درود
دهم خرداد عشقه بقیه اش را ولش کن ؟ ما شیرینی می خواهیم خواهیییم .
اما در خصوص ارائه این مطلب که به بهترین وجه به نگارش در آمده و بیانگر اطلاعات عمیق و در خور توجه امیر است ! و همچنین ارائه درخواست انفرادی با مشکلات عدیده ای که بیان شد ، عدم نگارش بخشمنامهاز سوی ستاد معظم کل !، داشتن و یا نداشتن نماینده استانی در سمیناهار ! سال قبل ، امکان اعطای تجهیزات و یا امکان بدریافت بودجه توسط استان ها ، و یا امکان نبودن منابع بودجه ای مناسب برای کل معلولان و محاسبه سهم هر کدام از ما به مقدار ناچیز ! همه اش بیانگر این مطلب است که گفتید و واقعیت هم همین است که سیستم اداری ما ناقص و بیمار اس است ببین امیر جان ضد و نقیض ها در این معادله بسیار زیاد است و امکان رسیدگی به نیاز معلول نیز با عنایت به بودجه تعیین شده به بیان من یک در ده هزار نفر است ؟ مشکلات را در کامنت ها پاسخ دادید و بهتر این بود که به جای درخواست انفرادی همه بچه ها با تماس با ادارات کل و مسئولان بارزرسی و ارزیابی بر عملکرد این مسئولان را طوری متقاعد میکردند تا از شعب بهزیستی شهرستان خود بخواهند تا با معلولان خود تماس بگیرند و از اینان نظر بخواهند و به گفته شما با این بودجه محدود باید طبقه بندی می شد و سهم استان ها با توجه به تعداد معلولان و همچنین شهرستان ها مشخص می شد و اینطور افرادی را انتخاب میکردند و برخی از مشکلات توانبخشی اینان را حل میکردند و برای نوبت های بعدی نیز افراد دیگر را ؟ اما نکته اصلی این مسئله است که باید مدد کار به دنبال مددجو باشد و تا فرهنگ بهزیستی در لابه لای مکاتبات اداری لگد مال شده بماند هرگز حقوق معلولان ادا نخواهد شد
امیر جان تا زمانیکه فرهنگ اجتماعی افراد جامعه اینگونه باشد هرگز هم نمی توانیم ایراد را به قشر خاصی ارتباط دهیم ؟ برخی از سیاست ها به قیمت نابود شدن بخش یا از جامعه می شود و گریزی هم از آن نیست .همین روز قبل گزارشی از متوقف شدن روند کاهش نرخ تورم در اردیبهشت ما ه را خواندم و با آزاد اسازی و تک نرخی شدن بنزین این روند کاهش به سمت افزایش نرخ تورم خواهد رفت و در هر مقوله قشری آسیب می بینند و قشری هم منفعت و سود می کنند ؟ پس مقوله افزایش قیمت دلار هم ناشی از سیاست های دولتی هست اما نه به این گونه که بیان شد مگر در سال گذشته نرخ دلاز ر کاهش شدید نداشت اما رئیس بانک مرکزی فرمود که به صلاح کشور نیست که نرخ دلار از سه هزار تومان پائین تر بیاید ؟ اینکه دولت جدید بود و در دولت قبل بسیاری از معلولان توانستند از مسکن مهر خانه دریافت کنند هر چند که اما واگر های فراوانی داشت و مشکلات اینان عدیده بود اما بالاهخره برخسی از ما توانستند امسکن اختیار کنند .بله خیلی از مردم عادی هم خانه دار شدند .حالا دلار پائین بیاید اما کسی توان خرید نداشته باشد بدتر از این روند کنونی است .
مطمئن باشید امیر جان شخص که شما آرزوی بهتر شدنش را با حضور در اداره دارید هرگز نخواهد توانست تحول چشمگیری را به ارمغان بیاورد و خود شما هم عنوان نموده اید که این درخواست ها ی نیاز سنجی مربوط به معاون قبلی است و این شخص ممکن است برنامه جدید داشته باشد و عملکرد این رویه برای مراحل بعدی متفاوت است .
