سلام بر همه ی هم محله ای های نازنین. این اولین پستی هست که میگذارم.
چون شغلم در ارتباط با کودکان و نوجوانان نا بیناست ,تصمیم گرفتم مشکلاتی
رو که بعضی وقتها بچه ها باهاش روبرو هستند رو با شما در میون بگذارم و
بعد از اون چند تا راه کار بگم و از نظرات سازنده ی شما عزیزان هم
استفاده کنم.
والدین بچه های نابینای کوچولو در مورد آموزش نحوه ی استفاده از توالت
برای فرزندشون سؤال دارند و کودکان بزرگتر این ترس رو دارند که مبادا
توالت کثیف مونده باشه. اینها معمولاً خجالت می کشند این ترسشون رو با
کسی در میون بگذارند. پس وظیفه ی ما بزرگترهاست که شناخت مناسبی از دغدغه
های بچه ها داشته باشیمو بهشون کمک کنیم تا رفع بشن
1- قبل از اینکه آموزش توالت رفتن رو برای کودک خردسال‍تون شروع کنید
,ابتدا در مورد مکان توالت,وسایل موجود در آن و اینکه دیگر بزرگ شده و
باید مثل بقیه به توالت برود ,با زبان کودکانه با او صحبت کنید تا شناخت
اولیه ای از آن مکان داشته باشد.
2- کف توالت را کاملاً تمیز شسته و ضد عفونی کنید. کودک خود رو پا برهنه
به داخل توالت ببرید تا با کف پا محیط را لمس کند و همین طور باید با
دستانش تمام قسمتهای توالت را لمس کند تا شناخت کافی به دست آورد. چون
تصویر سازی کودک شما از طریق حسهای لامسه و شنوایی و غیره است نه حس
بینایی. پس بعد از این شناخت است که ترس کودکتان کم کم از بین می رود.
بدون این شناخت شما او را به طور ناگهانی وارد محیط نا شناخته ای میکنید
که باعث وحشت او می شود. .
3- داشتن حریم شخصی رو به او بیاموزید. اینکه کسی نباید بدن او را برهنه
ببیند و در همان توالت لباسش رو تنش کنید. بعد از اینکه تمام مراحل توالت
رفتن رو یاد گرفت ,به او بیاموزید که بدون اینکه لباسش رو به طور کامل از
تن خارج کند ,به توالت برود.
4- اگر کودکتان به مهد کودک یا مدرسه میرود و از نظر توالت رفتن مستقل
است ,از شلوارهایی برای او استفاده کنید که باز و بسته کردن دکمه و زیپ
آن راحت بوده و تنگ نباشد.
5- به کودکان بزرگتر نحوه ی استفاده از وسایلی را که در توالت وجود دارد
آموزش دهید.
6- سنگ توالت رو بزرگ انتخاب کنید و حتماً در دستشویی سیفون وجود داشته
باشد. رنگ سنگ بهتر است روشن باشد تا کودکان کم بینا راحت تر از آن
استفاده کنند.
7- به کودکان بزرگتر بیاموزید همین که روی سنگ نشستند ,شیر آب رو باز
کرده و بعد از تمام شدن کارشان آن را ببندند تا از تمیز بودن سنگ اطمینان
داشته باشند. در ضمن صحیح قرار دادن پا روی سنگ رو به کودکتان بیاموزید.
8- بعد از آموزش کودکتان در هر مرحله ,موفقیتهای حتی کوچک او را تشویق
کنید تا اطمینان بیشتری به خود پیدا کند.
