سلااااااام

آخ که چقدر دلم تنگولیده واسه شما هم محلی هام. واسه پستای خودمونی زدن و خودمونی حرفیدن باهاتون. خب هی من میخوام پست بزنم، هی نمی زنم. هی باز میخوام پست بزنم، باز هی نمی زنم. آخه منتظرم کنفرانس صوتی محله اوکی بشه، انتقال فایل ها اوکی بشه، با خبر های خوش بیام ولی گویا اینا زمانبرتر از اونی هست که من می فکریدم.

خب تا اینجای پست رو که خوندید، اردو میخوایم برگزار کنیم. خخخ فعلا بیایید ببینیم اگه بخواهیم یه اردوی یه روزه مثلا ششم مردادماه از صبح تا عصر توی اصفهان یا اطرافش داشته باشیم، به همراه اجاره ی یه باغ، صبحانه، ناهار، پذیرایی میان وعده با میوه و بستنی، جلسه ی معارفه، بگو بخند، بازی، مسابقه، یادگیری مهارت های مختلف، و هرچی بشه باشه، آیا شما پایه هستید؟ البته که اردوی تهرانم سر جاشه و به موقعش اطلاعرسانی می کنم ولی اگه اصفهان رو پایه هستید، ما حساب کردیم خورد و خوراک، و مکان، بین 25 تا 30 چوق یه صبح تا عصر برای هر کودوم‌مون آب میخوره که البته می تونیم پرداخت ها رو با فرم محله انجام بدیم تا هر چند چوق اضاف اومد فرداش به حساب ها برگشت داده بشه.

خلاصه که پیش ثبت نام، از طریق کامنت های همین پست فقط و فقط تا 27 تیر انجام میشه.

اگه کسی کاربر اینجا نیست و موفق نشد نام نویسی کنه، میتونه به یکی از کاربران محله بگه واسش پیش ثبت نام اردو رو انجام بده. یعنی شما اگه کسی رو می شناسید که عضو محله نیست، اولا که میتونید تشویقش کنید عضو بشه تا خودش پیش ثبت نامش رو انجام بده. دومش هم میتونید خودتون واسش پیش ثبت نام کنید.

البته، اردو، تنبلی برنمیداره ها! میخوایم شش و هفت صبح راه بیفتیم که صبحانه رو توی باغ دور هم بزنیم تو رگ، از هوای خنک صبحگاهی لذت ببریم، ظهر دور هم باشیم، یه کم توی گرما کباب بشیم، تا عصر بخندیم، و با کولهباری از خاطرات خوش بریم سمت خونه هامون.

هیچی دیگه. ببینم چی کاره اید. من قبل از اینکه با شما صحبت کنم، با صاحب باغ، و با آشپز، حرفامو زدم و اون طرف رو اوکی کردم. می‌مونه اوکی که شما بدید و تعداد‌مون به حد نصاب حد اقل بیست سی نفر برسه. راستیاتش منی که دنبال یه همچین کارایی هستم، هدفم فقط خوش بودن و یاد گرفتن همه ی ما از همه. وگرنه که تشکیل اردو جز دردسر چیزی توش نیست. باغ و گردش و تفریح و جمع های دور همی واسه شخص خودم حسابی موجود بوده و هست و خواهد بود. تور لیدر هم نیستم که این شغلم باشه و ازش کسب درآمد کنم. همینطوری به ذهنم زد گفتم یه حرکتی بزنیم، چند نفر از ما از خونه بیرون بیاییم، یه کم هم دیگه رو ببینیم، یه کم از هم چیز یاد بگیریم، یه کم سر به سر هم دیگه بذاریم، یه کم خوش باشیم. همین.

حالا دیگه این گوی و این میدان. بیایید وسط میدون، گوی ها رو توی سر بنده و خودتون خرد و خاکشیر کنید. بیایید به قول حامد همایون دست توی دست هم برقصیم که سر هر کوچه خدا هست. البته شهرام شبپره هم یه پیشنهاد مشابه داره که میگه: “بیا با همسایه‌مون، برقصیم تو خیابون”! خلاصه دیگه من نمیدونم. شمام که نمیدونید. پس کی میدونه؟ به قول هیدن که میگه: “دست من که نیست، دست تو که نبوده، پس دست کیه”؟ دست هرکی هست خداییش بده میخوایم منچ و ورق و عرق نعنا رو به همراه گوشت چرخ کرده و پنیر پیتزا با زرورق بپیچیم یه غذای بدمزه بازی کنیم تا قرارمون انجام بگیره و برسونیم رو از حالت سکونت به خواستنشون مبتلا باورمند خروج خورده باشه شده. اه. دوباره داروخونه قرص های منو جابجا داد! بیایید اردو دیگه!