خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

دل نوشته ای بی عنوان

سلام. چقدر خوشحالم دوباره دارم تو این محله پست میدم. اگه بگم من تقریبا هر روز  میام و اینجا سر میزنم دروغ نگفتم. البته بعضی پست ها رو نمیخونم. میدونید؟ بالاخره آدم بعضی چیز ها رو بهش خیلی توجه میکنه و یه چیزایی هستن که نمیخواد بخونه. که برمیگرده به سلیقه.
من یه گله ای دارم ازتون که چرا تو پست های ما نوجوون ها انقدر کامنت کم میدین. بعد یه سریا میخوان ما رو تشویق به فعالیت کنن اما وقتی استقبالی از ما نمیشه خوب کاریشم نمیشه کرد. درسته. بعضی   نوجوون ها واقعا  هرچی تو ذهنشون میرسه میان اینجا مینویسن.
ولی نمیدونم چرا من اینجور نیستم.  خیلی شده گفتم برم  از خاطراتم، دلنوشته هام، دردِ دلام و غیره بگم اما با خودم میگم من یا پست نمیزنم یا اگه هم بزنم سعی میکنم دو تا چیز یاد بدم یا یاد بگیرم. آخه مثلا  اینکه من پریروز تو فلان جا  چه اتفاقی برام افتاد  به چه دردِ دیگران میخوره. البته  به کسی بر نخوره.  اگه این اتفاقات مربوط به نابینا ها باشه خوب باید نوشت. مثلا پست خانم مظاهری واقعا جالب بود و من لذت بردم. ولی خوب نتونستم کامنتی بذارم.
منظورم از  پست هایی که گفتم اینه که مثلا دیروز رفتم مدرسه یه لیوان شیر ریخت تو چشم بعد زنگ خورد بابام اومد دنبالم. یا امروز زنگ سوم منطق داشتیم زنگ  چهارم فلسفه. خوب اینا  به چه دردِ من میخوره. یکی از شما بیاین منو روشن کنید واقعا. شاید یکی بگه خوب به تو چه اگه خیلی دوست نداری نخن. آخه این مثل این می مونه که  یه سایتِ بینایی درست کنن و یه بینا بیاد توش از اتفاقات زندگیش بگه. این قضیه چیزی نیست که به نابینایی مربوط باشه.
اگه هم کسی بدونه یا ندونه امروز به تو چی گذشته هیچی عوض نمیشه.  من از خیلی ها میپرسم  چرا به سایت های  نابینایی سری نمیزنید. میگن  چون اکثر مطالبش یا کپیه یا  ربطی اصلا به نابینا ها نداره.  واقعا بیاین منو روشنم کنید که  با این مسئله واقعا درگیرم. دمتون گرم. سالِ نوتونم پیشاپیش مبارک. شرمنده عیدی نداشتم که به دردتون بخوره. بازم  دمتون گرم که خوندید.  خدا نگهدار تا بعد.

۱۶ دیدگاه دربارهٔ «دل نوشته ای بی عنوان»

سلام عزیزم. هر پستی خواننده ای داره.
همه پستها زیبا هستند چون یکی از خودمون نوشته.
همیشه به نفع خودت در یک پست نگاه نکن، وقتی من میام میگم دیروز یه نوشابه خانواده را یکجا سر کشیدم، اگر برای تو نفعی نداشته باشه برای من نفع داره.
من میخوام همین مطلبی که تو میگی بی ارزش هست را تو با ارزش تشخیص بدی تا در آینده یاد بگیرم بهتر بنویسم.
بگذار من با متن بی ارزشی که نوشتم شاد باشم و تشویقم کن تا بهتر بنویسم.
سال نو پیشاپیش مبارک باد