9- وقتی کودک خردسال برای اولین بار روی سنگ نشست ,چون هنوز میترسد ,در مرحله ی اول خود شما کنارش روی دو پا بنشینید و آرام بازویش را بگیرید. بعد از چند بار که ترسش کمتر شد فقط کنارش بنشینید و نیازی نیست که بازویش را بگیرید. در مرحله ی بعدی فقط در دستشویی بایستید و پس از چند بار دیگر که باز هم بیشتر عادت کرد ,دیگر نیازی نیست که در توالت باشید. بیرون باشید و از او بخواهید اگر نیاز به کمک داشت شما را صدا بزند. بعد از هر کدام از این مراحل تشویقهای کلامی و غیر کلامی را فراموش نکنید. همین طور برای آرامش بیشتر کودک خود میتوانید این آموزشها را با پخش آهنگی ملایم از یک عروسک صدا دار همراه کنید تا کودک ارتباط بهتری با این محیط بر قرار کند.
بعضی از والدین میگند که ما وقتی به مهمونی میریم بچمون یا دستشویی نمیره یا اگر مجبور شد بره همش نگرانه و از ما می خواد که بعد از اون به
دستشویی بریم و از تمیز بودنش مطمئن بشیم. پس با آموزش صحیح به ابتدا
والدین و در نتیجه ی اون به بچه ها میتونیم تا حدود زیادی ترسشون رو در
این مورد کم کنیم . حالا دوست دارم از نظرات و نکاتی که به ذهن من نرسیده
و شما ازش آگاهی دارید ,استفاده کنم. ممنون میشم. اگه باز نکته ای به ذهنم
رسید توی کامنتها توضیح میدم.
با تشکر.
۵۲ دیدگاه دربارهٔ «آموزش والدین کودکان نابینا جلسه اول، نکاتی پیرامون توالت رفتن کودکان نابینا.»
سلام و درود. آفرین! مطلب بسیار خوب و کاربردی بود.
باور کنید حتی خود من که بیشتر از ۴۰ سال دارم در خصوص این تمیزی توالت مشکل دارم و همین باعث می‌شود که بسیار آب بریزم و از اتفاق همیشه جزو مناسب سازی‌های سرویس‌های بهداشتی وجود فلاش تانک‌ها را هم ذکر میکنم، ولی متاسفانه در ایران یا فلاش تانک استفاده نمی‌کنند و از شیرهای ضربه‌ای استفاده می‌کنند که آنها هم به دلیل کم بودن فشار آب در شهرهای ایران کارآیی چندانی ندارد، و اگر هم فلاش تانکی وجود داشته باشد معمولا خراب است!
دست شما درد نکند و خواهشمندم به این موارد تابو بیشتر بپردازید.
سپاس
سلام بر آقای صابری. از لطف شما سپاسگزارم. بله شما درست می فرمایید. اون شیرهای ضربه ای خیلی کارایی ندارند. در پاسخهای بعدی عمو چشمه خیلی خوب و کامل توضیح دادند که اگر با چنین مشکلاتی مواجه شدیم ,چه باید کرد. مرسی از حضورتون .
سلام.
عجب پستی!
از اون پستا که ما خیلی دوست داریم بیشتر اینجا منتشر بشه.
یکی از بهترین پستهایی بود که این اواخر خوندم.
یه چیزی بگم یواش بخندینااااا!
من بچه که بودم از صدای فلاشتانک میترسیدم خخخ.
خب صداش بلند بود.
خخخ.
مرسی از پست عالیتون.
موفق باشید.
سلام بر آقا شهروز گرامی.
شما لطف دارید. بله بعضی از بچه های کوچولوی نابینا از صدای سیفون می ترسند. یک مهمون کوچولوی نابینا داشتیم که وقتی میخواست از توالت بیرون بیاد ,اول در رو باز می کرد بعد سیفون رو می کشید و بدو بدو از توالت می پرید بیرون. البته حالا که بزرگ شده این ترسش از بین رفته. سلامت و شاد باشید.
با عرض سلام و تشکر از آقای ولیزاده نازنینوفکر میکنم که بودن شما در محله از ضروریات است و بسیار خرسندم که هستید.
سلام آقا سعید
من یک خانم هستم.
مرسی که هستید.
