سلام بر هم محله ایهای نازنین.

در این درس از سلسله آموزشهای اپراتوری تلفن به یکی از مراکز تلفن مهم و پر استفاده در کشور مون میپردازم که به حق بیشترین کاربران رو در بین سانترالهای در حال کار به خودش اختصاص داده.

مراکز تلفن پاناسونیک یکی از دستگاههای سانترالی هست که در کارایی بالا و تعداد فراوان کاربرانش در ادارات و سازمانها هیچ شک و شبهه ای وجود نداره.

این مراکز به دو دسته عمده تقسیم میشن:

1. مراکز تلفن پاناسونیک هیبرید، که مراکز کم ظرفیت تر و قدیمیتر هستن، مانند: مراکز پاناسونیک مدلهای t a و t e با ظرفیتهای 3.8، 6.16 و 6.24، و 8.24.
2. مراکز تلفن پاناسونیک دیجیتال، که عمدتا مراکز پر ظرفیت تر و جدید تری رو شامل میشن، مانند مراکز پاناسونیک مدلهای t d a100, t d a200, t d a600 و غیره.

برای کار کردن با این مراکز از کنسولهای پاناسونیک استفاده میشه که تلفن رومیزی پاناسونیک مدل KTX7730 از متداول ترین شون هست که من در این درس به آموزش کار با این گوشی میپردازم با این توضیح که این گوشی تقریبا با همه نوع مراکز پاناسونیک چه هیبرید و چه دیجیتال هم خوانی داره، ولی به علت هیبریت بودن این تلفن در مراکز دیجیتال برای استفاده از این تلفن باید کارتهای هیبریدی نصب بشه تا بتونیم از این گوشیهای کنسول استفاده کنیم.

ولی سایر گوشیهای هیبریدی و دیجیتال هم با کمی تغییرات در چیدمان کلیدها همون کار گوشیهای تلفن رومیزی پاناسونیک مدل KTX7730 رو انجام میدن، که کافیه فقط شما جای کلیدها و اسامی شون رو یاد بگیرید و طبق اسامی کلیدها و عمل کردشون با گوشیهای مختلف کار کنید.

پس با این توضیحات که تقاضا میکنم حتما اون ها رو به دقت بخونید، آموزش مراکز تلفن پاناسونیک رو شروع میکنیم:

طبق معمول یک گوشی تلفن رومیزی رو تصور کنید.

من اطلاعات کلیدها رو از ردیف پایین و از سمت چپ به راست توضیح میدم:

ردیف پایین کلیدها، شامل چهار کلید هست:

در ردیف پایین چهار کلید موجوده، که من از چپ به راست به صورت افقی معرفی شون میکنم:

کلید اول، کلید REDIAL ردیال، یا تکرار شماره گیری، که بعد از گرفتن یک شماره و آگاهی از مشغول بودن اون شماره با زدن این کلید شماره گیری رو مجددا تکرار میکنید.

کلید دوم، HOLD هلد، کلیدی که با استفاده از اون مشترکی که بهتون زنگ زده یا شما شمارهش رو گرفتید رو پشت خط نگه میداره،

این کار بیشتر برای پاسخ دادن هم زمان به چند خط مختلف و در نوبت وصل نگه داشتن چند مشترک مورد استفاده قرار میگیره.

البته معمولا زمانی که شما این کلید رو میزنید مشترک پشت خط صدای موزیک انتظار میشنوه.

کلید سوم، SP-PHONE اسپیکر فون و یا به قول خودمونیترش کلید آیفون، که صدای تلفن رو از روی بلندگو و بدون دخالت دست، پخش میکنه.

کلید چهارم، جهتنما، که یک کلید بزرگتر از کلیدهای قبلی و با کمی فاصله از اونها قرار داره هست، که بیشتر در برنامه ریزی دستگاه کارایی داره.

البته در حالت عادی با فشردن کلید آیفون، و با استفاده از جهت نمای بالا و پایین صدای آیفون، و در همگام برداشتن گوشی صدای گوشی رو کم و زیاد میکنه.

همچنین زمانی که گوشی روی دستگاه قرار داره با جهتنماهای بالا و پایین میتونید نور صفحه نمایش رو کم و زیاد کنید.

ردیف دوم:

ردیف دوم، صفحه کلید شماره گیری:

در این ردیف یک صفحه کلید استاندارد شماره گیری وجود داره که از شماره یک تا صفر به همراه کلیدهای ستاره و مربع قرار داره.

ردیف سوم:

ردیف بالای کلیدهای شماره گیری، که شامل چهار کلید هستش:

در این ردیف هم چهار کلید موجوده، که من از چپ به راست به صورت افقی معرفی شون میکنم

کلید اول، کلید FLASH /RECALL کلید فلش، که کارایی این کلید فلش کردن خط، یعنی دادن یک قطعی کوتاه برای بوق گیری مجدد پس از یک مکالمه، یا پس از شنیدن یک بوق اشغال برای شماره گیری مجدد هستش.

