جستجو
Close this search box.
جستجو

بچه ها بیایید خودمون دست بکار بشیم دیگران قرار نیست کاری انجام بدن.

با سلام.

بچه ها بیاین خودمون به فکر بیفتیم و بزرگترین مشکلمون رو که همون اشتغال هست رو حل کنیم.

خیلی ساده عرض میکنم.

اگر بخواهیم دست روی دست بگزاریم و منتظر باشیم دولت و مجلس خود به خود کاری در زمینه اشتغال ما نابینایان انجام دهند هرگز این روز رو نخواهیم دید.

همیشه تا بوده و هست بزرگترین مشکلات با اتحاد و همبستگی حل شده.

ما جامعه نابینایان ایران باید با یک همبستگی و یک هرکت گسترده و منسجم به دولت و نمایندگان شهر و استان خودمون تفهیم کنیم که مساله اشتغال ما رو با اشتغال افراد عادی مقایسه نکنند.

چون یک فرد بینا اگر خیلی از بیکاری و بیپولی رنج ببرد حد اقل میتواند با گرفتن یک وام اشتغال یک وانت تهیه کند و به امرار معاش خود بپردازد. اما ما نابینایان حتی با داشتن تحصیل و مدارک تحصیلی بالا اکثر بیکار مانده ایم.

بنابر این دولت و مجلس باید دست به دست هم بدهند و اولا بخش اپراتور رو از سیستم ادارات دولتی حذف نکنند و ثانیا این رو به صورت یک قانون به ارگانهای دولتی ابلاغ کنند که اولین شرط پذیرفته شدن افراد در بخش اپراتوری ادارات نابینا یا کمبینا بودن شخص متقاضی باشد.

دوستان من با نماینده شهرستان خودمون صحبت کردم و گفت شدنی هست اما کمی پشتکار و همبستگی نابینایان کشور رو میطلبد.

نابینایان هر استان طی یک نامه به شکلی که اشاره کردم البته خیلی مفصل تر از اونی که من بیان کردم در قالب انتقاد یا شکایت در سایت ارتباطات مردمی ریاست جمهوری و همچنین سایت نمایندگان استان خودشون در مجلس شورای اسلامی به طرح این مسایل بپردازند.

دوستان اطمینان داشته باشید اگر پشت کار و همبستگی و اتحاد داشته باشیم حتما حتما موفق خواهیم شد و برای همیشه این مشکل بزرگ حل خواهد شد.

ما باید درد را درمان کنیم نه با دارو درد را تسکین دهیم.

از جناب مجتبی خادمی و تمامی نابینایان اصفهان و شیراز و تبریز و تهران که فعالترین نابینایان در سطح کشور هستند میخواهم که بیشتر این کار رو هدف دهند و بقیه استانهای دیگر رو ترغیب به این عمل سازنده و مؤثر نمایند.

در پایان لازمه بگم که ما در استان یزد این کار رو شروع کردیم و به حمایت شما نیازمندیم تا این کار را به نتیجه برسانیم.

با تشکر.

۲۰ دیدگاه دربارهٔ «بچه ها بیایید خودمون دست بکار بشیم دیگران قرار نیست کاری انجام بدن.»

سلام خیلی خوبه
خب من فکر کنم این جوری نمیشه که هر استان به تنهایی بیاد این کارو انجام بده همه چیز اتحادش خوبه حتی نامه نگاری باز تا ببینیم نظر دوستان چیه
بچه ها بیایید راه کار بدید تا این فکر عملی بشه

با سلام خدمت شما دوستان عزیز
چن هستم ولی یه کمی از جامعه عقب افتادم چون که نمیتونم نامه ی اداری بنویسم ولی اگه همه بخاییم و کمک کنیم حتماً میشه
ًا تشکر خدا نگهدار

با سلام.
از حمایت شما دوستان متشکرم.
اما عزیزان بیایید بطور جدی یک برنامه ریزی حسابگرانه ارایه بدید و فقط در حد ارسال یک پست از طرف من و ارسال کامنت از جانب شما عزیزان نباشه بلکه هدف بدیم به این پیشنهاد البته من نمیگم پیشنهاد خودم بلکه میگم هرکس پیشنهاد بهتری هم داره یا علی
خواهش میکنم بیایید یک گروه واحد بشیم و آنقدر نامه نگاری کنیم و آنقدر درخواست ملاقات حضوری با نمایندگان شهر و استانمون بدیم و آنقدر پافشاری کنیم تا نتیجه بگیریم
ببینید دوستان این مشکل تنها مشکل من یا شما نیست بلکه مشکل همه ماست.
هرکسی در حد توانش در استان خودش فعال بشه امیدوارم یک روزی همه به پا خیزیم و تا نتیجه قطعی از پا ننشینیم.