سلام
ممنون از اطلاعات و تجربه هایی که در اختیار ما قرار دادین
دقیقا یک ساعتی هست که ذهنم رو درگیر شهرک اندیشه کردم
این مسایل جدا از کودکان مشکلات بعضی از بزرگترها هم هست مثلا خودم
این مهارت ها رو زمانی که کودک حس درک مطلب داشته باشه باید بهش آموزش داده بشه اول اینکه توی تاریکخونه از دمپایی جلو بسته استفاده نشه بهتره هم بخاطر اینکه خیس میشه عرق میکنه و سر میخورن و هم اینکه نمیشه تعادل کرد
سرویس ها رو دو دسته تقسیم کنیم یکی منازل دومی که سرویس های عمومی مثل پارک ها یا جاهای دیگه که در سرویس های عمومی باید توجه کنیم که صورتمون از دیوار باید فاصله داشته باشه هنگام پیدا کردن سنگ توالت بخاطر اینکه بعضی از سرویس ها یه حالت چوب لباسی میشه گفت دارن که لباس یا کت آویزون کنن که چندی پیش بالای ابروی یکی از دوستان ترکید بخاطر بی احتیاطی که فکرشو نمیکرد چوب لباسی تا این حد پایین و جلو باشه
برای یاد دادن اول میشه گفت که هشتاد درصد سنگ توالت ها پشت سر خود در توالت هست و هنگام وارد شدن اگر در سمت راست بود دست راست و اگر سمت چپ بود دست چپ رو به دیوار میگیریم حالت چهار انگشتی بعد با کفش یا دمپایی با کف پا کف سرویس رو لمس میکنیم و به سمت جلو که کنج باشه حرکت میکنیم
که بیشتر پشت سر سرویس هست که باید رو به در نشست که اگر این حالت نبود به سمت مخالف آهسته قدم بر میداریم و با پا کف رو لمس میکنیم که اکثر سنگ توالت ها چند تا خط های گود شده دارن برجسته هستن که جای پا هست که اینجوری آدم میتونه سنگ رو پیدا کنه
که بعد از اتمام کار حد اقل دو تا آفتابه آب بریزن اگر سیفون وجود نداشت و برای شستن دست ها هم میشه گفت بازم اکثر دستشویی ها که باید دست ها رو بشوریم میشه گفت دقیقا روبروی سنگ توالت بوده و اگه نبود چپ یا راست بگردن اوکی میشه که مایع دستشویی هم بیشتر سمت راست میزارن
ولی بنظرم اگه کودکان بدون دمپایی سرویس برن مشکل حساسیت پوستی پیدا میکنن و یه وقتایی هست که همیشه نمیشه گفت نظافت کامل داشته باشه سرویس و بخاطر همین اگه از همون کودکی یاد بگیرن که با دمپایی برن بهتره مخصوصا بخاطر اینکه دچار مریضی نشن
شرمنده کار به جاهای باریک کشید ولی بنظرم از نون شب هم واجب تره اینجور آموزش ها
در پناه حق
آقای خسروی سلام.
از اینکه اطلاعات و تجاربتون رو در اختیار من و دوستان قرار دادید تشکر میکنم.
در مورد نکته یه ۲ که توی پست بود ,من نگفتم که بچه ها همیشه پا برهنه به توالت برن. بلکه این رفتار مربوط به وقتی هست که والدین برای اولین بار کودک نابیناشون رو به توالت می برند و میخوان او رو با این محیط تازه آشنا کنند و تا قبل از اون کودک از این کار ترس داشته. بعد که آشنا شد ,حتماً دمپایی هم می پوشه. مرسی از حضورتون
سلام بر خانم رضوان ولی زاده محترم.
در مورد آموزشهای اینچنینی بسیار خوشحالم که این مباحث رو توی محله داشته باشیم.
درباره کثیف موندن سرویس بهداشتی هم میخواستم تجربه خودم رو با عرض معذرت اینجا مطرح کنم که فکر میکنم کارساز باشه.
