سلام دوستانه همیشگیه من. شب و روزتون به خیر و شادی.
شماها خوبید یا نه.
من نمی دونم خوب باشم یا نه‌. نمی دونم خوشحال باشم یا ناراحت‌. راستش فاطمه ی من کسی که از کل خانواده بیشتر باهاش راحت بودم باهاش بودم از همه چیزه هم باخبریم کسی که واسه هر کاری هر خریدی باهام بود نظرش برام مهم بود
کسی که هم بازیه بچگیم بود. فاطمه خواهرزادم. اولین نوه خانواده رازداره هممون پس از جلسات خواستگاری جواب بله رو داد و دیروز محرمه مرد زندگیش شد
روزه عید غدیر عقد موقت بینشون خونده شد شبش نشونش کردن و مراسم شیرینی خرونش برگزار شد.
من که بهش وابسته شده بودم از این که یکی جامو می گیره، از اینکه یکی ازم جداش می کنه دلم گرفت. بغض رهام نمی کرد هر دقیقه مثل ابر بهاری در حال بارش بود. حالا هفته بعد عقد دایمی میشن من تنهاتر میشم. از دیشب تا حالا حالم بد شده هییییچکی هم از غمم باخبر نیست. دلم می خواد مدتی از همه چی دور بشم هیچ جایی نرم. دلم می خاد کلاس کامپیوترم که این هفته امتحان ترم دادم متوقفش کنم کلاس عروسک که عاشقشم قراره شروع بشه رو فعلا نرم تا حالم بهتر بشه. عروسی که دعوتیم رو نرم دلم می خاد تنهای تنها باشم.
این روزا در کنارش مشکلات شخصی خودمم اذیتم می کنه. نمی دونم فرار از همه چی اارومم می‌ کنه یا نه. راهی به ذهنم نمی رسه. شماها بگید!
از اینجا هم به فاطمه تبریک میگم و بهترینها رو براشون می خوام خوشبخت بشن جفتشون.
راستی عید غدیر بر شما عزیزان الل خصوص سید و صاداتای محله مبارک باشه…