آقای خادمی برادر عزیز و گرامیم لطف کنید شما هم نظرتون رو بگید و یه جورایی رهبری این هرکت رو به عهده بگیرید.
آخه من برای ایده ها و نظرات شما ارزش و احترام خاصی قایل هستم

و دوستانی که با توجه به رشته تحصیلیشان میتوانند کمکی کنند بسمالله.
فقط فراموشمون نشه تا نتیجه قطعی دست بر نداریم.

و این رو هم بدونیم که دولت و نمایندگان مردم خادمان مردم هستند و باید مساعدت کنند و هیچ منتی سر ما نیست.

سلام من نظر جناب خوشی را تعید میکنم چون مسئولین دلسوزی نداریم و تلاشهای بی فایده نکنید جناب علمدار من با شما نمیخواهم بحث کنم ولی برای نظر خودم دلایل زیادی دارم

سلام منم با شما موافقم.
توانمند سازی معلولان یکی از اصولی ترین استراتژی های سازمان ملل و کشورهای عضو در راستای حفظ و تقویت کرامت انسانی آنان میباشد که اعلامیه مربوط به حقوق معلولان درسال ۱۹۷۵م.در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شده وبه امضای کشورهای عضو رسیده است.در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز مفاهیم قابل تعمیم بسیاری به حقوق اساسی وشهروندی معلولان آمده است.اما به طور مشخص قانون جامع حمایت از معلولان اقدام جامع دیگری است که در اردیبهشت ماه سال۱۳۸۳ه.ش توسط نمایندگان مجلس به تصویب رسید و نیز نوعی پیشگامی نسبت به تدوین لایحه وتصویب قانون جامع حمایت از معلولان در ایران وجود داشته است. این در حالی است که بیکاری یکی ازچالش های اصلی فراروی معلولان است که موجب انزوا و سرخوردگی آنان و عدم حضور اثرگذارشان در جامعه است. در حالی که در بند ۷ اعلامیه مربوط یه حقوق معلولان آمده است: «معلولان حق دارند از امنیت اقتصادی و سطح زندگی محترمانه و مطلوب برخوردار باشند وشغل خود را حفظ کنند یا در حرفه ای مولد ومفید وپولساز مشغول باشند و به اتحادیه های صنفی و کارگری بپیوندند»(اعلامیه مربوط به حقوق معلولان، ۱۹۷۵م)
وهمجنین در بند الف ماده ۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است:«دولت موظف است حد اقل ۳ درصد ازمجوزهای استخدامی (رسمی، پیمانی و کارگری ) دستگاه های دولتی وعمومی اعم از وزارت خانه ها، شرکت ها، مؤسسات، نهادهای کارگری و انقلابی و دیگر دستگاه هایی که از بودجه عمومی کشور استفاده مینمایند به افراد معلول واجد شرایط اختصاص دهد. این قسمتی از طرح مسأله من در مورد بیکاری معلولان هست که همه ما میتونیم به استناد به این قوانین و قوانین دیگر به کمک حقوقدانان عزیز از حق خودمون دفاع کنیم.

با سلام خدمت شما دوستان عزیز
شما هم میدانید که این قوانین فقط بر روی کاغذ نوشته شده است و اگر جنبه ی عملی داشت که امروز حتی چنین پستی هم نوشته نمی شد با این حال من پایه ام
با تشکر خدا نگهدار

سلام. بله قبول دارم که قانون در کتاب و قانون در عمل زمین تا آسمون فرق دارن. اما چطور میشه که مثلاً تخطی از قوانین راهنمایی و رانندگی جریمه به بار میاره؟ چون معترض زیاد داره. ولی اینجا چون همه بی تفاوتن، زیاد به عملی شدنشون توجهی نمیشه.

