درود درود صدتا درود هزار و یکصدتا درود
من دوباره برگشتم بعد از مدتها با یه خبر از خودم
تو این مدتی که نبودم درگیر ماجرای خواسته گاری و عقد و جشن و اینجور چیزا بودم که بالاخره خدا خواست و روز عید فطر با هر سختیهایی که پشت سر گذاشتم و گذاشتیم ما دو نفر بالاخره به هم رسیدیم اما دلیل اینکه الآن این پست رو زدم صرفا به این دلیل بود که ما همش سیار بودیم انگار همه منتظر آستین بالا زدن من بودند آخه هر هفته ای یکی از پسرا یا دخترای فامیل یا آشناها رفت خونه بخت هست نمیدونم چیه خلاصه تو کوچه اش رفتند دیگه ما خونشونو ندیدیمتا امروز و به دلیل دور بودن از اینترنت لبتاب و کلا دنیای تکنولوژی این سعادت رو از دست دادم که در خدمت هم محله ایهای عزیز باشم
این رو گفتم که در نتیجه برسم به این نکات که دوستان بدون هیچ اغراقی سر سفره عقد واسه افرادی که نامشون در ذهنم معلوم بود و چه افرادی که مجهول بودند اما عضو این محله بودند دعا کردم امیدوارم که تک تک دوستان به چیز، موقعیت یا فرد خاصی که میخوان برسن به یاری خدا
و نکته بعدی اینه که درسته زندگی سخته مخصوصا وقتی مسئولیت دو نفر به عهده ات باشه اما کافیه عشق فراوون بین بین دو نفر باشه همین بهترین دلیل واسه پشت سر گذاشتن تمام مشکلات به همراه هم دیگه هست اینی که من دارم میگم به خاطر اینه که من پنج ساله که حدودا این دختر رو یه طرفه بدون اینکه بدونه دوستش دارم اما حالا واقعا دو طرفه همو شدیدا دوست داریم و به دعای شما دوستان ایشالا همه زندگیها با مهربونی و با عشق و محبت باشه
مرسی از اینکه حوصله به خرج دادید و این پست را هم مطالعه کردید سپاس از همه ی دوستان بدرود