ایقد سؤال تو ذهنمه که حتی نمی دونم اَ کجا شروع کنم. نمی دونم چه جوری شروع کنم.
نمی دونم چه لغات و جملاتی به کار ببرم. آقا. خانوم. نمی دونم خو. مگه ندونستن گناهه یا که جرمه.
و ایقد هم از این موضوعی که می خوام مطرحش کنم ناراحتم و ناراحتم و باز هم ناراحتم که نمی دونم اصن گفتنش درسته. غلطه. اصن به من ربطی داره. نداره. باید بگم. نباید بگم. خلاصه که پاک گیجم.
ای کاش یکی پیدا بشه بهم بگه چی کار کنم. ای کاش یکی اَ این بلاتکلیفی منو در بیاره.
به هر حال با وجود داشتن انتشار مستقیم پست, می فرستمش واس بازبینی تا اگه صلاح بر انتشار بود, منتشر بشه.
فقط بچه ها. هم محلیا. دوستان. تو رو جون جدتون اگرم موضوعی که مطرح می کنم آزرده خاطرتون کرد, بذاریدش پای بیسوات بودنم. بگذارید پای وارد نبودن به فن بیان و درست منتقل کردن مطلب و هر فحشی یا هر چی خواستید بدید, به خودم بدید.
خو بعد این همه مقدمه چینی, البته بگما. منظورم از مقدمه چینی, مقدمه ی چینی نبودا. اشتباهی نشه یه وقتی. منظورم خود مقدمه چینی کردن بود و آماده کردن فضا واس بیانات ناگهربارمان بود خَخ.
اَه چه قد به هم می بافم. بگذریم. بریم سراغ موضوعی که خیلی دوست دارم شکافته بشه. خیلی ذهنمو درگیر خودش کرده. خیلی دوست دارم آسیبشناسی بشه. مشکل کجاست؟
چرا یه چنین مشکلی هست؟
چی کار باید کرد؟
راهکار یا راهکارهاش چیه؟
ببینید دوستان. بذارید موضوعو ایجوری شروع کنم که, بر فرض مجی بهم میگه فلان آهنگو می خواد. یا فلان برنامه رو می خواد.
حالا هر چی بهش میگم مجی: اونم مجی نه موجی: عزیز دلم, قربونم بری. چی ببخشید قربونت برم. شیرینم, عسلم. خو برو تو گوگولی یا همون گاگولی یا
www.google.com
بزن واست میاره, میگه نه. خودت برو پیدا کن, و تازه لینک مستقیم هم بده.
یا بِش میگم فلان خبر رو برو بخون یا فلان پست رو بخون, میگه متنشو بهم بده.
یعنی حتی به خودش زحمت نمیده که بگه حد اقل لینک صفحه رو بهم بده.
یعنی باید لقمه رو آماده کنی, قشنگ قد دهانش تنظیم کنی, مستقیم ببری جلو, اونم جوری که به لباش هم نخوره, و مستقیم بره تو دهانش, و تازه ممکنه دستتو هم گاز بگیره و بهت بگه به درد نخورد. خوشم نیومد و کلی فحش آبدار هم تو دلش و در گاهی مواقع هم علنی نسیبت کنه.
خو واقعاً چرا؟ آخه می خوام بدونم چرا؟
و اما آیاهای من.
بنظر شما, مجی پر توقع هست آیا؟
حسشو نداره آیا؟
بلد نیست آیا؟
خودش نمی خواد آیا؟
نمی تونه آیا؟
شمام یه چی بگید دیه.
نکته و موردی منو از قلم انداخته آیا؟
ببخشید. میگم: موضوعی هست نگفته باشم و از قلم که نه, بلکه از کیبورد و دکمه هاش افتاده باشه آیا؟
شایدم یکی از دکمه های کیبورد افتاده و من خبر ندارم. از کجا معلوم.
چی کار باید کنیم. راهی. راهکاری. حرفی. نکته ای. بیانی. خلاصه که بگید چی کار باید کرد.
موضوعو ریشه یابی کنید, تهتو قضیه رو در بیارید, و البته راهکار هم ارائه بدید.
منم حرفامو تو کامنتا و در جواب کامنتای کارشناسی شده تون میگم و با هم می بحثیم و به جلو میریم.
رااستی درود. خدافظی و بای بای هم نمی کنم, چون تو کامنتا با هم قراره قرار داشته باشیم.
التماس هم اندیشی.