خوب من پیشنهادم اینگونه است که باید با حضور خودمان و ارتباط با مسئولان استانی طوری قدم برداریم تا مدد کاران ما در هر سال تماس با ما داشته باشند و در واقع نظارتی بر کار مدد کاران باشد تا این مدد ح کاران با معلولانشان مستقیما در ارتباط باشند و در واقع حرکت از سوی اسازمان مربوطه قابل لمس باشد و ما بتوانیم خودمان را متقاعد کنیم که بخشی وجود دارد تا به فکر معلولان باشد و هست .
در ضمن مشکل عدیده دیگر همان شاغل بودن و متاهل بودن و مستمری بگیر یا نگیر بودن افراد است که شکل واحدی ندارد و همانند همه مراحل بیان شده سلیقه ای و بدون نظارت است و باید دست به دست هم دهیم تا با حمایت بازرسان استانی برخورد این مسئولان و مدد کاران را به نقطه ادب برسانیم و بعد مراحل احقاق حقوق مادی و توانبخشی امان را پیگیری کنیم .

درود
دقیقا هدف من هم حضور مستمر معلولان در عرصه و پیگیری حقوق مسلم خودشان است . اما با وجود تجربیات دوستان خودم که تعداد اینان سه نفر بیش نیستند و مقابله های دفاعی مددکاران نسبت به وضعیت اینان و تشخیص مدد کاران بخش یا شهرستان که خود بالاترین عامل برای اعطای خدمات بهزیستی است و روال نا بسامان ارائه خدمات و لیست کردن تمام خدمات انجام شده و ضروری سال های قبل و اعمال نظر تمام دولتمردان دولت که قدیم و جدید ندارد همه بیانگر این واقعیت است که آقای دکتر جدید هم از بدنه این سازمان است و جدای از این بابت نیست و اگر هم بخواهند خدمات ویژه و روالی مجزا داشته باشند خود مستلزم صرف وقت و هزینه زیاد است و لزوم این مسئله را برای ما می طلبد تا از تمام مسیرهای شهرستانی و استانی و کشوری بهره بگیریم که لاجرم یکی از عوامل تاثیر گذار همانا سامانه مستقل توانبخشی است اما در عین حالیکه ضروری است اما کافی نیست ؟ بنا به دلایلی که تعداد افراد معلول که اطلاعات به اینان می رسد و به قولی عضو گروه ها هستند بسیار اندک است و همین استناد کافی است که دوستان ما بخاطر ارشد بودن لپ تاپ می گیرند اما با عنوان جایزه ؟و یا در پرونده اکثر بچه ها کمک های نقدی و غیر نقدی بسیار ثبت شده است ولی افسوس از دریافت خدمت قابل قابل قبولی . بر فرض مثال هم این سامانه باشد برای تشخیص اینکه تا کنون خدماتی ارائه شده یا نه حتما به ادارات کل تماس میگیرند و اینان با شهرستان و نهایتا مدد کاران محترم باید ضمن بررسی پرونده ها و راستی آزمائی هائی که در کنار آن همانا بحث بودجه و عدم امکان تخصیص بودجه ای برای معلولان را لحاظ نموده و سرانجام آن می شود که تا کنون شده است ؟ برای این منظور شاید لازم باشد تا سامانه ای فعال شود که تمام خدمات ارائه شده اسز سویبهزیستی به افراد را نمایش دهد و تاریخ انجام آن که شخص با بازنگری در سامانه بتواند خدمات را درک نموده باشد و سامانه خود به خود بخواهد با ارائه پیشنهاد خدمت جدید را به این معلول ارائه نماید ! اما تا زمانیکه مدد کار وظیفه خودش را به نحو احسن انجام ندهد و با دستورات مافوق و رئیسش بخواهد کار کند تا نیاز معلول قطعا وجود سامانه به تنهائی کافی نیست و در کنار آن مسئولی روشن بین و عالم به مشکلات معلولان باید باشد که قطعا بزودی مسئولی با چنین درکی منصوب خواهد شد و متعاقبا بینش ادارات کل و روسای شهرستان ها باید شفاقف شود و نهایا هرگز نمی توانیم نقش مدد کار را به حداقل برسانیم که باید مدد کار نقش قوی و موثر داشته باشد و نیاز مدد جو خود را بدون لحاظ بودجه و سایر مسائل اداری به نحو مطلوب به اطلاع دستگاه خودش برساند و این سازمان است که باید به دنبال درخواست های معلولان و متعاقبا تائید مدد کاران اینان باشد .تا زمانیکه نتوانیم تحول در وظیفه مدد کاران ایجاد کنیم و تا زمانیکه ابازرسان قوینداشته باشیم و تا زمانیکه مسئولان حراست یک cd پارس آوا را جز اموال بهزیستی بدانند وا زز اعطای آبه مدد جو خود داری کنند هرگز نخواهیم توانست در امور دیگر و اخذ امکانات توانبخشی ثابت قدم باشیم همه و همه اینان در ک نار هم لازم هستند و صرفا با داشتن یک عامل نمی توانیم ادعای بردن گوی سبقت از دیگران را ببریم ؟!
دوستان من هرگز تحول از یک سو به نتیجه نخواهد رسید واگر هم برسد مستلزم وقت و زمان زیاد است که متاسفانه در ساختار اداری این زمان مشکلات جدید را از خود ببار می نشاند و باعث تبدیل شدن نتایج را به عدم تحقق و هرگز به تحقق نخواهد نشست را می رساند ؟در عین حال که از بالا قصد تحول داریم باید مدد کاران خودمان را از حالت وظیفه مدار اداری خارج نموده و به اینان بفهمانیم که که وظیفه اینان مدد رساندن به ما است و اینان باید نیازهای ما را ارزیابی کنند و به اطلاع مسئولان برسانند البته بدون توجه به مشکلات اداری و بودجه ای و یکی از اهداف این طرح هم شاید همین نکته باشد اما در همان ابتدا خود شاهد هستید که این طرح با عدم اطلاع رسانی به مسئولان و مدد کاران و معلولان مقاومتی را بیانگر است که مسئولان میانی ما دارند و این مسئله را خود نوعی دشمنی برای مدیریت خودشان تلقی می کنند .خود این طرح و بازخورد اعلام شده آن در همین مطلب بیانگر مقاومتی شدید و برداشت های غیر منطقی است که در استان ها و شهرستان های این مرز و بوم اتفاق افتاده و میافتد و باید ما طوری قدم برداریم تا در زمان کوتاه و با بهره گرفتن از همه امکانات بصورت واحد باعث در هم شکسته شدن این برداشت های غلط شده و برای همیشه این مشکلات را از جلوی پای معلولان برداریم و در این راه افرادی هم باید فدا شوند .خود شما قطعا از مشکلات معلولان سایر کشورها مطلع هستید و اینکه چطور توانسته اند انجمن های قوی شکل دهند و اکنون به پیشرفت هائی نائل آمده اند .
