ببخشید که پشت سر هم نظر می دم.
آخه این موضوع خیلی برام مهمه.
ولی باور کنید که اساساً در اینجور جلساتی که قرارداد اینچنینی با پکتوس بسته می شه، شک نکنید که افراد نابینا یا نستن یا از کسایی استفاده می شه که اصلا خوشنام نیستن و اگرم باشن در مورد کاپیوتر صاحبنظر نیستن.
در هر صورت، تا آقایون نفهمن که برای تولید و خرید محصولات مناسب برای نابینایان باید پیش از همه نیازهای اونارو از خود اون باید شنید، همین آشه و همین کاسه.
تا به حال دقت نکردین که مثلا وقتی به بانک میرید و اگه همراه بینا داشته باشید، متصدی بانکی به جای صحبت با شما با اون فرد بینا صحبت می کنه؟
و من چقدر از این حالت متنفرم.
انگار که فرد نابینا دارای درک و شعور نباشه.
یا مثلا اگه تو رستوران با یه فرد بینا همراه باشید، از اون فرد می پرسن، ایشون چی میل دارن.
پس نتیجه ی منطقیش هم می شه پرسیدن از کارشناسایبینای بهزیستی که به نهادهای تصمیمگیرنده بگن که افراد نابینا چی لازم دارن و نتیجه ی این سؤال هم می شه تولید نرم افزارها و سخت افزارهای ناکارآمد و به درد نخور شرکت پکتوس یا به قول یه دوست اهل طنز که می گفت شرکت کاکتوس چون کارهاش مثل خار کاکتوس تو بدن نابیناها فرو می ره.

وای مدیر خیلی ناراحت شدم!!!!. یعنی هیچ راهی نداره؟, هیچ جور نمیشه جلوش رو گرفت؟ مدیر صد ملیون تومن برای برنامه ی آشغال نوید خیلی زیاده!!!!!. من که یه دختر تقریبا بی اطلاع از کامپیوتر هستم میدونم نوید مجانی هم که باشه گرونه, آخه چرا کار شناسای بهزیستی این رو نمیدونن؟ اون موقع که دانشگاه نوید رو مجانی به ما داد باور میکنی که من برای خوندن یک صفحه ی اینترنت باید حد اعقل ۵ بار یه نفر بینا رو صدا میزدم که بیاد و صفحه رو از اول برام باز کنه که صدای جازم در بیاد؟ این برنامه ی مجانی پدری از من در آورد که تا عمر دارم یادم نمیره!!!.

درود
مجتبی عزیز ممنون از شما به خاطر اطلاع رسانی ارزشمندتان من هم اینبرنامه را نداشتم اما با توضیحاتی که شما ودوستانمان دادن واقعا متاسف شدم از انعقاد این قرار داد سنگین ومسخره !
بهترین راه اطلاع رسانی وبازخورد های شدید به این موضوع در مجرای صحیح آن است .اینکارشماسان بد زیستی به خاطر سکوت ما تا به این جا پیش رفتهاند حالا زمان آن نرسیده تا ما ضمن ابلاغ مشکلاتمان سعی کنیم تا نیازمندی هایمان را از این سازمان بخواهیم .
بنده خدا ممنون از حساسیت شما به این موضوع اما بیائیم به این مسئله خاتمه دهیم تهران و غیره بلکه هدف از نوشتن این متن کارشناسان بینا و نابینا در مرکز بهزیستی بوده نه تهرانی ها به هر حال راه را نشان دهید من

درود رئیس خوبی؟
من که اصلا خوب نیستم وقتی این خبرارو میشنوم انگار دارن خفم میکنن
رئیس واقعا متاسفم به قول یارو
یعنی خاک بر سر احمق و کته کلشون کنم
خدایا چی میشد این بهزیستی خراب میشد حقوق کارمنداشو معلولین میگرفتن واسه خودشون حال میکردن
اون صد میلیون چه کارا که نمیکنه چه مشکلاتی که حل نمیشه اصلا این بهزیستی کی خیری برای معلولین داشته که این دومیش باشه این دوازده آذر توی راهه گفتن یکی از دستاوردامون این باشه که یک قرار داد صد میلیونی با شرکت به قول دوستمون کاکتوس بستیم که برای نابینایان نرم افزار ال و بل تولید کنه بعدم اینو رسانه ایش کنن بعدشم همه بگن وای این بهزیستی چقد قشنگ و نازه واسه معلولینش چقد هزینه میکنه آخه اینا که سر در نمیارن صفحه خوان چیه جاز چیه
الهی که اگه این پولو بگیرن کوفتشون بشه و خیر ازش نبینن
کاش بیاییم هممون جمع بشیم نزاریم اینا هر غلطی که میخوان بکنن آقا ما هم پایه ایم هرطور که به نظرتون میشه کاری کرد من هم هستم
یا علی