ببینید بعد از تمام شدن کار در دستشویی و بخصوص زمانی که دفع از طریق روده داریم یه نابینا معمولا با باز کردن شلنگ آب و گرفتن اون توی لگن توالت میتونه با صدای آب چاهک لگن و همچنین محل قرار گرفتن مدفوع رو از هم تشخیص بده و با فشار متعادل آب مدفوع رو به طرف چاهک هدایت کنه تا دیگه فقط صدای چاهک رو با آب تشخیص بده.
این روش تا حدود ۹۸ درصد جواب میده و معمولا موفقیت آمیز هستش.
البته شرمنده که با این صراحت این موضوع رو شرح دادم چون چاره ای نبود و باید این حرفای ناگفته بصورت مستقیم گفته بشه تا نتیجه مطلوب باشه.
در مورد ترس شهروز از صدای فلش تانک هم باید بهش تجربه ی پمپ آب در شهر نور رو یادآوری کنم و بگم که تو سابقه درخشانی در مورد اینجور ترسها داری.
در پایان باز هم از مطرح شدن این مبحث بسیار تشکر میکنم.
سلام عمو جان
از محبتتون سپاسگزارم. خیلی خوب و کامل این روش رو توضیح دادید.
می دونید من همیشه اعتقاد دارم آموزش و علم تعارف بر نمی داره. تا وقتی در مورد خیلی چیزها صحبت نشه ,تغیری هم به وجود نمیاد.
همیشه تو کارم دوست داشتم با خانواده ها رک و راحت حرف بزنم.
از همکاریتون برای این پست کمال تشکر رو دارم.
هاهاها… عمو چشمه من کشده اون ۹۸ درصدت هستم خخخخ. میشه در مورد اون دو درصد باقی مانده توضیح بدهی؟ هاهاهاهاها…..
ولی بعد از شوخی، خود من تجربه‌ای که دارم این است که قبل از آنکه بخواهم اقدام به در آوردن شلوار بکنم پایین پاچه شلوارم را چند تا به بالا می‌زنم و بعد روی سنگ سرویس می‌نشینم و این باعث می‌شود که هیچوقت شلوار در اثر پایین کشیدن به زمین نمالد و آب هم به آن نپاشد. من هم شرمنده که به صراحت توضیح دادم. و باز هم تشکر از این پست عالی و تجربه عمو چشمه!
سلام به خانم ولی زاده
با تشکر از آموزش بهداشتی که برامون گذاشتین نکته ای که به ذهن من میرسه این هست که چون سرویس های مدارس اغلب بزرگ هستن صدا در اونها اکو میشه و کمی ترسناکه و به نظر من حتما باید حداقل یک بار ، قبل از شروع مدارس ،کودک با حضور مادر با محیط سرویس بهداشتی مدرسه آشنا بشه . درست نشستن هم خیلی مهمه یعنی اینکه درست وسط سنگ توالت بشینه تا هیچ ذره ای روی کفش یا پاها نریزه. اگه مورد دیگه ای به ذهنم رسید میام می نویسم . باز هم تشکر
سلام بر مادر مهربون و مسئولیت پذیر بزرگمهر عزیز
خانم من به شما به خاطر این پیگیری و مسئولیت پذیری تبریک میگم و از صمیم قلب آرزو می کنم مادرهایی با خصوصیات شما زیاد بشن. میدونید بخشی از مطالبی رو که نوشتم تجاربم تو مدرسه بوده.
بچه ای که مادر لباس تنگ تنش کرده و تو حیاط راه میره و نمیتونه با این وضعیت دستشویی بره ,یا بچه ای که والدین بهش یاد ندادند نباید تو مدرسه شلوارش رو کامل در بیاره و بره دستشویی ,و بچه هایی که بدون توجه از توالت خارج میشند. اینها و خیلی مسائل دیگه میطلبه که ما مشاورها و معلمهای نابینایی که تو مدارس هستیم ,تلاش بیشتری برای کمتر شدن این مشکلات و آگاهی دادن به خانواده ها داشته باشیم.