سلام.
من با انجام چنین حرکتی موافقم.
ولی چرا فقط برای اپراتوری؟
چرا توی آموزش و پرورش استثنایی معلمان بینا و سالم باید کار کنن و من و امثال من و شما خونه نشین باشیم؟
چرا توی بهزیستی باید کارمندهاش سالم باشن و ما که خودمون بیشتر از اونها میدونیم باید چی کار کنیم بیرون از گود باشیم؟
چرا بچه های حقوقی ما نباید به عنوان مشاور حقوقی توی مراکز مختلف مشغول به کار بشن؟
چرا مشاوران ما در نهادهای مختلف نباید مشغول بشن؟
چرا وزارت علوم نباید اساتید دانشگاه معلول رو بپذیره؟
چرا ما نباید توی مجلس و شورای شهرها نماینده ی معلول داشته باشیم؟
البته توی شورای شهر تهران داریم.
پس میبینید که خیلی بیشتر از اپراتوری حق ماست.
یه مثال میزنم.
افلاطون از پسرش پرسید تو میخوای به کجا برسی؟
پسرش گفت میخوام یه روز مثل تو بشم.
افلاطون زد زیر گریه.
پسرش پرسید چرا گریه میکنی؟
افلاطون گفت من یه روز میخواستم خدا بشم به اینجا رسیدم. وای به حال تو که میخوای مثل من بشی. پس هیچی نمیشی.
ما باید به حق واقعی خودمون برسیم نه حد اقل حقمون.
دنبال تمام حقمون باشیم تا شاید اون حد اقل رو بتونیم بگیریم.

خُب سلااام ، من نظر شهروز البته دکتر شهروز رو میلایکم و معتقدم که اگه میخایید یا میخاییم که کاری انجام بدیم باید با یه برنامه ریزی دقیق و هدفمند انجام بشه، مثلاً نامه ای طراحی بشه و در آن خواسته های جامعه ی نابینایان مطرح بشه و یه جایی تو یه سایتی منتشر بشه و بچه ها برن ازش حمایت کنند، یا اینکه به صورت کتبی به ریاست محترم جمهور نوشته بشه و بچه ها امضا کنند و ارسال کنند یا مثلاً برای راحتتر شدن جمعآوری امضا میشه که بچه ها ی هر استانی نامه هاشون رو بنویسند و امضا کنند و بطور یکجا و همسو با کل کشور برای رئیس جمهور یا هر نهاد دیگری ارسال کنند.
البته همه ی این کارها باید انجام بشه و بعدش اقدامات بعدی و پافشاریهای بعدی برای گرفتن نتیجه لازم هست.

سلام دوستان انجمن جوانان روشن بین اصفهان چنین کاری را کهده است و نامه هایی را ارسال کرده است به انجمنهای شیراز تبریز تهران یزد و مازندران هم نامه ها ایمیل شده تا فکس کنند اگر کسی یا انجمنی تمایل دارد کمک کند با م شماره این جانب تماس حاصل نماید تا نامه ها که با متنی دقیق و قانونی نوشته شده به همراه شماره فکس هایی که می توان با آنها به هدف رسید در اختیار آنان قرار گیرد
ببینید دوستان جو گیر نشوید باید انجمن ها دست بالا کنند چون فکسی که ارسال می شد باید شماره نامه را در نامه ثبت کند وگرنه نامه دست نویس و نامه بدون شماره هیچ ارزشی ندارد و در بایگانی هیچ وزارت خانه و مجلس ثبت نمی شود
۰۹۱۳۲۹۴۴۸۱۴
محمد جواد خادمی

