خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول

پدر و مادر گرامی که فرزند نابینا دارید، به یاد داشته باشید پله برقی برای کودک دلبند شما جذاب است و می توانید از همان دوران کودکی به فرزندتان یاد بدهید چطور بفهمد که کی سوار پله برقی بشود و کی پیاده شود.
از این جذابیت ها در رفت و آمد برای علاقه‌مند کردن بچه به پیاده رفتن استفاده کنید.
و حالا برویم سراغ باید ها و نباید های تشویق و آموزش کودک نابینا در استفاده از عصا و سفر با آن:

اول از همه، شما خودتان باید مهارت های اولیه و فوت و فن های ساده ی استفاده از عصا را یاد بگیرید تا وقتی کودک دلبندتان یک تکنیک درست را به کار میبرد بتوانید او را تشویق کنید.
نق زدن و سرزنش، کودکتان را از عصا متنفر میکند ولی اگر او را تشویق کنید، به عصا علاقه‌مند می شود.

اصرار داشته باشید و حواستان باشد که بچه، عصایش را همه جا با خودش ببرد و همه جا از آن استفاده کند.
به مغازه می رود؟ عصایش را ببرد.
به کلاس شنا می رود؟ عصایش را ببرد.
به رستوران می رود؟ عصایش را ببرد.
توجه داشته باشید باید کاری کنید که همراه داشتن عصا، برایش راحت و یک کار روزمره باشد. درست مثل عینک زدن، همراه داشتن کیف پول و پوشیدن کاپشن در زمستان.

برای کودکتان مرتب قبل از اینکه عصایش با چیزی برخورد کند، پیشگویی نکنید که عصایش به او چه خواهد گفت و تا چند لحظه ی دیگر به چه چیزی برخورد خواهد کرد.
اگر مدام به بچه بگویید که مواظب جلوی پایش باشد، اگر مدام او را برای برخورد با تیر برق و موانع دیگر هشدار دهید، نه شما به عصا اعتماد خواهید کرد و نه کودکتان.
خوب است گاهی وقت ها از بچه بپرسید که الان عصایت چه چیزی به تو می گوید؟ یا عصا را چطور باید میگرفتی؟
البته شاید مهربانیتان شما را بر آن دارد که اشیایی که عصای بچه تشخیص نمیدهد را به او گوشزد کنید. مثلا شاخه ی آویزان درخت که عصا قادر به تشخیص آن نیست.
این دیگر به شما بستگی دارد که در این موارد چه تصمیمی بگیرید ولی به یاد داشته باشید اگر بچه به خاطر عدم توجه به عصا و نحوه ی استفاده اش چند بار به جایی برخورد بکند و زخم بردارد، برای او یک درس زندگی خواهد بود و تأثیرش بسیار بیشتر از نق زدن ها و سرزنش های شماست.

 

ترجمه: مجتبی خادمی.

 

ادامه دارد…

۸ دیدگاه دربارهٔ «تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول»

سلام.
باز هم یک حرف تازه! خیلی خوشحالم که قرار است به موضوع استقلال افراد نابینا از دوران کودکی پرداخته شود.
امروزه جهت یابی را بر حرکت مقدم می شمارند و توصیه می شود که کودکان برای داشتن دنیایی ایمن بهتر است به وسیله عصا اطراف خود را بررسی کنند.
مثالهای خوبی در این متن مطرح شده بود: قرار دادن عصا در جای گاه کاپشن در زمستان و یا عینک در هوای آفتابی.
در مطلبی خواندم که کودکان نابینا در هر سنی که باشند، باید به اندازه سایر کودکان هم سن خود توانایی داشته باشند که برای رسیدن به چنین شرایطی می بایست مهارتهای غیر بصری آنها را تقویت نمود و یکی از این راهها استفاده از عصا برای کشف محیط اطراف است.
منتظر ادامه این موضوع هستم.

سلام
این ترجمه و خود متن عالی بودن
به نکات خیلی مهمی اشاره شده بود
اگه ادامه دار باشه عالی میشه و حتی میشه بعد از اتمامش این متن ترجمه رو به دست مدیران تمام مدارس استثنایی رسوند تا ازش برای ترویج فرهنگ استفاده از عصا کمک بگیرن و حتی میشه به مدیرهای مدارس گفت که این متن رو به دست والدین کودکان نابینا هم برسونن
مجتبی کار خوبی رو شروع کردی مستمر ادامه بده و به آخرش برس
موفق باشی

سلاآاااااااآااااام مجتبی خوبی آیا،میسی واقعا اگه خانواده ها بتونن این نکات رو در مقابل فرزندان نابیناشون رعایت کنن از اول عااالی میشه و باعث مستقل شدن اونا از دوران کودکی میشه و در بزرگسالی مشکل چندانی ندارن،میسی ایشالاه که ادامه داشته باشه،خسته نباشی مدییییر جونی،خدافسی یعنی که بااااای باااایییی

سلام به مدیر خوب محله
متشکر که حواستون به کوچولوهای نازنین و دوست داشتنی نابینا هست برای من خیلی مفید بود بزرگمهر هر نوع آموزش منظم و قانون مندی رو خیلی دوست داره باز هم سپاس سربلند تر از همیشه باشید

درود! این پست یک شاهکار در این محله است، ادامه بده که بزرگ ترین و بهترین پست است، راستی من موقع دوچرخه سواری عصای تا شده را بین انگشتان دست راستم به فرمون دوچرخه میگیرم که اولا مشخص باشه که نابینا هستم و مردم نخواهند با اشاره از من سؤال بپرسند یا مرا چیزی بجز نابینا پندارند، ثانیا اگر از دوچرخه پیاده شدم بتوانم بلافاصله از عصا استفاده کنم و به کارم برسم، امروز هم با عصا و جهت یابی دوچرخه را از پارکینگ اداره به حیاط آوردم و از عصا استفاده کردم که دوچرخه یا خودم به موتور و ماشینهای پارک شده ی همکاران برخورد نکنیم، واقعا این کار من باحال و جالب است یا بیشتر خنده دار است، من کله داغ هستم و هر کار دلم بخواهد میکنم کاری هم به حرف و نظر مردم ندارم!

دیدگاهتان را بنویسید