سلام خدمت همه دوستان و عزیزان در محله با صفای گوش کن,

من دیدم از اول سالی کسی نیومده تو محله نق بزنه, گفتم اولین نفر خودم باشم خخخ. که چرا ما بعضی وقتا باید به وقت دیگران تنظیم باشیم ؟!؟!

آقا یکی اول بیاد به من یاد بده چطور باید ی مطلبو شروع کنیم و چطور سر و تهشو هم بیاریم, خدایی من که بلد نیستم خییییییلی

سخته.

ولش, حالا من یه چی می نویسم شاید سر در آوردین ازش.

خوب خوب, بریم سر اصل مطلب,

وااااای چه قد بدم میآد از اینکه وقتمو با ساعت دیگران تنظیم کنم, شاید برای شمام پیش اومده که ناچار باشید برای انجام کاری از دیگران کمک بگیرید. مثلا چیزی می خواهید بخرین که حضور یه بینا لازمه, یا جایی می خواید برید که تنها رفتن و سختی کشیدن واقعا ارزش نداره, بنابر این مجبورید پیه یه منت کشی رو به تن بمالید. حالا اون بنده خدام وقت نداشته باشه هی امروز و فردا کنه دیگه گل ها چه گل میشه.

من چند تا تجربه خرید تنهایی رو داشتم اما بعد از خریدم پشیمون شدم به خاطر همین ترجیح میدم یکی رو بردارم همرام با اینکه از منت کشی خوشم نمیاد!

آبجیم خیلی خوش سلیقه است بیشتر اون میاد همرام سرش یه کم شلوغه بیکاریامون به هم نمی خوره, وقتی من بیکارم اون کار داره,وقتی اون کار داره من بیکارم! پس مجبورم وقتمو با اون تنظیم کنم حتی اگر کار مهمی داشته باشم باید کنسلش کنم چون دیگه وقت نمی کنه بیاد همرام.

بگذریم,. چند ماهه ی وسیله ای لازم داشتم که ضروری نبود ولی می خواستمش آبجیمم وقت نمی کرد بیاد همرام حالا خدایی 2بارم اومد ولی پسندم نشد دیگه منم بی خیال شدم.

گفتم اگر رفتیم مسافرت اونجا دیدم می خَرَم غافل از اینکه مسافرتم باید با وقت اون تنظیم کنم خخخخخ.

می خواستیم قبل از تعطیلات عید بریم مسافرت که یکی گفت باشه چند تا گفتن نباشه خخخ, اینجام معلوم شد با دیگران باید تنظیم باشیم ما! چیکاااار کنم بدبختی نابینایی همینه دیگه.

دلم یه مسافرت تنها می خواد, یه پیاده روی, یه چرخیدن تو خیابونا و مغازه ها از اون مدلش که هر وقت دلم خواست و هر وقت عشقم کشید نه از اونا که هر وقت دیگران خواستن,

می دونم الان میگین نابینا باید مستقل باشه و از این حرفا, درسته اینم یه مهارته ولی من بلدش نیستم یعنی تا حالا پیاده نرفتم جایی. با آژانس رفتم جایی که می خواستم و با آژانسم برگشتم حالا شما تا فردا هم بگین مستقل باش من نمییییی تونم.

بعضی ها رو دیدم که خانواده شون با آژانسم نمی ذارن برن جایی خدا رو شُکر من از وقتی نابینا شدم به خانوادم اجازه ندادم جلومو بگیرن تو هر زمینه ای.

کجا بودیم؟ ها, یادم اومد.

خلاصه ما روز 2 فروردین به وقت دیگران رفتیم مسافرت که مجبور شدم چند روزم مرخصی بگیرم به خاطر دیگران چون اونا این موقع وقتشون آزاد بود, اونجام که بودیم دنبال وسیله ای که می خواستم بودم که در نهایت روز آخر 2 تا ازش خریدم تا شاید رستگار شوم خخخ, و برای مدتی از منت کشی راحت باشم و دیگرانم از دست من.

مسافرت مشهد رفته بودیم جای همگی خالی, یکی از دوستای فضای مجازی که اونام مشهد اومده بودن وقتی متوجه شد منم اونجام برنامه ای ترتیب داد که تو حرم همدیگه رو دیدیم هرچند خیلی کوتاه بود ولی به یاد ماندنی شد و یکی از بهترین لحظات زندگی ام بود و دوستیمون از حالت مجازی در اومد.

و این بود ماجرای من اندر حکایت خرید, مسافرت, منت کشی, و تنظیم بودن به وقت دیگران.

خودمم نفهمیدم چی نوشتم از بس که درهم بود! خخخ,

حالا اگه شما سر در آوردین بگین ببینم برا شمام پیش اومده که مجبور بشین با دیگران وقتتونو تنظیم کنید یا نه؟,

گفتم که بلد نیستم چطور آخرشو هم بیارم خخخ,

***

امیدوارم تا آخر سال کیفتون کوک و شادی هاتون با دوام باشه.

***