بله این نوشته به دراز کشیده شد اما حرکت و شروع همواره امری خوب و پسندیده است و ما از امیر عزیز سپاسگزار هستیم اما خواهشمندم که فقط به یک امر در این موضوعات توجه نکنید بلکه به ابعاد متفاوت آن بنگرید و کوتاهترین راه های ممکن که قطعا یکی نیستند را انتخاب کرده و با هم به پیش برویم . اول باید معلول و مد د کار را تعریف کنیمو وظایف اینان را به اطلاعشان برسانیم و مسیر دیگر هم همان درخواست ارائه خدمات است و هرگز هم ستاد کل حوصله خواندن درخواست های ما معلولان را به صورت انفرادی ندارد و ستاد کل اغلب درخواست آماری را می پسندد و در صمن اینکه خیلی از معلولان هستند که حتی کمترین حقی از این سازمان دریافت نکرده اند و تحصیلات جدی ندارند و هرگز هم از این نوع مکاتبات مطلع نخواهند شد و لازمه این امر دارا بودن مدد کاران جدی و دلسوز و مدد کار هبه معنیواقعی است که می تواند آن معلول بی سواد را به سمت سواد رو بیاورد و تجهزیزات توانبخشی ا به او ارائه کند .اگر نیاز سنچی توسط مدد کار باشد و بدون ملاحظات اداری به سازمان ارائه شود مسلما در مدت زمان بهتری این معضل حل و فصل می شود البته که باید مدد کار نیز برای تعداد هشتصد نفر نباشد ؟ توان مدد کار مشخص است تا هنگامیکه یک اداره فقط به تعداد اندک مدد کار برای تعداد هزار نفر مدد جو فعالیت کند هرگز نمی توانیم سالهای زیاد هم به این عزیزان سر بزنیم .به هر حال معضلات عدیده هست و من هم موافق انجام امری هستم امری کمی دامنه حرکتمان سازماندهی شده تر و در مسیرهای مختلف و واقعی تر حرکت کنیم .شاید فردا من هم تماس گرفتم .اما خودم را می شناسم اگر چنین برخوردهائی بشود من قطعا مدت زمان زیادی را صرف ارائه نظراتم خواهم کرد و متعاقبا عدم توان پاسخگوئی از سوی مسئولان نتیجه آن خواهد شد .با پوزش از همه شما عزیزان .

درود
مطابق نوشته خودم در کامنت قبلی بالاخره متن امیر در من هم تاثیر گذاشت و امروز پروژه تماس با اداره بهزیستی و را اجرا نمودم ! در تماس اول کارشناس توانبخشی اداره که مدت دو سال قبل با او تماس داشتم و کارتم را از او دریافت نموده بودم با من صحبت کرد و علی رغم اینکه دارای افکار مناسب و تجربیات ارزنده است اما در چار چوب مقررات اداری خودش قدم بر می دارد تمام تاکیدش تشکلیل انجمن بود که من خودم با او صحبت داشته ام اما نتیجه ای نداشته است و تمام سخنانس هم بر این نکته استوار است تا خود مدد جو نخواهد ایشان کاری نمی تواند انجام دهد ؟ بالاخره سخنش این بود که همواره از اینان آمار می خواهند و آمار اینان نیز به استانارسال شده است ؟ استان همواره از اینان آمار نیاز سنجی می خواهد و اینان هم همان کار را انجام می دهند و تمام .چیزی دستگیرم نشد و یادم آمد که دوستان نیز نوشته بودند که چنین پاسخ هائی نیز شنیده اند لازم به ذکر است که سن مرا پرسید و بیان داشت که با سن شما ما فعلا امکاناتی اختصاص نمی دهیم بیشتر به فکر دانشجویان و سنین هیجده تا چهل ساله هستیم که سخنی گزاف بود و بس و من نیز گفتم که خوشحال می شوم شما به فکر جوان ها باشید ولی به اینان هم چیزی نمی ماسد ؟ تب لت و لپ تاپ را عنوان کردم که کلا منکر این سخن شد و گفت که ما ساعت و عصا و غیره می دهیم و مدت چند سال اخیر هم کلا هیچ خبری از اینان نیست ؟بالاخره با آرزوی توفیق برایشان تماس قطع شد ؟ از حق نگذریم مدت زیادی صحبت نمود و کلا به فکر تشکیل انجمن بود برای احقاق حقوق نابینا جماعت ! با استان تماس گرفتم که مرا به مسئول انجمن ها ارجاع دادند که مدتی با این خانم بزرگوار صحبت کردم و مطالبی را بیشتر از گذشته فهمیدم و تماس با مسئول توانبخشی بینائی استان را خواستم که بعد از کلی شماره گیری بالاخره با همان شماره اول توانستم با خود مسئول سخن بگویم که بیان داشتند که بله درخواست های معلولان را ادارات می گیرند ؟از این سخن جا خوردم ؟ ! استان گلستان و اینچنین برداشت منطقی از بخشنامه ها ؟ کلا تبادل نظر کردیم و فهمیدم که همان نیازهای مطرح شده در متن مطلب امیر را اینان دنبال می کنند و به من گفتند سراغ رئیس اداره برو و بگو خانم … گفته اند که ماهور و برخی نرم افزار ها را جدیدا به اینان داده ایم و درخواست بنویس و بگیر ؟ که من هم گفتم که داشتن ماهور و رسا و تورنگ ؟ اگر درست نوشته باشم به چه کار نابینا یم آید و عصا و نوار کاست وغیره هم کلا مردود شده اند در مناسبات نابینائی ؟ اول باید تب لت و لپ تاپ باشد و یا گوشی مخصوص تا بتوانیم این نرم افزار ها را نصب کنیم و درخواست امکانات فوق را شفاها گفتم که بیان داشت برو اداره و درخواستت را بنویس فعلا که ما این امکانات را خریداری نمی کنیم اما ممکن است چند ماه دیگر این امکانات هم وارد لیست لوازم شود ؟ بالاخره فهمیدم که بچه های گلستان چند نفری درخواست لپ تاپ وتب لت داشته اند و من نیز درخواست کردم که این امکانات را به لیست تجهیزات بیفزایند و بودجه استان را برای معلولان بینائی هدر ندهند و تمام .
با اداره شهرستان تماس گرفتم که از سرنوشت ماهور و رسا و نرمافزارها با خبر شوم که گفت که نرم افزارهائی آمده و انبار دار با بررسی درخواست ها اینامکانات را توزیع خواهد کرد ؟ کدام درخواست ؟ کلا نه مدد کار شهرم خبر از این نرمافزار ها و کارشان ندارد و مدد جو هم بی خبر است و اعلام شد که ما این نرمافزار ها را به نابینایان دادیم اما هیچ کدام از اینان بر نداشتند این نرمافزار ها را و من خودم هم هنوز نمی دانم که تورنگ که امیدوارم درست نوشته باشم برای چیست و فقط گفتم وقتی نابینا تجهیزات سخت افزاری ندارد نرمافزار به چه دردش میخورد و تمام .فعلا قرار شد که با رئیسش صحبت کند و کامپیوتری را اختصاص دهند به این امر و نابینایان را جمع کنیم فارغ از انجمن ها و ماهور و نسخ دیگر را بر روی کامپیوتر اداره نصب کنیم تا بچه ها بتوانند از امکانات دولتی بهر هببرند تا ببینیم که چه شود ؟!
تا زمانیکه مدد جو به دنبال نیازهایش باشد و درخواست بنویسد و به استناد این درخواست ها انبار دار کالا ها و تجهیزات را از انبار ها خارج کنند بدون دسترسی معلولان به این ابزار کلا هیچ کشایشی در کار معلول جماعت نیست بله دوستان ممکن است که درخواست شما خروجی کالا هم داشته باشد به نام شما و به دست شما نرسد ؟ اگر غیر از این است چطور می شود که ابزار هائی مدت مدیدی در انبار می ماند و کسی خبر آن را نیم گیرد و خودشان هم خبر دارند که بیشتر امکانات به دلایل عدم اطلاع مددکاران سالیان سال در انبار ها خاک خواهد خورد ؟ به هر حال من امروز مطلع شدم که در سطح استان بچه ها توانستند موضوع درخواست را حل کنند اما این مشکل هنوز برای شهرستان های استان گلستان باقی و برقرار است و خبر از این درخواست ها ندارند و من هم اگر درخواست بنویسم در شهرستان خودم باقی می ماند تا زمانیکه مسئولان استانی به فکر خرید آن بیفتند و درخواست من برای همیشه بایگانی خواهد شد .