دوم AUTO ANS یا MUTE کلید میوت هست، که این کلید دو کاربرد مختلف داره:

یکی اینکه اپراتور در حال مکالمه میتونه با زدن این کلید صدای میکروفون گوشی خودش رو قطع کنه.

دیگه اینکه در حالی که گوشی روی دستگاه قرار داره با یک بار زدن این کلید از اون به بعد پاسخ گویی خطوط داخلی بدون دخالت دست فعال میشه، به این معنی که زمانی که مشترک از داخل تماسی میگیره دستگاه با یک بوق اخطار تماس رو روی اسپیکر فون برقرار میکنه و اپراتور میتونه بدون زدن کلیدی و با استفاده از آیفون به این تماس پاسخ بده.

کلید سوم، AUTO DIAL یا STOR, این کلید هم دو تا کارایی داره:

یکی در حالت عادی با زدنش به دفترچه تلفن دستگاه و تنظیمات شماره گیری کوتاه دست رسی پیدا میکنید.

دیگه اینکه در حالت ورود به برنامه ریزی دستگاه برای ضخیره کردن برنامه های تنظیم شده ازش استفاده میکنید.

کلید چهارم، TRANSFER کلید انتقال مکالمه، که کارایی این کلید دسترسی به بوق داخلی برای انتقال شماره گرفته شده، یا خطی که از بیرون تقاضای وصل به یک داخلی مشخص رو داره هستش، به این صورت که اگر یک مشترک با شما تماس بگیره و مثلا بخواد با داخلی 108 صحبت کنه، شما باید با زدن این کلید و بعد با گرفتن داخلی 108 و گذاشتن گوشی این خط رو به این داخلی وصل کنید

ردیف دوم بالای شماره گیر، که شامل چهار کلید هست:

باز هم در این ردیف چهار کلید موجوده، که من از چپ به راست به صورت افقی معرفی شون میکنم

کلید اول، INTERCOM کلید گرفتن بوق داخلی، به این معنی که اگر شما با یک خط داخلی قصد تماس داشته باشید، با استفاده از این کلید میتونید به بوق داخلی دست رسی پیدا کنید و با شنیدن بوق داخلی شماره داخلی مورد نظر تون رو بگیرید.

کلید دوم، COMF کلید کنفرانس، این کلید ارتباط بین بیش از دو نفر رو برقرار میکنه، به این شکل که: اپراتور با شماره گیری و صحبت با مخاطب اول، کلید hold این مشترک رو هلد میکنه، یا به عبارت بهتر پشت خط نگه میداره، و بعد با گرفتن یک بوق شهری دیگه شماره مخاطب دوم رو میگیره و سپس بعد از شنیدن صدای مخاطب دوم و با زدن کلید کنفرانس ارتباط این دو نفر رو با هم برقرار میکنه، البته این تعداد میتونه تا پنج نفر هم افزایش پیدا کنه.

کلید سوم، کلید FWD/ND تنظیمات انتقال خطوط، با استفاده از این کلید که به نوعی به برنامه ریزی دستگاه مربوط میشه و مسوولیت انجامش به مسوول نگهداری مرکز تلفن مربوط میشه، میتونیم تنظیم کنیم که:

1. اگر خطی از بیرون زنگ بخوره به چه داخلی زنگ بخوره.
2. اگر از بیرون تماسی گرفته شد و تلفنی که باید زنگ بخوره اشغال بود به چه داخلی زنگ بخوره.
3. اگه از بیرون تماسی با تلفن اصلی گرفته شد و چند تا زنگ خورد و کسی پاسخگو نبود حالا به کدوم داخلی زنگ بخوره.
4. و اگه خواستید اصلا به یک داخلی مشخص هیچ زنگی نخوره،، به اصطلاح برای فعال کردن سیستم مزاحم نشوید باید از این کلید برای فعال و غیر فعال کردن این امکان استفاده کنید.

کلید چهارم، PAUSE کلید پاوز، که امروزه کارایی خاصی نداره و قبلا برای استفاده از تلفن بانکها و موارد خاص دیگه استفاده میشده.

ردیف بالا:

این ردیف شامل دو کلید هست که از سمت چپ به راست به این ترتیبه:

کلید اول، program کلید برنامه ریزی، که برای ورود به برنامه ریزی دستگاه ازش استفاده میشه که باز هم اینجا به کار ما نمیاد، چون برنامه ریزی دستگاهها معمولا کار اپراتورهای مراکز تلفن نیست.

این کلید در بالای کلید FWD/ND قرار گرفته.