۲۷ دیدگاه دربارهٔ «آماده خواهی و آماده خوری بد یا خوب. مسئله این است»
سلام بی ادعا فکر کنم میخواند شما کاره بیشتری یاد بگیرید که توی کاراتون اینقدر سر در گم نباشید به نظرم باید به دیده یه معلم سختگیر نگاهشون کنید آیا دیدید معلمای سخت گیر بندگان خدا چقدر فحش میخورند ولی بعد که شاگردا به جاهای بلندی رسیدند میگند خدا پدر این معلمم را بیامرزه که اینهمه بهم لطف کرد اگه سخت گیری نکرده بود من به اینجایی که الان رسیدم نمیرسیدم شایدم کار دارند به نظرم قضاوت بیجا نسبت به دوستتون نداشته باشید. موفق و پیروز باشی بی ادعا
درود. بحث قضاوت بیجا یا با جا نیست. اصن قصد کلاً جا نیست که بخواد بی یا با داشته باشه.
بحث راحت طلبیه. بحث اینه که طرف واس به دست آوردن محتوای مورد نظرش, حاضر نیست به خودش زحمت بده.
اینم مدالت.
سلام
تو اسم اینو الآن پست میزاری؟!
هیچی بابا نپر فقط خواستم حال گیری کنم تلافی پست قبل
نمیدونم والا چی بگم این روزا به حدی فکرم مشغوله که نشد کامل بخونمش فردا که این ماجرا تموم بشه میام
s عزیزم هم مدالشو نخواست و گفت تو برو بگیر واسه خودت پس زووووود
شاد باشی دوست خوبم
درود. آره که پست خوبیه. بلد نیستی پست بزنی, چرا منو میزنی آخه.
تو هم نپر. چون جواب حرفتو دادم خَخ.
مدالم دادم بهش. برو از خودش بگیر. به تو نزدیکتره.
سلام این فقط مخصوص نابینا ها نیست بینا هایی رو هم من تو دانشگاه دیدم که اینطورین و انتظار بیش از حد دارن میدونی چیه به نظر من که پررو شدن با هر کسی به اندازه ی شخصیت خودش رفتار بشه بهتره اونی که بلد نیست که بلد نیست حسابش جداست اونی هم که بلده نمیخواد یه بارم تو ازش بخوا ببین حاضره این کار رو برات بکنه اگه انجام داد که تو هم براش کار انجام بده ارتباط متقابل اگه هم نه که بیخیالش شو نظر من اینه
درود. آره خداییش گل گفتی: من تو بیناها هم زیاااد دیدم, و معلوم هم نیست این چه مرضی هست که افتاده به جون جامعه.
این رفتار متقابل هم میتونه راهکاری باشه. ولی خو واس هر کسی و یا در مواجهه با هر کسی کاربردی نیست.
سلام به علی آقای گُل و محقق
من نمیدونم اشتباه درک کردم و یا دوستان متوجه مطلب نشدن
به هر روی
افراد هم نوع من وشما به علت مشکلی که دارن در برخی از موارد متوقع بیش از حد هستن نسبت به دیگران
و در یک کلام انگار از طرف ارثه پدر و جدو آبادشون رو می خواهن
اشکال اینجا این هستش که کم و یا نابینایی رو وصیله ای برای تن پروری بسیار پُر کار برد میبینن و از زیرِ اکثر مسایل در میرن و یا ندیدن رو بهانه میکنن
البته خوده من هم از این قذایا مستثنا نیستم
و اگر ما در هر کاری دنبال لقمه آماده باشیم فقط قطعا یه جایی گیر می افتیم و محتاج دیگرانی که شاید نقشی دیگه تو زندگی ما نداشته باشن
پس سعی کنیم تا اونجا که شدنی هست دستمون رو روی زانو های خودمون بزاریم و یا علی بگیم فراموش نکنید که تعامل خوبه به شرطی که سو استفاده درش به وجود نیاد
خوش باشی علی عزیزم
درود. این رفتار تو بیناها هم هست, ولی تو بچه های خودمون غلظتش بیشتره. البته یکی از دلایل بیشتر بودن غلظتش شاید کوچیک بودن جامعه ی خودمون باشه.
بعدشم محقق کجاااا بوووود خَخ.
سلام!
مثل اینکه هنوز گیر اون ۲۵۰ کلمه هستی؟! خخخ
وقتی از اول اینطور بوده‌ام و بوده‌ایم، خب همینطور هم پیش میره دیگه. آماده‌خور که هستیم هیچ، حاضر نیستیم یه لقمه هم برای یکی دیگه آماده کنیم یا حداقل بذاریم اون هم از این لقمه آماده استفاده کنه. البته منظورم بعضی افراده نه همه. ربطی هم به بینا و نابینا بودن فرد نداره.