سلام علی اصغر. بد برداشت نکن. من خاطره رو مورد بحث قرار ندادم. ببین خاطره داریم تا خاطره. یکی میاد مثلا خاطره ای میگه که مثلا تا حالا کم از این اتفاق افتاده یا اصلا چنین اتفاقی نیفتاده. خوب این واقعا درسته و قابل خوندن. من خودمم عاشق خاطره نویسیم و اتفاقا خاطراتِ زیادی رو هم میخونم. ولی من بحثم نوشته هایی هست که اتفاقاتِ معمولی درش رخ داده و اصلا چیزی برای هیجان و شگفتی و درس گرفتن کسب تجربه نداره. ببین در خاطره تجربه هست، شادی هست، غم هست وغیره. اما مثلا رخداد های معمولی مثل اینکه مثلا من ساعت فلان بیدار شدم ساعت چند رفتم فلان جا بعد رفتم فلان جا خوب اینا رو من دربارش دارم بحث میکنم. موفق باشی. همیشه سعی کن بد قضاوت نکنی.

درود. من هم قبول دارم که کامبیز حرف مفت زیاد میزنه ولی سلیقه ها متفاوتند دیگه.
راستی پستهای منو میخونی یا نه خَخ.
تو هم بیا از خاطراتت, از دل نوشته هات, از تجربیاتت, از زندگیت, از اتفاقات دور و اطرافت بنویس واسه مون. اینجا همه چی با هم قشنگ و زیباست و هر چیزی هم جای خودشو داره. البته باز هم میگم: من خودم حالم از کامبیز و پستهاش به هم میخوره. ولی خب چی کارش کنم دیگه. هر چی هم دلیتش میکنم, هی آندو میشه لعنتی.
مرسی از پست. منتظر پستهای بعدیت از هر نوعش که فکر بکنی هستیما.

سلام علی جان. بله من پست هاتو که بسیارم پربارن دنبال میکنم و لذت میبرم. میدونی چیه. دارم فکر میکنم میبینم شاید تقصیر خودم باشه. من خیلی رو نوشته وسواس دارم. مثلا همیشه با خودم میگم که من اگه بخوام نوشته ای بفرستم نه کپی باشه، و چیزی هم نباشه که واقعا شنونده یا خواننده ی پست از خوندن پست های من خسته بشه. شاید من چون چنین پست هایی رو نمیپسندم خودم هم دوست ندارم چنین پست هایی رو منتشر کنم. به هر حال موفق باشی.

سلام
میدونی چیه امیر؟
من اینجا خیلی تلاش داشتم و هنوزم دارم هم‌سن های خودت و حتی کوچکتر ها فعالیت کنند.
اما میدونی چیه؟
اینجا تعداد آدم بزرگ ها خیلی زیاده. و شاید همینم هست که خیلی از بچه ها رو از اینجا عقب میکشه.
فکر می کنم شما باید یه سایت ویژه خودتون داشته باشید.
یه جایی که اطلاعاتتون رو، علاقه هاتون رو، همه چیتون رو با همسن هاتون به اشتراک بگذارید.
البته اگه اینجا همه دانش آموز ها فعال بشید خیلی خوبه ولی نمیدونم چرا نه ما میتونیم بزرگتر ها رو تحمل کنیم و نه بزرگتر ها میتونند ما رو تحمل کنند.
سر پست های دانش آموزی کم نشنیدم از این و اون ولی تحمل کردم فقط و فقط به خاطر اینکه باور دارم اگه بشه بچه ها رو یه جا متمرکز کرد، کلی منفعت داره.
ببین. مثلا الان تو توی اسکایپ کلی به دوستات راهنمایی کردی و اون ها هم همینطور. ولی چه فایده؟! اگه یکی دیگه جدید با اینترنت آشنا شد و اتفاقا هم سن شما ها بود، اونم باید یک نفر رو پیدا کنه یادش بده. در حالی که اگه این آموزش های بسیار بسیار زیاد شما ها به جای اسکایپ، توی یه سایت بود، الان کلی دانش آموز دیگه هم کشیده می شدند سمت شما.
تو. رضا. علیرضا نصرتی. مهدی قادری. مهدی عابدی. علی نیا. و یه عالمه دیگه که الان توی ذهنم نیست، خیلی فعالید ولی عیبش اینه فعالیت هاتون جایی ثبت نمیشه. جایی که گوگل بتونه کندو کاو کنه پیداتون کنه شما رو به هم سن هاتون معرفی کنه. باید جایی باشه که خودتون واسه خودتون بنویسید و خودتون خودتون رو نقد کنید.
جایی باشه که بتونید دست نوشته، مدرسه نوشت، بازی نوشت، همه چی نوشت، بگذارید و همه هم استقبال کنند.
خیلی خواستم اینجا رو بسپارم دست کسی و بیام اون قضیه ی سایت ویژه و تخصصی دانش آموزی رو ران کنم ولی کسی توی این پنج شش ساله نه حاضر به تحویل گرفتن اینجا شد و نه شرایط برای تعطیلی کامل اینجا فراهم شد.
شاید امسال در خصوص سایت دانش آموزی یه حرکت هایی بزنم.
البته که همچین سایتی، باید ایده پرداز هاش هم از بین خودتون انتخاب بشند و فوقش میتونید چند نفر رو به عنوان مشاور یا ناظر از بزرگتر ها داشته باشید.
البته سایت زدن کار دو دقیقه بیشتر نیست ولی سایتی قوی که بتونه همه ی دانش آموز ها رو جمع کنه دور هم، فکر خلاق میخواد.
اگه کسی تا قبل از من همچین کاری کرد، که چه بهتر. وگرنه امسال یه چیز هایی توی سرم هست اجرایی کنم.
منتظرم مرداد برسه.

