رفتی و همچنان به خیال من اندَری,  گویی که در برابر چشمم مصوری.
رفتی و رفت جان و دلم از برای تو  خالی است در دو دیده ام ای عزیز جای تو.
این بار دست نامهربان تقدیر چنگ بر بوته دل ما زد و گلی خوش رنگو بو از آن چید و گریخت و ما ماندیم و درد جانسوز فراغ.
با عرض سلام و ادب خدمت همه هم محله ای های عزیز. حدودا 16 ماهه که از حضورم تو محله میگذره در این مدت من هم از شادی دوستانم شاد بودم و از غمشون غمناک. پس از این رخداد ناگوار که برای من و خونواده ام اتفاق افتاد, دوستان زیادی از طرق مختلف تماس گرفتن و ابراز لطف و همدردی کردن. امروز هم که دو روز از مراسم سومین روز درگذشت اون مرحومه میگذره و فرصت کردم سری به محله بزنم, دیدن پست تسلیت که دوستان خوبم در کادر مدیریتی محله زحمتش رو کشیده بودن و کامنتهای سرشار از محبت و بزرگواری دوستانم موجب خشنودی و تسلای خاطر من و خونواده شد.
بچه ها از وقتی که خودمو شناختم خواهر بزرگم راضیه برای من و 4 خواهر و برادر دیگرم هم خواهر بود و هم مادر و واقعا مثل یه مادر, دلسوز و غمخوار مون بود و دست حمایتگر و هدایتگرش همواره پشتیبان ما بود. او همواره در هیبت یک زن چون شیرمردی به جنگ مشکلات میرفت و در برابر امواج سخت و شکننده مشکلات و ناملایمات زندگی همچون کوهی استوار, مقاوم و تسلیم ناپذیر بود. اما در برابر سفیر مرگ چاره ای جز تسلیم نیست. اون مرحومه با داشتن همسر و 4 فرزند دختر که همه اونها رو هم روانه خانه بخت کرده بود, پس از مبارزه ای طولانی و جانفرسا با بیماری دیابت که حدودا 9 سال طول کشید, شامگاه روز دو شنبه 9 شهریور ماه در سن 52 سالگی دعوت حق رو لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن,  من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود.
در اینجا لازم میدونم از بذل عنایت دوستان خوبم در کادر مدیریتی محله که پست تسلیت  رو با عنوان پستچی زدن, و همچنین تک تک دوستان خوبم که ذیل اون پست با کامنتهای سرشار از محبت و بزرگواری شون من رو شرمنده کردن, صمیمانه و خاضعانه تقدیر و تشکر کنم. هادی ضیاییفر عزیز, مهندس علی اکبر حاتمی نازنین, پریسای گرامی, اشکان بزرگوار, عمو چشمه دوست داشتنی, شهروز عزیز که تو زدن این اولین پستم کمکم کرد, عدسی گرانقدر و مهمان نواز که برای مادر تازه درگذشتهشون آرزوی غفران الاهی میکنم, سرکار خانم فرشته حسینی بزرگوار, معصوم خانم همدل و همراه خوب بچه های محله, سامان اجرت دست, امیر سرمدی نازنین, محمد شمسیپور هم استانی خوبم, عمو حسین گرانقدر که حضورشون باعث افتخار ما در محله است, ملیسای مهربان, رعد بارانی عزیز دیگر همدل و همراه بچه ها, سیتای محترم که نمیدونم خانم هستن یا آقا, آقا وحید گل, سرکار خانم مریم شیبانی بزرگوار, طاهای عزیز که چندین بار هم از طریق تماس تلفنی ابراز لطف و همدردی کردن, تبسم خانم نو عروس محله که انشاالاه سپید بخت بشن, رحیم هاشمی گرامی, پریسیمای مهربان, حسین آگاهی علیرضا و عباس این 3 دوست نازنین و بزرگوار, مجتبی ی اخخادمی عزیز و دوست داشتنی که این فضا رو برای آشنایی و دور همیهای بچه ها فراهم کردن, سرکار نازنین خانم, ترانه خانم دیگر همدل و دوست خوب بچه ها, گوشهنشین, سرکار خانم کاظمیان مهربان و مهماندوست که در پایان اردوی نجفآباد پذیرای ما شدن و کلی شرمنده مون کردن, آریای عزیزم, مهدی ترخانه گرامی, سارا خانم, و بانوی محترم محله. از درگاه خداوند منان برای اموات و درگذشتگان همه این عزیزان غفران الاهی و آرامش ابدی مسالت میکنم. امیدوارم بتونم گوشه ای از بزرگواریهای این عزیزان رو در خوشیهاشون جبران کنم.سبز باشید.