درود. این ۲۵۰ نحص هست. من همین الآن از کامبیز منجم پرسیدم خَخ.
بنظرم باید به اونی که میخوایم کمک کنیم, یه جوری باشه که خودش لقمه گرفتنو یاد بگیره. نه اینکه بخوایم دائماً این کارو واسش انجام بدیم.
خب راستش علی این اصلا نه موضوع جدیدیه و نه جالب. بیشتر به این شبیهه که یکی اسلحه گذاشته پس شقیقت و گفته یا پست بزن یا بمیر. خب حالا چرا جالب نیست، عرض میشه.
اولا این مسئله بینا و نابینا نداره. ثانیا هیچ آماده خوری نمی تونه کسی رو مجبور کنه کاری رو واسش انجام بده. نه گفتن رو که بلد باشی حله. خب وقتی امید صالحی میگه خودت واسم دان کن بفرست میگی به من چه و خلاص. ثالثا هم نداره. برگرد به همون پست های قبلی و جذابت.
درود. ببین, شاید مطلب موضوعیت نداشته باشه, ولی این موضوع اتفاقاً موضوعیت داره. خو این یعنی چی, میگم الآن.
این یعنی اینکه آی کسایی که دارید به دیگران کمک میکنید. لطفاً درست کمک کنید و ماهیگیریو به طرف یاد بدید نه ماهی خوری.
و میگه: آی کسایی که میخواید یاد بگیرید. از طرف ماهی گیری رو یاد بگیرید نه فقط ماهی خور باشید.
درود. میگما همش حرف حساب بود. من که از این رفتار بعضی نابیناها ی زمانی کچل شده بودم. کلا منو با گوگل اشتباه گرفته بودن خخخخ فقطم وقتی لینک چیزی رو میخواستن یاد من می افتادن.
درود. خَخ خوبه با چیزای دیگه مث یاهو اشتباهی نگرفتندت.
فایده نداره. شاید یه آموزش ولگردی تو وب یا به قول این کامپیوتریا وب گردی ضبط کردم.
ایجوری هر کی هم سؤالی داشته باشه یا واقعاً بلد نباشه, دیگه میره و یاد میگیره.
درود بر دوست عزیزم
والا من که آماده خوری را بلد نیستم یاد هم گرفتم که از هیچ کس حتی از پدرم توقع کمک نداشته باشم چند وقت پیش کارگر و بنا آوردم و دور تا دور پشت بام را به اصطلاح جان پناه کشیدم به همون دیوار یک متری دور بام جانپناه میگن خلاصه حالا که کار تموم شده متوجه شدیم بیش از یک تُن آجر بیش از نیاز با بالابر بالا کشیدیم واسه پایین آوردن این مقدار آجر هم صرف نمی کنه بالابر بیارم حالا فکر می کنی داداشم میاد کمک می کنه این ها را پایین بیارم؟ نه خود بدبختم باید آجر ها را چند تا چند تا بریزم توی گونی و بندازم روی کولم و از ۱۸ تا پله بیام پایین و برم بالا تا تموم بشه پس می بینی که عادت به آماده خوری ندارم راستی توی گیر و دار کار با بالابر آچار فرانسه خوش دستم را هم یه نامردی ازم کش رفت هر چی هم داد و بیداد کردم نتیجه نگرفتم
اِی خدا وَشون نخوا!
درود هم زبون. ببین. میگم چرااا از همین بالا برهای دستی استفاده نمیکنی خو.
اَ همونا که قرقره دارند و طناب رو قرقره میچرخه.
ایجوری دیگه لازم نیست هی بخوای بالا پایین بشی.
بعدشم تو کارِت درسته عزیز دلم.
علی یه کامنت توی پست مجتبی برات گذاشتن حذفش کردن.
برو پیگیرش بشو تا متنش به دستت برسه
خوندمش. چیز خاصی نبود. از همون حرفای مفت همیشگیت بود دیگه.
وقتی به کسی بی اندازه رو بدی اینطوری میشه. من به شخصه تجربه کردم. با یه کم بی محلی درست میشه. شاید ناراحت بشه اما کاریش نمیشه کرد. باید بهش فهموند که همیشه آماده خوری خوب نیست. آماده خوری آدم رو وابسته میکنه و وقتی هم که یه کاری داشته باشی و شاید کسی نتونه کمکت کنه یا اصلا کسی نباشه که کمکت کنه خیلی سخت میشه
درود. شاید این راهکار خوبی باشه. ولی خو کسایی هم هستند که واقعاً نمیدونند.