سلامی گرم و درودی بیپایان به آقا یا خانم بنده ی خدا! و دیگر هم محله ییای عزیز!شما در مورد من چی میدونید و چی فکر میکنید؟! عزیزان من هرجا خنده باشه میخندم! هرجا غم و اندوه باشه اگه بتونم همدردی میکنم،‏ اگه همدرد نبودم افسوس میخورم! اداره بدزیستی برای ما و بهزیستی برای کارمندان و جیره خورانش،‏ برای گرفتن یه عصای ‏۲هزار تومنی آنقدر مرا دواند که برایم ‏۵هزار تومن آب خورد! متإسفانه ما چوب تبلیقات بعضی از نابینایان نامرد و زینفع را خورده و خواهیم خورد! یک نابینای خودبین و خودپسند میتونه باعث بدبختی هزاران نابینا شود! برخلاف این جمله یک نابینای دانا و فهمیده و همدرد و رنجدیده میتواند باعث بیشرفت اجتماع بخصوص نابینایان گردد! در این محله و سایطهای دیگر نه خنده ی من مشکلی را حل کرده نه گریه ام! بعضی اوقات خنده ی تلخ من از هزاران بار گریه ی دیگرانغم انگیزتر بوده! خنده ی غم انگیزی که گوش فلک را کر کرد و همنوعی که خود را به نفهمی زد!‏

سلام به همه مخالفم با چی خوب معلومه اتحاد جمع شدن همبستگی ما جماعت نابینا با این کلمه غریبه هستیم همین ۲۳ مهر امسال ۹۲ رو عرض می کنم ایمیل زدم به همه گروههای نابینایی که به جای رفتن به مراسم کلیشه ای این بهزیستی و خوردن کیک و ساندیس فاسد شده با هم جمع شویم و کاری در حد اعتراض یا راهپیمایی هر حال هر چی که اسمش رو می گذارید راه بندازیم که از هیچکی خبری نشد و آخر سر یکی از به اصطلاح دوستان فرمودند که ما هر چه بیشتر … کنیم بار بیشتری به ما جهت حمل می بندند پس لال شین البته ایشون فرمودند که ایمیلش هست خواستید ارائه می دم به نظر من ما هیچی نمی شیم دیگه با خودتون مثل پیتزای چشمک شونصد تا کامنت برای اون پست خوراکی میدن اما این رو داشته باش باز با خودتون هر چند مطلبی در خور عمل باشه نه حرف من هم پایه ام نه پلاستیکیش بلکه آهنیش تشکر نبی لو

ای نخودی!
من به عنوان یک نابینا اجازه نمیدم کسی بگه ما از دستمون کاری بر نمیاد !!!!!!!!
اگه از دست تو کاری بر نمیاد برو یه گوشه ای بشین تا مثل این سال ها حقتو بوخورن.
ولی ما خیلی کار ها میتونیم بکنیم.
به ما توحین نکن.
ما میتونیم با دست خالی گوشکن داشته باشیم.
گوشکنی که یه قرون نداره ولی بیشتر از همه ی سایت های دنیا به ما خدمت کرده.
بیشتر از پکتوس که میلیارد ها تومان بودجه گرفته.
صد میلیون که پولی نیست دوستان.
این یک تیکه ی کوچیکشه.
پشت پرده چقد گرفته و داره میگیره خدا میدونه
گوشکن به ما بینهایت خدمت کرده.
با دست خالی.
بیشتر از بهزیستی که ترلیون حقوق کارمندان زبون نفهمشه.
پکتوس نه. زالو
داره خون مارو میخوره.
خون نه.
داره مغز ما رو میخوره
مثل مار های ضحاک ماردوش.
جلوی پیشرفت ما رو داره میگیره. پس داره مغز ما رو میخوره.
اعصابم بینهایت خورده.
خدایا!
اینجا سرزمین منه!
خونه ی منه!
پس پدرم کجاست!
پدری که باید دلش برای من بسوزه. برای پیشرفت من. نه برای خالی کردن جیب من. و پر کردن جیب خودش.
بیایید به حال خودمون سی ثانیه گریه کنیم.
سی ثانیه سکوت کنیم.

