امروز صبح هم مثل هر روز، وقتی خواستم از آغوشت جدا شوم، انگار میخواهند دنیا را از من بگیرند. وقتی با هر زحمتی تو را عاشقانه بوسیدم و از تو جدا شدم و سر کار رفتم، دلم حسابی برایت تنگ شد. به خصوص وقتی ساعتها گذشت و من به دور از تو و مهربانیهایت به روزمرگی گرفتار شدم. هر چه بیشتر میگذشت بیشتر آرزویت را داشتم. دوست داشتم زودتر به خانه و پیش تو برگردم. میخواستم بار دیگر تو را در آغوش بگیرم. میخواستم بار دیگر نرمی اندام نحیفت را در آغوشم حس کنم. میخواستم وقتی سر بر سینه ی لطیفت میگذارم، از عطر بهشتی بدنت مدهوش شوم. میخواستم وقتی لبهایمان به هم گره میخورد، طعم شیرین عسل را از لبانت به تمام وجودم منتقل کنم.

میخواهم تمام شبهای عمرم را با همآعغوشی با تو به صبح برسانم. خیلی زیباست که تو هر شب عاشقانه خود را به من میسپاری و هیچ اعتراضی از بابت با من بودن نداری. هیچ گلایه و شکایتی از هیچ چیز نداری. بهانه نمیگیری و همیشه مطیع هستی. حتی در عشقبازیها همیشه همان میکنی که من میخواهم و هیچ وقت خلاف میل من نیستی. اگر شاد باشم و تو را سخت بفشارم، حتی ناله هم نمیکنی. اگر غمگین باشم، در کمال بردباری، به درد دلم گوش میدهی و پناهگاه اشکهایم میشوی.

چه قدر عشق تو خالصانه و زیباست. عشقی بدون هیچ چشمداشتی. بدون هیچ توقعی. بدون هیچ هوسی. هرگز به منفعت خودت در با من بودن فکر نکردی. هرگز دروغ نگفتی. هرگز به من خیانت نکردی. هرگز حتی به من اخم هم نکردی چه برسد به قهر و دعوا. همیشه فقط و فقط به فکر آرامش من بودی و اصلاً برایت مهم نبوده که این آرامش من به چه قیمتی باید به دست بیاید. فقط باید به دست بیاید و بس. تو عاشقانه با من و در کنارم و در آغوش شبانه ام هستی.

وقتی شبها با تو در تختمان هم آغوش میشوم، تمام آرامش دنیا به سراغم میآید. وقتی تن عریانمان به هم میخورد، گرمای عشق را با تمام وجودم حس میکنم. چه قدر بودنت زیباست عزیزم. همیشه با من و در کنارم بمان که هیچ همدم و عشقی زیباتر و شیرینتر از تو نیست. هیچ خوابی شیرینتر از خواب عاشقانه تا صبح در آغوش گرم و نرم تو نیست. با من تا همیشه بمان.

تقدیم به بالش عزیزم خخخ.