مادرهای نازنینی مثل شما هم میتونند به بقیه ی خانواده ها کمک زیادی کنند تا آگاهیشون بیشتر بشه.
ممنون از حضورتون.
سلام
پست جالبی بود ممنون
درود بر خانم کاظمیان نازنین
شما لطف دارید مهربان
شاد و پیروز باشید
سلام
واقعا یکی از بهترین پستهای این چند روز اخیر هست این پست
ممنونم رضوان جان امیدوارم بیشتر از این پستها تو این محله ببینیم
راستی اولین پستت رو هم بهت تبریک میگم با خوب پستی شروع کردی مفید و کاربردی
درود بر پری سیمای دوست داشتنی
ممنون خانم. مرسی که هستی
درود بر شما خانم ولیزاده ی گرامی
من و ۵ نفر دیگر این پست رو پسندیدیم!
پستتون خیلی عالی بود. سپاسگزارم خیلی زیاد
درود بر آقا سعید عزیز
از لطفتون سپاسگزارم
شاد باشید
خوبه. هرچی بیشتر از این پستها اینجا میبینم، بیشتر به این نتیجه میرسم که این محله، بدون هم‌محلی ها، ی کلبه خرابه هم نخواهد بود.
ممنون سرکار ولیزاده! عالی بود. عالی!
درود بر آقای مدیر که حسابی دانش آموزان نابینا رو دوست داره و من به خاطر این خصوصیتش تحسینش می کنم
موفق باشید و از توجهتون سپاسگزارم
سلام. من فقط برای تشکر اومدم.
خیلی لازم بود پست شما.
بیشتر از این مطالب بذارید.
سلام بر آقای آگاهی
چشم
مرسی از اینکه نظرتون رو بیان کردید
سلامت و شاد باشید
سلاااام بر رضوان جون دختر نکته بینم . الان شناس نومتو خوندم و فهمیدم همکار هستیم در ضمن مشاوره هم خوندی .
اولش بگم پستتو لایک میکنم ولی نظری ندارم . چون واقعا با نبین کوچولوها و حتی بزرگاش هم در ارتباط نیستم .
ی سوال دارم به سرم زده که برم تقاضا بدم و در مدرسه ی نبین های دبیرستانی و راهنمایی تدریس کنم .
به نظرت اگه اداره موافقت کنه ،میتونم موفق باشم ؟؟آیا ی ببین میتونه روحیات دخترای نوجوون نبینو درک کنه و باهاشون ارتباط برقرار کنه ؟؟
حس میکنم باید کوله بارمو از مدارس ببینی جمع کنم و به شهر نبینها هجرت کنم ،اینجوری دیگه لازم نیست برای خودم در کوچه پس کوچه های مجازی نبینها بچرخم .
سلام بر رعد دوست داشتنی
از محبتتون سپاسگزارم
برای من باعث افتخار که همکار هستیم
رعد جونم خیلی از همکارها تو مدارس نابینایان بینا هستند و فقط چند تا همکار نابینا تو مدرسه هست. مثلاً تو مدرسه ی ما من و یک نفر دیگه
در مورد تونستن یا نتونستن باید بگم که بستگی به خصوصیات شخصیتی,افکار ,احساسات, تواناییها و خیلی چیزهای خود فرد بینا داره که بتونه معلم کار آمدی برای نابیناها باشه یا نه. همین طور فلسفه ی زندگی این شخص هم خیلی مهم است.
من دیدم بعضی ها که اهلش نبودن,اومدن و رفتن. اما یک عده دیگه موندن اونم چه موندنی,مفید و با پشتکار بالا به هر حال هر جا که باشی برات آرزوی سلامتی دارم
همین جا هم که هستی باعث دلگرمی
شاد باشی
رضوان جووون لازم نیست خط بریل یاد بگیرم ؟؟
آهان توانایی خاصی ندارم . ولی ارتباطم با دخملای نوجووون خدارو شکر عالیه .
