خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

یک روز برای لویی بریل

امروز در ستون از شش نقطه جهان ایران سپید می خوانیم:

دیروز در تقویمهای نابینایانِ دنیا یک روز خیلی خاص به حساب میآمد. روز تولد کسی که با نبوغ ذاتیش، نابینایانِ بعد از خودش را از دنیای تاریکی و گوشه نشینی، به جهان دانش و معرفت و آگاهی و روشنایی پرتاب کرد. لوییِ عزیزمان را میگویم! هم او که تسلیمِ شرایط نشد و فهمید که باید راهی باشد که نابینایان هم بتوانند همپای بقیه، از نعمت خواندن و نوشتن در زندگی روزمره شان بهره مند شوند.
به زندگی لوییِ عزیزمان کمتر میپردازیم، چرا که حتماً خوانندگانمان، کم یا بیش اطلاعاتی در این زمینه دارند. اما شاید دانستنِ این نکته خالی از جذابیت نباشد که لویی، ۹ ساله بود که در مدرسه نابینایانِ پاریس ثبت نام کرد. آن روزها، «Valentin Hay»، یکی از افراد خیری که با مدرسه نابینایان همکاری میکرد، روشی را ابداع کرده بود که طی آن، حروف لاتین به شکل برجسته چاپ میشد و نابینایان هم میتوانستند آنها را بخوانند. لویی، ده سال بیشتر نداشت وقتی توانست این سیستم خواندن را حتی بهتر از آنهایی که سالها در آن مدرسه مشغول تحصیل بودند، فرا بگیرد. اما این برایش مثل روز روشن بود که روشی که والنتین ابداع کرده، نمیتواند به عنوان یک ابزار همیشگیِ خواندن و نوشتن برای نابینایان به کار گرفته شود. در این میان، دیدار سروان «Charles Barbier» در سال ۱۸۲۲ از مدرسه نابینایان، اتفاقِ مبارکی به حساب میآید. از آن رو که آتشی به جان لویی انداخت که منجر به طراحی و تکمیلِ سیستم خواندن و نوشتنِ ویژه نابینایان شد. آنچه لویی را به فکر طراحی ساختار خواندن و نوشتن برای نابینایان انداخت، سیستم خلاقانه ای بود که این سروانِ ارتش فرانسه ابداع کرده بود و آن این بود که از ۱۲ نقطه استفاده کرده بود تا حروف را در قالب این ۱۲ نقطه، بنگارند تا افسران ارتش بتوانند در شبهای عملیات، پیغامها را به صورت رمز نگاری شده با هم رد و بدل کنند و برای خواندن آن پیغامها هم نیازی به روشنایی نداشته باشند. بریل، این روش را دستمایه ای قرار داد تا روش کد نگاری شش نقطه اش را طراحی کند. آن روزها، کسی وقعی به این ابداعات لویی بریل نگذاشت. چرا که او را یک نوجوان «کِرمِ کتاب» میدانستند که همیشه غرق در خیالات خودش است و فکر میکردند آنچه ابداع کرده، روشی غیر قابل استفاده است. در حالی که دولت فرانسه، بالاخره در ۱۸۵۴ و دو سال بعد از مرگ لویی، این روش را به عنوان روش رسمی آموزش خواندن و نوشتن به نابینایان معین کرد. شاید دانستن این نکته هم جالب باشد که آنچه دولتیها را به این کار مجاب کرد، شیوه نامه ای بود که لویی در ۱۸۳۷ برای حروف و علائم بریل طراحی کرده بود. در حالی که او پیش از آن هم دستور العمل کاملی برای چگونگی خواندن و نوشتنِ حروف و علائمِ موسیقی در ۱۸۲۹ منتشر کرده بود. حالا، فدراسیون ملی نابینایان آمریکا این کتاب را به دست آورده و نسخه کامل فرانسوی و ترجمه انگلیسی، به همراه عکسهایی از خودِ کتاب را در وبسایت خود قرار داده است.

۵ دیدگاه دربارهٔ «یک روز برای لویی بریل»

سلام
یادمه توی کتابهای کانون زبان یادم نیست توی کدوم سطح یه مختصری از زندگی لویی بریل رو نوشته بود. و یادمه که خیلی برام جالب بود و اتفاقا معلممون از من خواست اون ریدینگ رو بخونم
هم در باره سروان باربیه نوشته بود, و هم در باره بقیه چیزاش.
خیلی دوسش دارم.

دیدگاهتان را بنویسید