نظرات بنده خدا را یک صد بار لایک می کنم
آخیش دلم خنک شد. هرچی از این دسته خبرها می شنوم دلم بیشتر خنک می شود.
ما لیاغتمان همین هست. وقتی تفکرمان این است که ما که نمی توانیم کاری بکنیم همین هست که هست. وقتی تفکرمان این است که وقتی یکی پست می گذارد چهارتا بشیم طرف را مسخره کنیم. وقتی تفکرمان همین هست که مخالفت کنیم. بی دلیل.
ما به هیچ جا نمی رسیم چون حنوض درست حسابی آدم نشدیم.
تو هم شبیه من بشو مجتبی بیخیال انتقاد بشو که یا سایتت را از دستت در می آورند یا همانی را باهات می کنند که آن روز دم دانشگاه بهت گفتند و شک نکن که آن روز ما تازه کلی زوق می کنیم که فلانی حقش بود با آن سایت مزخرفش.
اگه می تونی با پکتوسیها روی هم بریز ازشان پول بگیر وگرنه که
خیلی بچه ها به من پیام دادند که چرا چند نفر بیخود با مطالب تو مخالفت می کنند فارق از این که مطلب چی باشد بهشان گفتم خوب شما حمایت کنید گفتند ما باید منافع خود را نگه داریم
نگه داری منافع یعنی بد بختی یک جامعه که حالا نابینیان درگیرش شدند. باشه منم همین کار را می کنم تو هم همین کار را بکن می دانم دردش برای تو زیاد است ولی غیر از این راهی نیست

سلام. مجتبی ممنون که اطلاع رسانی کردی. متأسفم. منم به عنوان تحصیل کرده رشته نرم افزار به هیچ عنوان محصولات پکتوس که تا این لحظه در دسترس بودنو تأیید نمی کنم. از همشون استفاده کردم ولی تا یادم میاد اسباب خنده و جک بودن و هیچ موقع فکر خریدن محصولاتشون رو نداشتم. من برای هر همکاری که بتونه به حل چنین مشکلی کمک کنه آماده هستم.

رمضانی جون عزیز دلم دعوا چیه؟! فکر کنم این بنده خدا پسر عمویم باشه که از من دوری میکنه! پسر عمو جون عزیزم از من دوری نکن،‏ بیا با هم یه چایی بخوریم و بیشتر با هم درددل کنیم! عزیزم درسته که من بیسوادم و تو تحصیلات عالی داری،‏ ولی وقتی حضوری با هم صحبت کنیم بهتر به نتیجه میرسیم! تو عزیز دلمی!‏…

سلام اول از شما به خاطر طرح این مطلب تشکر میکنم.
و اما بعد هم هر اقدام احتمالی از طرف نابینایان صورت بگیره من هم هستم.

من با پیشنهاد بنده ی خدا موافقم. به نظرم می رسه که توی یه پست شکایاتی که داریمو بنویسیم و این راهو امتحان کنیم. البته نمی دونم باید به چه سازمانی بفرستیم ولی حتی اگه این راه جواب نده ما قبل از هر کار گروهی یه اقدامی انجام دادیم که بهش بی توجهی شده و شاید همین دستمونو پرتر هم بکنه.

با سلام.
امیر عزیز خواهش می کنم این جواب من رو با دقت کامل بخون.
اگه بحث تحصن و اینجور کارها باشه، مطمئن باش که با بستن دهن سران تحصن، این تحصن رو بی اثر می کنن.
ولی با یه جنبش آن لاین، ممکنه خیلی از همدلان بینا هم جذب این کار بشن.
نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان.
البته این به فعالیت طراح دادخواست یا نامه ی سرگشاده، بته طور مستقیم بستگی داره.
در ضمن تو همین چند ساعت من در مورد اون سایت خیلی تحقیق کردم.
این وب سایت رو که گشتم دیدم Petition یا دادخواستهایی هم به زبان فارسی در اونجا ارایه شده.
ما می تونم با درست کردن این دادخواست، نامه ای رو تنظیم کنیم که هر وقت کسی این نامه ی سرگشاده یا دادخواست رو امضا می کنه، اون نامه ی رسمی و مؤدبانه برای مسؤولین مرتبط با موضوع ارسال بشه.
حتی می تونیم چندین ای میل رو به عنوان ای میلهای دریافت کننده ی این نامه ی سرگشاده معرفی کنیم.
یادت باشه که با توجه به رغابتهای موجود در ایران، می شه از یه روزنامه کمک گرفت که در عین حال که اونها از کوبیده شدن رغیب دلشون به اصتلاح خنک می شه، ما هم به هدفمون یعنی تغییر ساختار بهزیستی و برخوردش با نابینایان برسیم.
در ضمن دوست دارم بازم بهت بگم که کس نخارد پشت من، جز ناخن انگشت من.
حالا تا هرجا که دوست داری بگو نمی شه، نمی شه، نمی شه.
با وجود احترام به نظر شما من من گم می شه، می شه، میشه.
سخته ولی نشدنی نیست.
دستکم فایدش اینه که بچه های نابینا لازم نیست از خونشون بیان بیرون و ترس بازداشت شدن یا تعلیق از شغل و غیره رو داشته باشن.
لازم نیست نگران پرداخت پول آژانس باشن.
لازم نیست نگران پیدا نکردن محل تحصن باشن.
لازم نیست هزینه ای متحمل بشن.
لازم بترسن که آیا دوستان دیگه با این روند همکاری می کنن یا نه.
ضمناً می شه با درایت و هوشیاری، جوری نامه ر طراحی کرد که اقشار دیگه ی هم که با بهزیستی در ارتباط هستن، برای امضای نامه رغبت نشون بدن.
بازم می گم.
میشه، میشه، می شه.
ولی باید بخوایم که بشه.
من شخصا دارم صبر می کنم تا ببینم دوستان راه بهتری رو پیشنهاد می کنن یا نه.
درغیر این صورت ممکنه خودم به انجام این کار فکر کنم و طرحمو دنبال کنم و وارد عمل بشم.
به هر حال، به عنوان مثال می شه دولت رو جاب کرد که در مورد بیمه ی بیکاری برای معلولین با درصد شدید معلولیت کاری انجام بده.
می شه دولت رو با نوشتن نامه شرمنده کرد.
می شه خیلی کارها کرد.شما اگه فکر کردید این سایت فقط در آمریکا اثر داشته باید خدمتتون عرض کنم که در بخش دستاوردهای این دادخواستها خوندم که در اندونزی و هند هم مسبب ایجاد تغییر شده.
بازم از من گفتن بود.
من نمی تونم شما و دیگر دوستان نابینا رو از انزوا و گوشه نشینی خارج کنم.
مگه خودتون بخواید.
اولین شرط موفقیت اینه که ما باور کنیم مشکلی وجود داره.
مشکل انفعال و دست روی دست گذاشت جامعه ی نابینایان به طور خاص و جامعه ی معلولین به طور عام.
باز خواهش می کنم گرچه طولانی شد ولی چند بار این جواب من رو بخونید.
شاید با ایجاد تغییر در ذهنیت شما من تونستم کار مثبتی انجام بدم.
انجام این دادخواست نهیتا چند ساعت از من نوعی به عنوان طراح دادخواست وقت می گیره و چند دقیقه از شما برای امضا و گذاشتن دیدگاه برای اون دادخواست.
موفق باشید.