آهان از کامپیوتر هم هیچی بلد نیستم و نمیخوام یاد بگیرم . چون دوسش ندارم .
عزیزم با خودم میگم خب اگه پای تخته چیزی ننویسم چطور درس بدم ؟؟خب آموزش با حرف زدن تنهایی که سخته .
ولی میدونم که اگه بینشون باشم کلی فکر و راه حل به سرم میزنه ،چون من رععععد خلاقم و از خودشون کمک میگیرم . خخخ اعتماد به عرشم در زمینه ی تدریس بالاس هاهاها
خط بریل رو که باید یاد بگیرید اما تفاوتش با بریل خوندن نابیناها این هست که بیناها این خط رو با چشم می خونند
اینکه معلم نابیناها خلاقیت داشته باشه خیلی عالیه. ما یک معلم ورزش داریم که به خاطر پر شدن ساعت کاریش بهش درس کار و فن آوری هم داده بودند. با وجودی که رشتش نابینا نبود,اینقدر قشنگ به بچه ها خیاطی یاد داده بود که هیچ وقت همکارهایی که رشتشون آموزش نابینا بود این کار رو نکرده بودند.
اگر کسی واقعاً این هدف رو با اندیشه انتخاب کرده باشه,با مسائل دیگش هم کنار میاد
بعضی دبیرها هم خیلی نیاز نیست که کامپیوتر بلد باشند.
ممنون که هستی عزیزم
سلام به رضوان خانم عزیز
واقعا پست زیبا و مورد نیازی بود که جاش توی محله خالی مونده بود که پر شد خدا رو شکر
من بابت این پست ازتون تشکر میکنم و اینم بگم بیشتر منتظر پستهای این چنینی شما هستیم
سلام زینب خانم گل
چشم عزیزم
موفق باشی
سلام بر بانوی تک و موفق, عالیه,
ههه یه خاطره, رفته بودیم جمکران شب جمعه, یه دوست نیمه بینایی دارم ازش خواستم بگه چطوری باید بشینم, چون بالاخره عمومی بود نمیخواستم دست بزنم به دیوارهاش, یه دفعه با دو تا انگشت زدم به دیوار دیدم به شلنگ نخورد, دوباره چند سانتی اونورترش زدم هیچی پیدا نکردم سه باره … خلاصه که فهمیدم برعکس نشستم, اینقدر خندیدیم,
منم از صدای سیفون هنوز میترسم, یه بار هم رفته بودیم مرقد مام در رو که میبستیم سیفون به کار میفتاد, من که نرفتم, رفتم تو یه دستشویی دیگش که متفاوت بود,
راستی برای نشستن میشه اول شلنگ رو زد به دیواره های سنگ توالت تا حدودشو بفهمیم, بعد هم با آب شلنگ رو میشوریم, برای اطمینان از تمیزی یه جارویی هست مخصوص, بیشتر تو خونه ها دیدم میتونیم شلنگ رو به یه دست و جارو رو به یه دست دیگه بگیریم و بکشیم به دور تا دور توالت راه خیلی عالی هست
نه! استفاده از آن جاروها خوب نیست به این دلیل که ممکن است بخشی از مدفوع بین شانه‌های بُرُس بماند بعد وقتی آن را به کنار دستشویی می‌گذاریم تازه بیرون را هم کثیف کند. برای پیدا کردن محدوده توالت هم سعی کنید با نوک پا که همیشه توی کفش یا دمپایی است محدوده را حدس بزنید! بهتر از زدن سر شلنگ آب است.