سلام مجتبی جان. واقعا حرفتو لایک میکنم و امیدوارم موفق باشی. ما که ازمون دانشآموزی گذشت و یکی دو سال دیگه وارد دانشجویی میشیم. اما خدا کنه برای کسایی که میخوان وارد فضای مجازی بشن و هنوز تا دانشجوییشون خیلی مونده، بسیار مفید باشه. مرسی که همیشه حمایت کردی، میکنی و انشا الله خواهی کرد. موفق باشی.

سلام. حرف شما مثل این می مونه که بگی اینجا یه تلوزیونه. بهترین جا و وسیله ی دنیا برای دیدن کل جهان. خوب تو این تلوزیون هزاران پست و مطلب و فیلم و سریال و اخبار و اطلاعات هست. آیا شما میشینید همه ی اینا رو نگاه میکنید؟ البته شاید تشبیهم کمی مبهم و بی ارتباط بود اما بالاخره منظورم رو میرسونه. در هر کدوم از این برنامه ها هم تجربه و اطلاعات هست ولی کسی نمیشینه همه رو ببینه. موفق باشید.

امیر جان فقط میگم که دوستت دارم. واقعا که نوجوون فهمیده و پخته ای هستی. همین برای من کافیه. نوشته هات بیشتر از سن ات هستند و بهت تبریک میگم. یعنی خوب تجزیه و تحلیل میکنی. برات آرزوی کامیابی و سعادتمندی دارم و امیدوار که روز به روز بارورتر خلاقتر و فعالتر بشی. درباره پستهای مختلف در محله نظری نمیدم هرچند که ممکنه تا قسمتی حق با تو باشه ولی همه بچههای محله ارزشمند و دوست داشتنی هستند پس بهتره که با اغماض بنگریم و همه رو تشویق به گفتن و نوشتن کنیم. مهربانیت افزون پسر خوبم.

سلام امیر پستت لایک داره.

و مجتبی من ftp شخصی خودم رو زدم هاهااا آدرسش هم alirezanosrati1382.ir هست

آخه مثلا چی هرکی از خواب بیدار میشه دیروز من افتادم تو جوب, دیروز با دوستم دعوا کردم, دیروز سنگ افتاد تو کفشم, به درک آقا بیا خاطراتتی بنویس به درد بخورن آدم تجربش بیشتر بشه! مثلا من الان همه پستهای آقای عدسی رو لایک میکنم ولی مثلا چی تو مدرسه معلمم ازم پرسید بیام پستشو بدم؟ هاااا؟

دیدگاهتان را بنویسید