من که الاغم هیچی حالیم نیست ولی وقتی نظرم را در بالا دادم که در زیر دوباره خواهید خواند، بنده ی خدا که دیگه در میان ما نیست و خدا بیامرزدش فکر کرد که من مهملات میبافم. بعد از خواندن نظر بازم در خدمتم. نظر من را یک بار دیگه بخونید:
***
مجتبی می گوید: فقط میتونم بگم که احسنت، چه جالب. ما توی یک سایت زپرتی مث گوشکن زیر لاهاف نشستیم میگیم مرگ بر شاه!
بقیه می گویند: خوب خوب. آقای خادمی. تو که هی شعار میدی بگو ببینیم باید چی کار کرد؟ هااان؟
مجتبی می گوید: هیچی. من میگم هیچی. دقیقا هیچ کاری نباید کرد.
بقیه می گویند: یعنی چی؟ پس تو مرض داری یک خبر زیر خاکی را پخش میکنی اینطوری ۴۸ نفر را به ولوله میندازی. خیال کردی مردم همه مسخره ی توند؟
مجتبی می گوید: من فقط خبر را نوشتم که بخونید، همین. در ضمن، نخیر عزیزم. خوب که دقت کنی متوجه میشی که ۴۹ پاسخ از ده هفده نفر بیشتر نیست. آخر با هفده نفر از ده هزار نفر چه کار میشود کرد؟ هان؟
بقیه می گویند: مگر حتما باید کسی نظر بدهد تا مشصخ شود اینجا را خوانده!
مجتبی می گوید: اولا که مخشص نه و مشخص. دوما خیر. آمار ها حاکی از بیش از این حرف هاست ولی شما نمیتوانید دویست نفر را برای نامه و امضا متحد کنید. آخر من هر کاری کردم صد نفر را هم نتوانستم. این خط: ———- این هم نشان:
بقیه می گویند: تو فقط بلدی سنگ جلوی پای کار بیندازی و الان پاسخت را زیر همین کامنتت میدهیم مجتبی خان…
***
منم با این سایتم شورشا درآوردم. مگه نه؟
همینه. وقتی من هنوز توی دوران بچگیم به سر میبرم و بلد نیستم یک پست را اداره کنم، معلومه که از پس اداره یک سایت و سازماندهی جنبش بر نمیآم.
البته از طرف هیچ جا از جمله بدزیستی به من مستمری نمیدند ولی اگه چهل هزار تومان را به منم میدادند خوب اون وقت میدونید چی کار میکردم؟ آره.میرفتم دوباره واسه اینجا هی پهنای باند میخریدم که رادیو فیلم و آموزش بذارم سرمون گرم باشه.
هوهو.
دیگه اگه یک وجب عابرو هم بود من پاک خاکش کردم.
حالا برید خوش باشید و همه به روزمرگیتون برسید!
بای بای!