کلید دوم، message کلید ارسال پیام هست، که برای ارسال یک پیام برای یک داخلی  استفاده میشه، به این ترتیب که اگر اپراتور و یا یک مشترک تلفنهای داخلی که از این نوع گوشی استفاده میکنن، با یک شماره داخلی تماس بگیرن و اون داخلی پاسخگو نباشه، بعد از خوردن زنگ و عدم پاسخگویی با فشردن این کلید یک پیام حاوی شماره تماس گیرنده و ساعت تماس در صفحه نمایش گوشی مربوطه ثبت میشه که مشترک با دیدن این پیام متوجه تماسهای بی پاسخ خودش میشه.

این کلید هم در بالای کلید PAUSE قرار گرفته.

سری کلیدهای خطوط شهری:

در این سری گوشیها و در سمت راست گوشی به صورت عمودی 12 کلید برای خطوط شهری و داخلی و دست رسیبه کلیدهای میانبر دیگه موجود هست که هر کدوم رو میتونید برای یک خط اعم از شهری و یا داخلی و موارد دیگر مانند: تنظیم برای کلید پاسخگویی، یا کلید قطع کن و یا غیره برنامه ریزی کنید، که با زدن هر کدوم از اونها میتونید به خدمت برنامه ریزی شده تون دست پیدا کنید.

البته تعداد این کلیدها در گوشیهای مشابه متفاوت هست، مثلا در برخی گوشیهای دیجیتال به 8، 24، و 36 کلید هم میرسه.

همون طور که قبلا هم گفتم، اکثر گوشیهایی که به عنوان کنسول اپراتوری برای مراکز تلفن پاناسونیک وجود داره کارایی اونها شبیه هم هستش، و فقط جای کلیدها و یا تعداد خطوط شهری شون با هم متفاوته که شما اگر با همین دستگاه ktx7730 کار کنید و یا کارکردش رو از همین آموزش یاد بگیرید با سپردن نام کلیدها به حافظه خودتون با بقیه گوشیهای مشابه هم میتونید کار کنید.

بطور مثال الآن من یه مقایسه کوتاه بین کنسولی که در بالا آموزش دادم با یکی دیگه از کنسولهای پاناسونیک که البته از کنسولهای دیجیتال این نوع دستگاه هست رو انجام میدم که بیشتر متوجه موضوع بشید:

در بین کنسولهای پاناسونیک یک گوشی اپراتوری وجود داره به نام گوشی رومیزی پاناسونیک مدل kx-dt346 که برای مراکز پاناسونیک مدل t d a کاربرد داره که جزو مراکز دیجیتال محسوب میشه.

این دستگاه علاوه بر کلیدهایی که در بالا توضیح دادم، چهار کلید هم در بخش پایینی صفحه نمایش داره که باز هم از سمت چپ به راست به این ترتیب معرفی شون میکنم:

کلیدهای اضافی در گوشیهای kx-dt346:

کلید اول، prog مخفف پروگرام، یعنی همون کلید ورودی به بخش برنامه ریزی دستگاه، که در بالا در موردش صحبت کردم.

کلید دوم، info مخفف information, که در حالت عادی دستگاه وضعیت خود گوشی در حال استفاده، از جمله: شیفت بودن و یا نبودن خطوط، ساعت و تقویم و همچنین شماره داخلی که مربوط به همین گوشی هستش رو نمایش میده، و در حالت برنامه ریزی کار، اگزیت یا همون خروج از برنامه ها رو انجام میده.

سوم کلید ring, یا رینگ، برای شنیدن صدای زنگی که برای تلفن انتخاب شده و یا برای سنجیدن زیادی و کمی صدای زنگ.

کلید چهارم، menue یا منو، برای اطلاعات مخاطبین دفترچه تلفن، و همچنین دیدن تماسهای ورودی و تماسهای خروجی مورد استفاده قرار میگیره.
در این کنسول در وسط کلید جهت نما کلید کوچکی قرار داده شده که inter اینتر نام داره، که در زمان برنامه ریزی کار ورود به امکانات مختلف برنامه ها رو به عهده داره، و همچنین یک کلید کوچک دیگه هم در کنار سمت راست کلید جهت نما هست که کلید cancel کنسل یا بازگشت به صفحات قبلی برنامه هاست.

برای چندمین بار تذکر این نکته رو ضروری میدونم که باقی کلیدها با اسامی مشابه و در کنسولهای مختلف همگی کاراییهایی رو دارن که به طور کامل در این آموزش توضیح دادم.

خب، دوستان عزیزم، درس امروز هم به پایان رسید، فقط امیدوارم که تونسته باشم اون طور که باید و شاید این آموزش رو به نحو احسن به انجام رسونده باشم.

پیروز و شاد باشید.