درود. بهبه عجب پستی. راستش میخواستم خودم یه پستی در این مورد بزنم البته با عنوان کند و کاو مشکلات محله و همه ی جوانب رو بِشکافَم که شما زحمتشو کشیدین.
مواردییو که میگم منظورم شخص یا اشخاص خاصی نیستند. پس اگه کسی یا کسانی حرفای منو به خودشون بگیرن, دیگه عواقبش به من ربطی نداره.
من خودم شخصا خودمو خارج از این قواعدی که میگم بیرون میدونم.
۱. لزوماً هرکی واسم کامنت میذاره, این به این معنا و مفهوم نیست که منم حتماً واسش کامنت میذارم. حتی اگه کسی هم هیچ وقت واسم کامنت نذاره, من اگه خوشم از نوشتش بیاد واسش کامنت میذارم.
۲. اینجور نیست که حتماً واس کسی که باهام اختلاف سلیقه یا عقیده داره کامنت نذارم.
۳. واس اینکه فعال باشم, کامنت یا پست بدم هم به هیچ وجه نیازی به انگیزه از طرف دیگران ندارم. مطالب به درد نخور من اگه به درد یه نفر هم بخوره, واسم کافیه. حالا یا همین الآنی که مینویسم به درد میخوره و یا هم گذر زمان باعث میشه که به درد بخوره.
۴. برای من نوشته مهمه نه نویسنده. یعنی خیلی واضح و روشن میگم اگه مطلبی به دلم نشینه و خوشم ازش نیاد, واس اون پست کامنت نمیذارم. فرقی هم نداره اون پست از کی باشه. حالا میخواد از خود مجتبی باشه, و یا از یه شخص دیگه.
۵. هرگز از یه نوشته انتقام نمیگیرم. به نظرم آدم دیگه خیلی باید پَست باشه که بخواد دشمنیشو سر یه نوشته پیاده کنه و سر اون نوشته عقده گشایی کنه. یعنی ممکنه کسی از نوشته ی کسی خوشش بیاد ولی به دلیل دشمنی یا اختلاف با اون شخص واسش کامنت نذاره. به هیچ وجه اینجور نیستم و همه ی تلاشم و سعیم همینه که اینجور نباشم.
۶. کامنت نذاشتن واس کسی نشانه ی بی اهمیت جلوه دادن کار اون شخص نیست. دلایل زیادی دست به دست هم میدن که کسی واس کسی کامنت میذاره و یا نمیذاره. که خیلیاشون منطقی و خیلیاشونم بعضاً متأسفانه از روی بیمنطقی و یا منطق ضعیف هست.
۷. شخصاً خودم معیارام و شرایطم واس کامنت گذاشتن برای یه پست ایناست.
از اون نوشته خوشم بیاد, یه چیزی ازش یاد بگیرم, جایی باشه مثل این پست که حس کنم میتونم نظری بدم و اون نظر یا پیشنهاد به کار بیاد, وقتشو داشته باشم, موضوع همدردی باشه, مورد مشارکت اجتماعی باشه واس کمک و مثل اینا, حس کنم اطلاعاتی در اون مورد دارم که میتونه به کار بیاد و بنا به مسئولیتم باید اونا رو به اشتراک بذارم, موضوع اشتراک تجربه و خلاصه ایناست که باعث میشه من کامنت یا پست بدم و پست رو هم واقعاً دوست دارم زمانی بدم که چیز به درد بخوری واس ارزه داشته باشم.
من وقتی که صدا و یا آموزشیو دانلود نکردم و وقت نذاشتم گوشش بدم و یا نتونستم و یا وقت نداشتم, شرمندم که نمیتونم نقش بازی کنم و همین جور بگم بهبه عالی بود ایول. یعنی تا جایی که امکان داشته باشه از روی تعصب کامنت نمیذارم و کامنت کاذب هم نمیذارم. کامنت کاذب هم کامنتی هست که بدون اطلاع از موضوع مورد بحث و فایل دانلودی گذاشته میشه که گاهاً از روی طرفداری و احساسات لحظه ای هست.
۸. هر چند خوشحال میشم زیر پست من هزار تا کامنت هم بخوره, ولی ناراحت هم نمیشم اگه حتی کامنتی هم نخوره. یعنی مطمئن باشین و باشیم و باشند که اگه موضوع گرفتن حق انتخاب از هم محلیها نبود که شاید سؤالی و یا نکته ای داشته باشند, و توهین به شعور هم محلیها نمیشد, کامنتدونی پستهامو میبستم که بهتر متوجه منظورم بشین.
پس نسخه ای که میدم و فقط و فقط هم واس خودم تزویجش میکنم, اینه که به جای اینکه رو دیگران کار کنم که بیاین به من انگیزه بدین تا واسه تون بگم و بنویسم, رو خودم کار میکنم که نیازی به این قبیل توجهات نداشته باشم و با اقتدار کار خودمو ادامه میدم.
در نتیجه من از حضور و حمایت واقعی همگی دلگرم میشم, ولی از بیتوجهی دیگران هم دلسرد نمیشم.
مرسی کُمُللاه از پست. مستدام باشید.