برای تشخیص جهت نشستن هم معمولا توالت‌ها به فلاش تانک یا شیرهای ضربه‌ای مجهز هستند، که معمولا در پشت سر قرار می‌گیرند، بنابراین ابتدا لوله این فلاش تانک‌ها یا شیرهای ضربه‌ای را پیدا کنید و سپس پشت به آنها بایستید و روی سنگ بنشینید. مگر آنکه با مورد استثنایی روبه رو شویم که می‌شود جزو همان دو درصد استثنایی که عمو چشمه گفت هاهاها….
درود بر زهره خانم نازنین
خخخخخ جالب بود
من این برس های دسته بلند رو تو خونه فقط برای شستن داخل کاسه توالت استفاده می کنم
از حضورت ممنونم عزیزم
عدسی فقط همینو کم داشتیم! جایی دیگه نگیا! تصور کن یک همچین چیزی باب بشه! بعد هروقت یک نابینا از دستشویی بیرون میاد همه یک جوری نگاهش می‌کنند که انگار تا مچش را کرده اون تو! بسه دیگه ادامه ندهم بهتره!!!!!!!!
شلالالاااااا،م،ی،که،خوبی رضوان جووونم،اولین پستتو بهت تبریک میگم،میسی نانازم،بسیااار پست مفیدی هست واسه والدین نابینا،و همچنین کودکان نابینا،ایوووول گیگیلی جونم با مبحث فوق العاده ای کارتو شروع کردی،بوس بوووس بووووٱووووٱوووس،خدافسی
سلام ملیسا جان
شما لطف داری عزیزم
مرسی خانم که هستی
شاد باشی
سلامی دوباره به سرکار خانم ولی زاده
بله شما درست میفرمایید من متوجه نشدم که اونجا به بار اول فقط اشاره شد معذرت
و اما برای پیدا کردن سوراخ چاه که باید به چه سمت بشینیم اینکه وقتی که سنگ توالت رو پیدا کردیم حدود نیم متر یا یک متر از زمین همون دور سنگ شیلنگ آب هست که باید دست بکشیم با پشت دست که پیدا کنیم شیلنگ کجاست وقتی که پیدا شد معلومه که باید به سمت شیلنگ یا شیر دستشویی نشست اونجور میشه فهمید که کدوم وری نشست یعنی هنگام نشستن روی ما یا صورت ما سمت شیلنگ باشه نه پشت سر ما به شیلنگ
بعد عمو چشمه کامنتت لاک حالا اومدیم یکی مثل ما نشونش چپول بود یعنی شرق وو بگیره جنوب غرب رو شلیک کنه بعد تکلیف چیه یا اینکه کسی بجز مشکل بینایی مشکل شنوایی هم داشته باشه اونجوری نمیتونه متوجه بشه که تالاپی کی شوت شده توی سوراخ چاه هههه
ولی جدا از شوخی عمو بعد از اتمام کار و نشونه گیری بهتره که حدود یکی دو دقیقه شیلنگ رو اطراف سوراخ چاه بگیریم و نظافت رو کامل کنیم زمان بینایی افراد بینا این مسیله رو هم رعایت نمیکردن برای محکم کاری بهتره این کار که کلی تمیز بشه و رد پا نمونه
عمو عدسی کلمه مقدس حرمت داره جاش توی کامنت تو نیست و اون کارت هم واسه نظافت باعث میشه بینا ها وصله ناجور به نابینا ها بزنن
در پناه حق
خواهش می کنم آقا فرامرز
خیلی خوب توضیح دادید
از همکاری صمیمانتون متشکرم
درود بر خانم ولی زاده ی گرامی. تشکر میکنم از پست مفید و کاربردی شما. این مسئله به قدری مهم است که یکی دو تا از کنفرانسهای محله به آن اختصاص داشت.
