سلام. این از اون نوشته هایی بود که از یه دل پاک سرچشمه میگیره. شاید برگرده ولی اگر هم این اتفاق نیفته شاید نبودش خیلی بهتر از بودنشه. خودم هم نفهمیدم چی گفتم. هاهاها! ولی زیبا بود. خدا کنه من تازه وارد این دفعه اول بشم که پیش خودم یه ذوقکی کرده باشم. smile, شاد و تندرست باشید.

سلام مجتبی جون. خیلی غمگین بود. ولی خوش به حالت که میتونی بنویسی و به قول معروف خودتو خالی کنی. باور کن خیلی ها هستن که این هنر رو ندارن. بیشتر بنویس.

خودتو فقط دست خودت بسپار
هیچکسس ب اندازه اون مجتبی رو نمیشناسه
ب اندازه اون از خاسته هاتو داشته هاتو نداشته هات باخبر نیست
تنها کسیه ک هیچوقت ازت دور نمیشه ک پشتش بگی کاش بودی
ب نظر من اگ ما اول ب خودمون بپردازیمو با اون صاف بشیمو سنگامونو باهاش وا بکنیم خودکفای روحی میشیم.اگ بتونیم بهتر از هر کسی خودمون ب خودمون سرویس بدیم.ب دیگرانم حتما میتونیم.
بعد اگ رفت بجای اینکه بگیم کاش بودی میگیم ب نفعت بود اگ بودی.
شاید بگی چقدر کلیشه ای اما من ب این رسیدم ک ما بعضی ارزشارو انداختیم تو گنجه بی رغبت کلیشه نگاهشم نمیکنیم

سلام بر نسیم بانو
اولا مرسی از خوشامدگوییت
دوما هم از شعر زیبات تحت تاثیر قرار گرفتم هم حس کردم محکومم کردی.چرا؟چون گفتم نابینا نیستم؟چون میبینی شنگولم؟
من ن شمارو فراموش کردم ن با خوشحالیم یابعضی حرفام قصد ازردن کسی رو یا ثابت کردن چیزیرو دارم
منم ی کم بینام.
اگرم میبینی ریلکس میزنم برا اینه ک ازوقتی خودمو شناختم ی بیل برداشتم تا تونستم دلمو عمیق کردم ک دیر پر شه
اینم میدونم ک تو این دنیا هیچکس حالش بهتر دیگری نیست.یکی چشم نداره یکی زبون یکی شانس یکی پول…
خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من/ ور نه این دنیا که ما دیدیم خندیدن