سلام. من عاشق تابستون با تمام دردسرهاشم چون تعطیله و خخخ من نمی خوام تعطیلات تموم بشه. واسه من امسال تابستون پربار بود نه به خاطر تعطیلاتش. توش خیلی کارها کردم و دارم می کنم که انجامشون بهم رضایت میده و خوشحالم که بعد از تابستون حس نمی کنم زمانم تلف شده.
عزیز اگر ازم دلگیر نشی۱توصیه که نه، بهت۱پیشنهاد کنم. البته نه فقط به شما، خودم و خیلی های دیگه رو می بینم که فراموش می کنیم این رو در نظر بگیریم و بعدا که دیر تر شد به خاطرمون میاد.
نقطه ها خانمی! ایسپیک و باقیه صفحه خوان های ما فقط نوشته های مارو می خونن. هر مدلی بنویسیم اون ها همون مدلی می خوننش. اگر وسطش علامت نذاریم۱نفس می خونه و میره و اثری که انتظار داریم و دلمون می خواد رو هم بر شنونده و خواننده نوشته هامون نمی بینیم. بین جمله هامون علامت های نگارشی رو حتما بذاریم تا ایسپیک در جا هایی که لازمه مکث کنه و شنونده بتونه نوشته هامون رو تحلیل کنه و ازشون لذت ببره. مثلا من بیام بنویسم سلام خانمی حالت چه طوره خوبی خوشی ببین امسال تابستون به من خیلی خوش گذشته تا اینجاش که خوب بوده بعدش هم حتما خوبه من برعکس شما دلم نمی خواد تابستون بره و تموم بشه آخه هم تعطیله هم واسه من پرباره و راستی ببین با دوست هات برنامه بذارید برید بیرون و دوره و گشت و از این چیز ها تا کمتر دلتنگ باشی خوب از این دلتنگی بگم که هیچ خوب نیست خیلی اذیت می کنه ولی دوست هات اگر همیشه دم دستت باشن میشه بیرون از دانشگاه هم ببینیشون و…
می بینی؟ این رو اگر بخوایی بخونی احتمالا فحش هم بهم نمیدی از بس حرصیت می کنه. وسط جمله هام نقطه و کاما کم داره. باید این ها باشن تا شما بتونی روی نوشته هام متمرکز باشی ببینی حرف حسابم چیه و چی می خوام بگم. موافق نیستی؟ ببخش طولش دادم. بد شانسیه شماست. مدت هاست می خوام این ها رو۱جایی به خودم و بقیه مون یادآوری کنم و۱خورده به این بهانه منبر برم و با پرحرفی خوش بگذرونم نمیشه اینجا رو پیدا کردم سرت رو دور دیدم و خلاصه پست شما و چونه لقِ من خخخ!
ایشالا تابستون و زمستون و کل ایام عمرت به کامت باشه!
پیروز باشی!