سلام مهدی عزیز. خوش اومدی. بابا ایول، شما استاد مایی، ما شاگردتیم، بهتره از درس ۰ دانلود کنی و خوب بگوشی، ضمنا من شنیدم تو پایه یک داشتی و راننده اتوبوس بودی، این محشره، من بسیار به رانندگی علاقه مندم، یه جوراییم رانندگی کردم، خیلی دوست دارم تو این زمینه تو استاد من باشی و من شاگردت. البته من با یه پاترل ۴ در شروع به یادگیری رانندگی کردم، خلاصش اینه که من پشت رل میشستم و یه بینام کنارم، من با فرمون هیچ کاری نداشتم، گاز، ترمز، کلاچ و دنده کنترلش کاملا با من بود و فرمون دست بینای بغل دستم، من حرکت می کردم و اگه تو مسیر پیچی، دست اندازی یا چیزی بود اون به من می گفت، مثلا اگه من دنده ۳ در حال حرکت بودم اون می گفت صد متر دیگه می پیچیم به راست، دیگه کم کردن سرعت و معکوس به موقع کار من بود، من خیلی تو این کار تمرین کردم، البته تو جاهای خلوت، الآن کاملا به پدالها و دنده مسلطم طوری که تا اون بینا حرفی بزنه من عمل کردم، در حقیقت من به جای دست و پای اون و اون به جای چشم من عمل می کنه، حتی با یه جانباز قطع نخاع هم آزمایش کردم و باهم رانندگی کردیم که صحنه کاملا واقعی باشه، اون به جای چشم من و من به جای دست و پاهای اون، حتی با تراکتورم امتحان کردم، پشت مینیبوسم نشستم ولی پیش نیومده که با اتوبوس امتحان کنم البته جای دنده هاشو بلدم، یه بارم یه اتوبوس ناسیونالو با شوهر عمه ام یه صد متری بردم ولی بهم نچسبید. خلاصه یه جورایی خواستم کنجکاویمو ارضا کنم وگرنه رانندگی بی فرمونو نمیشه اسمشو گذاشت رانندگی ولی طوری دیگه ای برای نابینا امکان پذیر نیست. بازم ممنون. بای.