سلام نرگس، چطوری؟ شنیدم برگشتی و توی اصفهان، نصف جهان حالشو میبری.
قلمم طنز است و میخوام با همین نوشته، به حساب تو هم برسم.
آخه میدونی، هر کسی که مشهور میشه، با کامبیز شاه طرفِ.
یک سال از من کوچکتری ولی توی ویکی پدیا اسم تو هست ولی از من ننوشتن.
چرا؟ چون شاه کامبیز نیاز نداره کسی ازش تمجید کنه.

قدر من را زمانی که به رحمت خدا رفتم، خواهند دانست.
چکار کنم که قهرمان زنده نمیخواهند.

بگذریم، از بریتانیای کبری بگو. از رایاگادا ی صغری بگو.
جات تنگ بود که رفتی هند؟ اون هم نه دهلی تازه، یه شهر کوچک!
آدم که از جای خوب به جای بد نمیره، به جای بهتر کوچ میکنه.

اگر من جای تو بودم، میرفتم منچستر، صفا سیتی، بعد لندن گردی.
حیف نیست آدم سنت ایوس رو ول کنه بره رایاگادا؟

ای بی وفا، برایتون و باغ های زیبایش را ترک کردن خطاست.
کمبریج و قایق سواریش، آکسفورد و کلیسا های قدیمیش، چطور تونستی به این همه موهبت پشت کنی؟

میگن یه بیمارستان قدیمی خیلی ترسناک داره که توش ارواح سرگردان صبح تا شب رژه میرن، اگر از دست ارواح فرار کردی، عذرت موجهِ و می‌بخشمت.

عمه ات کانادا زندگی میکنه؟ خوش به حالت، عمه من قزوینِ.

هر بلایی سرت اومد، حقت بوده. اگر دختر خوبی بودی، چهار سالگی خونه رو آتیش نمیزدی.
بابام همیشه منو بخاطر این که کلاس دوم با معلمم دعوا میکردم، مواخذه میکنه.

شدی مامی پانصد بچه هندی؟ مرگ من اسم همشون رو حفظ کردی یا روی کاغذ نوشته بودی؟
من فقط توی عمرم اسم پنج نفر هندی رو یاد گرفتم. گاندی، سلمان خان، امیر خان، شاهرخ خان و آنیتا پاچان.

راستی نابینا‌های هندی مثل ما ایرانی ها هستند؟ میزنن تو سر و کله همدیگه؟ پشت سر این و اون صفحه میذارند؟
با چی کار می‌کنند؟ غذا می‌خورند؟ آیا گوشکن توی هندوستان آنتن میده؟

ورژن هندی مجتبی خادمی موجودِ؟ چی؟ نمیشناسی؟ آیا نابینایی که مغرور، از خود راضی، دائم المشنگ باشه، توی اون اتاقا که گاوا رو نگهداری میکنند، کشف نکردی؟

ما یکیشو داریم، از چین وارد کردن، دست چهارمِ، همشهری خودته. خواستی بیا گوشکن ثبتنام کن تا حالتو بگیریم. حق عضویت فراموش نشه!
خطوط قرمز توهمی و سلیغه‌ای را هم فراموش نکنی. شیر مرغ خواستی، هست. جون آدمیزاد نخواه چون هیچکدام قاتل نیستیم.

در این قلبت که پر از انرژی مثبتِ، جایی برای کمک به من نیست؟ کی گفته تو اصفهانی هستی؟ درست اونجا به دنیا اومدی اما ذاتا خلافش رو ثابت کردی.
ایران کیک فروشی و ماشین شوری درآمد نداره و تازه بدنامی هم داره.

پیشنهاد می‌کنم برو گز بفروش تا شاید بعد از ده سال چندر غاز پول در بیاری و به خودم تقدیم کنی.
هرچی فکر می‌کنم، از همه مستحقتر خودم باشم چون در سال 2000 من رو از سودان جنوبی به ایران وارد کردن.

بخاطر تناسخ ارواح، بنده در زندگی گذشته، یک شیطانِ رجیمِ غیر قابل کنترل بودم و در دستگاه تبلیغاتی هیتلر، مشغول به چاپ و انتشار دروغ های شاخ‌دار بودم.

به قول خودت خدمت به بچه ها کار نیست، زندگیِ! اگر میخواستی کار کنی چی می‌شد؟
یارو میره پشت میز میشینه دست به هیچی نمیزنه، بهش حقوق میدن و با افتخار میگه من کارمندم و زحمت می‌کشم!

بخش پایانی صحبتم را بگوش، بعد تصمیمت را بگیر.

توی ایران دو راه داری، یا برای همیشه گمنام و راحت زندگی کن، یا برای همیشه مشهور بشو و به سختی زندگی کن.

میتونی دنبال بازیگری بری تا خیلی پولدار بشی.
ما بازیگران مشهوری داریم که با گریه کردن و حراج تسبیح، انگشتر و ساعت و فیلم گرفتن از صحنه، به نیازمندان کمک میکنند. سبد سبد بلوف هم میزنند تنگش تا فکر نکنیم اهل ریا هستند.
این کار باعث میشه نه تنها در آخرت، در این دنیا هم چند برابرش رو به دست بیارن.

میتونی برای مجلس یازدهم ثبت‌نام کنی، اگه به مردم قول بدی که بشکه بشکه از خلیج همیشه فارس آب میاری و زاینده رود رو پر خواهی کرد، شک نکن که رای میاری.

اگر فرض کنیم که ردت نمی‌کنند و به سلامتی عبور کردی، تازه بدبختی شروع میشه.

سیاستت رو مشخص کن. عضو فلان جناح بشی، میگن بیسوادِ. عضو دگر جناح بشی، ضد انقلابی.
مستقل هم بشی یه گروه دست راست و دیگر گروه دست چپت رو می‌گیرند و آنقدر به طرف خودشون می‌کشند تا از وسط نصف بشی.
بهتر نبود توی هند با سم خوردن و حبس ابد شدن، زندگی را ادامه می‌دادی؟

حاج مامی، بعد از رفتن پیش خدا، خدا را فراموش نکنی. کربلایی نرگس، بعد از رفتن به کربلا، کربلایان را از یاد نبری.
حقت را از خدا بخواه، نه از بنده خدا.

می‌دانی سرنوشت انسان های بزرگ چیست؟ مرگ همراه با عزت و نه زندگی همراه با ذلت.
فکر کنم زیاد حرف زدم. بای بای!

دانلود