سلام آقای علمدار بزرگوار.
نگاه شما رو نسبت به مسئله اشتغال نابینایان، میستایم و با کلیت این پُست شما موافقم.
اما اجازه بدین به نکاتی اشاره کنم.
در حال حاضر، از خیلی از جهات اگر بخواهیم به این شیوه عمل کنیم، به نتیجه ی مطلوب نمیرسیم.
یکی این که هنوز از نظر فرهنگی، خود جامعه ی نابینایان، به این خود باوری نرسیده که اگر پیگیری های مستمر بکنه، اگر مسائل رو از طریق قانونی پیگیری کنه، میشه به نتایجی رسید.
تا زمانی که این باور در بین بچه ها رخنه نکنه، درصدی از کار لنگ میزنه.
نکته ی دوم. متأسفانه ما در بیشتر استان ها، انجمن های فعال و با دانش بالا نداریم.
خیلی از انجمن ها نه تنها برای پیگیری وضعیت نابینایان، بلکه برای اهداف و سو استفاده های شخصی به اسم نابینا تشکیل شده و پس از مدتی هم تعطیل میشه.
بعضی از انجمن هایی هم که واقعا دلسوز هستن و میخوان کاری بکنن، به مسائل حقوقی آشنا نیستن لذا کاری از پیش نمیبرن.
اما نکته ی سوم که به خاطر همین نکته فعلا در حال حاضر پیگیری این مسئله رو بی فایده میبینم اصلاحیه جدید قانون جامع حمایت از حقوق معلولین هستش.
دبیر این کارگروه که مواد مختلف اصلاحیه رو تدوین کرده آقای سهیل معینی هستن.
چند روز پیش با ایشون در خصوص اصلاحیه قانون جدید صحبت کردم. ایشون گفتن کار تدوین و ارائه ی اون به کمیسیون های مربوطه به پایان رسیده و در حال حاضر، در کمیته های تخصصی هیأت دولت به سر میبره و داره روش کار میشه.
باید منتظر باشیم دولت این اصلاحیه رو در قالب یک لایحه به مجلس بده و ببینیم آیا کلیت و مواد مختلف این اصلاحیه تصویب میشه یا نه. به عقیده ی من، در حال حاضر، پیگیری از قانونی که حدود ۱۰ سال از اون گذشته و عملا ضمانت اجرایی هم نداره، کاره بیهوده ای هستش.
پس به نظر من، فعلا باید منتظر باشیم تا اصلاحیه قانون جامع حمایت از حقوق معلولین به مجلس بره تا بعدا در صورت عدم اجرا، ما برای تحقق حقمون تلاش و پیگیری کنیم.
حدود یک سال پیش، آقای معینی در یک مصاحبه اسکایپی در خصوص موضوع اشتغال و تفاوت هایی که قانون فعلی با اصلاحیه ی جدید قانون داره، توضیحاتی رو دادن.
آقای علمدار از شما و سایر بچه ها تقاضا میکنم از طریق لینک زیر، این مطالب در خصوص مسئله اشتغال رو دانلود کرده و گوش کنید.
https://www.gooshkon.ir/amir/1.mp3
حجمش هم تنها ۳ مگابایت هستش.
قطعا اگر این فایل رو کامل گوش بدین، خیلی از ابهامات شما و ضعف های اشتغال در قانون فعلی، رفع میشه.
با تشکر از شما برای طرح این مسئله

سلام دوست من
خیلی خوشحالم که اینجا دیدمت
داشتم دنبالت میگشتم
خواستم بگم بیا تو سایت ما هم مطلب بزار آخه عنوانش را تغییر دادخم دیگه محدودیت مطلبی خیلی نداره
sdl1.ir
موفق باشی

سلام
من در ابتدا تمامی صحبت های آقای حسینی و سرمدی رو کاملاً لایک می‌زنم و اما بعد:
شاید اینی که بگم فکر کنید خیلی رؤیا پردازانه صحبت می‌کنم و بگید نفسش از جای گرم بلند می‌شه ولی من با تمام اعتقاد و باورم می‌گم و اگر و اگر روزی برسه که چنین بشه مطمئن باشید که هیچ نابینایی هیچ نابینایی البته نابینایی که خودش هم بخواد کار داشته باشه و کار کنه مشکلی در این زمینه ان شا الله نخواهد داشت ….
توضیح این که من البته در مورد سایر استان ها اطلاع خاصی ندارم و از دوستان در این مورد سؤال نکردم اما در استان اصفهان، بهزیستی نهاد حمایت از معلولان و نابینایان … به اسم کارورزی در مقاطع شش ماهه و سه ماهه از بچه ها تو پست اپراتوریش استفاده می‌کنه با ماهی ۵۲ هزار تومن نمی‌دونم یا ۴۸ هزار تومن …
بعد من متأسفانه می‌بینم دوستای خود من دوستی هاشون رو برای این پنجاه هزار تومن برای این زحمت بی مزد خیلی وقت ها زیر پا می‌ذارند و حاضر به این شرمنده ولی از نظر من بیگاری می‌شند …..
این طوری بهزیستی که ما شا الله توی خود اصفهان نه یکی نه دوتا نه سه تا و خیلی تاش رو هم داریم هیچ وقت یه نفر رو به عنوان اپراتور استخدام نخواهد کرد … هیچ وقت هیچ کدام از دوستای من به رؤیای خامشون که شاید اون سه ماه یا شش ماه پله ای باشه برای ماندنشون و دریافت حقوقی حد اقل در سطح حقوق پایه اداره کار نخواهند رسید ….

