باشید:
چرا به دختری که عاشقش بودم =نیمبینا= نرسیدم؟
خوب شد به او نرسیدم چون بچه هامون در میان بچه های دیگر اذیت میشدند!!!
چرا الان هم در بعضی موارد بچه هامون در مکانهای عمومی مانند مدرسه نسبت به دانشآموزان عادی دچار مشکل =نه از لحاظ درس خواندن= میشوند؟
ای کاش سه تا زن داشتم!
ای کاش اصلاً ازدواج نمیکردم!
ای کاش پدر و مادرم با دختری که خودم پسندیدمش رفتار مناسبی داشتند!!
ای کاش در کل فقط به او میرسیدم و هیچ اون وقت موفقتر بودم!
چرا پدر و مادرم با خانم اولم رفتار بسیار خوبی داشتند اما با دومی خیلی سازگار نیستند؟
چرا با این همه موفقیت فقط هوای عشق اونی که عاشقش هستم بر سرم است؟ و چرا با ازدواج با او مخالفت پدر و مادرم را دیدم؟
چرا نباید نابینا به کمبینا یا نابینایی که خودش احساس کرده تفاهم دارد نرسد؟
چرا خانواده ی من که بیشتر از مردم عادی استعداد و موفقیتهای منو میبینند مانند مردم عادی مرا باور ندارند و هنوز برای من محدودیت قائلند؟
الان ۱۶ سال است ازدواجیدم و با مخالفت خانواده ام به خواسته دلم نرسیدم چرا هنوز عاشقم و نمیتوانم عشقم را چه یک طرفه چه دو طرفه باشد از یاد ببرم؟
چرا در جامعه کسی نیست یاری دهنده نابینایان و پیشگام چنین ازدواجهایی شود؟
و هزاران ای کاش دیگر.
موفقیت پسرم را =اول راهنمایی= میبینم از ازدواج رازی هستم.
مشکلات دخترم را که اول ابتدایی میخواند میبینم میگم ایکاش ازدواج نمیکردم تا فرزندم هم این روزگارو نداشت.
رفتارهای خانومم را میبینم در کل رازی هستم.
آیا کسی هست که بیشتر از منو خانومم معاشقه و صمیمیت داشته باشد؟
چرا خانومم منو با این که نابینای مطلق هستم مثل یه فرد بینا حس میکند =که من یه فرد بینا هستم=؟
خانوم من که فرد بینا هست منو بیشتر از خانواده ام درک و تشویق میکند، بهم امید میدهد دستم را میفشارد و حتی میداند قبلاً یکیو میخواستم با من شوخی و زندگی میکند؟
چرا اوایل ازدواجم به خانومم گفتم که من فلان دختر را میخواستم باهاش ازدواج کنم؟
آیا در مقابل خانومم هم واقعیتهای زندگیش قبل ازدواجمان را به من گفت؟ بله.
آیا گفتن یه سری رازهای قبل ازدواج به همسر تأثیر مثبت دارد یا منفی؟
جواب آخرین سؤال یه مقوله دیگری است و نوعی با زندگی شخص اول این پرسشنامه مرتبط میباشد و در صورتی که ایشان کسب اجازه بفرمایند انشا الله در آینده نزدیک بهش میپردازیم.