ضمن درود فراوان و عرض ادب! خب من دوباره اومدم تا کمی تا قسمتی براتون حرف بزنم،خب به نظر شما چی میشه که انسان مغرور میشه؟ آیا باید کسی به من بگوید تو خیلی مغروری؟ یا من به کارهایی که انجام میدهم کمی بنگرم و خودم را بشناسم و متوجه شوم که مغرور هستم؟ من بعضی از شبها موقع خواب کارهای روزم را مرور میکنم و متوجه میشوم که کدامیک از کارهای انجام شده خوب بوده و کدامیک ناپسند و کدامیک از روی غرور بوده است، حالا قضاوت را میگذارم به عهده ی شما که این کار امروز من چی بوده؟ من کمابیش در تنظیمات گوشی های سیمبین به صورت حضوری و تلفنی به نابینایانی که مرا میشناسند کمک میکنم، راستی برایم هم فرقی نمیکنه که او در چه وضعیتی باشد، من همه را دوست دارم و با همه دوست هستم، یکی که چند روز قبل چند ساعتی پیشم آمده بود و کارهایی روی گوشیش انجام داده بودیم: امروز زنگ زد و قرار شد چند دقیقه ای روی گوشی جدیدش کار کنیم و اینترنتش را فعال کنیم، من برای اینکه زودتر کار تمام شود فقط دستور میدادم و او باید بدون چون و چرا کارها را انجام میداد و اگر بین کار کلیدی را بدون گفتن من میزد با اعتراض من رو به رو میشد و من یه تیکه ناجور می انداختم، حالا به این بحث توجه کنید: برو به پیام رسانی و یه پیام خالی به 8008 بفرست. وی پرسید زبان نوشتاری فارسی باشه یا انگلیسی؟—فرقی نداره—8008 را چگونه بنویسم؟—عجب تو چه آدمی هستی که بلد نیستی 8008 را بنویسی؟ خب بنویس 8 دو صفر 8—من امروز کمی حواسم پرته و قاطی کردم—خب هروقت اینطوری هستی به من زنگ نزن—حالا صندوق دریافتو باز کن—حالا صلکت: دوباره صلکت یکی پایین صلکت—بازم صلکت: حالا زبان نوشتاری رو انگلیسی کن تا بنویسیم نوکیا و شروع کردم بگویم—کلید 6 2 بار دوباره کلید 6 3 بار تا آخر که مدل گوشی را در پاسخ پیامک به 8008 بفرستیم و سه بار گفتم کلید سبز را بزن که یک بار بالا و یک بار پایین را زد و بالاخره با پرخاش من مجبور شد سبز را بزنه—حالا پیام جدید را صلکت کن—حالا پیام بعدی را باز کن—حالا 1-2-3-4-را بزن-حالا آبشن-دوباره آبشن-بازم آبشن—حالا بیا بیرون و بزن ستاره 111 ستاره 2 ستاره 3 مربع سبز— توضیح برای خوانندگان مطلب کلید تماس را سبز میگوییم: وی گفت من نمیخواهم بسته ی اینترنتی بخرم و من گفتم بزن نترس بسته نمیخریم—جهتنما را بالا و پایین زد تا ببیند چی نوشته و دوباره تکرار کرد که من نمی خواهم بسته بخرم—جواب دادم: عزیزم بزن بریم بسته نمیخریم و ادامه دادم اگر هزار تومن برای تو آنقدر ارزش داره که حرف من ارزش نداره چرا به من زنگ زدی؟ و او انکار کرد که نه هزار تومن چیزی نیست و حرف تو قبول و سبز را زد و شنید برای فعال سازی کلید 1 و ادامه ی مطلب و دوباره اعتراض کرد و بحث شروع شد و هرچه گفتم 1 را وارد کن وارد نکرد—گفتم: این چه برخوردیه؟ من خیلی ناراحت شدم: بزن این کار تنظیمات است و من کاری به خریدن بسته ندارم: و با جهت نمای بالا و پایین بازی میکرد که گفتم: برو بابا و تلفن را قطع کردم، ساعت 14 و 20 دقیقه به کتابخانه نابینایان رفتم و مشغول دالانک بازی با یکی از به اصطلاح دوستان شدم و ساعت 15 کلاس کامپیوتر شروع شد و من تصمیم گرفتم تا پایان بازی کنم سپس به کلاس بروم: اما دستم به آدمک خودم خورد و از سوراخش بیرون آمد و وقتی در سوراخش قرارش دادم حریفم نپذیرفت و مشغول برگرداندن حدود 5 حرکت به عقب شد که من حرکتها را فراموش کرده بودم و نپذیرفتم و او را برنده خواندم و موقع خارج شدن از کتابخانه متوجه شدم دوست بسته نخر صبحی هم آنجاست، از آنجا خارج شدم و به اتاق مجاور که کلاس کامپیوتر بود رفتم و پس از کلاس دوباره به کتابخانه رفتم و بلند سلام کردم و دو نفر که یکی همان شخص بود جواب دادند: چند دقیقه گذشت و برادرش آمد بردش و نه با من مانند گذشته ها گرم گرفتند و نه خداحافظی کردند، یعنی قطع کردن تلفن اینقدر بد بوده و من واقعا مغرورم؟! من میخواهم به خود شناسی برسم و دیگر مغرور نباشم و محتاجان را اذیت نکنم! با تشکر فراوان!