پیشنهاد من:
بچه ها نذاریم کسی ازمون بیگاری بکشه … بذارید وجودمون براشون مطرح بشه … بذارید بفهمند اگر شما نباشید کارشون لنگ می‌مونه … بذارید حد اقل شما اگر نه ولی یکی از دوستاتون شاغل بشه به معنای واقعی اون ….
و پیشنهاد من این هست که در اولین قدم در راه اتحاد از خودمون شروع کنیم … متحد بشیم و اعتصاب کنیم … همه با هم در یک زمان در تمام کشور …. همه نابینایان و نیم بینایانی که چنین وضعیت شغلیی دارند …. و این صدا به گوش خواهد رسید …
بقیه خیلی داره حرفام ولی تا همینجاش رو می‌نویسم ببینم نظر شما ها چی هست یا اصلاً شاید تا همین قدرش هم کسی نظر خاصی نداشته باشه.

با سلام.

دوستان بیایید دیگه بدبینی و عدم اعتماد به نفس رو کنار بگذاریم دوستان من مدتی پیش که خیلی هم ازش نگذشته از یکی از کارمندان بهزیستی یزد شکایت کردم در سایت ارتباطات مردمی ریاست جمهوری و حدود ده روز بعد با من تماس گرفته شد و جزییات رو سوال کردند و بعد هم متوجه شدم که قاطعانه رسیدگی کرده بودند.
چرا هنوز حرکت نکرده دولت و مسؤولین رو مقصر میدونید قبوله کارشکنانی در بدنه دولت و بخش خصوصی وجود دارند اما هنوز هم افرادی هستند که خداشناس هستند و میخواهند احقاق حق کنند و از ضایع شدن حق محرومین جلوگیری کنند.

بیایید به صورت یک تشکل بزرگ و گسترده با هدفی حساب شده جلو بریم اما نیاز به یک رهبری داریم که کاملا علمی و محکم و قاطع پیگیر نتیجه کامل این هدف و حرکت باشد.
و تمامی ما رو هدایت کند.

ما در بین خودمون حقوق دانهایی ارزشمند داریم پس چه نشسته ایم بیایید همه هم و غممون دنبال کردن مساله اشتغال و حل کردن کلی آن باشه نه این که هر کس به این فکر باشه فقط خودش سر کار بره و شاغل بشه و دیگران رو بیخیال بشه

دوستان ما این حرکت رو شروع کردیم شما هم حرکت کنید و دست به دست هم این درد کهنه چندین ساله رو درمان کنیم.

عزیزان حقوق دان میدانند که قانونی که مصوب شد باید اجرا هم بشود و مسؤول اجرای قوانین دولت است و باید قوانین ناقص که در مورد نابینایان وجود داره رو اصلاح کرد و با توجه به همه جوانب نمایندگان رو توجیه کرد و یک انقلاب عظیمی در جامعه نابینایان ایران رقم زد

آجزانه از همگی شما میخواهم این مساله رو جدی بگیرید و طی جلسات متعدد چه حضوری و چه از طریق اسکایپ این حرکت را هدف داده رو به جلو هدایت نمایید
دوستانی که به هر شکل میتونید کمک کنید بسمالله شروع کنید چون اگر کسی بتونه کمکی کند حتی به اندازه یک قدم یا یک کلمه و کوتاهی کند بخدا قسم هم در دنیا و هم در آخرت مسؤله من تلاش خودم رو در سطح استان و شهرستان خودم به حول و قوه الهی رو میکنم شما هم بیایید و یاری کنیم یک دیگر رو تا خودمون دست بکار نشیم قرار نیست کسی دلش به حال ما بسوزه.
اگر کسی میخواد در این مورد با من صحبتی داشته باشه خوشحال میشم
skype name : alimohamad.alamdar

سلام
از آقای علمداری که با پستشون موجب طرح این مساله در بین بچه ها شدن,ممنونم.
نظر پریسیما و چشمک رو لایک میکنم. به اعتقاد من اگه تشکلهای نابینایی در چند استان اقدامی به عمل میارن, باقی استانها هم باید به اونها بپیوندن که اقدامشون ابتر نمونه. چنین اقدامی ممکنه نتیجه آنی و ملموسی در پی نداشته باشه, ولی در آستانه تهیه و تدوین لایحه توسط دولت, ممکنه تعثیری در اذهان دولتمردان داشته باشه که اون هم بیفایده نیست.
و اما باید خدمت نخودی عزیز عرض کنم که فضاهایی مثل این محله میتونه زمینه ساز اتحاد و انسجام بین بچه ها باشه که البته زمان میبره ولی شدنیه. ولی خواهر گل من: با اعتصاب امثال من و شما چرخ هیچ اداره ای پنچر نمیشه. طی سالهای اخیر تو استان ما «گیلان» تعداد زیادی از بچه ها به عنوان کارورز تو ادارات مختلف مشغول شدن که تعدادی از اونها بعد از مدتی جذب شدن و تعدادی هم دست از پا درازتر برگشتن. اما این دوره ها حد اقل میتونه این حسن رو داشته باشه که توانمندی و کارآمدی بچه ها رو در معرض دید کارکنان ادارات قرار بده و موجب تغییر نگرش اونها بشه.
و اما در خصوص مقایسه قانون جامع حمایت از معلولان و راهنمایی و رانندگی باید عرض کنم جای شادروان ایرج میرزا خالیست که بسراید:
جذب معلول و جریمه پلیس,
هردو قانونند اما این کجا و آن کجا.
سبز باشید.

