سلام به تک تک دوستای عزیزم در محله گوش کن. امیدوارم که حالتون خوب خوب خوب باشه و ایام به کام. سال نو رو پیشاپیش بهتون تبریک می گم و امیدوارم امسال سال “رسیدن به آرزوهای قلبی” تک تکتون باشه !

بازم ی حسی شبیه آخر اسفند هر سال. حسی شبیه نو شدن, حسی شبیه گرفتن تصمیمای جدید و بزرگ, حسی شبیه زندگی … که با تولد زمین و پادشاهی خورشید همراهم شده. این احساس , هر سال این موقع ها سراغم میاد. احساس می کنم با این انرژی فوق العاده ای که دارم, می تونم دنیا رو زیر و رو کنم!درست نمی دونم از چی سرچشمه می گیره. شاید ب دلیل طولانی تر شدن روزا باشه و شایدم دلیل خاصی نداشته باشه.

بازم مثل اون گذشته های دور, باورم میشه که آتیش چهارشنبه سوری تمام غم و غصه ها رو دود می کنه و می بره ی جای دور! ی جای متروک که هیچ آدمی توش زندگی نمی کنه. خیلی وقته که دیگه از اون آتیش که از روش می پریدم و فارغ از هر اندوهی به خونه بر می گشتم , خبری نیست!نمی دونم اون صداهای گوش خراشی که تموم کوچه های شهرمو پر کرده , اونا هم غصه های امسالمو ب دست باد خواهند سپرد تا ببردشون اون دور دورا ؟اونجایی که هیشکی توش خونه نداره؟!!!

اما امسال دیگه تصمیمای بزرگ نگرفتم. امسال دیگه قرار نذاشتم که تمام قله های دنیا رو فتح کنم!!!امسال قرار نیست هر کاری که در توان دارم رو انجام بدم تا فردای بهتری داشته باشم. می دونین چیه؟ آخه … اسفند امسال من ب فردا اعتقادی نداره. اسفند امسال من فقط ی حقیقتو آبی تر از هر حقیقتی دریافته و اون حقیقت , فقط و فقط ” امروزه” و فقط امروزه که براش جریان داره. امروزه که از آواز دلنواز و زندگی بخش این پرنده ها که هر صبح و دم غروب تمام وجودمو ب وجد میارن , لذت می برم. امروزه که لبخند زیبای خورشید رو ب زندگیم می بینم. ماه زیبا رو لمس می کنم!و از وجود اونایی که عاشقانه دوستشون دارم , لذت می برم.

فردا دیگه برام ی مفهوم گنگ و یا لااقل اونقدرا که مهم جلوه می کرد , نیست. نه اینکه بی برنامه باشم و بی خیالش بشم . نه !چون می دونم اگه امروزم رو زیبا و درست زندگی کنم فردای من به همون روشنی خواهد بود.

می خوام با هر نفس نسیم در بهار, هر لحظه زیستن رو تجربه کنم. می خوام از هر تغییر کوچکی که در زندگیم ایجاد می کنم یه جشن باشکوه تو وجودم برپا کنم. می خوام … وقتی بارون می باره… با قطره های زلال و سخاوتمندش نهال عشقو در قلبم بکارم. می خوام از بوییدن یک گل خوشبو سرمست بشم. من همه این کارها رو سالهاست که پیشه خودم کردم اما امسال ,اینا میشه اهدافم. امسال اینا میشه زندگیم.

امسال می خوام فقط خودمو زندگی کنم!می خوام بگم من همینم که هستم!می خوام به آفریدگار عشق ظلم نکنم و وجودی که یکپارچه عشق و شوق ب زیستن داره رو به یه انسان غمگین و افسرده بدل نکنم!می خوام هر روز فقط ی جمله, ی صفحه و فقط ی حقیقت رو یاد بگیرم و ازش لذت ببرم و اونو زندگی کنم.

می دونم پاییز با تمام غم ها و زرد شدن برگای تموم درختاش میاد!می دونم این بهارم مثل بهارای دیگه موندگار نیست. اما … امروز بهاره و فردا پاییز!برای فردا و برای پاییز , فردا باید اندیشید!

شاد باشید و دلتون پر از عشق به زیستن!