البته به شخصه چیزی سرم نمیشه ولی همیشه دوست داشتم ماهی گیری رو یاد کسی بدم و همیجوری هم دوست دارم ماهی گیری رو یاد بگیرم.
سلام میگما متن پست رو نخوندم ولی دو تا تیتراتون انگار بهم نمیاد…. من آماده کنند بهم بگند بفرمایید بانو خانم تقدیم شما رو دوست دارم ولی آسیب هاش رو خب نهههه شکلک برم ببینم اصلا پست چی هست بعد متخصصانه می نظرم
درود. خَخ. یعنی ممکنه که شیرینی نارنجکی آسیب داشته باشه آیا؟
شکلک انفجار بعد از خوردن شیرینی نارنجکی.
عرض سلام ادب و احترام مجدد
خب ایطور بگم که اگه قرار باشه من آماده کنم بدم طرف نوش میل و بهره کشی کنه که اصلا خوب نیست بهتر هست اصولا ما یاد بگیریم تا حد ممکن و امکاناتمون یه سری فنون و کار ها رو یاد بگیریم و حتی اگر برای بار اول مجبور شدیم از کسی کمک بگیریم علاوه به دریافت اون کمک راه ماهی گیریش رو هم ازش بپرسیم و بیاموزیم این طوری هم ما وابسته مطلق به دیگران نیستیم و هم دیگران گاها از دست ما خسته نمی شند و فکر نمی کنند افراد متوقعی هستیم….
ولی اما از اون طرف اگه قرار باشه یکی آماده کنه بده مستقیما من نوش میل کنم دست گلش درد نکنه و وظیفه ش هست البته و اینجاست که میگند زاویه در دیدگاه مورد نظر تأثیر مستقیم داره, این طرفی یا اون طرفی…. و ای کاش ما یاد می گرفتیم این جمله امام علی علیه سلام رو تو زندگی مون پیاده کنیم که آنچه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه ر که برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند…
اون وقت کلا حل میشد و آسیبی دیگه نمی مون…..
سربلند باشید و شاااد
درود مجدد. خو من که چیزی بلد نیستم به کسی یاد بدم, ولی همیشه دنبال ماهی گیری هستم. البته نمیدونم نابینا هم میتونه ماهی بگیره یا نع.
حالا که ایجوریه, خو یه پست بزنید و از تجربیات وکالت واسه مون بگید دیگه. جدی جدی منتظریما.
خب صد البته که آماده خوری و آماده خور پروری خوب نیست ما باید طرف رو یه کاری کنیم که خودش تلاش کنه تا به هدفش برسه به خودش سختی بده و کم نیاره مثلاً این مثالم نمیدونم مربوطه یا نه بهش که یه کاری رو از تو کسی میخواد تخصصی حالا به طور مداوم بعد بهش یاد میدی که تا دفه ی بعد اگه نیاز به انجام اون کار مورد نظرش گرفت از روشی که گفتی استفاده کنه مثلاً اما اگه با این وجود باز هم از رو تنبلی خواست تو براش انجام بدی باید خود داری کنی تا هم از آموخته هاش استفاده کنه و هم کامل بره تو ذهنش اون کار و راجب حرف خانوم بانو که گفتند هر چیزی را که برای خود میپسندی برای دیگران هم بِپَسَند من یه کاری میکنم نمیدونم درسته یا نه بعضی چیز ها رو برای دیگران نمیپسندم اما برای خودم چرا نمونش اینه که میگم فُلانی نمیخواد برای من منتظر بمونی هااااااا فقط برو که نمیخوام وقتت به خاطر من تلف بشه برو به کارت برس اما اگه همین بر عکسش پیش بیاد شیش ساعت منتظر طرف میمونم یا چیز هایی از این قبیل یعنی خیلی کار ها رو خودم برای بقیه انجام میدم حاضرم براش زیاد اذیت بشم اما نمیخوام کسی برای من حتی نصفش اذیت بشه و چیزی رو تحمل کنه
درود. نمیشه که هر کاری هم که واس خودمون میپسندیم, واس دیگران هم بپسندیمش.
بالاخره موقعیت و ظرفیت و شرایط دیگران هم باید لحاظ کرد.
با حرفاتم موافقم که باید قدم به قدم با طرف جلو بریم و البته واقعاً هم باید سعی کنیم بهش یاد بدیم.