سلام مجدد
بچه ها به نظر من هم از همین گوش کن میشه خیلی کارا کرداینجا ما باهم متحد هستیم حد اقل اینجا میتونیم ایده هامونو به هم بگیم و یکپارچه و هدفدار پیش بریم
آقای سرمدی شما درست میگید ولی تا اونا بیان و دست به کار بشن طول میکشه اگه ما از همین الآن دست به کار بشیم و مسئولین ببینن که افرادی هستن که پیگیر احقاق حقوق نابیناها هستن حواسشونو جمع میکنن و شاید بهتر کار بکنن
همه میدونید که من خودم کارمند هستم و دنبال کار نیستم ولی دوست دارم اگه بتونم یه قدم برای دوستان دیگه ی زنجانی انجام بدم
کاش خسته نشیم و تا آخرش ادامه بدیم به نظر من هر کس هر کاری میکنه بیاد گوش کن بنویسه تا همه باهاش همسو بشن و یه کار واحد انجام بدیم یه کار واقعی بدون توقف و خستگی

با سلامی چند باره.
دوستان بیاین یک نامه در قالب یک پیشنهاد یا شکایت یا… تنظیم کنیم و در سایت ارتباطات مردمی ریاست جمهوری و همچنین در خبرگذاریهای معتبر و فعال کشور منتشر کنیم
دوستان باید یه جوری خواستمون رو مطرح کنیم که مشکل اشتغال نابینایان ریشه کن شود نه تسکین داده شود.
اصلا چرا فقط نابینایان بلکه تمامی معلولین کشور همه معلولیم و حقوق خاص خودمون رو داریم و هیچکس حق نداره حقوق ما رو با افراد عادی مقایسه کنه.
مثلا من رفتم پیش رییس بهزیستی یزد تا خاستم در مورد اشتغال حرف بزنم فورا گفت اشتغال مشکل کلی کشور ماست اما من جواب دادم اولا شما نباید یک معلول رو با یک فرد عادی مقایسه کنید چون یک فرد عادی وقتی کار نداشته باشد میتواند به عنوان یک نگهبان یک راننده یک … مشغول بشه و حد اقل تا زمان یافتن شغل اموراتش رو بگذراند اما یک فرد معلول یا نابینا چی
حد اقل وقتی دولت به جای ایجاد فرصت شغلی برای نابینایان فرصتها رو محدود میکنه یک نابینا چه شغلی رو میتواند جایگزین کند و اموراتش رو بگزراند.
ثانیا فرصتهای پیش آمده رو دولت مسدود نکنه توقع نداریم فرصت ایجاد کنه.
عزیزان شما گفتید ما چرا تنها شغل اپراتوری رو مطرح میکنیم آخه وقتی ما از حد اقل شغلی که در توانمون هست محروم باشیم و دولت به حذف آن در بخش اداراتش بپردازد
چگونه میتوانیم امیدوار به اشتغال در شغلهایی با سطح عالیتر باشیم.

پس حرکت کنیم و آنوقت نسبت به تلاش و پیگیریهای خودمون سطح توقع رو بالا ببریم.

باز هم میگم این حرکت نیاز به یک رهبری مقتدرانه دارد و غیر از این محال است به نتیجه برسد.

کاش مدیریت این سایت یک بخشی رو قرار دهند تا افرادی به صورت کاندید ثبت نام کنند و بقیه رای بدند البته شرایطی برای کاندیداتوری هم وضع بشه تا افرادی با تجربه و سوابق کاندید شوند.
آنوقت با حمایت هم رو بجلو حرکت کنیم تا نتیجه قطعی بدست آید.

عزیزان یا علی بگید و برخیزید حتما حتما نتیجه مطلوبی نسیبمان خواهد شد.

امیدوارم به لطف خداوند و حرکت شما یا علی مدد.

دیدگاهتان را بنویسید