این یکی از دغدغه های مهم ماست. من در این خصوص با غرولندهایی مواجه شده ام تا جایی که به یک تشویش و استرس برام تبدیل شده بویژه اگه در جاهای عمومی از سرویس بهداشتی استفاده کنم یا در جایی مهمانی باشم. همش نگرانم که مبادا……. مبادا قضاوت بد دربارهم بکنند. مشکل اصلی هم در نحوه ی نشستن است یعنی تشخیص وسط سنگ مهم است چون ممکن است آدم ناخواسته به سمت چپ یا راست گرایش پیدا کند. من مدتهاست که با کنار گذاشتن وسواس و حساسیت به هر سرویسی که میرم با سر انگشتانم خودم رو با سنگ میسنجم و چک میکنم که مبادا متمایل به چپ یا راست باشم. خلاصه این هم یکی از دغدغه های روزمره و روزانه ی ماست مثل بسیاری از دغدغه ها و تشویشها و استرسهای دیگر.
به هر حال بازم ممنونم که فتح باب کردید و به نوعی تابو شکنی اقدام کردید.
پیروز و موفق باشید سرکار خانم ولی زاده ی گرامی.
درود بر عمو حسین گرامی
بخشی از مشکل هم به خاطر وجود سنگهای کوچیکه. اگه سنگ بزرگ باشه,تنظیم بدن هم راحت تر انجام میشه
به هر حال زندگی ما یکسری نگرانیهای اجتناب ناپذیری داره عمو
ممنون از لطفتون
سلام به سرکار خانوم ولیزاده.
از پست بسیار بسیار خوبتون متشکرم. کاش همه بتونیم از اینجور پست های خوب خوب بزنیم تا از تجربیات دوستان هم استفاده کنیم و یاد بگیریم اونایی را که بلد نیستیم.
سلام علی آقا
بله. من که خودم تو این پست از پاسخهای دوستان خیلی استفاده کردم.
شاد و سر بلند باشید
درود بر آقای عدسی
ببخشید اما این راهکار درستی نیست
از مشارکتتون سپاسگزارم
درود بر رضوان عزیز! پست بسیاااااااار بسیاااااااااار آموزنده ای بود خیلی ممنونم خانم گل و دوست داشتنی!
سلام بر فرشته ی محله
لطف داری عزیزم
سلامت و پیروز باشی خانم
درود! میتونید جدی نگیرید، هرکی هرچی با عقلش جور نیست جدی نگیره و هرکی مثل منه با خنده و تجربه جدی بگیره! راستی بهتر نیست بجای گفتن کاسه گفته شود سنگ؟!
سلام. آفرین به شما به این میگن یه پست درست و حسابی و مفید. امیدوارم اینجور پستها روز به روز بیشتر بشه و من هم بتونم قدمی در این راستا بردارم.
با سلام وعرض پوزش فراوان از سرکار خانم ولیزاده بی توجهی مرا بر من ببخشید.
سلام بر یکی از ما
از لطفتون ممنونم
خوشحال می شم همکاریتون رو داشته باشم
سلام خانم ولیزاده گرامی. بابت پست مفیدتون ممنونم. اما یک نکته به ذهنم رسید اونم این که ما همیشه باید مصرف آب رو هم در نظر بگیریم و بهتره که از همون کودکی به بچه ها یاد بدیم که در مصرف آب صرفه جویی کنند. با توجه به این نکته بهشون یاد بدیم که بدون مصرف زیاد آب نظافت رو رعایت کنند
سلام بر خانم خواجه ی نازنین
از لطفتون سپاسگزارم.
سلام.
واقعا خوشحالم که افرادی چون شما تو این سایت هستند و بر مطالبی اینقدر مهم برای نابیناها شناخت دارند و در‌موردش صحبت می‌کنند. این مسئله به ظاهر پیش پا افتاده اون‌قدر برای یه نابینا مهمه که شاید اگر آموزش نبینه، هیچوقت کامل براش رفع نشه.
دست گل‌تون درد نکنه!
سلام سمانه جان
آموزش دیدن و صحبت در مورد مسائل مختلفی که هر کدوم از ما تجربه کردیم و استفاده از تجربه ی دیگران می تونه برای هر کدوم از ما کلی فایده داشته باشه
شاد و موفق باشید