نوشته ای تلخ!

نیستی، حالم عاشوبه، رفتی، چشام گریونه!
همیشه با عشقت زنده بودم، نیستی، دیگه نمیخوام بمونم!
دیگه، از این زندگی سیرم، خدایا، کی میشه من بمیرم؟
با رفتن، تو منو، نابود کردی، منو به نابودی، محکوم کردی!
دیگه، از این زندگی سیرم، نمیدونی، هر ثانیه دارم میمیرم!
میشد باشی، از عشقت بمیرم، میشد باشی، دستاتو بگیرم!
حالا نیستی، از عشقت میمیرم، خداییش، از کی حقمو بگیرم؟
با رفتن تو منو، دیوونه کردی، عزیزم، دنیامو، ویرونه کردی!
واست هر کاری کردم، ندیدی، نه، میدیدی، ولی هیچ میدیدی!
تصور میکنم، بی من میخندی، نه، عزیزم، به عشقم میخندی!
یه کارتون خوابه بی نامو نشونم، نزار توی این نا امیدی، بمونم!
واست از مهربونی کم نذاشتم، عزیزم یادته، هر چی میگفتی، رو سر میذاشتم!
برو، برو بزار تو تنهایی بمیرم، برو، برو نزار دیگه تو رو ببینم!
برو، برو داغونم، برو، برو نگو میخوام بمونم!
برو، برو میخوام بی تو بمونم، برو، برو میخوام از عشقت بخونم!
برو، برو که دیگه، فایده نداره، خدا هم تو این بی کسی، تنهام میزاره!
خدایا، مگه ازت چی میخواستم؟
خدایا، تو شکر گذاریت کم گذاشتم؟
خدایا، نمیدونستی بی اون میمیرم؟، نه، میدونستی، تو میخواستی که بمیرم!
خدایا، اگر گناهی کرده بودم، این حقم نبود، که بی اون بمونم