سلام. راستی که راست گفته اند که وقتی چند نفر عقل هایشان را روی هم می ریزند و راجع به موضوعی بحث می کنند نتیجه بهتری حاصل می شود. طی ده روز گذشته و بعد از طرح قضیه “ایران سپید” هر روز به سایت سر می زدم و پاسخ ها را می خواندم. جالب بود که بچه ها موضوع را جدی گرفته اند و نظر می دهند. نظرات دوستان دید من را به ابعاد بسیاری از موضوع روشن کرد که از آن غافل مانده بودم. خلاصه استقبال شما موجب شد بنده هم بیشتر احساس مسئولیت کنم و پیگیر ادامه موضوع بشوم. با سردبیر جدید روزنامه، آقای معینی تماس گرفتم و اطلاعاتی به دست آمد که وظیفه دارم منتقل کنم:
1. بعضی از دوستان گفته اند هزینه اشتراک را خود موسسه ایران می پردازد؛ اینطور نیست. آقای معینی صراحتا گفتند که بهزیستی هزینه می کند.
2. . بحث دیگری هم که بین پاسخ ها مطرح شده بود، این بود که کسانی که به سایت روزنامه دسترس دارند به نفع غیر مشترکانی که دسترس ندارند، لغو اشتراک کنند. آقای معینی نظرشان این است که دوستان قدری دست نگه دارند تا طی یکی دو ماه آینده حوزه تخصصی و تعریف کارکرد های جدید نسخه بریل و نسخه اینترنتی معلوم شود و اعلام گردد. مثلا می گفتند که امکان دارد نسخه بریل به شکل هفته نامه در موضوعات تخصصی متنوع چاپ شود، یا اگر هم به شکل کنونی ادامه یابد، ممکن است بیشتر به تحلیل اختصاص داده شود، و خلاصه قرار نیست که عین همان نسخه اینترنتی باشد. وانگهی از نظر مالی هم لغو اشتراک جمعی در شرایط حاضر به صلاح روزنامه، که به نوعی تنها تریبون نابینایان است، نیست؛ بهتر است این تریبون حفظ اما اصلاح شود.
3. من بحث کتاب های صوتی را پیش کشیدم و گفتم که بهزیستی اگر این بودجه را صرف اشتراک روزنامه نکند، می تواند به این موضوع، که حتی با ظهور فضای مجازی هم برای ما حل نشده است، اختصاص بدهد. آقای معینی پاسخ دادند که اولا این دو بودجه به لحاظ کمیت قابل مقایسه نیستند، یعنی تولید کتاب گویا هزینه اش خیلی کمتر از اشتراک روزنامه است. ثانیا هیچ تضمینی نیست که اگر بودجه اشتراک قطع شود صرف کتاب گویا گردد، چون موضوع و مشکل کتاب گویا بحث بودجه نیست؛ یعنی بودجه زیادی نمی خواهد. مسأله اصلی سیاست گذاری های بهزیستی است که باید در خصوص ضرورت این اقدام توجیه شوند. ثالثا جلساتی در همین زمینه با مسئولان بهزیستی داشته اند که به زودی در موردش اطلاع رسانی می کنند.
4. 4. به ایشان انتقاد کردم که چندان وقتی صرف گفتگو با مخاطبان نمی کنند؛ پذیرفتند و وعده دادند که در هفته ساعات مشخصی را اعلام نمایند که شخصا با خوانندگان صحبت کنند. خواه بطور حضوری یا تلفنی یا در فضای مجازی.
5. 5. من استدلال ها و دیگر گفته های ایشان را فقط گزارش کردم و نباید استنباط شود که لزوما با هرچه ایشان گفته اند موافقم. هدفم این است که بحث در این خصوص بینتیجه نماند؛ همه دوستان، خصوصا مشترکان روزنامه، بیایند و نظر بدهند تا آقای معینی هم صدای ما را بشنوند و هم نظراتشان را به ما برسانند. امیدوارم عضو گوش کن بشوند و انتقاد ها را جدیتر بگیرند. البته من سال هاست که می شناسمشان و می دانم وسعت نظر و تحمل بالایی برای شنیدن نقد ها دارند.